662 matches
-
sale de dormit și se apucă fără zăbavă de lucru, aducându-și materialele și uneltele în chioșcul de vară, pe care îl transformă într-un veritabil atelier de tâmplărie. Ce te-ai mai apucat să faci iar, tată?! se miră Norica sosind pe neașteptate în vizită într-o zi de sâmbătă, împreună cu Sever și cu copiii. Ce rost are să mai pui uluci noi la garduri sau mai știu eu ce, când mai bine-ar fi să vedem cui putem să-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
păru prea convins de explicație. Bău un pahar cu apă și refuză un păhărel de țuică, apoi vorbi foarte răspicat și decis: Cel mai bun lucru, tată socrule, este să vinzi odată casa asta și să te muți la noi. Norica e de aceeași părere. Ce-ți trebuie să stai singur în satul ăsta și să te căciulești la niște cioloveci analfabețî?... Stelian zâmbi cu indulgență. Casa asta e prea veche, ca să obținem acum pe ea un preț convenabil. Ar mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
n-o să facem nimic, vorbi Sever cu alt glas. Eu am venit aici cu o propunere. Matale faci cum crezi. Dar e păcat să te compromiți... Diplomat, Stelian schimbă subiectul discuției, care începea să devină stânjenitor, și se interesă de Norica și de nepoți. Sever îi răspunse cam fără chef că se descurcau și ei așa cum puteau, mai stătu vreo jumătate de oră, apoi plecă. Aflând, după întoarcerea sa la București, ce discutaseră, Norica îi luă hotărât apărarea tatălui ei: Ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
să devină stânjenitor, și se interesă de Norica și de nepoți. Sever îi răspunse cam fără chef că se descurcau și ei așa cum puteau, mai stătu vreo jumătate de oră, apoi plecă. Aflând, după întoarcerea sa la București, ce discutaseră, Norica îi luă hotărât apărarea tatălui ei: Ei, ia vezi-ți de treabă, frate, că tăticul n-a fost niciodată comunist!... Ce-ai vrea, mă rog, să facă?... Să moară de foame cu pensia aia a lui de mizerie?... Cum vrei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
pe Moș Crăciun în persoană: Unchiul Virgil, a venit unchiul Virgil!... Da mari v-ați mai făcut! îi lăudă Virgil și le dădu câte cutiuță cu bomboane. Copiii luară bomboanele și se apucară să țopăie prin casă în culmea bucuriei. Norica avea, însă, o figură abătută și, după ce schimbă cu sora sa câteva cuvinte de complezență, Virgil vru să afle ce se întâmplase. Norica, de felul ei o persoană care știa să-și țină cumpătul în aproape orice fel de împrejurare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
câte cutiuță cu bomboane. Copiii luară bomboanele și se apucară să țopăie prin casă în culmea bucuriei. Norica avea, însă, o figură abătută și, după ce schimbă cu sora sa câteva cuvinte de complezență, Virgil vru să afle ce se întâmplase. Norica, de felul ei o persoană care știa să-și țină cumpătul în aproape orice fel de împrejurare, fără să verse lacrimi ca alte femei, începu de astă dată să lăcrimeze și să-i spună fratelui ei că peste familia lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
să verse lacrimi ca alte femei, începu de astă dată să lăcrimeze și să-i spună fratelui ei că peste familia lor dăduse un mare și neașteptat necaz. Ce necaz?! se miră Virgil, remarcând în acel moment absența lui Sever. Norica își șterse ochii cu o batistă, se duse să închidă mai bine ușa de la intrare, îi turnă într-o cană niște cafea menado și îl pofti să stea la masă. Lucrurile, începu ea să-i relateze, stăteau cam în felul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
fusese mutat la dracu-n praznic, chipurile cu titlu de transfer, într-un serviciu de inginer responsabil cu întreținerea instalațiilor de iluminat de pe lângă administrația cimitirului Bellu. Lui Virgil i se păru că nu a înțeles bine și o puse pe Norica să-i mai repete o dată toată istoria. Nemaipomenit! Nu se poate!... exclamă Virgil, plesnind din palme, ca să sublinieze cât de surprins și de consternat era să afle așa ceva. Norica îl asigură, însă, nu numai că se putea, dar că așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
