1,363 matches
-
mai vechi texte ale respectivei tradiții, ea este " Esența lui Dumnezeu care sălășluiește în toată creația și care e adevărata frumusețe a tuturor lucrurilor". Rolul ei pe tărâmul spiritual era astfel comparabil cu cel al lui phi, constanta frumuseții care sălășluiește lumile fizice și numerice. Numele Shekhinei este derivat dintr-un cuvânt care înseamnă "odihnă" sau "sălășluire" și are rădăcini comune cu denumirea sanctuarului Tabernacolului original care se numea Mishkan sau "sălașul". Legătura Shekhinei cu luna este clară în legendele din
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
mare, crucea reprezentată prin cuaternarul celor pătorii Timpuluiatru degete, duodenarul celor douăsprezece falange ale acestora din urmă, septenarul celor șapte monticuli ai palmei. Simbolistica intrinsecă a fiecărei secvențe este cuprinsă în chiromanție, dar tabloul sephiroților, pantaclul celor trei lumi metafizice sălășluiește aici prin cele trei triunghiuri, coborând succesiv de la lumina creatoare, de la ființa inefabilă pe care nicio gândire umană nu o poate concepe, până la lumea noastră terestră. Și în palmă sălășluiesc cei trei sori. Soarele terestru nu-i decât un palid
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
în chiromanție, dar tabloul sephiroților, pantaclul celor trei lumi metafizice sălășluiește aici prin cele trei triunghiuri, coborând succesiv de la lumina creatoare, de la ființa inefabilă pe care nicio gândire umană nu o poate concepe, până la lumea noastră terestră. Și în palmă sălășluiesc cei trei sori. Soarele terestru nu-i decât un palid reflex al celorlalte două. Sephiroții sunt emblemele acestor superioare plasate în pendant, în antagonism și în reflectarea înaltului către în jos, precum reflectarea în apă. Să revenim la gesturile care
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
mult ca sigur în preistoria vechilor civilizații oamenii venerau copacii, pietrele, apele și alte obiecte naturale care cu timpul au devenit parte din cult și au fost incluse în diferite forme în ritualurile oficiale de mai târziu. Spiritul zeilor putea sălășlui în arbori 113 sau în pietrele sacre, fragmente de meteorit sau stânci, precum piatra neagră sfântă de la Mecca. Lacurile, râurile, izvoarele sacre și purificatoare precum Gangele constituie loc de pelerinaj și ritual magic (numeroasele izvoare ale tămăduirii). Asocierea unor elemente
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
teologie seculară sau ideile metafizice ori alte forme de gândire ca având valoare absolută, precum toate amintesc de istoria deschisă în care trăim până în ziua când vom ști cum să știm266. 10. Dogma ca formare sau deformare a tradiției Cristos sălășluiește în om; el îl pătrunde cu totul; și fiecare om este o piatră vie a acestei stânci spirituale [...] așa se va construi Templul, cel al lui Moise și al lui Solomon reprezentând niște schițe ale acestuia. Când Templul va fi
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
care Dumnezeu include totul în interiorul său, nu poate fi complex sau maleabil reflectând ignoranța și iluzia umană 363. Există și combinația acestor doi poli într-un concept bipolar asupra hermeneuticii divine, combinație est-vest pentru gândirea contemporană a învățăturilor tradiționale ce sălășluiesc în cele oculte promovate de societățile secrete, în fruntea cărora se desprind ca purtători de adevăr, francmasoneria și rosicrucianismul. Formarea tradiției a avut mirajele ei înșelătoare. De aici multele încercări de deformare prin care dogma a reușit întotdeauna să domine
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
anumite vise sau cugetări ajung până la noi transmise de regnul vegetal, mineral sau animal și de ce trăim adesea halucinația déja vu déjá connu. Imaginile, lumile pe care le întâlnim le-am mai întâlnit, și trăim drama tendinței spre cele care sălășluiesc în noi și nu le revedem. Căutarea devine astfel un țel vital, uneori nerealizabil, lumile căutate nemaiexistând, venind din viitor sau aparținând altor planuri simetrice sau altor planete. Este cineva, acel ce inoculează aceste chemări în transmisia sinaptică, este cineva
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
mai putem determina exact clipa în care eul, sub o altă formă continuă opera existenței. E o subterană obscură care se luminează încetul cu încetul, și unde se desprind din umbră și noapte palidele chipuri de o imobilitate solemnă, ce sălășluiesc în lăcașurile drepților. Apoi tabloul ia formă mai deslușită, o limpezime nouă îl luminează și pune în mișcare aceste apariții stranii; lumea Spiritelor se deschide în fața noastră. Swedenborg numea aceste viziuni Memorabilia; el le atribuia reveriei mai degrabă decât somnului
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
