944 matches
-
excepție îl constituie Gorjul. Ocuparea neagricolă în comunele din Gorj este de peste 60%, apropiată de cea înregistrată în comunele din Sibiu. Cu toate acestea, nivelul de dezvoltare a comunelor din Gorj este mult mai redus comparativ cu cel al comunelor sibiene. Foarte probabil că, în acest caz, diferențiere poate fi pusă în relație mai ales cu factori de natură istorică . Tabelul SEQ Tabelul \* ARABIC 8. Clasificarea județelor în funcție de tipul de ocupare a populației rurale. Tipul de ocupare Tipul de ocupare neagricolă
[Corola-publishinghouse/Science/2157_a_3482]
-
școala primară din Săliște, apoi la Liceul Maghiar din Sibiu, de unde, în penultima clasă, urmându-l pe mai vârstnicul său coleg O. Goga, pleacă la Liceul Românesc din Brașov, pe care-l va absolvi în 1902. Înscris la Seminarul Teologic sibian (1902-1905), G. debutează în 1903 la „Telegraful român”, cu un articol referitor la școală. Seminaristul colaborează la „Tribuna”, „Foaia poporului”, „Biserica și școala” și tipărește broșura Limba nouălor cărți bisericești (1905), care atrage atenția lui N. Iorga. Cu ajutorul acestuia urmează
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287252_a_288581]
-
poporului”, „Biserica și școala” și tipărește broșura Limba nouălor cărți bisericești (1905), care atrage atenția lui N. Iorga. Cu ajutorul acestuia urmează un an cursurile Facultății de Litere și Filosofie din București, pe care o părăsește, având sprijinul financiar al Consistoriului sibian, pentru cea din Budapesta (1906-1907), unde este totodată redactor al gazetei „Lupta”. O bursă acordată de Liga Culturală îi permite să-și continue studiile la universitățile din Strasbourg și Jena. La ultima își dă în 1909 doctoratul cu teza Der
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287252_a_288581]
-
din Strasbourg și Jena. La ultima își dă în 1909 doctoratul cu teza Der moderne Utraquismus oder Die Zweisprachigkeit in der Volksschule. Din străinătate trimitea „Revistei generale a învățământului” detaliate însemnări de călătorie. Întors acasă, devine profesor la Seminarul Teologic sibian, inspector al învățământului primar ortodox și vicepreședinte al secției școlare a Astrei, implicându-se energic în lupta contra maghiarizării școlii românești din Transilvania. Iscălind și cu pseudonime precum O. Sima, G. Sima, N. Foișor, O. Preașma, Tiberiu Mureșan, Dr. G.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287252_a_288581]
-
agricultori „Perla” și al doilea „Traian” , unde este și baza de tratament și aici se cazează pensionarii și salariații de stat. Dacă te hotărăști pentru Lacul Sărat, să ceri bilet pentru salariați de stat, deci la hotelul Traian. Bucureștenii și sibienii au fost câte una două săptămâni și acum îi așteptăm tot pe sibieni pentru una-două săptămâni. În restul timpului suntem numai noi doi. Îi tare bine în doi. Ne gândim mereu la tine că am mai avea cu cine schimba
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
școlile care nu au fost afectate în întregime de război, iar acolo unde nu exista învățător, se numeau suplinitori sau preotul asuma automat și postul de învățător. Datorită traumelor umane și materiale provocate de război sistemului de învățământ, Consistoriul Mitropolitan sibian, prin circulara 94 M din 1916, a decretat ,,adunarea datelor din întreaga mitropolie și păstrarea acelora ca material cronic pentru istoria poporului românesc din această patrie.” Venind în sprijinul acestei decizii mitropolitane, Episcopia din Caransebeș difuza în acest scop un
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
