1,398 matches
-
și zeii păgâni, numeroși și relativi, asimilați idolilor „de către cei care îl ignoră pe Dumnezeu”. În al doilea rând, apologetul invocă textul lui Pavel conferindu‑i o interpretare sui generis. Într‑adevăr, Pseudo‑Pavel scrie că adversarul eshatologic, împins de trufia sa, „se înalță mai presus de tot ce se numește Dumnezeu sau se cinstește cu închinare” ( ΒγΔ∀4Δ:γ<≅Η ƒΒℜ Βς<ϑ∀ 8γ(:γ<≅< 2γ∈< × ΦΞ∃∀Φ:∀). Termenii 2γ∈< și ΦΞ∃∀Φ:∀ nu pot avea, în contextul epistolei, decât
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
cu buze fără de sfârșit <nici un cuțit nu m-a hoțit> ” (Râsu Plânsu) Poetul eoria Zilieru se lasă cucerit de suflul limbajului și tumultului arghezian, preluând, spre exemplu: dislocarea frastică: „redă-mă morții sânge cer / la întuneric fără grai ./ Cu sabia trufiei ieri / nevăzătorii îi strigai...” (6ărutul). Dar Poetul simte nevoia să reînvie și subtilități ale ermetismului de sorginte barbiană (Antonpanescă, Lamento pentru Biba Fâcii) sau implantând, exuberant, reflexe de postmodernitate: Slugă la Prisaca lui Tudor Arghezi (2004) sau Dorința durerii îndrăgostite
În braţele lecturii by Livia Ciupercă () [Corola-publishinghouse/Science/1219_a_2214]
-
moară, dezvăluind mândria umană în termenii reificării lor ca eroi. În aceasta se poate vedea satira socială a lui Wolfe. Dar și Dekker scria satire sociale și, într-adevăr, conceptul medieval al dansului macabru a fost fundamental satiric pe socoteala trufiei umane. Satira lui Wolfe este, deci, o versiune târzie, datând din secolul al XX-lea, a unei teme vechi. În Anul minunat, 1603, de exemplu, o soție bolnavă de ciumă care se așteaptă să moară îi mărturisește soțului ei cizmar
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
imaginară și subiectivă - a Titanicului scufundat pe fundul Atlanticului atunci când scrie "Over mirrors Meant/To glass the opulent/The sea-worm crawls - grotesque, slimed, dumb, indiferent"65 (7). Strategia retorică a lui Hardy cere atenția subiectivă în fața ambiției umane și a trufiei, care a crezut că Titanicul nu se putea scufunda, dar care a ajuns să fie indiferent viermilor de mare. În timp ce indiferența stilului obiectiv sedează conștiința, indiferența viermelui de mare imaginar târându-se peste mândria umană trezește la realitate, ba chiar
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
al vârstei, de o oboseală, de o nostalgie dureroasă a unicității într-un prezent mereu repetabil. Și totuși, J. produce încă versuri memorabile, precum acea mică piesă de orfevru, Hanibal, în care faimosul comandant de oști, unic în „superba lui trufie”, cu elefanții lui care au „albit de spaimă Alpii”, se dovedește neînstare să învingă legiunile și rațiunea romană. În fine, poemele din Arma secretă (1980) îl înscriu pe poet într-o meditație elegiacă de vârstnic ce și-a păstrat spiritul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287669_a_288998]
-
o sinteză a celor șapte păcate capitale sau a celor opt gânduri ale răutății, am ajunge la trei: iubirea de arginți, iubirea de plăcere și iubirea de mărire: „pentru că tot ceea ce este din lume, adică pofta trupului, pofta ochilor și trufia vieții, nu sunt de la Tatăl, ci sunt din lume“, după cum spune Sfântul Ioan Teologul în întâia sa epistolă (I Ioan 2, 16). Împotriva acestor trei păcate luptă virtuțile, care constituie votul monahal, și anume: legământul sărăciei, al castității și al
Ispitele şi păcatele în învăţătura Părinţilor filocalici by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/148_a_260]
-
