9,759 matches
-
nedărâmați și acoperiți cu mușchi moale.Intrand în interiorul a ceea ce mai rămăsese nesurpat ,Karon simții răcoarea pietrelor care parcă ascundeau o poveste.” Cine poate știi de ce primejdie i-a aparat pe soldați această fortăreața.? se întreba curioasă Karon,observând un stejar care crescuse în interiorul ei și care susținea cu rădăcinile puternice structura subreda.Iesind afară încă se mai gândea la fumul și la zgomotul ce o făcuse curioasă încă de la inceput” Poate dacă aș putea să mă catar pe stejarul gros
KARON CAP 2 de VIOLETA CATINCU în ediţia nr. 2239 din 16 februarie 2017 by http://confluente.ro/violeta_catincu_1487268008.html [Corola-blog/BlogPost/359777_a_361106]
-
un stejar care crescuse în interiorul ei și care susținea cu rădăcinile puternice structura subreda.Iesind afară încă se mai gândea la fumul și la zgomotul ce o făcuse curioasă încă de la inceput” Poate dacă aș putea să mă catar pe stejarul gros și apoi pe zid ,aș putea vedea împrejurimile și o cărare să mă întorc acasă.” Apropiandu-se de stejar,văzu cât era de înalt ,însă își ridică rochia și șoptind un”o sa ma omoare mătușa că o să-i rup rochia
KARON CAP 2 de VIOLETA CATINCU în ediţia nr. 2239 din 16 februarie 2017 by http://confluente.ro/violeta_catincu_1487268008.html [Corola-blog/BlogPost/359777_a_361106]
-
gândea la fumul și la zgomotul ce o făcuse curioasă încă de la inceput” Poate dacă aș putea să mă catar pe stejarul gros și apoi pe zid ,aș putea vedea împrejurimile și o cărare să mă întorc acasă.” Apropiandu-se de stejar,văzu cât era de înalt ,însă își ridică rochia și șoptind un”o sa ma omoare mătușa că o să-i rup rochia” se cațără pe crengile ce păreau destul de solide.Ajunsa în vârf ,pe ultima creangă mai groasă,fata pași pe
KARON CAP 2 de VIOLETA CATINCU în ediţia nr. 2239 din 16 februarie 2017 by http://confluente.ro/violeta_catincu_1487268008.html [Corola-blog/BlogPost/359777_a_361106]
-
din 27 noiembrie 2014 Toate Articolele Autorului SĂGEATA CU VÂRFUL DE AUR Foaie verde sălcioară În Moldova, mândră țară, Colo, între ziduri groase, De zăpezi și vânturi roase, Ștefan-Vodă, gânditor, Se-odihnește-n foișor Așezat sub un umbrar La o masă de stejar. Și, privind bolta senină, Domnul Ștefan se închină, Apoi vede cum, în zare, Geană de nor alb răsare Și se face dintr-o dată Lung și drept ca o săgeată, De pornește și brăzdează Ceru-albastru în amiază; Vârfu-n aur lucitor Scânteiază
SĂGEATA CU VÂRFUL DE AUR de GHEORGHE VICOL în ediţia nr. 1427 din 27 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/gheorghe_vicol_1417077008.html [Corola-blog/BlogPost/382092_a_383421]
-
simt mireasma, să-i sărut pământul, Însă cuprind cu ochii minții tot ce este ea, Dulceața pâinii, căldura mamei și alintul. Dar voi deschide fereastra sufletului meu, Să zboare liber spre zarea diafană, Prin roua pastelată a unui curcubeu, Printre stejarii, din pădurea seculară. Eu vă voi aștepta micuțe păsări călătoare, În țărișoara mea să mă întorc cu voi, Iar dorul arzător să-l sting cu-al ei izvoare, Să spun oricui, că nicăieri nu este ca la noi. Referință Bibliografică
VOI PĂSĂRI CĂLĂTOARE de MARGARETA MERLUȘCĂ în ediţia nr. 2356 din 13 iunie 2017 by http://confluente.ro/margareta_merlusca_1497367302.html [Corola-blog/BlogPost/372073_a_373402]
-
