2,506 matches
-
viitorului, prin antiintelectualism și, nu în ultimul rând, prin supremația experienței 414. Și totuși, chiar și în aceste condiții, putem vorbi, în cazul conservatorismului, despre un model de raționalitate în măsura în care înțelegem că e vorba de atitudinea rațională de a refuza seducția proiecțiilor utopice, a căror calitate de a fi produse ale minții umane reclamă la fel de utopica necesitate de a fi recunoscute ca infailibile. Trecută în registrul teoriei politice contemporane, problema raționalității în politică nu se referă, în primul rând, la modul
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
situația de a chestiona statutul cunoașterii umane ca atare. Aceasta din urmă este abordată în sens larg, din diferite perspective, în măsura în care, așa cum am specificat, gândirea postmodernă nu este unitară nici măcar atunci când, urmărind să deconstruiască "metanarațiunile" modernității, nu rezistă ea însăși seducției de a produce astfel de narațiuni totalizatoare. O asemenea situare face ca postmodernitatea să fie marcată, la rândul său, de ambiguitate, din moment ce există concepții care subliniază ruptura de modernitate și viziuni care plasează postmodernitatea în continuarea acesteia. În orice caz
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
teoria postmodernă a preluat-o, reiterând-o la sfârșitul secolului al XX-lea sub forma "sfârșitului istoriei"446, i se datorează, fără doar și poate, teoreticianului social și politic american Daniel Bell. Interesat, la rândul său, de poziționarea intelectualilor în raport cu seducția exercitată de ideologie, Bell încearcă să surprindă, într-o "frescă" a dezbaterilor din spațiul social american, modul în care s-a ajuns la "epuizarea ideilor politice în anii '50". În mod evident, gânditorul american se referă la ideile politice ale
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
proiect încadrabil în tiparele utopianismului de tip istoricist prezumtiv deținător al legilor raționale de evoluție istorică spre un scop predeterminat Daniel Bell responsabilizează ideologia pentru astfel de proiecții și consideră că acest lucru atrage în mod automat eliberarea utopiei de seducția imaginară pe care o implică dimensiunea "fantastică" a unei astfel de gândiri. Problema pe care o ridică însă gândirea de tip utopic, și pe care am detaliat-o în cel de-al doilea capitol al acestei cărți, nu este astfel
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
în bună parte în șase volume compacte de Scrieriă constată că pagina criticului rezistă încă la dintele timpului. Multe din judecăți - de o noutate frapantă în epocă, au devenit astăzi locuri comune, „monedă curentă”. Pompiliu Constantinescu nu are puterea de seducție a lui G. Călinescu, bunăoară, și nici capacitatea asociativă - disociativă a acestuia. Nu vom întâlni în scrisul său fascinantele jerbe metaforice călinesciene, nici 1 idem, p. 249-250 2 G. Călinescu - Istoria literaturii române de la origini până în prezent, Fundația Regală pentru
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92909]
-
pentru a i se încredința decorarea pereților din Grande Salle, pictorul are ocazia s-o cunoască pe adolescenta Claude, fiica lui Jean Le Viste și a Genevievei de Nanterre. Astfel începe romanul licornului și al doamnei. Un joc alegoric al seducției, în care junele Nicolas nu ezită să-și strecoare avansurile fățișe, invocând virtuțile purificatoare ale cornului fabulosului animal alb asupra trupurilor de doamne și domnițe. Fapt e că stăpâna casei îi propune artistului, în locul unei vaste picturi istorice, o cu
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
