1,240 matches
-
proiecte de reorganizare teatrală. Sugestiile și propunerile îi apar în publicațiile vremii („Românul”, „Timpul”, „Reforma”), unde el găsește de cuviință să se răfuiască, iar și iar, cu Matei Millo, de care fusese cândva apropiat și care îi fusese asociat la tălmăcirea unor texte dramatice franțuzești. Polemica se extinde și în broșuri precum Respect adevărului (1863), semnată împreună cu Matilda Pascaly și C. Dimitriade, unde sunt cuprinse câteva din ideile sale despre teatru. Ceea ce trebuie să urmărească scena nu este numai delectarea, ci
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288705_a_290034]
-
boierului Christache). Se traduc versuri din Lenau, Lamartine, Théodore de Banville, Catulle Mendès și Charles Grandmougin (La întoarcere, în versiunea lui Traian Demetrescu). Sub titlul Esența internă a artei, apar fragmente din Lumea ca voință și reprezentare de Schopenhauer, în tălmăcirea lui Fl. Simionescu. R.Z.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288749_a_290078]
-
și un autor prodigios de poezie, proză, teatru, traduceri. Scria de toate, mult, grăbit, fiind într-un fel redactorul universal al „Familiei”, unde îi apar mai întâi lucrările literare. Folosea și pseudonimele Spinu Ghimpescu, Urzica Spinescu, Spinusa Urzicescu ș.a., iar tălmăcirile din poezia lui H. Heine, Victor Hugo, Pierre-Jean de Béranger, versiunile la romane de Al. Dumas (Colomba, 1865), Ponson du Terrail (Cavalerii nopții, I-V, 1870-1871), Jules Verne (Călătorie de pe pământ în lună, În jurul lumei, 1876), Xavier de Montépin (Secretele
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290664_a_291993]
-
Echinox de toamnă, Toamna), Eugeniu Ștefănescu-Est (Poemă de argint de lună, Oglinda lacului albastru, Seara lăcrimează parcul), Eugeniu Sperantia (Lumină ce cobori pe mine), Marcel Romanescu, George Dumitrescu ș.a. O inițiativă a revistei constă în inserarea în sumar a unor tălmăciri în franțuzește din lirica română, ca și în transpunerea unor poeți străini în românește. Astfel, Al. Gr. Suțu e recuperat ca traducător în limba franceză din Eminescu (O, mère..., Venise), Adolphe Clarnet din D. Anghel (Lettre), Léo Bachelin din Al.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289450_a_290779]
-
căreia d. general Duvernier i-a dat următoarea tâlcuire: "Aici odihnește Amilcar, părintele lui Anibal, ca și acesta scump patriei și temut de dușmani." Un oarecare cărturar sârb, care a studiat dialectele semite, susține însă că inscripția ar avea altă tălmăcire și anume: "Preoteasa zânei Isis a ridicat acest monument primăverii, grațiilor și trandafirilor care încântă această lume." Față de această neînțelegere atât literară cât și științifică, Academia de Inscripții din Paris s-a socotit datoare să delege pe cel mai autorizat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
Richard, Ian de Welmick, care a evoluat și în serialul în umbra Turnului, mi s-a părut întradevăr excelent. Am recitit fragmente ale piesei, dar emoția deosebit de puternică în timpul spectacolului, curios, n a mai revenit. Sună altfel, parcă împiedicat, în tălmăcirea românească. Ce evocă această tragedie scrisă de Shakespeare în 1595? Un act de uzurpare a puterii și, mai ales, conștiința pierderii acestei puteri. Abandonat, tînărul și ușuraticul rege Richard abdică în fața „vărului” său Bolingbroke, duce de Lancaster, viitorul Henry IV
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