ZÂNA CHEALĂ Autor: Gheorghe Vicol Publicat în: Ediția nr. 1660 din 18 iulie 2015 Toate Articolele Autorului ZÂNA CHEALĂ Un colț de lună se ivește Și peste codru molcom crește, Fermecătoarea zână cheală, Stăpâna nopții de cerneală. Și ramuri de stejar ferește Și tot mai tare strălucește, Se plimbă-n liniște totală Și-n pumn ia rouă și se spală. Spre stele delicat pășește Și iubitoare le privește, De-o frumusețe specială, Presară-n patru zări beteală. Pe-un nor puțin
ZÂNA CHEALĂ de GHEORGHE VICOL în ediţia nr. 1660 din 18 iulie 2015 by http://confluente.ro/gheorghe_vicol_1437235510.html [Corola-blog/BlogPost/343412_a_344741]
-
Acasa > Stihuri > Momente > ȘI CE DACĂ... Autor: Elena Spiridon Publicat în: Ediția nr. 686 din 16 noiembrie 2012 Toate Articolele Autorului Și ce dacă vine iarna Și suntem cam scorboroși; Focu-și potrivește goarna Prin stejarii găunoși. Îmi voi aștept iubitul, Pe un viscol tras de lup; Vinul ne va fi veșmântul, Casa, fagure și stup. Referință Bibliografică: Și ce dacă... Elena Spiridon : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 686, Anul II, 16 noiembrie 2012. Drepturi
ŞI CE DACĂ... de ELENA SPIRIDON în ediţia nr. 686 din 16 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/Si_ce_daca_elena_spiridon_1353135114.html [Corola-blog/BlogPost/364793_a_366122]
-
pe deal, în vis, pe tine te-am văzut Frumoasă ca lumina. Cum să mai fiu ateu Când m-ai chemat aproape de cer și mi-ai cerut: “Iubește-mă, că vreau!”:există Dumnezeu! 22 iunie 2004, la fragi Volumul " Visul stejarului " https://www.facebook.com/pages/Marius-Robu-Arhive-sentimentale/219171961569455 http://mariusrobu.wordpress.com/ Referință Bibliografică: CREDINȚA LUI ROBU / Marius Robu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1133, Anul IV, 06 februarie 2014. Drepturi de Autor: Copyright © 2014 Marius Robu : Toate Drepturile Rezervate
CREDINŢA LUI ROBU de MARIUS ROBU în ediţia nr. 1133 din 06 februarie 2014 by http://confluente.ro/Credinta_lui_robu_marius_robu_1391711633.html [Corola-blog/BlogPost/360179_a_361508]
-
în felul său. De aceea, oricare hominid luat modular (separat) sintetizează în conținutul său Universul întreg (conform principiului fractalilor) dar niciodată una dintre fracțiile întregului nu se poate substitui Întregului complet! (Așa cum nici un grăunte de rumeguș propriu nu poate fi Stejarul, vreodată)! Iar această zestre de spirit care ne pune în valoare diferențiat, pe fiecare, dându-ne posibilitatea să ne găsim locul și rostul printre semeni și să ne croim drumul în comunități (cu variante proprii de evoluție și cu soluții
CREDINŢA DACO-DEOUMANIŞTILOR ŞI LIANTUL EI INTEGRAL, DUMNEZEUL UNIC CURCUBEU (D.U.C.) de ALEXANDRU OBLU în ediţia nr. 699 din 29 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/Alexandru_oblu_deoumanismul_doctrina_alexandru_oblu_1354227058.html [Corola-blog/BlogPost/351362_a_352691]
-
Prin vântul umezit, pădurea foșnește, Minunata natură trăiește, trăiește. Cobor cu nepoții în valea de piatră, Cu pietre grezoase, clocite pe vatră. Pe mal, iarbă mare și plin de urzici, Și mișună-n ea colonii de furnici. Sub un falnic stejar, un țipăt de prunc Mă cheamă, degrabă acolo s-ajung. În groapa cu tină, râmată de-un godac, Un pui de căprioară zăcea ca un colac. L-am scos din groapă. Să umble nu putea. Din frageda-i lăbuță, sângele
CORA de AUREL LUCIAN CHIRA în ediţia nr. 1981 din 03 iunie 2016 by http://confluente.ro/aurel_lucian_chira_1464944620.html [Corola-blog/BlogPost/380985_a_382314]
-