Și crinii au parfum de constelații". Puterea mitologică, un univers pierdut pe pământ la capătul civilizației renaște să domine acel unic, ființa cosmică aflată pretutindeni. Dragostea care se refuza universului lui Eminescu se desfășoară indiferent între care spirite imateriale ce sălășluiesc acolo, chiar și între ruinele neantului: "Saturnii morții în asfințit învie/ În cimitir de stele-aud libații". Într-o liniște tainică poetul trece peste apele cele mari, călătorind în sine, "la cerul negru steaua mea se-ascunde / Doar o presimt și
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
totuși într-un loc tragem o dungă și zicem: aici începem țara necunoscutului", nu putem să nu constatăm că dungile succesive se apropie tocmai datorită științei de înțelegerea apartenenței inconștientului nostru ca rețea de recepție și decodificare a informației ce sălășluiește dintru începutul lumii în noosul cosmic. Călătorii astrale Ne-am născut să trecem, cobai de experiență, prin luminle model închipuite de mai marii universului; noi suntem îndreptățiți să le cerem raiul pentru pământ dar fiecare dintre noi credem în putința
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
și l-am așezat în versurile noastre. Cine a trăit în lumea zeilor măcar o clipă înțelege altfel rostul acestei lumi. Dar pentru toate acestea e necesară liniștea. Și liniștea poate fi obținută prin Cuvânt. Iar cuvântul ca un dar sălășluiește în poesie. Oglinda, moara, ochiul, poarta, iată doar câteva elemente magice ale lumii noastre, aflată la intersecția dintre lume și metalume. În spațiul intermediar roiesc în jurul omului, împreună cu el, elemente satelite, semiprețioase, așa cum cele absolute sunt focul, aerul, apa, pământul
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
fază progresivă de reintegrare și regenerare. Tendința de curgere a apei în jos, spre abis este simbolul înțelepciunii, harului și virtuții. Duhul lui Dumnezeu se poartă pe deasupra apelor în Facerea și oul lumii vedice se clocește la suprafața apei. Aici sălășluiește în arhivele protoistorice puterea cosmică. Origine și vehicul al oricărei forme de viața, seva este apă. Apa este un dar universal și ca apă a cerului budist este suflul vital. Folosită în ritualuri, stropire și abluție, apa este folosită de
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
cei care aspiră către Cunoaștere și pot deveni păstrători ai Tradiției. Dacă fac față înțelegerii, cândva pot fi candidați la illuminare, devenind asemenea modelelor străvechi pe care le venerează, pentru că lumina niciodată nu va fi cuprinsă de întunericul în care sălășluiește. Aceeași tradiție asociată fântânii tinereții fără bătrânețe se revarsă în toate legendele antichității. Quetzalcoatl se retrăgea periodic în locul cu nisipuri strălucitoare și bea o poțiune magică, pentru a reveni ca tânăr băiat. Hermes Trismegistus descrie proprietățile de întinerire și prelungire
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
lucis 537 Contemplarea nesfârșitului erodează coaja oului ce ținea prizonier focul și îl eliberează ca o transmutare a păcatului în lumină, în acea lumină pe care întunericul n-a cuprins-o. Dacă marea natură și spiritul infinit al începutului, care sălășluiește în ea, sunt ei înșiși suprema forță a universului pe care noi o numim în prezent Dumnezeu, atunci glasul dintru început al pământului, auzit de ape și ceruri, de primii oameni creați să-l înțeleagă, e informația Tradiției. De aceea
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
logos/ în tainica ta limbă;/ echerul și compasul te-au urnit./ Pe drumul meu de astre-mpodobit/ aș fi vrut să fii cu mine/ în acea măreață clipă.548 După cum spuneam, fără a pătrunde într-un spațiu meditativ, în gălbenușul matrice sălășluiește o greșeală furtul prometeic din Olimp. Și acolo contemplarea nesfârșitului erodează coaja oului ce ține prizonier focul și îl eliberează ca o transmutare a păcatului în lumină, în acea lumină pe care întunericul n-o poate cuprinde. Dalai Lama consideră
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
cred că ramura masonică occidentală și-a căutat în van originea în tradiția iudaică, mesopotamiană sau egipteană. Învățăturile esoterice contemporane îndreptate spre New Wave prin intermediul budhismului sau practicilor inițiatice orientale se zbat să direcționeze Tao, calea spre căutarea Marelui Spirit sălășluit în om. Toată această hermeneutică a spiritului antropologic conduce mult mai departe, la civilizația de dinainte de potop și mai departe în ținuturile paradisului pierdut din străfundurile lemuriene ale oceanelor. Nimic nu s-a pierdut. Totul există în jurul nostru chiar când
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
gustat, cine a stat sus pe munții hotarnici ai lumii, și a privit în jos, în noua țară, în reședința nopții acela într-adevăr nu se va mai întoarce înapoi în forfoteala lumii, în țara unde lumina în veșnică neliniște sălășluiește 700. Ar putea fi ultima dimineață, mai ales când trezirea îți reașează realitatea înaintea ochilor, a percepției obiective: În orașul cu guri flămânde am stat,/ prin evantaie de case intrate în pământ/ cu ferestre ca noduri de trestii,/ și somnul
