729 matches
-
putea înțelege fenomenul producerii operei literare. N-am ratat, așadar, nici un alt gen, înainte de a deveni critic literar, pentru simplul motiv că nu le-am practicat. Am publicat, ce-i drept, un volum de relații de călătorie (Jurnalul unui an satanic, în 2001) și un altul, de versuri, dar în limba sârbă (Srpski govoreci, în 2009). Primul are, mai degrabă, legătură cu activitatea mea de gazetar, iar cel de-al doilea nu are de-a face cu literatura română. Sunt, însă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
urmare, această nouă intervenție din revistă asupra lui Șerboianu nu proba decât inconsecvența, dar, mai ales, lipsa sa de credibilitate : "Acum, cititorii noștri, cred că se vor lumina destul în urma celor publicate de acest inconștient, spre a ocoli acest cuptor satanic, păstrând legea și obiceiurile adevărat creștine orânduite și păstrate de Biserica noastră ortodoxă"206. După cum aflăm din aceiași publicație, Calinic I. Popp Șerboianu nu a fost singurul monah ce intrase în tabăra cremaționiștilor. Cel de-al doilea era Nifon Ianculescu
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
cearcăne secrete, datorate practicilor singulare, îmbufnată în gulerul ei dantelat, însă gheboasă, cu un picioruș întors ademenitor de o sechelă poliomielitică sau cu un șold dizlocat congenital sub horbota imperială... Regine cu buză de iepure... molestându-și sânii în rugăciuni satanice... dureros de frumoase... Convulsionarele, trântite cu poalele sutanelor în cap pe pardoseala marilor catedrale, suculente și delicioase în fond... Pietrele prețioase? În ceea ce mă privește prefer topazul fiindcă se asortează cu extazul! E în el moliciunea atingerii miezului de rai
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2199_a_3524]
-
Eminescu, București, 2002), prezentată drept roman, poate fi considerată mai curând un galimatias. Deși scrisă în limba română, ea se dovedește la fel de greu de descifrat ca un papirus egiptean: „Să trebăluim ultim, n’oscuro, șleampăt-euforic, a râde-hârc, mă, ce nud, satanic, intersex pe loc, nature, numai patologie religiozitate, pe sucombă, ne-om da inteligenței clonzheimer la cap-capitol. Și încercarea lui dumnezeu alegător spre pleazna alesului, cu încărcarea culesului, obezi gârbace-pleure, geno imperiu-apus, păi halbă calpă, mai furăm nedeșertic, nepomană.“ În cuprinsul
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
soarele strălucea puternic, că cerul era albastru, dar forma amplu bombată a blocului, de vază barocă de categorie grea, Îl făcu să simtă că odaia de la etajul doisprezece era ca o vitrină de bibelouri În care era Închis, și picioarele satanice de găină, de un galben zbârcit, scurmând În hârtiile lui, Îl făcură să țipe. Shula-Slawa apoi pică de acord că ar trebui ca el să se mute. Spuse tuturor că lucrarea de-o viață a tatălui ei, memoriile lui despre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
cu tonurile joase, nu cereai deplina limpezime a minții sau a motivelor. Dar acum ciudata afirmație a lui Augustin avea nevoie de o nouă interpretare. Ascultând-o pe Angela atent, Sammler observă diverse dezvoltări. Truda puritanismului lua acum sfârșit. Fabricile satanice Întunecate schimbându-se În fabrici satanice luminate. Desfrânații convertiți În copii ai bucuriei, deprinderile sexuale ale seraiului și ale savanei congoleze adoptate de masele emancipate ale New Yorkului, Amsterdamului, Londrei. Bătrânul Sammler cu viziunile lui zăpăcite! Vedea triumful din ce În ce mai mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