nu fac casă bună cu revolta și capriciile de femeie încă tânără. Recunoaște că, după două decenii de căsătorie cu același bărbat, orice contact sexual cu altcineva pare absurd, desfrânat, aproape animalic; cu toate astea, conștientă de propria putere de seducție, se simte ofensată de faptul că David nu o crede în stare de adulter și nici de divorț. Evaluarea propriului statut, adesea nevrotică, este mereu obiectivă în privința celorlalți, nicicând știrbită de partizanat. Comparându-i, să zicem, pe cei doi bărbați
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
inutile în planul regiei epice, ceea ce nu înseamnă că nu-și surprinde cititorul prin turbulențe și răsturnări specifice inepuizabilului său arsenal tehnic și stilistic. Nu sunt ocolite nici zonele decrepitudinii fizice și fiziologice și nici ascunsele trape și strategii ale seducției feminine. Mereu credibil, în spiritul adevărului vieții, adesea șocant, aventuros, proteic. Asasinarea frumuseții Ian McEwan (n. 1948, Aldershot, Anglia) își datorează consacrarea romanului de debut "Grădina de ciment" (1978), cărțile sale bucurându-se de premii precum Somerset Maugham, Whitbread Prize
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
Când asediul otoman este iminent, Anna se va ascunde într-o mânăstire din oraș, încălcând planul patern de evacuare pe mare. Își va întâlni din nou amantul ce o adoră cu aceeași intensă castitate. Contrariată, dă curs puterii ei de seducție trupească, oferindu-i-se ca mireasă în schimbul convertirii lui la ortodoxia greacă. Invocă în sprijinul jocului ei erotic armonizarea conștiinței cu iubirea, cerându-i să renunțe la erezia lui latină. Așadar, voința aproape sadică a virginei, dublată de pasiune mistuitoare
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
este, așadar, un diptic a cărui construcție tematică merită studiată cu atenție. Presupozițiile de lucru ale acestui „eseu” sunt limpezi: modernitatea a însemnat pentru teologie mai ales o îndelungată „captivitate babilonică”, exercitată asupra învățătorilor și cărturarilor creștini prin opera de seducție a metodei istorico-critice. Așezată sub imperativul „obiectivității”, teologia academică și-a pierdut subit contactul cu viziunea patristică despre cunoașterea scripturistică. Un neconstestat consensus Patrum ne spunea că teologia în sens propriu se practică în prelungirea liturghiei Bisericii și se reflectă
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]
-
tematic, ca ordine semantică pe care prezentul se obligă să o conserve. Atitudinea paseistă, muzeală și romantică face din tradiție un obiect decorativ. Primatul istorist al cronologiei izolează tradiția într-un sertar al imaginației comunitare. Hermeneutica fenomenologicătc "Hermeneutica fenomenologică" Vechea seducție metodologică a Iluminismului n-a fost învinsă decât prin demersurile fenomenologice husserliene de la începutul secolului, fructificate strălucit de Martin Heidegger (1889-1976) în lucrarea sa Sein und Zeit (1927). Prefigurate deja în analiza dimensiunii antepredicative a conștiinței umane și a fluxului
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]
-
epiderme anonime. În locul alterității, corpul fiecăruia trăiește tautologia dorinței nesaturate. Timpul se cască de acum înainte ca orizont al repetiției. Angoasa este diminuată, dar atotprezentă tocmai prin deschiderea acestui orizont. Întrucât angoasa corespunde unei conștiințe graduale a propriei diferențieri sexuale, seducția poate apărea exploatând asimetria distribuției acestei tonalități. Pe de o parte, are loc seducția activă (tipic masculină), prin manipularea slăbiciunii celui care rezistă mai puțin în fața angoasei generice („puterea de a putea”), neștiind ce să facă: să rămână, să plece
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]
-
acum înainte ca orizont al repetiției. Angoasa este diminuată, dar atotprezentă tocmai prin deschiderea acestui orizont. Întrucât angoasa corespunde unei conștiințe graduale a propriei diferențieri sexuale, seducția poate apărea exploatând asimetria distribuției acestei tonalități. Pe de o parte, are loc seducția activă (tipic masculină), prin manipularea slăbiciunii celui care rezistă mai puțin în fața angoasei generice („puterea de a putea”), neștiind ce să facă: să rămână, să plece, să neutralizeze atingerea celuilalt ori să o accepte. Pe de altă parte, are loc