Leagăn de speranțe tu îmi dăruiești. Doar întreabă cerul într-un vis sclipind Unde e cașmirul lumii de povești, De-mi răspunzi în neguri, cum de îndrăznești Să te-ascunzi în zorii care trec plutind? Lasă-mi amintirea, frunză de stejar, Ceasul așteptării mă constrânge, Regăsind chemarea cu un gust amar Mai privesc la clipa care plânge. Iar de lupta noastră fi-va în zadar, Să-mi promiți că zborul nu se frânge. FÂNTÂNI DE VISE Fântâni de vise, sălcii plângătoare
SONETELE IUBIRII de ALEXANDRA MIHALACHE în ediţia nr. 1370 din 01 octombrie 2014 by http://confluente.ro/alexandra_mihalache_1412166859.html [Corola-blog/BlogPost/353067_a_354396]
-
duios continua să cânte cu un farmec aparte împletindu-se armonios cu vraja nopții. Printre tufișuri luna își revărsa razele-i reci învăluind freamătul pădurii, adierea vântului și șoaptele umbrelor. Cavalerul dădu frâu liber calului său continuând agale drumul printre stejari. După un timp ajunse într-o poieniță ce strălucea într-o lumină misterioasă. În mijlocul ei plutea într-un vals ademenitor o fecioară cu părul bălai revărsat peste umerii goi, cu sânii dezveliți și numai cu un voal alb spre auriu
I. PRINŢESA VAMPIRILOR (URMAŞUL LUI DRACULA) de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1434 din 04 decembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1417724348.html [Corola-blog/BlogPost/360397_a_361726]
-
un ton elegiac, Toni Dincă se contopește cu natura. Își etalează realitățile sufletești, gândurile, filtrându-le, privindu-le din exterior, ca mai apoi să le expună pe un ecran mental, pentru lungă contemplare... „Sunt prins deja în scoarțe, mă simt stejar și-s matur, / Văd cum se scurge vremea și cum îmi cresc puieții, / Dar când, în iarna vieții, de dor am să mă satur, / Am să mă-ntorc la tine prin roua dimineții.” (Nostalgie autumnală). Aș mai reține, într-un
LA BRAȚ CU IUBIREA PRIN LUME de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 2255 din 04 martie 2017 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1488613344.html [Corola-blog/BlogPost/381475_a_382804]
-
visậnd din prima clipă - și nu știu cine m-a și prins de o aripă și m-a-nvățat să zbor că o privighetoare - dar semăn, oare, în vreun fel cu zeul meu? cậtă putere am să cresc și eu ca un stejar? cậtă voința am să lupt cu zmeul legendar? cậtă iubire a pus în pieptu-mi Dumnezeu? să-mi ardă-n sufletu-mi poem după poem mi-am zis, apoi, mirậndu-mă de mine - și nu știu cậnd s-a prins de frunte
ELOGIU CONCRETULUI de ION MARZAC în ediţia nr. 285 din 12 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Elogiu_concretului.html [Corola-blog/BlogPost/356253_a_357582]
-
Publicat în: Ediția nr. 1835 din 09 ianuarie 2016 Toate Articolele Autorului Mă urmăreai din nou și eu știam Zăpada mă trăda ... a câta oară? Căci urmele s-ascund nu mai puteam Și nici s-alerg s-ajung în primăvară. Stejarul sfânt ce străjuie pădurea M-a ajutat verdeață să găsesc Mirosul sângelui te-apropia de mine Și-ntelegeam că-n moarte-am să sfârșesc. E încă ziuă si-a-nceput să ningă E ultima ninsoare ce-o privesc În ghearele
CÂND IUBIREA UCIDE ... de MARIA BĂLĂCIANU în ediţia nr. 1835 din 09 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/maria_balacianu_1452356599.html [Corola-blog/BlogPost/376186_a_377515]
-