pierzîndu‑și credința în ceva, începeau să creadă cu patimă în altceva. Amintiți‑vă de credința fierbinte a lui Diderot, Voltaire...“1 Ei bine, nepotul lui Rameau este, așa cum îl caracterizează Filosoful, partenerul său de dialog, este „un amestec de trufie și josnicie, de bun‑simț și de sminteală ; pesemne că noțiunile de cinstit și necinstit îi sînt învălmășite în cap într‑un mod cu totul neobișnuit, fiindcă omul acesta nu se fălește deloc cînd arată însușirile bune pe care i
[Corola-publishinghouse/Science/2014_a_3339]
-
de la Gherla, care se desfășurau la etajul III, sub oblăduirea lui Popa „Țanu”. Rolul pe care l-a preluat a fost acela de supraveghetor al activității informative, dar și al producției din cadrul atelierelor. Deși unii supraviețuitori au notat faptul că trufia îi scăzuse în această perioadă, alții susțin că el a fost convins până în ultimul moment că va fi eliberat și încadrat în Securitate. Prin toamna lui 1951, deținuții au fost scoși la muncă în ateliere, probabil la cererea administrației, și
[Corola-publishinghouse/Science/2118_a_3443]
-
Ce ar fi (fost) de făcut? Fără îndoială, Biserica nu se întărește pe sine atunci când alcătuiește un nou index prohibitorum și nici când distribuie medieval anateme către autorii înfășurați în mantaua sfâșiată a modernității. Asceza trezviei nu se confundă cu trufia sentințelor inchizitoriale, fără drept de apel sau cale de întoarcere. În creștinism, judecata publică și privată nu se susțin decât atunci când sunt articulate de o sensibilitate liturgică față de soarta aproapelui. Etica iubirii nu interzice juridic manifestarea păcatului, ci îi descoase
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
poleială bizantină. Derivându-și autoritatea dintr-o tradiție multimilenară, teologii ortodocși au fost foarte adesea tentați să inhibe orice formă de interogație (auto)critică asupra trecutului. Mulți episcopi răsăriteni au ajuns să judece aspectele polifonice ale propriei lor culturi cu trufia califului Omar aflat în fața Bibliotecii din Alexandria („Dacă aceasta conține învățătura Coranului, atunci este de prisos; dacă nu, atunci merită la fel de mult să piară”). Fiind abandonate sursele adevăratei tradiții mistice, s-a trecut pe nesimțite la o înșelătoare mistică a
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
235, n. 1237, în: C. FORMICHI, La gnomica, ed. cit., p. 191.) Nimic nu poate fi mai periculos pentru gînditor decît înfumurarea pentru propria perfecțiune spirituală; în acest caz, totul e pierdut fără putință de salvare: "înțelepciunea eliberează de nebunia trufiei; dar cine se trufește pentru propria înțelepciune nu mai găsește medic care să-l poată îngriji: pentru cel ce transformă nectarul în venin nu există vindecare" (C. FORMICHI, Gl'Indiani, ed. cit., p. 120). "Știința" implică în primul rînd convingerea
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
sale pulsează, ca și prin spiritul autorului, globulele Asiei, și nu claritatea și ispita latină. Gînditorul însuși se simte, ne-o spune în Lettre à un ami de lointain, ca și cum ar fi un "ultim mongol, un suflet turanic însoțit de trufia și prestigiul jafului". Ceea ce justifică și spaima lui Cioran, ivită "nu dintr-o viziune a lumii, ci din crampele cărnii și tenebrele sîngelui". Cioran nu trebuie luat însă à la lettre în textele sale social-politice, îndeosebi cele care au o
Cel de-al treilea sens by Ion Dur [Corola-publishinghouse/Science/911_a_2419]
-
ideea că nu efortul țăranilor este responsabil de supraviețuirea lor, ci bogăția pământului. Țăranii "La muncă sunt foarte leneși și trândavi; ară puțin, seamănă puțin și totuși culeg mult" (Cantemir, 1967: 201). De asemenea, rândurile despre năravurile moldovenilor sunt revelatoare: "Trufia și semeția sunt muma și sora lor" (Cantemir, 1967: 204). Afirmația ne arată atât unitatea de spirit pe pământurile românești, cât și, probabil, migrația moldovenilor spre alte zone învecinate. Desigur, judecata lui Cantemir este aspră la adresa moldovenilor. Avem motive să
