1,303 matches
-
să-I spună Un cântec, o poezie... Și-i mai spun c-au fost cuminți, Au la școală note bune, I-au ascultat pe părinți... Câte nu au ei a-I spune! Îi ascultă, cu drag, Moșul, Ochii parcă-i lăcrimează... Copiii îl prind de mână: Li se pare că visează. Ce se bucură moșneagul Si-i mângâie cu ochii șireți. Ridică-n șagă, toiagul Spre năzdrăvanii cucuieți. -Moșule, te așteptăm Și la anul iar să vii, Cântecele să-ți cântăm
MOȘ CRĂCIUN de ELISABETA SILVIA GÂNGU în ediţia nr. 2182 din 21 decembrie 2016 by http://confluente.ro/elisabeta_silvia_gangu_1482349103.html [Corola-blog/BlogPost/380456_a_381785]
-
apoi se oprește. Își căută cuvintele potrivite pentru a ruga profesoara să repete, dar cadrul didactic își găsește vorbele mai repede. „Hai, fetițo, nici măcar atâta nu ești în stare să scrii?” Fata se înroșește. Creta se rupe în mână. Ochii lăcrimează. Nu, Adelinei nu îi vine să plângă. E doar alergică la agresivitate, așa cum alții sunt alergici la părul de pisică sau la polen. Somatizează frica prin lăcrimare excesivă și strănut necontrolat. Dar cea de la catedră nu se lasă înduioșată de
Nota vrajbei noastre. Poziția elevului în școala românească by https://republica.ro/nota-vrajbei-noastre-pozitia-elevului-in-scoala-romaneasca [Corola-blog/BlogPost/338348_a_339677]
-
de mesaje precum „De Crăciun fii mai bun...“ Dar în restul timpului de ce să nu fii mai bun? De ce scoatem cristalele de Bohemia și hainele de duminică doar de Paști și de Crăciun, ne îmbrăcăm cu „hainele cele bune“ și lăcrimăm puțin că a mai trecut un an? De ce nu purtăm hainele cele bune în restul timpului, cu apropiații? De ce nu le oferim o masă aristocratică, doar așa, de dragul eleganței, când putem să mâncăm cu tacâmurile de argint de la bunica? Îmi
Vara, când suntem programați să avem activitate intensă, stăm la plajă. Iarna, când ar trebui să hibernăm, noi muncim. Despre ironia plecatului în concediu by https://republica.ro/vara-cand-suntem-mai-programati-sa-avem-activitate-intensa-stam-la-plaja-iarna-cand-ar-trebui-sa-hibernam [Corola-blog/BlogPost/338531_a_339860]
-
Căzură mai întâi lemnele mici. Apoi , unul câte unul, parii groși... În curtea casei de pe valea Siretului, focul cuptorului mistuia tot mai mult ceea ce mai rămăsese din minunatul război de țesut de altă dată. Lângă el, îngenuncheată, o femeie bătrână lăcrima frângându-și mâinile. Se stingea o viață... Referință Bibliografică: MARIANA BENDOU - MARELE PREMIU la Concursul International MEMORIA SLOVELOR / Ion Nălbitoru : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 2073, Anul VI, 03 septembrie 2016. Drepturi de Autor: Copyright © 2016 Ion Nălbitoru : Toate
MARELE PREMIU LA CONCURSUL INTERNATIONAL MEMORIA SLOVELOR de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 2073 din 03 septembrie 2016 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1472910992.html [Corola-blog/BlogPost/379417_a_380746]
-
apucă mila. Atâta că, la plecare, A primit o-ncurajare: „Peste-o lună sau mai bine Venim iarăși pe la tine!” Și-au plecat smucind de frâu, Trecând înspumatul râu. Chiar și ochii domnului, Colo-n dosul muntelui, Pe furiș au lăcrimat, Iară el a spus deodat’: - De o săptămână-ntreagă Călina, copilă dragă, Ne-a făcut viața ușoară, Ne-a fost ca o surioară. Și cum timpul curge iute Către stele nevăzute, Pe la început de vară, Într-o zi, mai înspre