ei e exact opusul bogăției texturale a romanului. în 1990, cînd Schlattner a început să scrie (în germană) despre Făgărașul interbelic al copilăriei sale, a făcut-o din dorința de a le povesti celor cîțiva enoriași ai săi (din comuna sibiană Roșia) ce însemna Sărbătoarea Adventului pentru o comunitate săsească încă puternică. După doi ani avea un roman (publicat, după alți șase ani, de editura vieneză Zsolnay). După cum a spus el, a fost un fel de explozie. și, după cum observă Rodica
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]
-
episcopiile din Moldova, episcopiei Hușilor nu i s-a făcut menționarea nici măcar cu o silabă. Astfel, că și la episcopia din Roman, anul precis al întemeierii așezământului religios nu poate fi aflat”. Preocupat să afle data înființării Episcopiei Hușilor, doctorul sibian scria în continuare: „Că acest episcopat de Huși a fost întemeiat mult mai târziu decât cel din Roman sau Rădăuți este un lucru sigur. Când, în anul 1788, a trebuit să-l îngrijesc timp de două luni pe mitropolitul Leon
Huşii de ieri şi de azi by Vasile CALESTRU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100993_a_102285]
-
raționalist în speța imediată a lui Pompiliu Constantinescu, dar, în plus, în pitoresc-umoral uneori, polemic și moralist. (...) Deși considerat un fel de copil teribil în cadrul grupării, se afirmă în anii '45 ca un critic deplin. Cronicile și articolele din publicația sibiană contrastează prin profunzimea intuiției și rafinamentul expresiei, în comparație cu articolele ușor posace din primul său volum de după al doilea război Confluențe literare... A.B.Totuși, în acel prim volum cuprindeați studiile dumneavoastră scrise în perioada imediat anterioară, începând de prin 1955
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
și cărări, a cărei premieră are loc la teatrul din Sibiu, în stagiunea 1976-1977. Ancorată în actualitate, piesa se bucură de o primire favorabilă, fiind preluată de Radiodifuziunea Română și montată în stagiunea următoare la Satu Mare. Prezent în mișcarea literară sibiană, O. colaborează cu studii de istorie și critică literară la „Forschungen zur Volks- und Landeskunde” și îndeosebi la revista „Transilvania”, care îi publică, de altfel, și majoritatea pieselor de teatru: Aceste anotimpuri și cărări (1975), Minunata istorie a unui Ioan
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288540_a_289869]
-
ziarului „Tribuna Sibiului”, apărut la Sibiu, cu o periodicitate neregulată, între 1969 și 1971; nu conține o casetă redacțională. Revista are un profil larg, abordând domenii diverse - istorie, învățământ, psihologie, etnografie, artă plastică, muzică, teatru - și informând asupra vieții cultural-artistice sibiene. Locul cel mai important îl ocupă literatura, A. valorificând în cea mai mare parte potențialul artistic local. Poezia - grupată uneori în rubrici de autor, alteori sub titlul „Lirice” - este ilustrată cu versuri de Victor Nistea, Mira Preda, Titus Andronic, George
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285421_a_286750]
-
este ilustrată cu versuri de Victor Nistea, Mira Preda, Titus Andronic, George Popa, Gheorghe Grădinaru, Nicolae Petru, George Pușcariu ș.a.; un grupaj de epigrame apare sub semnăturile lui C. Micandru, Marin Niță, Traian Suciu. Se publică și din lirica poeților sibieni de limbă germană: Christian Maurer, Werner Bossert, Georg Scherg, Gerhard Eike, în traduceri realizate de Mircea Avram și Corneliu Buchholzer. Este de remarcat publicarea tălmăcirilor lui Pimen Constantinescu din limba italiană (Dante, poezie friulană). Proză - schițe, povestiri istorice - semnează Aurel
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285421_a_286750]
-