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]
-
activă (tipic masculină), prin manipularea slăbiciunii celui care rezistă mai puțin în fața angoasei generice („puterea de a putea”), neștiind ce să facă: să rămână, să plece, să neutralizeze atingerea celuilalt ori să o accepte. Pe de altă parte, are loc seducția pasivă (tipic feminină), prin abandonarea oricărei inițiative și cedarea tuturor drepturilor asupra posibilității celui care și-a manifestat mai întâi inițiativa. Kierkegaard observa că nu întâmplător cartea Facerii prezintă bărbatul sedus de femeie, deși aceasta din urmă fusese atrasă la
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]
-
zvon al păcatului, un risc al eșuării. În turbionul angoasei, sufletul își decide sinele, așa cum ispitirea lui Adam a decis istoria umanității („fiecare dintre noi înțelege cum a intrat păcatul în lume doar prin el însuși” - Kierkegaard). Dincolo de toate preliminariile seducției, instinctul univoc al posedării e orchestrat de sentimentul puterii și al atracției (plăcerea stranie de a supune și de a fi supus). În acest stagiu, corpul obiectiv (organic) uită de rădăcinile sale în corpul subiectiv (transcendental): „neputința fiecăruia de a
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]
-
intens mediatizate astăzi: dialogul între știință și mecanismele puterii, violența ontologică și postmodernitatea, precum și raportul genitival dintre virtute și diferență. Cartea se închie gotic, en arc-boutant une voûte, cu proiecția imaginii orașului păcii: Ierusalimul cel de Sus. Invenția seculară și seducția puteriitc " Invenția seculară și seducția puterii" Fidel metodologiei sale „arheologice”, John Milbank caută de la bun început să deslușească raportul dintre fenomenul desacralizării și cel al secularizării, a căror coincidență face din Europa locul de naștere al modernității. Se știe mai
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]
-
știință și mecanismele puterii, violența ontologică și postmodernitatea, precum și raportul genitival dintre virtute și diferență. Cartea se închie gotic, en arc-boutant une voûte, cu proiecția imaginii orașului păcii: Ierusalimul cel de Sus. Invenția seculară și seducția puteriitc " Invenția seculară și seducția puterii" Fidel metodologiei sale „arheologice”, John Milbank caută de la bun început să deslușească raportul dintre fenomenul desacralizării și cel al secularizării, a căror coincidență face din Europa locul de naștere al modernității. Se știe mai puțin despre geneza modernității prin
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]
-
Impresia originară 175 Afect și întrupare 180 Viața embrionară și erosul mut 186 Epilog 191 VI. Penultima instanță. Critica secularizării la John Milbank 193 Tradiția se explică 193 Trei figuri insulare 195 Arheologia: model și metodă 202 Invenția seculară și seducția puterii 206 Cinismul machiavellic și „Providența” oarbă 209 Funcționalismul german sau forța tradiției protestante 212 O stângă îndreptățită? 217 Eliberarea teologiei 221 Mareea nihilistă 224 Imprudenta iubire divină 232 Altera civitas 235 Epilogul poeziei 241 VII. Parodia binelui și frumusețea
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]
-
străbaterii labirintului poate să-i pună în evidență diversitatea, să facă să se ivească marginalitatea, exotismul. Explorările copilului sunt rememorate și reactualizate prin lungile plimbări ale flaneurului. În ambele cazuri, periferia, secundarul sunt investite cu atributele autenticității și devin suportul seducției urbane, în timp ce siguranța burgheză a Berlinului de Vest, pe de o parte, sau centrul orașului, pe de alta, devin repere ale unui oraș „tehnic, instrumentalizat“, străin. Analiza pe care Benjamin o face în Ber liner Chronik asupra cafenelelor este interesantă