limpezime a minții sau a motivelor. Dar acum ciudata afirmație a lui Augustin avea nevoie de o nouă interpretare. Ascultând-o pe Angela atent, Sammler observă diverse dezvoltări. Truda puritanismului lua acum sfârșit. Fabricile satanice Întunecate schimbându-se În fabrici satanice luminate. Desfrânații convertiți În copii ai bucuriei, deprinderile sexuale ale seraiului și ale savanei congoleze adoptate de masele emancipate ale New Yorkului, Amsterdamului, Londrei. Bătrânul Sammler cu viziunile lui zăpăcite! Vedea triumful din ce În ce mai mare al Erei Luminilor - Libertate, Fraternitate, Egalitate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
Așa cum toți știu. Căci acesta e adevărul - că toți știm, Doamne, că știm, că știm, știm, știm. Sentimentalism exagerat (În idiș În original) 1 „...munții verzi ai Angliei...”. Poezie de William Blake În care se face referire la the dark Satanic mills („fabricile satanice Întunecate”), În general interpretate drept o condamnare a Revoluției Industriale. 1 Snack sub forma unui salam subțire, uscat, În țiplă. Aici, poreclă dată unei persoane foarte slabe. 1 În uzanța americană curentă, măturător, femeie de serviciu, Îngrijitor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
Căci acesta e adevărul - că toți știm, Doamne, că știm, că știm, știm, știm. Sentimentalism exagerat (În idiș În original) 1 „...munții verzi ai Angliei...”. Poezie de William Blake În care se face referire la the dark Satanic mills („fabricile satanice Întunecate”), În general interpretate drept o condamnare a Revoluției Industriale. 1 Snack sub forma unui salam subțire, uscat, În țiplă. Aici, poreclă dată unei persoane foarte slabe. 1 În uzanța americană curentă, măturător, femeie de serviciu, Îngrijitor. Dilapidated - sensul În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
când ochii mei adormiți în iubire simt înghețuri descompuseă În unda unui vis pășeam spre lumini arzătoare în acest oraș ce nu și-a găsit vecernicia medievală a dragosteiă Copacii turnului de fildeș își astupaseră trupul și foamea regăsiriloră Albul satanic dezmoștenea tristețea coruptibilă a firescului, când genele iubirii își înseraseră peste vederea simțită de atâta apropiereă Și-n cele din urmă simt putrezirea visului înainte de a gusta din carapacea timpului ce-mi domină în umbra senzorială a necuvintelor Descompusă-n
BRAŢELE CERULUI by Marina Costea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/458_a_1438]
-
apariția primei versiuni a Conspirației (care În mod infam despuiase și depreciase cartea lui Joly) conduceau la un oarecare Racikovski - „talentatul și maleficul Racikovski“ - șeful poliției secrete țariste de la Paris. Acest Racikovski, afirma Nilus, luptase cu abnegație Împotriva tuturor sectelor satanice din lume și „făcuse enorm În a mai reteza din ghearele vrăjmașilor lui Christos“. Un oarecare Papus, care avusese prilejul să‑i fie În preajmă, Îi va face portretul Într‑o manieră care amintește, poate din pricina folosirii majusculelor, de prozodia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
că această secțiune se referă și la povestire. Cititorul inițiat, cel puțin așa nădăjduiesc, va recunoaște, fără dificultate, În Conspirația faimosul Protocol, tot așa cum vor fi lesne de identificat și cei care se ascund sub numele „complotiștilor“ și a „sectei satanice“. Din vastul material despre Protocol (care, În mare, a preluat, cu modificări și adăugiri neesențiale, aceeași documentație) se disting net cărțile lui Norman Kohn, Delevski ca și Apocalipsa vremurilor noastre de Henri Rolland, care nu este doar sursa majoră În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