se păru că nu a înțeles bine și o puse pe Norica să-i mai repete o dată toată istoria. Nemaipomenit! Nu se poate!... exclamă Virgil, plesnind din palme, ca să sublinieze cât de surprins și de consternat era să afle așa ceva. Norica îl asigură, însă, nu numai că se putea, dar că așa se și întâmplase. Bănuiala ei era că adevăratele motive erau legate de situația delicată a unor rude aflate în închisoare, de obiceiul lui Sever de-a spune lucrurilor pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
obiceiul lui Sever de-a spune lucrurilor pe nume, fără menajamente, precum și de faptul că tatăl lor avusese în trecutul apropiat probleme cu regimul, care-l privea ca pe un element burghez și ostil... Cu alte cuvinte, fu de părere Norica, soțul ei era victima celor care gândeau cam în următorii termeni: ia să-i dăm afară pe toți cei care n-au lins din aceeași troacă cu de-alde noi. Zadarnic protestase Sever pe lângă cei mari și tari, din conducere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
cândva din școală pentru imbecilitate. Dar bașbuzucul în cauză beneficia de un dosar excelent de cadre: era cumnatul unui colonel de securitate. Toate aceste lucruri nu-l făcuseră pe Sever să dezarmeze, în schimb îl necăjiseră mult. Ai văzut, mă Norica?... Ciolovecii ăștia vor să mă vadă turnând ulei în candele până când o să ies la pensie, ca să-i dea o pâine albă să roadă unui idiot... Mama lui de Lulea!... Îmi vine să mă duc într-o zi peste ei și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
pensie, ca să-i dea o pâine albă să roadă unui idiot... Mama lui de Lulea!... Îmi vine să mă duc într-o zi peste ei și să le ard la toți câte o pereche de palme!... Ei, doamne ferește! vorbi Norica îngrijorată. Vrei să dăm de necaz?... Ia-o ușor, frate!... Cu răbdarea treci marea... Vorbă înțeleaptă, din bătrâni. De ce ești supărat, tati? Ai pierdut ceva? întrebă Anicuța mirată. Nedumerirea ei rămase fără răspuns. Cu înțelepciunea din bătrâni mori de foame
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
ești supărat, tati? Ai pierdut ceva? întrebă Anicuța mirată. Nedumerirea ei rămase fără răspuns. Cu înțelepciunea din bătrâni mori de foame! pufni Sever cu dispreț. Și ce crezi c-o să faci, dacă o să-ți ieși din pepeni? vru să știe Norica. Sever trânti cu palma în masă: Ce-o să fac?... Uite ce-o să fac, vesti el precipitat, retezându-și parcă vorbele cu securea. Am să mă duc la minister și-o să le cer să-l mute pe Lulea la cimitir, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
minister și-o să le cer să-l mute pe Lulea la cimitir, în interes de serviciu!... Așa!... Că pentru asta e tocmai bun un neica nimeni ca el!... Nu mi-e frică mie de rudele și de proptelele lui, mă Norica!... Îi dau în moașă-sa pe gheață pe toți coloneii de securitate!... Norica îl ascultă în tăcere și se făcu galbenă la față. Ești nebun, frate?... Vrei să intri la pușcărie și să-ți lași familia pe drumuri?... Ia-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
interes de serviciu!... Așa!... Că pentru asta e tocmai bun un neica nimeni ca el!... Nu mi-e frică mie de rudele și de proptelele lui, mă Norica!... Îi dau în moașă-sa pe gheață pe toți coloneii de securitate!... Norica îl ascultă în tăcere și se făcu galbenă la față. Ești nebun, frate?... Vrei să intri la pușcărie și să-ți lași familia pe drumuri?... Ia-o cu binișorul, nu da cu barda, că nu rezolvi nimic așa! Mami, ce-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
cu binișorul, nu da cu barda, că nu rezolvi nimic așa! Mami, ce-a pierdut tati?!?... întrebă din nou Anicuța, dar nimeni nu-i răspunse nici de data asta. 2 Peste câteva zile, după ce mai chibzui totuși puțin, conjurat de Norica să dea dovadă de prudență și de simț al răspunderii, Sever se prezentă la minister și ceru să fie primit în audiență. Ținea sub braț o mapă plină cu acte și cu tot felul de documente, care-i probau seriozitatea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
Uritescu ăsta al tău, cu care zici că ai fost prieten pe timpuri, o să te-ajute să-ți găsești un serviciu bun, să nu mai fie nevoie să faci atâta tevatură!... Că ai copii de crescut, ce dumnezeu! se apucă Norica să-i spună, bucuroasă că lucrurile păreau să-și afle o rezolvare discretă și amiabilă, fără să fie nevoiți să ia în cârcă mari riscuri. Nu știu cât e prietenie și cât interes, replică Sever, meșterind la o mașinuță stricată de copii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