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
de împărat cel cu noroc la vînat”. Basmul bisoceanului, piesă literară unică, filtrează expresia populară, întâlnită des în Pseudo-cynegeticos, și imaginația specifică poveștii într-o compoziție stilizată, ușor convențională, apropiată de luxurianța barocă. O. este un spirit cultivat, erudit fără trufie, un hermeneut mobil și carismatic, om de gust și rafinament, care se delectează întreținând un dialog, mereu seducător, cu cititorul; pe acesta îl măgulește inducându-i ideea că jocul este deschis, că perspectivele și ipotezele pot fi multiplicate la infinit
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288509_a_289838]
-
mare stăpânitor”, trăsătură preluată din tradiția bizantină. Sunt scoase în evidență latura antiotomană a acțiunilor voievodului, lupta cu boierimea pentru centralizarea statului, măsurile sale de o extremă severitate fiind menite să îndrepte neajunsuri social-morale frecvente în epocă: hoția, trândăvia, ignoranța, trufia celor puternici, necinstea ș. a. Solilor turci care nu se descoperă, motivând că păstrează obiceiul țării lor, vodă, spre a le întări această obișnuință, le fixează fesurile pe cap cu câteva cuie. În lupta pe care o dă cu sultanul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288993_a_290322]
-
recunoscători, prin faptul că întrebuințează în avantajul lui starea de constrângere în care ne aflăm (Th. Mann). Lipsa recunoștinței rămâne condamnabilă indiferent de interpretări, de relațiile dintre binefăcător și miluit, intenții etc. "Urăsc în om ingratitudinea mai mult decât minciuna, trufia, pălăvrăgeala, beția sau orice alt viciu a cărui putreziciune sălășluiește în anemicul nostru sânge" (Shakespeare). Numeroase exemple pot fi date în legătură cu acest minunat crez care ar trebui să fie recunoștința totdeauna, dar care se manifestă divers, de la înălțător la sacrilegiu
Despre muncă şi alte eseuri by Mihai Pricop [Corola-publishinghouse/Science/1398_a_2640]
-
menține acest echilibru fragil constituie tocmai sensul existenței noastre. în fiecare zi ne situăm de zeci de ori între viață și moarte spirituală. Trebuie să ne exprimăm adevărul nostru de câte ori ne întâlnim cu: nedreptatea, falsul, teama, crima morală sau fizică, trufia, demagogia, corupția, fără să ne scuzăm că nu îndreptăm nimic prin «acel caz particular». Tăcerea este o acceptare vinovată, să o înlocuim cu o permanentă insurecție împotriva a tot ce știrbește demnitatea individului sau a colectivității. Numai așa, cred eu
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
împreună cu cei doi mari clasici ai secolului al XIX-lea, unui trio profetic, denunțător al slăbiciunii umane în fața istoriei și în fața datoriei omului de a trăi în adevăr și de a fi ceea ce este, iar nu ceea ce vrea timpul și trufia câtorva dintre cei ce se cred creatori de istorie. Cu o deosebire, însă, pe care i-a impus-o lui Soljenițîn realitatea instalată de Revoluția rusă, de neimaginat, totuși, pentru cei doi predecesori: constatarea că omul nu vrea să audă
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
lui Ivan Denisovici, de natură poetică aproape, este că Dumnezeu fărâmițează luna și o preschimbă în stele, pentru că "stelele mai cad din când în când și trebuie înlocuite". Ivan Denisovici este cu adevărat un "sărac cu duhul", lipsit de orice trufie, ambiție și dușmănie, și tocmai aceasta este forța sa, fără nici o legătură cu întinderea stăpânirii lumești, sociale sau materiale. Sărăcia impusă deținutului de lumea recluziunii, asociată cu niște calități personale precum cumpătarea, bunătatea și mila pot plămădi adevărați sfinți ai