sclav. A petrecut în sclavie la Alger 5 ani, fiind în final răscumpărat de rude. Cum se spune, "viața bate... cartea"! Știam că în casa memorială există o colecție cu toate traducerile lui "Don Quijote...". Am găsit chiar și exemplarul unei tălmăciri în română, căruia i-am adăugat, cu titlul de donație, alte câteva ediții mai recente. Se spune că occidentul își datorează civilizația și prosperitatea de azi și strămoșilor românilor, care au luptat secole de-a rândul împotriva hunilor, tătarilor și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
Matila, iar C. Gh. Filipescu oferă o adaptare a povestirii englezești O corabie. În ultimul număr păstrat, probabil din ianuarie 1837, își găsește loc versiunea românească a lui C. Negruzzi din Șalul negru de Pușkin, Privigherile lui Torquato Tasso, în tălmăcirea lui Simeon Marcovici, și o transpunere în proză a poeziei Cinci Mai de Alessandro Manzoni. Cele mai multe traduceri (povestiri, anecdote, articole despre scriitori celebri) îi aparțin însă lui Bolliac, autor și de însemnări referitoare la viața culturală și teatrală autohtonă sau
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286604_a_287933]
-
Literatura pentru copii este un capitol extins al activității sale: Picu și Gheorghiță (1956), Lanterna magică (1956), Bucuria tinereții (1957), Șantier (1964), Povestea greierului (1964), Povestea Mărgicăi (1970). După 1948, s-a ocupat constant de traduceri, semnând (uneori în colaborare) tălmăciri după opere de Molière, Flaubert, Madame de La Fayette, Pușkin, Jules Renard, Raymond Radiguet, Maxim Gorki, Valéry Larbaud, Bertolt Brecht ș.a. A prelucrat în versuri o mai veche traducere din Norii de Aristofan. A mai versificat, stilizat și prefațat numeroase traduceri
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285830_a_287159]
-
Receptată favorabil la vremea apariției, poezia lui B. a fost considerată reprezentativă pentru modernismul românesc. Începând cu anul 1922, unele poeme au fost traduse și au intrat în antologii apărute în limbile maghiară, franceză, engleză, spaniolă ș.a. După 1950, numărul tălmăcirilor din opera sa este mult mai mare, cuprinzând și versiuni în limbile rusă, germană, italiană, portugheză ș.a. Puțin personală prin armonia exterioară a versului și limbă, această poezie se personalizează și se modernizează chiar prin imagine. În dezlănțuirea imaginismului frenetic
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285830_a_287159]
-
discipline ce i-au permis să-și pună în valoare capacitatea de investigare minuțioasă a textului literar. Pot fi citate lucrări de fină analiză consacrate stilului particular al unor scriitori francezi ca Aragon sau Pierre Gamarra, precum și comentariile pertinente asupra tălmăcirilor efectuate de câțiva traducători importanți: Două versiuni românești ale romanului „Război și pace” (traducătorii fiind Al. Philippide și I. Frunzettiă, Aspecte din arta de traducător a lui Mihail Sadoveanu (traduceri din Maupassant și Turghenievă, „Cântec despre oastea lui Igor” în
PERSONALITĂȚI UNIVERSITARE IEŞENE DIN BASARABIA by VLAD BEJAN IONEL MAFTEI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91488_a_93522]
-
Alexei Tolstoi, A.P. Cehov, Antioh Cantemir, A.N. Ostrovski, Maxim Gorki, Mihail Șolohov și alții. A. Zacordoneț a desfășurat o susținută activitate de traducător, mai ales din limba rusă în română. A colaborat cu poetul George Lesnea la finisarea unor tălmăciri din Esenin și Pușkin. Profesorul și lingvistul A. Zacordoneț a decedat la 15 septembrie 1977, în Iași, și a fost înmormântat la cimitirul Eternitatea. ZAVATE, OLGA (1927-2000ă MEDIC Ilustru reprezentant al școlii medicale ieșene în domeniul virusologiei, cercetător pasionat, dr.
