1,594 matches
-
lumini și umbre. Tabloul se adresează pe rând fiecărui admirator ce se poziționează în fața sa, îl abordează pe acest meditator drept o adresă finală, o destinație limită. Astfel, nu numai contemplatorul este proiectat în dimensiunea tabloului, dar și acest tărâm pictural vine și se inoculează în conștiința admiratorului. Asistăm aici la o relație ce exclude, secvențial, conexiunea cu celelalte tablouri și cu ceilalți vizitatori ce alcătuiesc tranzitiv publicul iubitor de mirajul artei, publicul ce crede în valoarea absolută a frumuseții. A
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
așezat, alături de alte peisaje mistice într-o galerie a experienței umane profund-religioase. Cine intră într-o asemenea sală de expoziții, deținând scânteia credinței în Divin, se aseamănă cu vizitatorul îndrăgostit de artă care vizitează un muzeu unde sunt expuse capodopere picturale. Iar misticul, ce i-a fost dăruită revelația spre a-i vesti mesajul și imaginea, poate fi asemuit, aici, cu pictorul căruia i-a fost oferită inspirația dublată de talent având drept menire a vieții sale rostuirea și lăsarea peste
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
terifiantă ipostaziere-imagine pe care textul Apocalipsei mi-o poate oferi este peisajul unui sfărșit de lume în care mă închin și eu icoanei fiarei și sunt însemnat, alături de cei mulți, de cifra numelui pierzaniei depline. A te închina unei reprezentări-portret picturale sau sculpturale înseamnă a genera un perimetru sferic de sacralitate asumată individuală, reprezintă demersul de circumscriere a unei regiuni ce găzduiește zorii raportului dintre eul adorator și cel care este adorat întru invocare. Survin aici tendințele unei re-poziționări delirice în
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
prag al celui ce-o adoră. Astfel, observăm o structură asemănătoare unui aisberg în care vârful este reprezentat de sfera intimității ritualice trasate în jurul portretului respectiv, linia apelor ce delimitează partea ascunsă de cea vizibilă ar fi însăși această rostuire picturală sau sculpturală, iar partea din adâncuri, segmentul ascuns ar fi reprezentat de imperiul celui adorat. Dinspre acest imperiu tainic răzbat energiile care odată ajunse în vârful unui asemenea aisberg transformă acest pisc în loc cu valențe sacerdotale, preschimbă în templu locul
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
și arcă târâtă prin deșertul de aer/vâslind cu coastele printr-o Atlantidă erotică și bănuită// În cădere mi s-a năruit alcătuirea/și umbra mi s-a încovoiat și mi s-a umilit...” sau în Poemele siameze (1983), unde picturalul dublează tot mai intens și mai eficient declarativul (orașul este „adormit sub o batistă de eter”, „o blană de pisică electrizată de bastoanele de ebonită ale vardiștilor”, noaptea „aruncă pumni de monezi în tonomatul orașului”, din forfotirea poematică a urbanului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286439_a_287768]
-
intre în posesia stării vizionare și, ulterior, să convertească respectivele experiențe în materie artistică. A treia ar fi cea a viziunii propriu-zise, aceasta desemnând, pe de o parte, experiența vizionara a eului și, pe de altă parte, metaforizarea textuala sau picturala a procesului respectiv, adică opera de artă. Dacă primele trei părți ale volumului meu tratează, pe rând, problemele enunțate, a patra parte constituie o exemplificare a funcției deținute de nucleele vizionare în poezia lirica și epica a lui Blake, accentuând
Demiurgul din Londra. Introducere în poetica lui William Blake by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1394_a_2636]
-
imagini: "It is impossible to think without images of somewhat on earth" (E: 600). Pe scurt, aceasta implică faptul că simțurile vizionare percep prezenta divină în formă antropica, fiindcă Dumnezeu eludează orice formă conceptibila. Din această decurge că toate reproducerile picturale ale viziunilor divine îl înfățișează pe Dumnezeu în ipostaza unui om, iar principala rațiune din spatele acestui demers estetic este aceea că artistul rămâne fidel credo-ului biblic: Dumnezeu l-a făcut pe om după chipul și asemănarea să. Blake spune