asupra ei. Nu la fel se întâmplă și de data asta. Hedrock se convinse din ce în ce mai mult de acest adevăr în timp ce o privea pe femeie recăzînd pe jilțul ei și șezînd acolo, cu fața prelungă și frumoasă strîmbată într-un rînjet satanic. Zîmbetul îi dispăruse. Spuse cu gravitate: ― Îmi pare rău, domnilor, că aveți acest sentiment. Regret orice izbucnire care ar putea sugera că hotărîrea mea împotriva căpitanului Hedrock are un caracter personal. Dar am fost profund tulburată de descoperirea faptului că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
istoria pur și simplu, amplifică semnificația tragicului dincolo de margini. Fie încenușarea înaltelor haruri geometrice ale lui Pascal pe rugul unei credințe mistuitoare; fie duelul stupid care, într-o dimineață lividă, ni l-a răpit pe Galois lângă Gentilly; fie soarele satanic al pubertăților violente, sublimând geniul lui Rimbaud - cu mult înainte ca soarele Harrarului să-i fi uscat piciorul - pretutindeni același sfârșit pripit îi răpește pe-acești semizei ochilor noștri nevrednici. Presupunem că viața lui Rimbaud este cunoscută. În ciuda enigmei și
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
Și-n jur era așa răscoală... Și-n zgomot monstru de țimbale Barbar, cânta femeia-aceea. Barbar, cânta femeia-aceea... Și noi eram o ceată tristă - Prin fumul de țigări ca-n nouri, Gândeam la lumi ce nu există... Și-n lungi, satanice ecouri, Barbar, cânta femeia-aceea. Barbar, cânta femeia-aceea, Și-n jur era așa răscoală... Și nici nu ne-am mai dus acasă, Și-am plâns cu frunțile pe masă, Iar peste noi, în sala goală, - Barbar, cânta femeia-aceea... Note de toamnă
Plumb. Cu voi. Scântei galbene. Stanțe burgheze by George Bacovia [Corola-publishinghouse/Imaginative/295560_a_296889]
-
caterinca-fanfară Lugubru în noapte, târziu... Și singur priveam prin ochene, Pierdut în muzeul pustiu... Și-n lumea ochenelor triste Mă prinse sinistre gândiri - În jurul meu corpuri de ceară, Cu hâde și fixe priviri. Și-acea caterincă-fanfară Îmi dete un tremur satanic; În racle de sticlă - princese Oftau, în dantele, mecanic. Și-atunci, am fugit plin de groază Din sumbrul muzeu fioros, Orașul dormea în tăcere, Flașneta plângea cavernos. Plângea caterinca-fanfară O arie tristă, uitată... Și stam împietrit... și de veacuri, Cetatea
Plumb. Cu voi. Scântei galbene. Stanțe burgheze by George Bacovia [Corola-publishinghouse/Imaginative/295560_a_296889]
-
violet... Muzeul nopții Frunzișul acum pornit-a O leneșă, jalnică horă; Și plâng, și cu plânsul în noapte Răchita de-afară mi-e soră. S-apropie-ncet miezul nopții, Și sună a frunzelor horă - Eu trec din odaie-n odaie, Când bate satanica oră. Vânt Toamna a țipat c-un trist accent, Văzul cade neatent, Vântul sună lemnăria, Bate gol, în poloboace, butnăria. Lângă ușă frunzele s-au strâns. De departe vin ecouri vechi de plâns, Brumă, toamnă literară, Pe drum prăfăria se
Plumb. Cu voi. Scântei galbene. Stanțe burgheze by George Bacovia [Corola-publishinghouse/Imaginative/295560_a_296889]
-
Balet Lunecau baletistele albe... Degajări de puternice forme - Albe, în fața lumii enorme, Lunecau baletesitele albe... Lunecau baletistele albe Și lumea sufla împătimită - Albe, râzând spre lumea prostită, Lunecau baletistele albe. Lunecau baletistele albe... Tainic trezind complexul organic - Albe, stârnind instinctul satanic, Lunecau baletistele albe... Serenada muncitorului Eu sunt un monstru pentru voi Urzind un dor de vremuri noi, Și-n lumea voastră-abia încap... Dar am să dau curând la cal. O, dormi adânc, mereu, așa, În vise dulci, hidos burghez, Oftând
Plumb. Cu voi. Scântei galbene. Stanțe burgheze by George Bacovia [Corola-publishinghouse/Imaginative/295560_a_296889]
-
