999 matches
-
cealaltă labă sub sutienul ei și pișcând-o tare de sfârc. O văd cum Închide ochii și gâfâie umpic. De la țigări te poți asfixia. Opresc oxigenu sajungă la creier. Asta te face să te simți bine, zic eu, bătând-o ușurel pe cap. Pompează viața Înăuntru, apoi o stoarce afară. Îmi scot mâna și Încep să-i desfac bluza, nasture cu nasture, apoi Îi desfac nasturele de la fustă și fermoarul, mă ridic În picioare, o trag după mine de pe canapea, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
și mă imploră. Bărbatul ăla o să vă spună, e ofițer de poliție... — Îmi pare rău, Îi spun eu unui paznic, tipul e puțin țicnit. L-a apucat și cu mine În avion. Pare un picuț cam confuz, mă bat eu ușurel pe cap. Cei din securitatea aeroportului Îl târăsc pe măscăriciul ăla buimăcit și plin de proteste, În timp ce soția lui șocată Îi urmează Împreună cu copilul care acum țipă. Bladesey vine la mine Încercând să-și dea seama ce se Întâmplă. N-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
dar nu se vede nimic din cap. Dar o să-l prind eu pe nemernic, sunt sigur ca curu că o să-l prind. Îl prind eu, fără doar și poate. Urc la etaj și mă duc deliberat până la Peter, Îl bat ușurel pe Încheietura mâinii și Îl conduc Într-un colț. — Peter, ai văzut graffiti-ul din toaletă? Întreb eu cu o voce joasă și Îngrijorată. — Ah, mereu ie câte ceva acolo. Niciodată nu le bag n seamă, ridică el din umeri. Poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
iar mie Îmi comand o vodcă cu apă tonică. Mi s-a pus pata să mă fut și Îmi Închipui că mai târziu o să mi-o trag cu cineva. Fulton e candidata cea mai probabilă, dar a luat-o mai ușurel cu băutura. Nu ca Crăciunul trecut sau la Înmormântarea prințesei Diana, când am Îmbătat-o mangă și am călărit-o În apartamentul ei din Newington. — Încă nu funcționezi la Întreaga capacitate, nu, Karen? Întreb eu, observând că trage de băutură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
mai nou la francmasoni Gus, francmasonii cu fițe. Noii Laburiști, Noii Francmasoni. Chestii din astea. Aranjază totu săși facă praf și pulbere propriile lor cuiburi. Gus pare șocat pe când absoarbe Încetul cu Încetul discursul meu. Nu face decât să clatine ușurel din cap, văzând cum treizeci și ceva de ani de serviciu se duc pe apa sâmbetei. — S aici de cinci minute Gus, Îi amintesc eu, clătinând din cap dezgustat, de cinci minute de rahat. Sosesc ouăle, fasolea, costița, cârnații, roșiile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
Gus arătându-l cu degetul. — Despre ce vorbești Gus? se răsucește Lennox Înspre mine și apoi spre Peter, — Ce-i asta? Noi nu răspundem, așa că se uită iar la Gus. — Egzact ciam zis. Nuiun lucrunțelept, fiule, șuieră Gus, bătându-se ușurel pe capului de marionetă, nuiun lucru deloc Înțelept. Apoi se Întoarce cu spatele și pleacă. Inglis Îl urmează de parc-ar fi iubitul lui. Da, poponarii ăștia sunt prințesele cu cele mai mari scule. — Despre ce naiba vorbea? Întreabă Ray. — Ascultă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
și Dumnezeu știe ce altceva. Ești genul ăla de ins patetic care se aruncă asupra femeilor vulnerabile, slabe și proaste pentru a-și umfla propriul eu șubrezit. Ești varză. Ai dat-o pe undeva În bară amice, se bate ea ușurel pe cap Încheind discuția. Fierb pe scaun. Încep să spun ceva, dar vaca ridică o mână și mă Întrerupe. — Te-ai purtat aiurea atunci cu Karen. Era deprimată și beată, iar tu ai profitat de asta. Chiar ai o problemă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
se cutremurau mânioși, se aplecau prelung și iar se îndreptau. Printre ei, din inima codrului, zvâcnea cu vârtejuri, cu frunze spulberate, cu găteje, mânia furtunii. Un zvon greu creștea între nourii negri. Învăluiri dese de stropi se zbătură și duduiră ușurel, apoi se depărtară. Deodată se alinară adâncurile și soarele străluci orbitor în toată poiana.” Mihail Sadoveanu - Codrul Vara la țară Ce frumos e la țară în timpul verii! Se coace grâul. Din zori până-n seară te îmbeți de mireasma văzduhului parfumat
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