ȘTEFAN ȘI CĂLINA de GHEORGHE VICOL în ediţia nr. 1434 din 04 decembrie 2014 by http://confluente.ro/gheorghe_vicol_1417704677.html [Corola-blog/BlogPost/360413_a_361742]
-
Iar pleoapele amorțite Refuză somnul nopților încă nefurate. La porți bat neîncetat negustorii de suflete. Dincolo de ziduri se aude Mahler. Îngerii au uitat cu ce se hrănește liniștea Zburând haotic printre grădinile inodore Însângerându-și aripile în gândurile Pământenilor ce lăcrimează mereu Când vine ploaia peste trupuri și case. Doar pescărușii adorm în văzduh Când cireșii înfloresc și se scutură-n iarnă. La porți bat neîncetat negustorii de suflete. Dincolo de ziduri se aude Wagner. Îngerii aud tremurând și se zbat lăcrimând
LA GUARIGIONE DEGLI ANGELI (ÎNSĂNĂTOŞIREA ÎNGERILOR) DE GABRIEL DRAGNEA ÎN TRADUCEREA POETEI ALEXANDRA FIRIŢĂ de GABRIEL DRAGNEA în ediţia nr. 1074 din 09 decembrie 2013 by http://confluente.ro/La_guarigione_degli_angeli_gabriel_dragnea_1386571828.html [Corola-blog/BlogPost/361697_a_363026]
-
lăcrimează mereu Când vine ploaia peste trupuri și case. Doar pescărușii adorm în văzduh Când cireșii înfloresc și se scutură-n iarnă. La porți bat neîncetat negustorii de suflete. Dincolo de ziduri se aude Wagner. Îngerii aud tremurând și se zbat lăcrimând Peste noaptea în care rugăciunea e vie. Clopotele își scutură praful și rugina Sub privirile orașului, mistuitoare Smerite, corozive cerșind mântuirea. Arhanghelii cântă din nou, renăscuți de Martorii nașterii coloanei a opta. La porți se roaga neîncetat Negustorii de suflete
LA GUARIGIONE DEGLI ANGELI (ÎNSĂNĂTOŞIREA ÎNGERILOR) DE GABRIEL DRAGNEA ÎN TRADUCEREA POETEI ALEXANDRA FIRIŢĂ de GABRIEL DRAGNEA în ediţia nr. 1074 din 09 decembrie 2013 by http://confluente.ro/La_guarigione_degli_angeli_gabriel_dragnea_1386571828.html [Corola-blog/BlogPost/361697_a_363026]
-
am de unde curge veșnic”( Există iubire) Lectura poemului „izvorul ce aprinde nerușinat felinare” îți lasă prelinsă lacrima pe obraz, chipul bunicii fiind o acuarelă de o cromatică curcubeică. Aș aduce în pagină întreaga poezie, dar las cititorului plăcerea de a lăcrima. Selectez doar: „cu riduri și privirea caldă//bunica//îmi taie gândurile//... „mi-e dor//de inocența rămasă lângă salcâm// nu știu să mă găsesc printre flori// ... „chipul de pe piatra de mormânt//nu mai păstrează albul căldurii//zâmbește blând, ca un
PROF. VASILE POPOVICI, MEMBRU LSR – FILIALA IAŞI de MARIA ILEANA BELEAN în ediţia nr. 556 din 09 iulie 2012 by http://confluente.ro/Cronica_la_o_carte_ingerii_urca_la_maria_ileana_belean_1341825675.html [Corola-blog/BlogPost/341959_a_343288]
-
salcâm// nu știu să mă găsesc printre flori// ... „chipul de pe piatra de mormânt//nu mai păstrează albul căldurii//zâmbește blând, ca un șaman care și-a încheiat”. „- bunico//toate crengile s-au prăbușit// nu mai știu sădi pomi”. Și-am lăcrimat și eu. Poemul „ce gust are azi neprevăzutul” este în același timp și o întrebare neretorică pe care și-o pune poeta; despre gustul neprevăzutului de ieri, nu mai știm nimic. Desprinderea de „acest eu” pentru o simbioză cu un
PROF. VASILE POPOVICI, MEMBRU LSR – FILIALA IAŞI de MARIA ILEANA BELEAN în ediţia nr. 556 din 09 iulie 2012 by http://confluente.ro/Cronica_la_o_carte_ingerii_urca_la_maria_ileana_belean_1341825675.html [Corola-blog/BlogPost/341959_a_343288]
-