împovărătoare, precum un deranjament intestinal!). Poate că nu are gloanțe! reflectă la iuțeală Mircea. Și atunci? O să mă lovească în față, cu patul pistolului, ca în filmele acelea, conținând relatări despre comisari bolșevici nemiloși și intransigenți, până dincolo de orice cruzime satanică? Ce, parcă ei, la Școala de reeducare, văd numai filme blânde? se lamentă el, pe tăcute. Babița-Pelicanul, după ce așteptă, stupid, ca Mircea să iasă din încremenirea-i de ghips, ridică pistolul lui negru, punându-i-l în piept. Mișcarea aceasta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
Și-apoi, suprimarea lui nu are rațiune: nu poți lipsi Stațiunea de ordine, de stabilitate, el e creația ta, vrei să-i găsești o justificare superioară, e un om: „VOCEA” se cade să dicteze o poveste angelică. A ta e satanică, te reprezintă. Ai ceva malefic, ți se spune, uneori. În Stațiunea, tai și spânzuri; vecinii de apartament, trecătorii nu știu nimic. Prietenii (?Ă. Nu dă nimeni prea mulți bani pe tine. Nici tu nu te sinchisești de cei din preajmă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
cărui nume va conține șapte k-uri va stăpâni lumea. Rostirea unei asemenea serii - ori numai citirea - deblochează energii necunoscute; pe cei slabi îi paralizează. Va fi perioada de vârf a umanității: va urma căderea. Toată grija pentru acest semn satanic; folosirea lui în mod nejustificat se întoarce împotriva celui nesăbuit! Și tot așa; nimeni nu scoate o vorbă; îi privești în ochi; te privesc mirați. Se prefac, simți complotul. Stupefacția lor e reală; ești de nerecunoscut. Nicăieri, se pare, lucrurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
mai adânc și mai universal decât un simplu indiciu privind psihicul unui criminal în serie. În interesul lui Baudelaire pentru violență, în nostalgia lui pentru trecut și prin revelarea de către el a lumii morții și corupției, auzeam ecoul unei litanii satanice care era cât se poate de contemporană și vedeam palida reflecție a unui tip diferit de ciminal, unul a cărui proastă dispozițe avea forță de lege. Nu prea am memorie pentru cuvinte. De-abia dacă pot să-mi amintesc cuvintele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
Tonul discursiv îmi e și mie nesuferit... — Da, plăcerea omului stă în vorbire, în vorbirea vie... Și mai presus de orice, trebuie să pară că autorul nu spune el însuși lucrurile, că nu ne agasează cu personalitatea, cu eul său satanic. Chiar dacă, evident, eu spun tot ce spun peronajele mele... — Asta până la un anumit punct... — Cum adică până la un anumit punct? — Da, căci vei începe să crezi că le conduci tu, cu mâna ta, și lesne vei sfârși prin a te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
e oportun să dai naștere la scandal și cele care pretind o soluție pacificatoare? Scandal! Dar ce scandal? Nu scandalul evanghelic de care ne vorbește Cristos, zicând că este inevitabil, că există, dar vai celui prin care vine!, nu scandalul satanic sau cel luciferic, care e un scandal arhanghelesc și infernal, ci scandalul mizerabil al pedanteriilor din speluncile literare, din acelor spelunci meschine și neghioabe ale oamenilor de litere ce nu știu nici să mânânce o carte - nu sunt în stare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
divină comedie. [Recitind acestea, când mă reapuc să scriu, îmi dau seama, ca cititor al meu însumi, de deplorabilul efect pe care-l va avea acest refuz al meu de a fi iertat. E oarecum o trufie luciferică și aproape satanică, e ceva ce nu concordă cu acel „iartă nouă datoriile noastre, precum și noi iertăm datornicilor noștri“. Căci dacă-i vom ierta pe datornicii noștri, de ce să nu ne ierte și cei cărora le suntem îndatorați? Și este incontestabil că i-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]