minte de parcă ar fi fost ieri. Locul unde fuseserăm chemați să dăm socoteală, era o sala de câteva sute de locuri Avea un culoar central care o desparțea simetric în două. După ce deschidea-i cu destulă greutate ușa masivă de stejar de la intrare erai imediat “înhățat” de un covor stacojiu aliniat perfect de-a lungul culoarului care te conducea ca într-o arenă romană direct spre “cușca fiarelor”, mai precis la o scenă pe care trona o masă lungă făurită tot
Toate-s vechi și nouă toate! by http://balabanesti.net/2014/01/29/toate-s-vechi-si-noua-toate/ [Corola-blog/BlogPost/339991_a_341320]
-
intrare erai imediat “înhățat” de un covor stacojiu aliniat perfect de-a lungul culoarului care te conducea ca într-o arenă romană direct spre “cușca fiarelor”, mai precis la o scenă pe care trona o masă lungă făurită tot din stejar masiv îndărătul căreia se aflau...”tartorii” adică marele șef flancat stânga dreapta de alți șefuleți mai mici. Ne simțeam practic ca o turma de mioare ce așteptau să fie ...sfâșiate. Obiceiul era ca în deschidere cineva dintre șefii mai mici
Toate-s vechi și nouă toate! by http://balabanesti.net/2014/01/29/toate-s-vechi-si-noua-toate/ [Corola-blog/BlogPost/339991_a_341320]
-
și unic în felul său: decapitarea sub ochii îndurerați ai tatălui, a celor patru fii ai voievodului Constantin Brâncoveanu și a sfetnicului Ianache Văcărescu, pentru ca în final iataganul păgân, prin ultima sa sclipire, să reteze și pe bătrânul și falnicul stejar răsădit și adăpat la izvoarele apelor străbunilor evlavii ortodoxe. Domn cumpătat și înțelept, gospodar destoinic și chibzuit, oblăduitor darnic și cruțător, părinte blând și milos, Constantin Vodă Brâncoveanu este unul dintre cele mai luminoase chipuri ale trecutului nostru românesc și
COMORI ALE SPIRITUALITĂŢII VÂLCENE LA HUREZI DE PR. CONSTANTIN MĂNESCU-HUREZI de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1278 din 01 iulie 2014 by http://confluente.ro/Ion_nalbitoru_1404232787.html [Corola-blog/BlogPost/347405_a_348734]
-
Podul lui Apollodor și Podul lui Saligni de la Cernavodă, pentru Părintele Stăniloae, Părintele Iustin Pârvu și Părintele Arsenie Papacioc, pentru Răscoala din 1907, pentru Junimea și Badea Cârțan, pentru Cheile Turzii și Pasul Tihuța, pentru Irina și Benone, pentru foșnetul stejarilor seculari și Cenaclul Flacăra, pentru mieii, măgarii, oile, vacile, caprele, porcii, boii și caii de pe pajiști și de prin grajduri, pentru hramurile, botezurile, nunțile și maslurile ortodoxe, pentru Mica Țiganiadă, Cel mai iubit dintre pământeni, Jurnalul Fericirii, O scrisoare pierdută
RUGĂCIUNE DE MULŢUMIRE de FLORIN T. ROMAN în ediţia nr. 1903 din 17 martie 2016 by http://confluente.ro/florin_t_roman_1458218419.html [Corola-blog/BlogPost/368464_a_369793]
-
pe aburii încinși ai dimineții dulcea cafea amară ce trezeaște până și umbra uitată pe o urmă de mal. sunt condamnată să trăiesc numai în crize cică așa sunt mai frumoasă ca ieri și ca mâine când voi fi scoarța stejarului uscat de soarele ce s-a așezat la umbră în drum spre adâncul pământului de unde voi fura lumina atingerilor tale ce mă condamnă să te iubesc și nu voi cere grațiere. Citește mai mult sunt condamnatăziuasă trec strada pe roșucând
ELENA SPIRIDON by http://confluente.ro/articole/elena_spiridon/canal [Corola-blog/BlogPost/378269_a_379598]
-