îi mai dă o brâncă, Doar așa, cât să se ducă În prăpastia adâncă. Înspre cal încet se duce Gândurile să-și adune, Mulțumit își face cruce, Murmurând o rugăciune. Calul, vesel, scurt nechează, Cu copita stânca bate, Fericit el lăcrimează Și-i mândru cum nu se poate. Călăreț și cal, spre norul Care lin pe munți se lasă, Se desprind de stâncă-n zborul Către zâna cea frumoasă. Trec peste pământ și ape Și, doar cât ai zice pește, Ori
INELUL DE AUR de GHEORGHE VICOL în ediţia nr. 1425 din 25 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/gheorghe_vicol_1416902060.html [Corola-blog/BlogPost/372003_a_373332]
-
mici erau vioi și dolofani, se hârjoneau și ronțăiau oase, iar ea era plină de grijă față de ei, însă lipsită de agresivitate față de cei din jur așa cum se întâmplă cel mai adesea cu mamele copiilor umani. Sunt sigur că am lăcrimat de duioșie. Aveam acum și alte motive ca scriu acel eseu despre un câine care depășea în condiția comportamentală mulți oameni. Pentru documentare, îi vizitam aproape zilnic... Dar, într-o miercuri, soția m-a rugat să-i cumpăr niște costiță
BOBIŢĂ, UN COMPLOTIST CU GHINION de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1367 din 28 septembrie 2014 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1411922810.html [Corola-blog/BlogPost/353110_a_354439]
-
Aș da orice să mă ascund în tine Și să-ți rămân ca un poem nescris. Tot așteptând o zi ce nu mai vine Ca tu să împlinești dorul din vis. Te-aștept închis în colțul unui gând Ce-mi lăcrimează de a ta durere. Și aș dori să te aud șoptind Ca ascultând să-mi aflu mângâiere. Pe-a vieții încordată, rece, strună Eu aș dori acordul să-ți ascult. Și transpirând de dragoste nebună Să șterg acum un dor
BLESTEMUL CUVINTELOR de FLORIN CEZAR CĂLIN în ediţia nr. 2004 din 26 iunie 2016 by http://confluente.ro/florin_cezar_calin_1466921927.html [Corola-blog/BlogPost/368545_a_369874]
-
Muntele, pleșuvul însetat îmi pare, Stăncile, uscate, scrijelesc pe zare. Arde din înalturi soarele, ca focul, Pasărea-însetată nu-și găsește locul, Porțile închise stau sub lacăt, mute Nu mai are cine, doina, să te-asculte. Fluierul, la stana, stins mai lăcrimează, Și parcă, de jale, codrii mei, oftează Au plecat și câinii, interziși de unii, Ne-a călcat Europa, mai rău decât hunii. S-o trezi românul din somnu-i de moarte Lanțuri pe grumazu-i, nu-i făcut să poarte! Până mai
BINECUVÂNTEAZĂ, DOAMNE, ROMÂNIA! de EMILIA AMARIEI în ediţia nr. 2040 din 01 august 2016 by http://confluente.ro/emilia_amariei_1470059824.html [Corola-blog/BlogPost/375861_a_377190]
-
tine te prețuiesc cel mai tare și de cum am realizat greșeală mea, mi-am dorit să-ți arăt asta pentru mereu! chiar peste mine să fie dacă nu va fi vreunul care să nu te respecte! nu știu de ce, dar lăcrimai..ce-am zis?Îmi pare raău pentru tot ce am greșit.. -”nu mai, nu-ți mai cere atâtea scuze, ți-am zis că la mine..în general cred că-i un fel de frica asta. -Tu frică? mm, nu cred
DOMNIŢA IERNII .. de VALERIAN MIHOC în ediţia nr. 1836 din 10 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/valerian_mihoc_1452432475.html [Corola-blog/BlogPost/364450_a_365779]
-
această viață. Aceeași Tradiție spune că Apostolii, aflați în acel moment în diferite zone ale lumii, au fost aduși pe nori pentru a fi prezenți la acest eveniment. Prin pronia divină, Apostolul Toma nu a fost prezent la înmormântare, ... XX. LĂCRIMÂND DE DIMINEAȚĂ,, de Miron Ioan, publicat în Ediția nr. 2038 din 30 iulie 2016. Ți-am cerut un vârf din cerul Lăcrimând de dimineață, Dar aprins mi-ai dat misterul Ploii cu miros de ceață. Și-am plecat pe-un
