749 matches
-
De ce nu scot ăștia puțica la vedere, să-i recunoaștem, o întreb pe leșinată. Vai, tovarășe Toma, cum vorbiți tov Toma? Doar știți, la noi, sexualitatea este atât de, atât de... Nu de sexualitate e vorba, madam, nu fă pe proasta. Mâncărimea din pantalonii și de sub fustele Patriei știm noi cum clocotește, nu despre asta e vorba. De ce se ascund, asta întreb. Că doar mata știi, de la fața locului. Ei, tovarășul Toma... Marcel spune că asimilarea... nu erau acceptați nici așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
unele din ele moderne, insolite (produse În America). M-a surprins să văd, În Capitala mondială a păpușilor (numai În centru există, aproape lipite, zece magazine care expun și comercializează asemenea „jucării” !) și spectacole mediocre - vreo două, chiar jignitor de proaste : unul catalan ( Trei momente - confuz, lung, aglomerat ), altul unguresc (Crăciunul lui Punch - de un prost gust inhibant), unul infantil & desuet (Jujik, Ucraina), altul polonez (Etcetera - repetitiv, previzibil după cinci minute, În care fiecare păpușă era mînuită-n fel și chip de
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
discuție o chestiune importantă. De fapt tu nu-ți dorești o relație, nu-i așa? întreb. —Ba da, chiar asta vreau, pare să susțină el sincer. E așa de chipeș încât îmi trece prin minte că poate am fost o proastă când mi-am închipuit că aș fi destul de atrăgătoare ca să seduc pe cineva care arată ca el. — Chiar vreau! Numai că pur și simplu simt că nu ne potrivim și cred că trebuie să avem o altfel de relație. Că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
urlă, doamna Jim a apucat clanța cu amândouă mâinile și încearcă să scoată ușa din țâțâni. —Curvă! țipă ea. Parașută! Știam că te ții de prostii, Jim Watts, știam eu! Tu și serile tale de miercuri. Te-ai întâlnit cu proasta aia în ascuns de mine! Bucătăria e iluminată puternic; prea puternic ca să mai fie și odihnitor, să fiu sinceră. Este o bucătărie din aceea veche, demodată, cu gresie ieftină pe jos, cu blaturi Formica și cu o bandă fluorescentă pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
Ludovic al XIV-lea și la noi, Io, Mircea Voievod. Dă-i românului mintea de pe urmă ironiză cealaltă voce. Dar dacă tot te-ai trezit, poți să ne spui de ce? Vocea amuțea, trăgând cu coada ochiului la fițuicile dublurii ei, proasta, neștiind că ele, Vocile, erau la fel și colo și colo, fiind de natură geometrică și orice triunghi deștept Aici, era la fel de ascuțit Dincolo, văzut în picioare sau stând în cap. Dar cum inegalitatea este condimentul nelipsit nicăieri, suratele îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
tăcuți, în loc să urle, ca de obicei. Și era vorba de marea coborâre spre Market Street, din San Diego. Dar ei tăceau. Ca și cum își pierduseră încrederea în el. Billy Cleever fusese umilit în ziua aceea. Îl durea mâna groaznic. Îi spusese proastei de asistente să-i pună doar un plasture pe ea, dar ea insistase pentru o chestie mare și albă. O rupsese în clipa în care se terminase școala, dar, totuși. Arăta ca dracu’. Arăta ca un invalid. Ca un bolnav
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
să fii egal cu altul?, știți, doamna Neli, mentalitate comunistă, asta era, eu, însă, dacă scoteam alți pantalonași, nu chiloții mei albi, îi aruncam în secret la ghenă, nu eram nebună să port vechiturile alteia, cum să fiu egală cu proasta de Mimi-Canar?, asta era o fetiță alintată, fără nici un pic de voință, că nici n-a făcut mare lucru în viață, a terminat Dreptul la o facultate cu plată și e notăriță dacă asta înseamnă ceva, pe dracu!, ce să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
să stați jos, nenea? S-a roșit și, la prima, a coborât. Eu am râs de el, „uite cum mai trece vremea, toate fetele-mi zic nenea”, (muzica va cânta câteva acorduri din melodia populară Uite cum...), îți zic, ca proasta am râs, pentru că, de fapt, îmi plăcea, era un brunet cu barbă, subțire, simpatic, râdea din ochi, avea gropiță în barbă, semnul iubirii, cum se lăuda el, adică „mă iubește femeile”, vroia să zică. M-a dărâmat. Era șarmant din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