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
spectaculoasă. Era o fată micuță la trup, dar ideal proporționată. O păpușă din porțelan chinezesc. Totul la Maria era perfect și, mai ales, frumos. Pe deasupra, era și foarte deșteaptă. Dar Maria era dominată de un păcat și anume de păcatul trufiei. Nu se mulțumea cu ce are toată lumea, cu ceea ce face toată lumea. Maria dorea să iasă din comun, să uluiască, să se vorbească de ea. Băieții roiau în jurul ei, care de care mai bogat, mai bărbătos, mai arătos, mai mintos. Maria
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
10: 5-15). Prin urmare, el va fi la rându-i nimicit (14: 23-25). Profetul revine neobosit asupra puterii și suveranității lui Dumnezeu și anunță, "ziua lui Iahve", când Domnul va judeca lumea (2: 12-17). De aceea el condamnă nu numai trufia regelui din Assur, ci și păcatele sociale și politice ale lui Iuda - oprimarea săracilor (3: 12-15), luxul (3: 16-24) și desfrâul (5: 11-l3), nedreptatea (5: l-7,23), răpirea ogoarelor (5: 8-10) - păcate pe care le consideră tot atâtea acte
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
gol stârnește râsul. Autorul ăsta a descoperit ceva, îți zici. Anumite resorturi intime ale funcționării lumii ăsteia. Formidabil, așa e! De unde a știut tăntălăul? De fapt, e o groaznică greșeală să fii Autor. Cel mult martor. Fără vreun pic de trufie. Să reproduci. Nu poți crea. E o tâmpenie să te gândești că ai putea tu să creezi ceva. Doar să fii recunoscător că ți s-a oferit prilejul să asiști la un fapt interesant. Dacă te apuci să creezi, îți
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
au ,,școala vieții” , dar în realitate n-au învățat mai nimic. Unii dintre ei, care din diverse motive (?) au deținut și anumite funcții, plini de importanța propriei lor persoane pe acest pământ, îți apar în față ca să spună plini de trufie: ,,mă, știi tu cine sunt eu ?” Iar dacă schimbi două vorbe cu el, atunci ai și posibilitatea să-ți răspunzi singur la întrebare! Mulți dintre aceștia dacă au prilejul, sunt dispuși să mă întrebe oricând și cu aroganță, de la înălțimea
Viaţa - o lecţie by Marian Ciornei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91772_a_93175]
-
multe cazuri își sacrificau practic copiii forțându-i să facă ce voiau ei și nu contau dorințele copilului. Voiau să le facă ,,bine” cu forța; ,,știu eu mai bine ce ai de făcut”. În alte cazuri din cauza orgoliului și a trufiei, au fost și sunt părinți capabili să inducă minciuni, să-i nedreptățească pe alții pentru a-și pune în prim plan propria odraslă. Practic aceștia 38 sunt capabili de orice, inclusiv de a-și atrage propriul copil în noroi, pe
Viaţa - o lecţie by Marian Ciornei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91772_a_93175]
-
valabile în chestiuni esențiale privind viața oamenilor, reprezentantul Bisericii în mass-media recurgea pur și simplu la măsuri polițienești. Și cam aceasta a fost atitudinea pe care am găsit-o în cadrul Bisericii; o poziție refractară la dialog, o atitudine plină de trufie din partea ,,păstorilor de suflete”. În ceea ce privește Presa, prin mijloacele de care dispune, poate face mult în procesul de conștientizare și iluminare a oamenilor. Prin emisiuni tip dezbatere (talk-show), de ani de zile presa pune la lucru câte puțin și mintea omului
Viaţa - o lecţie by Marian Ciornei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91772_a_93175]