Demiurgul din Londra. Introducere în poetica lui William Blake by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1394_a_2636]
-
artă verbală, care utilizează un alfabet de semnificații străine ei, se opune direct densitatea sugestiva a zugrăvirilor conținute de o operă de artă vizuală, care utilizează un alfabet de semnificații autoinclus. Totuși, la Blake, limba însăși împrumuta o densitate esențialmente picturala, în sensul că textul poetic își depășește frecvent limitările verbale datorită unei manipulări auctoriale abile a sintaxei, a ortografiei, a punctuației și chiar a aranjării grafice în pagina, în timp ce gravurile împrumuta un caracter de extracție conservator-lingvistică, în sensul că desenele
Demiurgul din Londra. Introducere în poetica lui William Blake by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1394_a_2636]
-
elementului de fundal: adesea, setting-ul, fie el urban sau rural, este viu colorat, fapt care-i accentuează natură predominant vizuală 134. În plus, există numeroase elemente care caracterizează intrigă și care se pretează unei descrieri similare. Leslie Tannenbaum subliniază caracterul pictural al retoricii profetice, punctând însă că limbajul profetic este unul eminamente dramatic, nu static: "Acest fel de retorica sau de poetica este, cu siguranta, pictural, dar efectele sale sunt obținute în principal grație experienței pe care cititorul o are în privința
Demiurgul din Londra. Introducere în poetica lui William Blake by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1394_a_2636]
-
elemente care caracterizează intrigă și care se pretează unei descrieri similare. Leslie Tannenbaum subliniază caracterul pictural al retoricii profetice, punctând însă că limbajul profetic este unul eminamente dramatic, nu static: "Acest fel de retorica sau de poetica este, cu siguranta, pictural, dar efectele sale sunt obținute în principal grație experienței pe care cititorul o are în privința imaginilor în mișcare [...]" (1982, p. 73). 10. Expresie apocaliptica. Înrudită îndeaproape cu literatura profetica este doctrina apocaliptica, diseminata grație unui mediu narativ și având la
Demiurgul din Londra. Introducere în poetica lui William Blake by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1394_a_2636]
-
imitație completă a lumii obiective totale, ci pentru a dramatiza interacțiunea dualităților aparente din experiența noastră cu lumea și de a întrupa eforturile depuse de acele dualități în direcția unificării" (1978, p. 33). Concluzia studiului lui Mitchell este că "stilul pictural al lui Blake, întocmai formei sale poetice și formei totale a artei sale compozite, este organizat că o interacțiune dramatică dialectica între elemente contrare" (1978, p. 74). Interpretarea pe care o oferă Abrams dualismului blakean indică formarea unei paradigme apocaliptice
Demiurgul din Londra. Introducere în poetica lui William Blake by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1394_a_2636]
-
d'exubérance chez leș récepteurs, telos ontologique : la production d'une consonance spirituelle entre le moi créateur et son publique, prophétisme, apocalypticisme. De pluș, nous avons montré de quelle manière ces aspects se retrouvent, également, dans le cas de la production picturale de Blake : șes peintures et gravures traduisent son attitude générale envers la vie et la création artistique. Au cœur de notre approche réside la pensée d'un paradoxe du visionnarisme blakeen, qui repose sur une structure dialectique sans l'appréhension
Demiurgul din Londra. Introducere în poetica lui William Blake by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1394_a_2636]
-