casa asta!!! (El îi dă cu mobilul în cap, ceartă cumplită între cei doi, el începe să-și strângă lucrurile.) Plec!, rămâi tu cu vila ta, casa ta pe pământ. Dacă pleci, mă sinucid, mă omor, auzi, eu muncesc ca proasta și tu-ți pui palma în fund și pleci?, să văd eu că pleci!... (dialogul dintre cei doi a fost însoțit de muzică alertă, percuție.) N-a plecat, dar ne-am răcit grozav. În noaptea aia, m-am culcat lângă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
face ora trei, ea nu, se face patru, ea nu, cineva o furase (accentuează) îmi furase victoria născută în decembrie ’89, o furase pe fata mea, fata mea (bocește încet, stins)... (Muzică scurtă, toba imită inima, bătăile ei.) Aștept ca proasta... Pe la cinci, vine Anita mea. (Scena discuției, fie pe ecran, fie în dreapta scenei.) Unde-ai fost până acuma? Da’ tu ce cauți acasă, că de obicei vii mai târziu?! Unde-ai fost, fată, că te omor?! Cu cine ai umblat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
la ea, colorându-se ușor. Zău, Lissy, câteodată ești complet imatură. Oricum, nu-mi doresc absolut deloc un inel cu piatră prețioasă pe deget, răspund eu. Jemima Își ridică sprâncenele perfect arcuite, În semn de „vai de capul tău, ce proastă ești“ și-și ia geanta. — A, adaugă brusc, cu ochii mijiți. Mi-ați luat cumva vreuna dintre voi puloverul Joseph ? Urmează un scurt moment de tăcere. — Nu, zic nevinovată. — Habar n-am nici măcar cum arată, spune Lissy, ridicând din umeri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
gest scurt de la revedere și pleacă, urmat de Sven și de conducerea companiei, Într-o tăcere absolută. Abia după ce a ieșit, izbucnește un vacarm de nedescris. Mă prăbușesc ușurată. Slavă Cerului. Slavă Cerului. Sincer acum, nu pot să cred ce proastă pot să fiu. Să-mi Închipui, chiar și pentru o fracțiune de secundă, că Jack Harper n-are altceva mai bun de făcut decât să-și Încarce memoria cu prostiile mele. Darmite să-l intereseze vreun gram ! Auzi, să-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
condescendent, bunicul tău nu prea e În segmentul de public țintă care ne interesează pe noi ! — În afara cazului În care n-a Început de foarte tânăr, se bagă și Artemis În propoziție. Mă fac ca sfecla și mă simt ditamai proasta, motiv pentru care mă fac că am treabă să aranjez plicuțele de ceai. Sinceră să fiu, vorbele lui Connor m-au cam durut. De ce a trebuit să spună asta ? Știu că ține la chestia asta cu profesionalismul și toate astea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
să ne Întâlnim și să nu-ți bați joc de mine și de cariera mea. Tot timpul nu știi altceva decât să te lauzi ce mare și tare ești, făcând tot ce poți ca să mă faci să mă simt o proastă insignifiantă ! Foarte bine. Ai câștigat, Kerry ! Tu ești vedeta, iar eu sunt o nimeni. Tu ești succesul, iar eu sunt eșecul. Un singur lucru te rog : nu mai pretinde că ești cea mai bună prietenă a mea, OK ? Fiindcă nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
pot să mă uit În ochii ei. — Uite ce e, Lissy, Îmi pare rău, Îngaim, cu ochii În podea. Îmi pare foarte rău ! N-am vrut să fac asta. Nu trebuia niciodată să... viața ta sexuală e problema ta. — Emma, proasto ce ești, nu făceam sex ! — Ei, nu ! V-am văzut cu ochii mei ! Erați complet dezbrăcați ! — Ba eram Îmbrăcați. Emma, uită-te la mine ! — Nu ! zic stresată. Nu vreau să mă uit la tine ! — Uită-te la mine, când Îți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
Început. Relația mea cu el a fost total unilaterală. Eu i-am destăinuit toate secretele mele - dar el nu mi-a dezvăluit mie nici un secret de-al lui. Nu mi-a spus nimic. Nu eram suflete pereche. Am fost o proastă care și-a făcut iluzii deșarte. — Emma, n-ai fost deloc o proastă, spune Lissy, punându-și mâna peste a mea, cu compasiune. Doar că ai avut Încredere În el. — Am avut Încredere - am fost o proastă - e exact același
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
Am fost o proastă care și-a făcut iluzii deșarte. — Emma, n-ai fost deloc o proastă, spune Lissy, punându-și mâna peste a mea, cu compasiune. Doar că ai avut Încredere În el. — Am avut Încredere - am fost o proastă - e exact același lucru. — Dar nu se poate să nu știi chiar nimic ! spune Jemima. Pentru numele lui Dumnezeu, doar te-ai culcat cu tipul ăsta ! Trebuie să aibă și el vreun secret. Vreun punct slab. Un călcâi al lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