publică primul act al ultimei piese scrise de Radu Stanca, legenda dramatică Povestea dulgherului și a frumoasei sale soții. Literatura populară este și ea prezentă în paginile revistei prin câteva balade voinicești culese din Mărginimea Sibiului. În cadrul rubricii „Prezențe editoriale sibiene” sunt recenzate volume de versuri de Mira Preda, Victor Nistea, Ecaterina Săndulescu, volume de povestiri și nuvele ale lui Ladmiss Andreescu, romanul istoric Iancu Jianu de Paul Constant, volumul de Teatru al lui Radu Stanca. În același context, la rubrica
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285421_a_286750]
-
romanul istoric Iancu Jianu de Paul Constant, volumul de Teatru al lui Radu Stanca. În același context, la rubrica „Șantier. Convorbiri”, sub forma unor interviuri, se fac incursiuni în „atelierele de creație” - ultimele apariții, creații în lucru, proiecte - ale scriitorilor sibieni. Sub titlul Amintiri despre Lucian Blaga, nepotul acestuia, Lionel L. Blaga, evocă perioada 1940-1943, petrecută de poet la Sibiu. L.D.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285421_a_286750]
-
1990 este scos de Inspectoratul pentru Cultură al Județului Sibiu și de Institutul de Cercetări Socio-Umane Sibiu al Academiei Române, iar din 1992 devine publicație a Academiei Române; noua serie continuă cu numărul VI, păstrându-și formatul și coperta. Reflectând preocupările cercetătorilor sibieni sau din alte centre universitare, în cele șaptesprezece volume apărute până în 2003, revista publică un număr însemnat de studii și articole privind cultura și civilizația tradițională românească, dar și naționalitatea germană din spațiul carpatin. Dintre sibienii cu cele mai numeroase
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289998_a_291327]
-
coperta. Reflectând preocupările cercetătorilor sibieni sau din alte centre universitare, în cele șaptesprezece volume apărute până în 2003, revista publică un număr însemnat de studii și articole privind cultura și civilizația tradițională românească, dar și naționalitatea germană din spațiul carpatin. Dintre sibienii cu cele mai numeroase colaborări se remarcă Gheorghe Pavelescu, Corneliu Bucur, Anca Goția, Ilie Moise, Horst Klusch și Amalia Pavelescu. Chiar din primul număr sunt găzduite trei lucrări de folclor și etnografie săsească, iar cu numărul următor se inaugurează o
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289998_a_291327]
-
etnic-cultural aparte din sudul Ardealului), Sigfried Haldenwang (Privire spre Luxemburg. Dialectul săsesc, un dialect al germanei centrale de vest cu aspecte luxemburgheze), Liliane Gudrun-Ittu (Societatea pentru „revigorare artistică” Sebastian Hann: 1904-1946) ș.a. Alături de comentariile din rubricile „Efigii contemporane”, „Creatori populari sibieni”, „Materiale documentare”, „Din viața Asociației”, se publică numeroase studii, articole și recenzii privind aspecte ale folcloristicii și etnologiei românești: Gheorghe Șoima, Folclorul muzical în confruntarea cu definiția clasică a frumosului, Dumitru Pop, Plugușorul - sinteză folclorică românească, Emilia Comișel, Metode de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289998_a_291327]
-
Liceul „Gh. Lazăr”. Între anii 1941 și 1947 este asistent și, apoi, conferențiar la Academia de Înalte Studii Comerciale și Industriale din Brașov, iar în timpul refugiului, la Sibiu, la Universitatea refugiată din Cluj. În 1970 conducea biblioteca nou înființatei universități sibiene, căreia îi va dona cele 15 000 de cărți strânse de-a lungul vieții. La Arhivele Statului din Sibiu au rămas, în manuscris, șapte volume cu traduceri din poezia latină, italiană, franceză, portugheză, spaniolă și ladină, între care o antologie
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286377_a_287706]
-