fie de la tată-său, fie din legende și deprinsese obiceiul de-a le hrăni pe cele ce se-ncumetau să iasă la marginea pădurii căutând prieteșugul omului. Ca fiică a pădurarului, trăise în casa de pe coasta crângului devenit pădure. De la stejari, frasini, paltini, fagi primise bucuria și credința tinereții veșnice, încredere sprijinită, cât se putea, de părintele său. Fata fusese adusă pe lume în ziua de Crăciun. Tocmai de aceea tată-său îi dăduse numele de Cea născută de Crăciun, adică
DARUL NATALIEI de ANGELA DINA în ediţia nr. 2186 din 25 decembrie 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1482660342.html [Corola-blog/BlogPost/371705_a_373034]
-
versuri în reviste literare și are peste zece volume de versuri. El e “Singur”, “Atât de singur/și trist.// Cu mângâierea ploii/pe umăr.” Poezia lui izvorăște din dragostea de natură, de mare, de rouă, de sălcii, de cireș, de stejarul bătrân, care a văzut multe, ierni și primăveri, toamne și veri care au trecut peste el ca un vârtej. 15. Anghel Hoțu, teleormănean din Peretu, militar de profesie și profesor la Academia de Înalte Studii Militare, acum pensioner, a publicat
O ANTOLOGIE DE POEZIE IZVORÂTĂ DIN LIVADA ÎNFLORITĂ A IUBIRII de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1456 din 26 decembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1419592896.html [Corola-blog/BlogPost/357627_a_358956]
-
cu credință în Dumnezeu, monahul Chesarie și fiul său, Nicolae, au pus bazele unui schit. Biserica „în formă de treflă, cu o singură turlă pe naos, cu ziduri groase de peste 1 metru, din cărămidă și piatră, întărită cu traverse de stejar” a fost sfințită la 6 decembrie 1829, având hramul „Sfinții Împărați Constantin și Elena.” (Nicodim Dimulescu/Florin N. Șinca - Mânăstirea Crasna, județul Prahova, scurt istoric, p. 6) A fost pictată în 1834 de către Costache Eladie din Ploiești și de fiul
TOAMNĂ LA MÂNĂSTIREA CRASNA, JUDEŢUL PRAHOVA de ELENA TRIFAN în ediţia nr. 1786 din 21 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/elena_trifan_1448121809.html [Corola-blog/BlogPost/354462_a_355791]
-
RESPIR ÎNCET Autor: Marius Robu Publicat în: Ediția nr. 1230 din 14 mai 2014 Toate Articolele Autorului Noaptea, Când liniștea e-n toi Mi-e frică să respir Să nu trezesc Aducerile-aminte Care dorm Duse. 13 Octombrie 2003 Volumul " Visul stejarului " https://www.facebook.com/pages/Marius-Robu-Arhive-sentimentale/219171961569455 http://mariusrobu.wordpress.com/ Referință Bibliografică: RESPIR ÎNCET / Marius Robu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1230, Anul IV, 14 mai 2014. Drepturi de Autor: Copyright © 2014 Marius Robu : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea
RESPIR ÎNCET de MARIUS ROBU în ediţia nr. 1230 din 14 mai 2014 by http://confluente.ro/Marius_robu_1400089347.html [Corola-blog/BlogPost/349749_a_351078]
-
în depărtări se auzea huhurezul care tulbura cântecul melodios al privighetorii. Deodată pe lângă el trecu o pasăre de noapte fâlfâind din aripile-i mari. Tresări oarecum surprins, apoi se liniști. Dar nu după mult timp, vântul începu să șuiere printre stejarii seculari. O pâclă transparentă, albăstruie, plutea ca un mister deasupra coroanelor bogat împodobite ale arborilor. Luna care se apropia de orizontul de la apus, își trimise și ea parcă raze de chihlimbar. Tânărul se opri și privi de jur împrejur. Avea
COMOARA DIN PĂDUREA ALBASTRĂ de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 2343 din 31 mai 2017 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1496213227.html [Corola-blog/BlogPost/376802_a_378131]