tras-o. De două ori, a adăugat. Părea distrusă. N-ar fi trebuit. îmi vine să mă sinucid. Cum am putut să fac așa ceva? După ce m-a bătut... —Te-a bătut? Nu-mi venea să-mi cred urechilor. —La Butlin, proasto, nu azi noapte! în timp ce mă pregăteam de plecare, Luke mi-a cerut numărul de telefon. Fără să scot o vorbă, am rupt o pagină din agendă, mi-am scris cu grijă numărul de telefon pe ea, după care, spre uimirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
Poate că mințea, dar eram mai mult decât dispusă ca, până la proba contrarie, să-l cred. — Ce facem? am întrebat eu regăsindu-mi buna dispoziție. Nu știu. Tu ce vrei să facem? Habar n-am, am răspuns eu râzând ca proasta. Tu ce vrei să facem? Ce-aș vrea eu să fac ar fi să cumpăr un sfert de Red Leb, pe care să-l fumez în mai puțin de-o oră, să te duc acasă și să te fut la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
rămâne? Presupun că nici nu te-ai gândit la ei. Probabil că uimirea mi se citea limpede pe chip, fiindcă mama a început să țipe. Nici măcar n-ai știut, așa-i? Păi, cât de idioată poți să fii? Ești o proastă egoistă care niciodată nu face nimic bun! Fața mamei devenise de un roșu pământiu. Abia mai respira. Eu înghețasem de groază. — Pun pariu că nu știi nici că prima dată când a fost la Cloisters l-au dat afară, a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
am eliberat din noianul de idei preconcepute despre propria mea persoană. Era ca și cum m-aș fi lepădat de niște legături de sârmă ghimpată. Ce zi minunată a fost aceea în care am înțeles că nu trebuia să mă consider o proastă doar pentru că aveam o soră foarte deșteaptă. Perspectiva asupra trecutului mi s-a schimbat și ea, pe măsură ce consilierul mi-a demistificat tot felul de situații din copilărie. La fel cum făcuse și Josephine când îmi atrăsese atenția că nu eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
n-are dovezi despre implicarea politicului în toată hoția asta. Deci râuri, râuri de euroi și dolari curgeau cu milioanele de la toate vămile din România pe sub nasul politicului în buzunarele unui lider sindical, iar ei stăteau și se uitau ca proasta-n traista goală. Oare cam cât de proști ne crede el pe noi. Sau cine știe, poate chiar suntem, de vreme ce l-am mai „uns” odată ca președinte. Se mai plânge pe la colțuri, că televiziunile lui Vîntu și Voiculescu, vor să
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
Doamne, ce ne mai place să ne fudulim. În privința aceasta am atins fără prea mari eforturi, culmea ridicolului: ne lăudăm cui vrea să ne-asculte cu înfrângerea propriului popor, prin ciuruire, sărăcire, umilire, alungare peste hotare... Și fataliști, stăm ca proasta-n răscrăcărată-n fân, de ne calcă toți în picioare, dacă nu și mai rău. Totdeauna dăm vina pe greaua moștenire a trecutului. Într-adevăr am moștenit o mulțime de cuvinte împreună cu metehnele respective de la fanarioții cei turciți care ne-
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
Deci, cum puteți să vă imaginați cum, râuri, râuri de euroi și dolari, curgeau cu milioanele de la toate vămile din România, pe sub nasul politicului în buzunarele unui lider sindical, iar ei stăteau și se uitau așa-ntr-o dungă, precum proasta-n traista goală. Oare, cam cât de proști ne crede el pe noi? Sau cine știe, poate chiar suntem, de vreme ce l-am mai „uns” odată ca președinte. Se mai plânge și pe la colțuri, că televiziunile lui Vîntu și Voiculescu, vor
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
ce e iubirea adevărată. El vrea doar sex, să se laude cu asta și să mă transforme în ochii celorlalți într-o târfă de zece bani. Îl urăsc uneori, apoi îl iert și-l iubesc și mai mult... Sunt o proastă. Nimeni nu poate înțelege o femeie fiindcă nici femeia nu înțelege exact ce se întâmplă cu ea... Aaaa... stai că te-am prins, spuse zărindumi mai bine chipul într-o curbă destul de strâmtă când lumina îmi căzu puțin timp peste
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]