City Lights: despre experienţă la Walter Benjamin by Ioan Alexandru Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/1346_a_2383]
-
profundă”, ducând „la o nouă viață morală”, un instrument de cel mai mare preț fiind literatura, care trebuia însă regândită, întrucât ajunsese, „la unii tineri”, „rătăcitoare”, în sensul că atrăgea spiritele „spre țărmuri streine de periculoasă robie”, strecura în suflete „seducțiile unor civilizații prea înaintate ca să-și fi putut păstra frăgezimea inițială”. Prin însemnătatea acordată originii și rolului social al artei, N. Iorga menținea s. - sub aspectul orientării estetice - la polul opus estetismului junimist și oricărui estetism, opus chiar preocupării față de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289451_a_290780]
-
posibilitatea de a recurge la șantaj îi poate permite unui ofițer să-și păstreze o sursă care a devenit spion din alte motive, iar ulterior intenționează să renunțe. Chiar și așa, au ieșit la lumină unele cazuri care presupun folosirea seducției și șantajului, în genul descrierilor din romanele de spionaj. De exemplu, în perioada celui de-al Doilea Război Mondial, Betty Pack a avut o evoluție similară cu a celebrei Mata Hari. Căsătorită cu un diplomat britanic, la origine, cetățean american
[Corola-publishinghouse/Science/2146_a_3471]
-
la eforturile polonezilor de a sparge codurile germanilor, a compromis definitiv acțiunile Ambasadei Franței ce reprezenta regimul de la Vichy la Washington și a obținut coduri folosite de Marina italiană și de cea franceză 21. Totuși, o metodă mai puternică decât seducția este folosirea sexului pentru a atrage în cursă și a șantaja un oficial ce are acces la materiale sau informații de importanță deosebită. Un exemplu tipic de acest gen îl are în prim-plan pe Maurice Dejean, ambasadorul francez la
[Corola-publishinghouse/Science/2146_a_3471]
-
buze. Cert este că buzele care-ți stau ție cel mai bine sunt acelea bine conectate la emoțiile tale. Apoi, să nu uiți de buzele persoanei pe care o dorești. Una dintre cele mai discrete și mai eficiente căi de seducție este să privești la buzele acelei persoane atunci când îți vorbește. Sărutul, franțuzesc sau nu A te săruta cu cineva înseamnă a accepta distanța intimă, a dori să cunoști persoana respectivă, a gusta din apropierea de ea. Pentru un băiat, a săruta
Lecții particulare : cum sã iei în serios viața sexuală by dr. Cristian Andrei () [Corola-publishinghouse/Science/1331_a_2697]
-
apare în fața partenerului cerându-i să-i observe frumusețea. Tot instinctiv, o fată își modifi că traseele citadine și apreciază întâmplările care fac posibilă întâlnirea cu El. Iar aceasta numai așteptare nu este... Striptease Mișcarea este un element esențial al seducției; ea atrage privirea, sugerează o acțiune, mobilizează. Unele femei nu tocmai frumoase reușesc să țină în patul și viața lor un anumit bărbat tocmai prin farmecul mișcărilor de care sunt capabile. Mai mult, majoritatea femeilor sunt în stare să seducă
Lecții particulare : cum sã iei în serios viața sexuală by dr. Cristian Andrei () [Corola-publishinghouse/Science/1331_a_2697]
-
fel derapajul Linei nu este suficient argumentat. Argumentarea forțelor psihologice care o lasă pe Lină descoperită în fața avansurilor lui Rafaelle von Leuthold (nici pe departe un crai așa cum devine el în opera, ci un bărbat cu sânge rece, experimentat în seducție așa cum apare în piesa) nu poate fi susținută. Pe tot parcursul operei Lină ne dă numai vagi, uneori contradictorii, indicații ale comportamentului sau - “Am fost luată prin surprindere...”, ” Am fost atrasă într-o cursă...”, ”A fost o trădare...”. Este evident
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]