căldura toamnei și seva ferigilor. Avea la picioare doi săculeți de piele maronie ale căror fermoare de cupru păreau să ascundă mari mistere. Ținuta ei era simplă, fără efecte sau înflorituri. Se aplecă puțin, ridică cele două trăistuțe și dispăru ușurel din raza privirii noastre, cu silueta ei delicată pe care seara o învăluia într-un abur albăstrui, roz, cețos. Fata avea un prenume, am aflat mai târziu, în care dormita o floare, Lysia, iar acest prenume i se potrivea ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
opusă, pentru a putea clădi căpițele înaintând din ambele direcții. Lui moș Gheorghe, cositul i se pare cel mai frumos lucru din lume. Îi place să simtă mirosul fanului cosit, să audă coasă fâsâind prin fâneața înaltă, să adune brazdele ușurele cu grebla mare de lemn, dar mai ales îi place să înalte căpițele, simetric, să le „perie” de paie, să le facă „moți`. Mișcările lui sunt sigure, căpițele lui nu se dărâma niciodată, iar ploaia nu pătrunde în interiorul lor, apa
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
fanului în căruță cu boi, vocea lui devine mai aspră, măi hotărâtă. Știe că trebuie să așeze palele de fan în cantități egale pe conținutul carului, să-l meșteșugească cu grijă mare, pentru că altfel se răstoarnă. Vocea lui îndeamnă: hai, ușurel, gata, alta... Când stele noi încep a urca pe firmament, atunci da bice boilor și pornește spre casă. Așa trudește an de an, clădind capita după capita, sub cerul albastru, imaculat. Cand și când, ia câte un smoc de fan
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
profesorul tău?... - Da, confirmă ea, e un profesor foarte deștept și în plus, arată și foarte bine. Și nevastă-sa e la fel de frumoasă, și ea mi-este profesoară. Este o femeie deosebită, se grăbi ea să adauge. El îi întinse ușurel, cu mare grijă binoclul și o invită să privească pe geamul de la etajul Teatrului Național. Lăură are un adevărat șoc. Actorul V., profesorul I.C. și actorul Ț. erau tustrei homosexuali și făceau sex în grup. Pur și simplu nu-i
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
altă mamă l-a crescut în locul ei, micuțul Daniel, cu fețișoara lunguiață și totul din pricina mea. De câte ori nu a amenințat, dacă îl luați de lângă mine, mă sinucid, fac salată din venele mele, dar îl vedeam pe copil înnebunind, slab și ușurel ca un fulg, acoperit cu vânătăi albăstrui. Era geloasă ca pe un soț, nu îl lăsa să meargă la grădiniță, să nu se îndrăgostească de educatoare, îl plesnea dacă îi zâmbea unei alte femei, nu că l-aș fi văzut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
sunt om, dar el nu pierde nici o clipă, își cumpără repede o sticlă de Cola, poate că nici măcar nu este el. Îi urmăresc cu privirea mișcările picioarelor scurte, unul dintre ele flutură puțin în urma celuilalt la fiecare pas, atât de ușurel merge, parcă ar fi fost binecuvântat de ursita mersului, și nu doar el, toți oamenii din jurul meu își mișcă cu multă naturalețe mâinile și picioarele, de parcă s-ar fi născut din mers, numai Udi al meu, la trei etaje deasupra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
el, când ieșea din casă mă simțeam neajutorată, aproape că mă transformasem și eu într-o copilă în primele ei luni de viață, iar el era fericit, plin de viață, îmi îngâna în urechi cântece pentru copii și mă bătea ușurel cu palma pe spate. Unde a dispărut toată abundența aceasta care se ivise dintr-odată în onoarea ei, în onoarea micii familii care se născuse, așa apropiați și dependenți unii de alții cum eram, izolați asemenea unui trib îndepărtat, ascunzându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
soarta rapsozilor dunăreni, i se tăiase o bună bucată din limbăî, ajunseră în fața unui luminiș. Deodată, iapa spătarului Vulture sforăi și se ridică în două picioare. — Hooo, Laika, hooo, că nu dau tătarii! - își domoli iapa spătarul Vulture, bătând-o ușurel pe grumaz. — Ba uite că dau! - urlă atunci luminișul și zeci de tătari mascați în tufe îi înconjurară pe eroii noștri, ridicând arcurile. — Nu trageți, tovarăși! - strigă repede Vulture. Suntem oameni buni! — Mucles! - urlă la el o tufa mai mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
ochii de la cadână. Când m-am trezit era acolo. — Să ne facem că dormim, poate pleacă - zise Barzovie-Vodă. — Fă-te dumneata, eu stau și mă mai uit puțin - spuse spătarul. Apoi. întorcându-se spre cadână: Nu ți-e frig așa ușurel îmbrăcată, drăguță? Cadâna îl privi curioasă și, fie că nu înțelesese limba, fie că înțelesese, îi zâmbi larg, copilărește. — Apără-mă, Doamne, că sunt om bătrân - mormăi spătarul în barbă. După care grăi din nou: Și... după câte văz eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