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
bine dacă nu ne conducem viața după cum începe să ne dicteze această stare. De fapt, reacția analitică a citirii și înțelegerii percepțiilor noastre e această necunoscută stare. Neavând alt cuvânt o definim, o numim sentiment. După teologia tradițională, principiul sufletesc sălășluiește în inimă de unde informează creierul, mentalul. Cum realizarea inițiatică e un act reflex, transmutarea spiritului la nivelul cordului produce rezorbția acestuia într-un perpetuu proces simbiotic. Suflul ultim al noosului sprijină și coordonează acest arc uman, plin de vibrații, oglindă
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
ale ființei noastre, înspre inimă 744. Ceea ce e mai grav, e că nu e un act reflex al spiritului-noetic, nici fizic, al trupului, de integrare a omului în lumea care îl înconjoară. E arcul reflex al atmei, al sufletului ce sălășluiește în zonele subcorticale ale creierului și pe care noi, oamenii, nu-l putem întrutotul domina. Chiar dacă aș vorbi limbile dacă nu am dragostea, nu sunt decât o armă sunătoare și un chimval zăngănitor, Chiar dacă aș avea darul profeției, și aș
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
lumină/ cu aripi/ înaintăm/ cu pași nesiguri/ spre Infernalia/ acolo unde/ veșnica tăcere/ a spațiilor nesfârșite/ înspăimântă 794. Și pentru că întotdeauna căutăm cheia de la poarta vidului, aceasta este în misterul poesiei. Fără nicio îndoială, caracterul uranian al adevărurilor profunde ce sălășluiește în vers și între cuvintele acestuia e cheia. Păzitorul porții o păstrează sub forma unei pene de pelican, uneori de vultur, alteori de porumbel și poartă numele gradului său, acela de poet. 21. Erravi sicut ovis perdita 795 Iubește-mă
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
dans de excitație sau inhibiție. Ele transmit informația, simțurile universului cerebral care sunt capabile să ne extazieze în infinit. Paracelsus spune că oamenii care și-au simțit această simțire nu au cum muri, precum Enoh sau Ilie, căci în interiorul nostru sălășluiește Dumnezeu. Ritual și antropologie Nu-l poți învăța nimic pe om; îl poți ajuta numai să găsească răspunsul în el însuși 798. Darwin a spus799 că viața evoluează pe stadii și oricine trebuie să recunoască că aceleași lucruri au fost
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
lucru. Treptat, experiența antrenării acestui arc conduce la o creștere a sensibilității psihice și la o mai mare receptivitate pentru impresiile transcendentale ale subconștientului, în paralel observându-se o ameliorare a stării de sănătate. Este clar că sufletul monadic care sălășluiește în noi se armonizează permanent cu Conștiința Cosmică, cu Dumnezeu. Influența spirituală a Duhului Sfânt este permanentă, rezonanța matricei noastre cerebrale cu El conduce la susținere, vindecare, inspirație și, într-un termen mai lung sau mai scurt, la illuminare. Subconștientul
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
și l-am așezat în versurile mele. Cine a trăit în lumea zeilor măcar o clipă înțelege altfel rostul acestei lumi. Dar pentru toate acestea e necesară liniștea. Și liniștea poate fi obținută prin Cuvânt. Iar cuvântul ca un dar sălășluiește în poesie, urmând îndemnul etern al celor aleși: in carrum per fontem ad tintinnabulum accedemus. Rânduri, rânduri, vorbele noastre se aștern și transmit axperiențe ale atmei, fragmente de spirit în lumea trecătoare. O carte e făcută din semne care vorbesc
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
asupra forțelor primitive, întregul univers coincide cu minunatul cosmos din care facem parte. Simbol al sacralității, cosmosul alchimic este identic celui creștin, hermetic, iudaic sau descris de Platon. Oul, viața și moartea, binele și răul, înțelepciunea și virtutea, iată cum Dumnezeu sălășluește în cosmosul creat de El. Și toate se desprind în versurile scrise și recitate dintodeauna. Cerul din ziua a șaptea deasupra noastră s-a deschis. Mai transparenți decât aerul, străbatem guri de paradis. Sufletul tău, magic vitraliu, arde cu flăcări
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
o nouă viață, la un nou avatar. Precum Elis a lui Trackl, Zarathustra a lui Nietzche, Vieru călătorește veșnic, în moartea care naște prin sacrificiul lui un alt codru, o lume paralelă în care, pierdut, trăiește reînfrunzirea sufletului, a Logosului sălășluind în stejar, într-un alt trup. Eminescian, dar departe de acesta, îndrăgostitul îndeplinește o întoarcere mesianică, aproape biblică, în câteva versuri ce pot fi mit, legendă, rugăciune, într-un gând atât de frumos, atât de ușor de receptat, anormalul personaj
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]