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/miron_ioan/canal [Corola-blog/BlogPost/381222_a_382551]
-
a fi prezenți la acest eveniment. Prin pronia divină, Apostolul Toma nu a fost prezent la înmormântare, ... XX. LĂCRIMÂND DE DIMINEAȚĂ,, de Miron Ioan, publicat în Ediția nr. 2038 din 30 iulie 2016. Ți-am cerut un vârf din cerul Lăcrimând de dimineață, Dar aprins mi-ai dat misterul Ploii cu miros de ceață. Și-am plecat pe-un drum de stele Urmărind cuminte carul, Când prin tufe, cumintele, Ierburi cuprindeau altarul. De atunci cu Luna rece Codrii lin mă împresoară
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/miron_ioan/canal [Corola-blog/BlogPost/381222_a_382551]
-
dinspre lumină- „Măi, Nicule-ai vinit acasă?” Da, am venit, chemat de cine Nici nu mai știu de-atâta treabă, În jur doar zumzet de albine Și coasa fulgerând prin iarbă. Pe văi fuioare lungi de ceață Și-un tulnic lăcrima în zare Când m-am trezit spre dimineață Cu fruntea arsă de sudoare... Nicolae Nicoară-Horia Referință Bibliografică: Pastel... / Nicolae Nicoară Horia : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1624, Anul V, 12 iunie 2015. Drepturi de Autor: Copyright © 2015 Nicolae Nicoară
PASTEL... de NICOLAE NICOARĂ HORIA în ediţia nr. 1624 din 12 iunie 2015 by http://confluente.ro/nicolae_nicoara_horia_1434088111.html [Corola-blog/BlogPost/348579_a_349908]
-
Acasa > Versuri > Spiritual > 2 OCHI, 11 LACRIMI ȘI-UN ZÂMBET Autor: Florin T. Roman Publicat în: Ediția nr. 2301 din 19 aprilie 2017 Toate Articolele Autorului Motto: „Și a lăcrimat Iisus” (Ioan 11, 35) Un ochi - spre-a admira tot ce a creat Dumnezeu, Un ochi - pentru a privi în mine însumi, mereu, O lacrimă - pentru toate păcatele mele, O lacrimă - pentru toate păcatele tale, O lacrimă - pentru partea căzută
2 OCHI, 11 LACRIMI ŞI-UN ZÂMBET de FLORIN T. ROMAN în ediţia nr. 2301 din 19 aprilie 2017 by http://confluente.ro/florin_t_roman_1492605650.html [Corola-blog/BlogPost/371805_a_373134]
-
voce din ce în ce mai puternică și mai sigur pe mine. Simțeam cum inima mi se înflăcărează și în fața ochilor îmi apărea chipul măicuței Ana cum plângea și radia de fericire când ne spunea: „Acum știu că Dumnezeu e viu!” Am început să lăcrimez. La sfârșitul slujbei l-am văzut pe prietenul meu cu lacrimi în ochi apropiindu-se de părintele Vasile. - Iartă-mi părinte puțina mea credință - i-a spus el. Acum știu și eu că Dumnezeu e pururea viu! --------------------------- Bruno ȘTEFAN București
MĂICUŢA ANA de BRUNO ŞTEFAN în ediţia nr. 957 din 14 august 2013 by http://confluente.ro/Bruno_stefan_maicuta_ana_bruno_stefan_1376472771.html [Corola-blog/BlogPost/350384_a_351713]
-
tândălind cine știe pe ce cărări ale nopților înstelate. Albumul cu fotografii mă teleportează prin ferestrele trecutului, înapoi în timp. Acolo am posibilitatea să mă regăsesc pe mine ce-a din alte vremuri, alături de icoanele celor după care, inima mea lăcrimează de dor. Astfel trezesc la viață amintirile și reînvii umbrele trecutului, retrăind momente adormite prin cotloanele colbuite ale uitării. În aceste incursiuni prin ferestrele vremurilor apuse gândurile slobode călătoresc bezmetice pe cărările amintirilor și pribegesc nestingherite prin faldurile timpului alături de