inelului ce-l purta pe arătătorul mâinii drepte, împături foița în piele și prinse sulul înapoi la picior. Mai ugui puțin cu porumbelul cât timp acesta ciuguli grâul, apoi îi dădu drumul. Uitându-se în dreapta și-n stânga, papa croncăni ușurel, cu o expresie de veselie pe chip, chemând corbul. De cum veni și i se așeză în poală, corbul începu să croncăne de mama focului, arătând spre răsărit. Papa prinse a râde, apoi scoase de sub sutană o bucată de cașcaval. Corbul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
Belinda; fuma un trabuc, râzând în timp ce accepta felicitările pentru logodnă de la Geneviève. Belinda a dat șampania pe gât și a pus paharul pe masă atât de grăbit, încât ar fi căzut dacă nu l-ar fi prins Dominic la timp. —Ușurel, Bells, a spus el încet. —Sunt atât de fericită! i-a anunțat pe toți din jur, cu brațele desfăcute în aer. Sunt pur și simplu fericită! Chiar și atunci m-am întrebat cât de mult o să dureze. Pentru o secundă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
Într-un șezlong, Învelit În pături de la brâu În jos. Soarele apune de toamnă, pieziș, spre stânga mea, Îndărătul pădurii de la Hirova. De aici, din calidor, la vremea asfințitului, peste pădure, se văd din ce În ce mai des corole trandafirii, căzând din cer, ușurel, depunându-se: parașute. Ne-am Învățat cu ele - de când to-ot. Nu mi-au rămas În ochi avioanele lor, dar am văzut În multe rânduri parașutele coborând trandafirìi În lumina roșcată a amurgului, spre rugina pădurii, cu Încetineală de fulg de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
de lepădat. Eram Îngrijorat că nu-mi pot aminti. Mai mult ca sigur, banii aceștia nu erau pentru a cumpăra ceva deosebit. I-or fi adunat colegii și mi i-au Încredințat pentru familia Îndoliată a vreunui amic de la serviciu... Ușurel, ușurel! Nu puteam să-mi cer imposibilul! Dacă stau și mă gîndesc, nici nu mai eram funcționar și nu Înseamnă că dacă mă Înșel pe mine Însumi, adevărul este altul. Oare chiar Îmi era imposibil să-mi aflu prețiosul nume
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
lepădat. Eram Îngrijorat că nu-mi pot aminti. Mai mult ca sigur, banii aceștia nu erau pentru a cumpăra ceva deosebit. I-or fi adunat colegii și mi i-au Încredințat pentru familia Îndoliată a vreunui amic de la serviciu... Ușurel, ușurel! Nu puteam să-mi cer imposibilul! Dacă stau și mă gîndesc, nici nu mai eram funcționar și nu Înseamnă că dacă mă Înșel pe mine Însumi, adevărul este altul. Oare chiar Îmi era imposibil să-mi aflu prețiosul nume ? Deodată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
asta, atunci îmi place să mă uit la filme. Am o colecție impresionantă de filme și îmi pun pe DVD. Am regizorii mei preferați, îmi place foarte mult Fellini, îmi plac și cei gen Greenaway... Nu prea îmi plac filmele ușurele, mă enervează, am senzația că pierd timpul... În timpul ăla pot face ceva mai bun. Nu mai am nici vârsta, nici energia să consum un timp, să văd prostii sau emisiuni... Acum vreo doi ani, când stăteam de vorbă și te
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2196_a_3521]
-
târând picioarele. Exact în același loc scârțâi dușumeaua, se strecură pe ușă, se lovi de clanță. Din pat femeia țâțâi nemulțumită, ședea nemișcată, rigidă, nu i se auzea respirația. Se făcu liniște nu se mai auzea nimic, nimic. Ea săltă ușurel capul, privi către fete apoi își strecură picioarele în afară de plapumă, se ridică încet, oftând... Cele două fete avuseseră o discuție despre oftatul mamei. Se duce fără nici o plăcere, îi spuse Carmina. Și atunci de ce se duce? întrebase cu logica ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
vase, ceștile desperecheate întoarse cu fața în jos pe farfurioară. Ba o să mă duc, spuse, o să mă duc până se termină de cules via. O să mă duc. Tatăl își tampona buzele cu șervețelul. Ridică privirea către fereastră. Caisul își mișca ușurel crengile. Dar el nu la crengile caisului se uita. La miopia lui avansată, fereastra se transformase într-o dâră luminoasă, fără contururi precise. Culesul era pe sfârșite. Pe la prânz, o oră, două, soarele tot mai reușea să dogorească, să te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]