PERSONALITĂȚI UNIVERSITARE IEŞENE DIN BASARABIA by VLAD BEJAN IONEL MAFTEI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91488_a_93522]
-
discipline ce i-au permis să-și pună în valoare capacitatea de investigare minuțioasă a textului literar. Pot fi citate lucrări de fină analiză consacrate stilului particular al unor scriitori francezi ca Aragon sau Pierre Gamarra, precum și comentariile pertinente asupra tălmăcirilor efectuate de câțiva traducători importanți: Două versiuni românești ale romanului „ Război și pace” (traducătorii fiind Al. Philippide și I. Frunzetti), Aspecte din arta de traducător a lui Mihail Sadoveanu (traduceri din Maupassant și Turgheniev), „Cântec despre oastea lui Igor” în
Personalităţi ieşene by IoanTimofte () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91513_a_93222]
-
Constantinescu-Iași, Mihai Novicov, Nicolae Moraru ( Sensul principiului spiritului de partid în literatură), I. Vitner, Eugen Campus, Ov. S. Crohmălniceanu, apoi N. Tertulian, Paul Georgescu, Eugen Luca ș.a. Experiența scriitorilor ruși și sovietici e și ea „valorificată” cu osârdie prin abundente tălmăciri, prin articole și comentarii mai mult decât elogioase. Despre Mihail Șolohov scrie Silvian Iosifescu, despre „realismul socialist al lui Gorki” discută Al. A. Philippide și Petru Dumitriu, Vladimir Maiakovski e comentat de Horia Deleanu ș.a.m.d. Notabilă e și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290533_a_291862]
-
Beniuc, Nina Cassian, Maria Banuș, Veronica Porumbacu, Virgil Teodorescu, Eugen Jebeleanu (Bălcescu, Surâsul Hiroșimei), Mihu Dragomir (Războiul), Mihnea Gheorghiu (Balada lui Tudor din Vladimiri, poemul 1821 și numeroase traduceri), Cristian Sârbu, Radu Boureanu (Satul fără dragoste), Miron Radu Paraschivescu (îndeosebi tălmăciri), Al. Andrițoiu (În Țara Moților se face ziuă), Aurel Rău, A.E. Baconsky (Noaptea în flăcări), Nicolae Labiș (Gazeta de stradă, Moartea căprioarei, Rapsodia pădurii), Ion Brad (Balada împușcaților), Ion Horea, Aurora Cornu, Ion Gheorghe, Florin Mugur, Gellu Naum, Ștefan
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290533_a_291862]
-
Antonio de Alarcón, Charles Baudelaire, A. P. Cehov, N. V. Gogol, H. Heine, Jean Lorrain, Paul Morand, Peter Rosegger, Saphyr, Fr. Schiller, August Strindberg, Villiers de l’Isle Adam, Paul Verlaine. În broșuri i-au apărut în deceniul al treilea și alte tălmăciri. Izbânzile lui ca traducător sunt versiunile pe care le realizează din Charles de Coster (Legenda și întâmplările vitejești, vesele și glorioase ale lui Ulenspiegel și Lamme Goedzak în ținuturile Flandrei și aiurea, 1947), Aleko Konstantinov (Bai Ganiu, 1955), Alphonse Daudet
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285831_a_287160]
-
noastre populare (Cultura românească și satul), acestea din urmă avându-l ca autor pe Stelian Cucu. Revista mai conține recenzii semnate de Traian Stoica (la Dragostea noastră cea de toate zilele, romanul de debut al lui Neagu Rădulescu, și la Tălmăciri din Esenin de Zaharia Stancu). Deși au apărut doar trei numere, C. rămâne o revistă semnificativă în peisajul publicistic al deceniului, nu numai prin programul estetic promovat, ci și prin valoarea colaboratorilor, unii dintre aceștia devenind nume de referință ale
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286003_a_287332]
-
funcționeze ca reper pentru definirea propriei culturi. Că unii conferențiari erau filo-germani, că alții erau filo-francezi, conta mai puțin. Ceea ce conta era că acești oameni asigurau un fel de traducere a spiritului presupus mai înalt al altor popoare, într-o tălmăcire pe cont propriu, bine-așteptată și bine-venită. E deci de presupus că mare parte din publicul prezent în sala Băncii și, apoi, la Universitate, pleca de la aceste conferințe nu cu sentimentul de a fi întâlnit pe "d-l Maiorescu, d-l
[Corola-publishinghouse/Science/1469_a_2767]
-