anume fixitate, reproductibilitate, autonomie obiectivă tipică textelor tipărite" (2003, p. 157). 118 Am în vedere aici confesiunile lui Blake legate de ajutorul divin primit în contextul elaborării poemului epic Milton, ajutor materializat atât la nivel scriptural, cât și la nivel pictural. Detalii se găsesc într-o scrisoare către Butts, datata 6 iulie 1803, E :729-731, în special 730. 119 Mă refer aici la cărțile profetice, a căror multiplicare se bazează pe metodă revelata de spiritul fratelui decedat al lui Blake, Robert
Demiurgul din Londra. Introducere în poetica lui William Blake by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1394_a_2636]
-
sunt focalizate asupra naturii, ca realitate absolută, singura sursă de certitudine și, uneori, de bucurie, într-o viață aflată sub semnul părăsirii, suferinței, zădărniciei și morții. Sensibilitatea senzorială generează câteva tablouri din natură sau din mediul rural, realizate cu finețe picturală, în imagini și sugestii delicate. Dar cum principalul motor este durerea, în cele mai multe poezii se insinuează stări de îndurerare și suferință, care fac din aparentul pastel un revelator al răului sufletesc. Sunt consemnate tot mai des tristețea locurilor părăsite, a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288829_a_290158]
-
miniaturile care împodobesc primul capitol al Facerii în unele manuscrise care conțin Octateuhul, ceea ce dovedește marea răspîndire și marele succes de care s-a bucurat, în ciuda lipsurilor ei, opera acestui scriitor. în orice caz, aceste desene - ce par niște cicluri picturale - sînt deosebit de interesante întrucît au un corespondent în mozaicurile din acea epocă. Bibliografie. Ediții: PG 88, 51-470; SChr 141, 1968 (livres I-IV: W. Wolska-Conus); 159, 1970 (livre V: Idem; 197, 1973 (livres VI-XII: Idem); Cosma Indicopleusta, Topografia Cristiana
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
M.A.: Harvard University Press, 1959). Intersemiotic, traducerea se realizează prin transmutare. Pentru Român Jakobson, transmutarea este procesul de decodificare-codificare (interpretare) a unui text formulat cu ajutorul unor semne (semnale) verbale într-un text alcătuit pe baza unor semne (semnale) nonverbale (picturale, filmice, muzicale etc.). Transmutarea cinesemiotică a operei literare are în vedere traducerea sirului de formațiuni lingvistice și super-frazale (cu întregul complex de fapte desemnate de ele) într-o serie corespondență a unui discurs compus din semne (semnale) iconice fotodinamice. 21
[Corola-publishinghouse/Science/1489_a_2787]
-
limbaj de programare, algoritm, operând, funcție, variabilă, procedură. În cultură putem trata diferite tipuri de creații drept concepte culturale particulare sau generalizate, avem astfel conceptele distincte roman, poezie, drama și conceptul înglobând literatura, avem operele concepte specifice din spațiul muzical, pictural sau regizoral. În filozofie întâlnim concepte generalizante, numite categoriale, o categorie fiind un sens generalizant, care denominează și înglobează o largă gamă de particularități provenite din același substrat, aceiași acțiune creativă sau aceiași acțiune abstractizantă. Exemplu clasic de concept filozofic
Principii de bază ale cercetării știinţifice by Ruxandra Postelnicu () [Corola-publishinghouse/Science/91486_a_93182]
-
frecventării muzeelor și al vulgarizării (Schiele), aprecierea jocurilor și modelor (Barthes, Baudrillard, Caillois, Yonnet), a star system-ului (Buxton, E. Morin), a fanilor unui grup rock sau ai unor artiști consacrați (Heinich, Le Bart), a statutului corpului sau frumuseții în operele picturale (Maisonneuve și Bruchon-Schweitzer), a fotografilor (Bourdieu et al.), a pictorilor (Moulin) sau a muzicienilor (Becker, Boudinet, Hennion, Menger, Seca). Lista nu este, desigur, limitativă. Ce statut putem acorda consumatorului? Criticii industriei culturale, după Walter Benjamin sau Theodor Adorno, au atribuit
by Jean-Marie Seca [Corola-publishinghouse/Science/1041_a_2549]
-