mai ales spre aceea a Sibiului, și spre prezentarea, prin contribuții de întinsă informație, câteodată chiar erudite, a relațiilor literare româno-italiene. A cercetat încercările poetice ale lui Gh. Lazăr, a alcătuit o istorie succintă și o bibliografie a presei periodice sibiene, a întreprins analize amănunțite ale traducerii lui G. Coșbuc din Divina Comedie sau ale circulației la noi a poeziei Adei Negri. Traducerile din operele unor scriitori însemnați, latini (Horațiu, Ovidiu), italieni (Dante, Petrarca, Boccaccio, Leopardi, Pascoli, D’Annunzio, M. Bontempelli
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286377_a_287706]
-
starea politică a Moldovei - vorbind sârbește (poate chiar în slavona sârbă... Și de cealaltă sârboaică măritată cu un Voievod român, de la Despina Malița s-a păstrat o epistolă autografă redactată într-o slavonă cizelată, în care Doamna Despina le confirma sibienilor că un anume Hratui era - prin 1513 - într-adevăr trimis domnesc: „întru tot cinstitului și de toată cinstea vremelnicului și bunului nostru prieten, domnului Mateiaș, pârgarmeșter, multă sănătate să aibă domnia-ta de la Dumnezeu, iar de la noi închinăciune. Și după
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
Eu aveam în armată un camarad din Mediaș, al cărui tată avea o sifonărie. Ne spunea: "Nicu vine cu mașina și ia sucuri de la tata, pentru că tata are o schemă cu niște nemți, aduce esență de sucuri". Aveam patru camarazi sibieni și erau mândri: Noi avem cutare, la noi se găsește totul, că la noi e Nicu". La noi era penurie, iar sibienii se mândreau că ei aveau de toate. S. B.: În afară de prietenii de bar, ce alți oameni apropiați avea
[Corola-publishinghouse/Science/84949_a_85734]
-
sucuri de la tata, pentru că tata are o schemă cu niște nemți, aduce esență de sucuri". Aveam patru camarazi sibieni și erau mândri: Noi avem cutare, la noi se găsește totul, că la noi e Nicu". La noi era penurie, iar sibienii se mândreau că ei aveau de toate. S. B.: În afară de prietenii de bar, ce alți oameni apropiați avea Nicu? D. T.: A fost apropiat de el Ioan Traian Ștefănescu, care s-a lăudat tot timpul că el l-a format
[Corola-publishinghouse/Science/84949_a_85734]
-
intervalul 1860-1926. Contele Armin, mort în 1881, este descendentul unei ilustre familii feudale maghiare. Odrasla acestuia, Andor, este obsedat de spiritism (și face chiar cercetări în domeniu), mergând până într-acolo, încât să ia în căsătorie pe fiica unui țăran sibian, Ana Porumbacu, grație exclusiv calităților ei de medium. Mai mult, tânărul conte are viziuni în care este vizitat de spiritul cavalerului Ștefan Kemény91, al cărui avatar devine convins că este. În 1897, cuplului i se naște o fetiță, botezată Aranka
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
1883; Stugau [August von Schmidt], Arta de a trăi, Brașov, 1893. Repere bibliografice: [I. G. Barițiu], „Telegraful român”, 1899, 26; Aurel A. Mureșianu, Un fost amic al lui Mihai Eminescu: Ieronim G. Barițiu, „Prometeu”, 1938, 8-10; Bucur Țincu, Un scriitor sibian necunoscut: Ieronim G. Barițiu, în Cibinium, Sibiu, 1977, 169-179; Dicț. lit. 1900, 79-80; Nicolae Mecu, Publicistică militantă, VR, 1983, 2; Faifer, Semnele, 230-231. G.D.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285643_a_286972]
-
vieții miracolul. Pulberea clipelor acoperă deocamdată nervuri, trasee spre moarte". Virgil Podoabă are sagacitatea de a defini arta narativă zaciană ca pe un "mixt psihologic memorie-imaginație". Din repertoriul căruia face parte și "oniro-patria", patria din vis redobândită, maramureșeană și deopotrivă sibiană, balsam sufletesc generator de reminiscențe livrești dar și de dor de un loc fără nume, de un timp ireversibil, "spre zona intemporală sau imemorială a ființei". (V. P. face trimitere spre Kant, dar mai ales spre Starobinski cu al său
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]