al XIX-lea. Într-o vitrină din încăperea "tihnită" a boierului moldovean, se află câteva volume originale datate între anii 1820-1861. Scrise cu caractere chirilice sau în alfabetul de tranziție (caractere chirilice și latine), volumele completează imaginea epocii: ,,Alcătuiri și tălmăciri" de logofătul Costachi Conachi (Iași, 1856, Tipografia lui Adolf Gherman), ,,Istoria lui Numai Pompilie, al doilea craiu al României" (tom II, Iași, 1820, traduceri de Alecu Beldiman), "Colecție din poeziile d-lui marelui logofăt I. Văcărescu" (București, 1848, Tipografia lui
[Corola-publishinghouse/Science/1469_a_2767]
-
traducerea lui G., cărturarul român tălmăcind textul aprobat la Sinodul de la Iași din 1642 și confirmat apoi de cei patru patriarhi ai Răsăritului, text în care Meletie Syrigos introdusese câteva modificări și care fusese apoi imprimat, în 1667, în grecește - tălmăcire datorată tot lui Syrigos - în Olanda. Deschizând șirul de tomuri ce cuprind mineiele traduse de G. și imprimate la Buzău în 1698-1699, mitropolitul Theodosie Veștemeanu îl roagă pe cititor să ierte greșelile, tipograful vorbește despre cadența tensionată a muncii, despre
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287348_a_288677]
-
în Mărgăritarele lui Ioan Chrisostom - va fi subliniată cu nedisimulată mândrie pentru trecutul plin de glorie al țării și în stihurile din Pravoslavnica mărturisire și în cele din Mineiele buzoiene. G. se arată a fi poet de cursă lungă în tălmăcirea, din grecește, a primei povestiri în versuri (o lamentație, în fapt) din literatura română - Poveste de jale și pre scurt asupra nedreptei morți a preacinstitului Constandin Cantacuzino, marelui postelnic al Țării Rumânești, scrisă de un necunoscut, ins instruit, în stare
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287348_a_288677]
-
a preacinstitului Constandin Cantacuzino, marelui postelnic al Țării Rumânești, scrisă de un necunoscut, ins instruit, în stare să se vaite pe tonuri înalte și să acuze violent, poate un român care știa să versifice și în grecește -, tipărită la Veneția. Tălmăcirea e dedicată Stancăi Cantacuzino, fiică a postelnicului ucis și mamă a lui Constantin Brâncoveanu, ceea ce înseamnă că traducerea e făcută până în 1699, căci în februarie 1699 Stanca răposa. „Pedepsit” în carte elinească, G. găsește nu fără oarecari opinteli o haină
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287348_a_288677]
-
are ca formă de concretizare - în disertația aristotelică susținută de G. - fapta cea bună. Apoftegmatica îi este familiară. Pentru definirea patriotismului și a loialității i se par potrivite concluziile unui „istornic grecescu”, pe care îl citează în original și în tălmăcire. Lamentațiile sale sunt patetice, cuvintele gradând o ascensiune dibace a „tensiunii”, bunăoară când vorbește despre turci, împotriva cărora cârtește necontenit, dacă nu protestează chiar vehement. Șfichiuirea alternează cu sarcasmul ucigător, celebră devenind descrierea manierei osmanlâilor de a face politică pe
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287348_a_288677]
-
exotică, fără a le neglija nici pe acelea cu caracter satiric. Din Musset a transpus câteva mari poeme, precum Rolla, Noaptea din octombrie și Noaptea din mai. Toate s-au bucurat de aprecieri favorabile, cunoscând o mare răspândire. Ceea ce distinge tălmăcirile sale este cursivitatea deosebită, rezultată nu numai din fraza echilibrată, ci și din utilizarea curentă a ingambamentului. Fără a respecta întotdeauna fidel originalul, traducerile sale sunt făcute într-o limbă îngrijită, lăsând impresia spontaneității. Nu cu aceeași îndemânare, G. a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287361_a_288690]
-
Nagyvilág”, 1963, 4; Oláh Tibor, „A bárányka”, UTK, 1963, 35; Belia György, Veronica Porumbacu Két könyve, „Nagyvilág”, 1967, 7; Baróti Pál, „Kaleidoszkóp”, UTK, 1967, 47; Dávid Gyula, Lucian Blaga, „Évek krónikája és éneke”, UTK, 1968, 10; Gelu Păteanu, O valoroasă tălmăcire din folclorul românesc, ST, 1970, 2; Kerekes György, Baladele Novăceștilor în limba maghiară, TR, 1970, 16; Irimie Negoiță, „Continentul cântecului”, ST, 1971, 8; Engel Károly, Egy „konok” műforditó dicsérete, KOR, 1972, 7; Veronica Porumbacu, O nouă traducere din Bacovia, RL
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287717_a_289046]