lucrurile păreau să-și afle o rezolvare discretă și amiabilă, fără să fie nevoiți să ia în cârcă mari riscuri. Nu știu cât e prietenie și cât interes, replică Sever, meșterind la o mașinuță stricată de copii. Ce tot spui, frate? tresări Norica. Ce interes? A, nimic special. Vorbeam așa, în principiu, îi explică Sever. Că azi toate sunt pe interes... Dar în fine! Să vedem ce-o să mai fie... Eu cred că prietenul tău e om serios, fu de părere Norica, repetându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
tresări Norica. Ce interes? A, nimic special. Vorbeam așa, în principiu, îi explică Sever. Că azi toate sunt pe interes... Dar în fine! Să vedem ce-o să mai fie... Eu cred că prietenul tău e om serios, fu de părere Norica, repetându-i că ea una era convinsă că lucrurile aveau să-și afle o rezolvare cât se poate de potrivită. Trecură, însă, zile și săptămâni și amicul lui Sever nu mai dădu nici un semn de viață. În schimb, într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
cu fiul său, îi măsură cu ochi întrebători. Ce te miri așa, frate?... Nu l-ai mai văzut pe nenea Ticu? Uite că a mai venit și el pe la noi, dacă tu nu vrei să mergem pe la el!... îl luă Norica la rost, așezând pe masă, pentru musafiri, o prăjitură preparată după rețetă bulgărească, numită "chihălă", pe care învățase s-o facă de la mama ei, răposata Elvira. Ce măgari, Severe!... Să te dea afară din serviciul tău de la radio! îl compătimi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
să-ntrebe pe nimeni, rosti calm Sever, așezându-se și el la masă. America și cu Europa de Vest nu trebuie să aștepte nici un fel de invitație de la noi... Ei, stai, frate, că le cam încurci, nu zici bine, se băgă și Norica în discuție. Din câte știu eu, numai Roosevelt e de vină. Churchill n-a vrut comunism în Europa, dar n-a avut ce face!... Ce știi tu, mă Norica?... i-o întoarse Sever cu superioritate. Ia nu mă mai lua
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
frate, că le cam încurci, nu zici bine, se băgă și Norica în discuție. Din câte știu eu, numai Roosevelt e de vină. Churchill n-a vrut comunism în Europa, dar n-a avut ce face!... Ce știi tu, mă Norica?... i-o întoarse Sever cu superioritate. Ia nu mă mai lua peste picior, frate! ripostă Norica, sigură de adevărul ei. Crezi că eu nu ascult "Vocea Americii" și nu știu ce se-ntâmplă-n lume?... Deși ar mai fi avut ceva de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
știu eu, numai Roosevelt e de vină. Churchill n-a vrut comunism în Europa, dar n-a avut ce face!... Ce știi tu, mă Norica?... i-o întoarse Sever cu superioritate. Ia nu mă mai lua peste picior, frate! ripostă Norica, sigură de adevărul ei. Crezi că eu nu ascult "Vocea Americii" și nu știu ce se-ntâmplă-n lume?... Deși ar mai fi avut ceva de spus, Sever nu mai stărui. Voiam să spun că azi, cine are carnetul roșu-n buzunar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
mă pricep decât atât cât îmi trebuie ca să-mi fac socotelile la frizerie... Am priceput, răspunse Sever, fără să se grăbească să spună nici da, nici ba. De undeva, din altă încăpere, se auzi glasul Anicuței, care-și striga mama. Norica se grăbi să iasă, lăsându-l pe Sever singur cu musafirii. Să vedem, zise Sever pe gânduri. Eu n-am timp decât seara... E bine și seara, se grăbi să se declare Ticu de acord. Mă rog, încuviință Sever și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
Dar și fiul lui Ticu se dovedi serios și silitor, convingându-l pe Sever că nu-și irosea timpul în zadar. Ei, ai văzut, frate, ce băiat are nenea Ticu? Ce părere ai de el?... îl întrebă într-o zi Norica pe soțul ei. Sever, care în alte împrejurări s-ar fi arătat rezervat sau ironic, încuviință sec, afirmând că, într-adevăr, așa era; băiatul lui Ticu avea o minte de matematician adevărat. De aceea, peste câtva timp, el îi propuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]