concluzii provizorii privitoare la această noțiune, vom insista asupra bogăției căilor oferite de înțelegerea dimensiunilor iconografice, fie ele animate sau nu (fotografii, picturi mai mult sau mai puțin figurative, video, cinematografie, desene, graffiti). Putem cita studii despre tag-uri sau opere picturale (Bazin, 1995; Lani-Bayle, 1993; Maisonneuve și Bruchon-Schweitzer, 1999). În privința acestui sector de studiu, se poate afirma că, din păcate, îndrăzneala analitică și exploratoare s-a dezvoltat destul de puțin, în comparație cu prudența metodologică, cu excepția cîtorva lucrări monografice sau clinice. Să semnalăm ingeniosul
by Jean-Marie Seca [Corola-publishinghouse/Science/1041_a_2549]
-
și al sângelui, reflectând roșul și albul, simboluri ale transformării, și aceea a „spațiului gol”, destinat unei noi creații, devin repere la care poeta face apel de cele mai multe ori. Dincolo de alb (1972) menține, în linii mari, aceeași tematică, precum și stilul pictural. Se observă aici un erotism delicat, percepții senzoriale vagi, schițate într-un decor înghețat, de un alb absolut, o oglindă în care lumina se reflectă pentru a da naștere unor spații noi. Poemele din volumul Risipa unei veri (1978), pus
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290578_a_291907]
-
ea și te întrebi ce ar mai trebui să pui, o lași să se usuce, pentru că în timp lucrarea își schimbă culoarea. Culorile de apă se deschid, cele pe bază de ulei se închid și atunci se schimbă și raporturile picturale. După ce se usucă revii la toată seria și constați că iar nu ești mulțumit, că trebuie să revii la o pată de culoare, la un amănunt. Așa se face că eu lucrez la mai multe lucrări deodată, le schimb, le
Convorbiri fără adiţionale by Cornel Galben () [Corola-publishinghouse/Science/692_a_991]
-
nici un fel. Naivul e precum pasărea cerului. El stăpânește arta din instinct, în vreme ce școala vine să te învețe. Noi îi separam de ceilalți doritori, oferindu-le o protecție a limbajului lor, dar dându-le și sfaturile necesare pentru soluțiile mai picturale. Cel mai adesea îi stimulam, dându-le anumite teme specifice artei naive, cum ar fi viața la țară, cu nunțile și petrecerile ei, în care se reinventa povestea unor obiceiuri rămase în amintirea pictorilor. Consider și acum că ei ar
Convorbiri fără adiţionale by Cornel Galben () [Corola-publishinghouse/Science/692_a_991]
-
a interiorității. Ea presupune o insistență aproape exclusivă pe construcția dramatică a scenelor și pe acumularea lor brută, în detrimentul respirației epice ample. Într-o epocă obsedată să traducă prin metafore arhitectonice sau muzicale complexitatea construcției romanești, Lovinescu exploatează o figură picturală, "pointilismul", pentru a justifica o fabricare prin simplă aglomerare de episoade. Antonio Patraș ne face să vedem, în esență, un mod de producere a unui rebut romanesc, o poetică a eșecului: asistăm la orchestrarea unei vaste operațiuni de deconstrucție a
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
copulative absolute verbele a însemna, a reprezenta, a constitui, variante paralele cu variantele predicative: Ce este această plecare? Ce înseamnă această plecare? (verbe copulative) Ce reprezintă această plecare? El înseamnă această plecare în jurnal. (verbe predicative) El reprezintă această plecare pictural. Prezența lui este o primejdie. Prezența lui constituie o primejdie. (verbe copulative) El constituie un grup din șapte tineri. (verb predicativ) Verbe copulative lexico-gramaticale8 Dacă verbele copulative absolute sunt cerute de numele care se constituie în centrul gramatical al predicației
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
o arie simbolică, o construcție ai cărei pereți, acoperiș și arcane sunt utilizate să simbolizeze sacrul. Stoenhenge și alte construcții megalitice din Europa, locurile sfinte din Egiptul antic, din Babilon, din China sau Mexic sunt investite cu înțelesuri simbolice. Reflexiile picturale ale universului stau în domurile bisericilor creștine reprezentând raiul, altarul este un simbol al Mesiei și al Sfântei Sfintelor din Templul lui Solomon, în sintoism simbolizează divinitatea, iar locurile de rugăciune din moschei prezența lui Allah. Peste tot tebuie să
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]