ICOANA PRIETENIEI NOASTRE de MARIA GIURGIU în ediţia nr. 2149 din 18 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/maria_giurgiu_1479504746.html [Corola-blog/BlogPost/379230_a_380559]
-
vis!... Nu triluri ieșeau din gușa ei, ci boabe de mărgăritar ce cădeau ușor, ușor, pe pământ, ca niște fulgi, și se transformau în lăcrămioare, albind pământul. Sau zburau prin văzduh, împrăștiind un parfum amețitor... Blânda lună albise și ea, lăcrimând amețită de trilurile privighetorii. Și tot pământul se umplu de rouă. Lângă mine nea Martin sforăia pierdut. Purcelușul se scărpina pe burtă, grohăind mulțumit, cu ochii închiși. Vițelul era preocupat cu ultimul petec de iarbă de pe speteaza băncii, iar iepurașul
CAP.1 de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 2252 din 01 martie 2017 by http://confluente.ro/nastase_marin_1488393602.html [Corola-blog/BlogPost/382849_a_384178]
-
din 02 martie 2016 Toate Articolele Autorului Ghiocelul L-am găsit mic și firav Sub o frunză de arțar, Nu era mod să-l mai scap; Trebuia să-l dau în dar. L-am rupt cu mică plăcere; El a lăcrimat în fir. M-am simțit într-o durere... Era motiv să mă mir ? L-am strâns cu grijă la piept Și l-am dus timid acasă. N-aveam răbdare s-aștept; Voiam mărțișor pe masă. * Mama intră în odaie Și
GHIOCELUL de ION I. PĂRĂIANU în ediţia nr. 1888 din 02 martie 2016 by http://confluente.ro/ion_i_paraianu_1456915163.html [Corola-blog/BlogPost/380860_a_382189]
-
iudeii care se aflau în casa lor pentru a le mângâia pentru moartea fratelui. Văzând-o plângând, înconjurată de iudeii care și ei plângeau, Iisus Hristos, ne spune evanghelia, a suspinat cu duhul, S-a tulburat întru Sine și a lăcrimat. Acest gest i-a dus pe iudei la observarea și constatarea marii iubiri a lui Iisus Hristos față de Lazăr și la nedumerirea lor, exprimată prin cuvintele: „Nu putea, oare, Acesta care a deschis ochii orbului să facă în așa fel
CÂTEVA ÎNVĂŢĂTURI DESPRE PRAZNICUL INTRĂRII DOMNULUI IISUS IISUS HRISTOS ÎN IERUSALIM – DUMINICA FLORIILOR by http://confluente.ro/Cateva_invataturi_despre_praznicul_stelian_gombos_1332505724.html [Corola-blog/BlogPost/362092_a_363421]
-
Articolele Autorului Doar eu n-am fost Dumnezeit În post De mângâierea Ta divină Și, Doamne, cât am suferit Neizbăvit Fără lumină, Fără vină... Doar eu am plâns Nemângâiat Și-am strâns Fântâni de lacrimi curgătoare Și, Doamne, cât am lăcrimat Nevindecat De îndurare Și iertare... Doar eu, prelins Ca ceara-n lut, M-am stins Precum o lumânare vie Și, Doamne, cât am mai crezut Neabătut În omenie Pe vecie... Doar eu, pustiu Și trecător Azi știu Că trece-voi
CĂINŢĂ de ROMEO TARHON în ediţia nr. 860 din 09 mai 2013 by http://confluente.ro/Cainta_romeo_tarhon_1368162420.html [Corola-blog/BlogPost/344614_a_345943]
-
nimburi,Domnul m- a luat de mână,În palma-I se cântau imnuri.Deodată, între noio scară s- a deschisverticalizând... XXXIII. POEME, de Lilia Manole , publicat în Ediția nr. 1960 din 13 mai 2016. Iubire îngereasca Cine- n ploaie- a lăcrimat și- a- mblânzit în palme îngeri, Era firea, ce ierta, chiar de soarele s- ar stinge, Soarele- n poteci zidea, crescând iarbă, botezând- o, În uleiuri de - omofor, crucii se închină, iubind- o. Drămuit pentru căința, c- a iubit, ce
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/lilia_manole/canal [Corola-blog/BlogPost/381380_a_382709]