1,129 matches
-
contra-cotrol. Aveam niște semne. Eram în aceeași măsură orgolioși dar și morți de frică. Ne dădeam seama că exagerasem nițel și întreaga "instituție" s-a diluat, repede, după unul sau doi ani... Ne-am amintit, la "Rapidulețul", de această lume vrăjita pe care o creasem noi înșine și ne-am adus aminte de alte povești care muriseră o dată cu timpul. Era foarte cald. Piața continua să existe, să funcționeze ca o jucărie scăpată de sub control, mergea de la sine. Eram năucit. Canicula mi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
Tahiti, Artaud s-ar fi Însănătoșit. El avea o viziune extremă a teatrului, irealizabilă În atmosfera poluată a lumii occidentale În care trăia, și asta i-a agravat starea sănătății, deja foarte șubredă. Poate că aerul proaspăt din această insulă vrăjită ar fi fost leacul de care avea nevoie... Prima călătorie În Japonia Am aterizat la Tokyo blindat cu o serie Întreagă de adrese și recomandări primite de la Ioshi, ceea ce mă punea Într-o poziție avantajoasă față de condiția turistului obișnuit. Aspectul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
al pamfletelor lui Stancu, și ne-am dat seama repede că, de fapt, fuseserăm convocați la un joc. A continuat să peroreze în același fel cam o jumătate de oră, fără ca noi să mai scoatem o vorbă. Îl urmăream fascinați, vrăjiți, cum își dezvolta discursul incriminator, făcându-ne praf și pulbere, cu acele alternări de propoziții scurte și lungi, cu acele caracteristice repetări ritmate ale anumitor cuvinte, de indiscutabil efect oratoric. La un moment dat s-a oprit și, destins, zâmbitor
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
voia întâmplării! Ne-am deplasat cu un Mercedes, pe o vreme splendidă de toamnă, când natura parcă înnebunise de atâtea culori și atâtea parfumuri. În cele trei zile ale călătoriei, în nopțile petrecute în tovărășia tarafurilor și a bătrânelor și vrăjitelor noastre vinuri, am discutat mult despre daci și romani, despre Mihai Viteazul, Vlad Țepeș și Ștefan cel Mare, despre sprijinul constant al Franței, despre Panait Istrati, Eugen Ionescu, Brâncuși, Enescu, Cioran, dar și despre Sartre, Baudelaire, Prévert și Villon. A
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
mândri de a-i avea pe toți în preajmă. Bătrânica semăna cu cea din desenele alea animate unde apare și-un canar. E o bătrânică mereu uimită de faptul că micul canar reușește să scape de motan. Am fost ca vrăjită. Maria avea o inimă atât de bună, încât o lumina o aureolă. Ne-am îmbrățișat, ne-am sărutat, m-au poftit la masă și a început perioada mea cea bună în Italia. Încrederea în mine a sosit odată cu zâmbetul Mariei
Cireșe amare by Liliana Nechita () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1353_a_2386]
-
trăit atâta și am călătorit mult, în speranța c-am s-ajung clipele astea în care să pot să-mi privesc propria existență ca pe ceva împlinit. Aș vrea să-mi petrec toate zilele care-mi rămân de trăit ascultând vrăjit ploaia asta. Aș dori atât de mult să-mi dau ultima suflare sub adierea acestei muzici inefabile. Plouă. Sunt lacrimi pentru Medeea. Doar pe ea o caut aici. Dimineață Tot preumblându-mă matinal încolo și încoace, de-a lungul țărmului, am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
deoarece, după cum se spune, unicornul e încarnarea unui zeu decăzut într-un trup de cal din cauza iubirii păcătoase. Nu cred că sufletul meu a mai cunoscut o spaimă așa de mare ca atunci când am întâlnit pentru prima oară acest animal vrăjit. Mi s-a părut că mă substitui lui. M-aș fi oprit acolo să aștept nimfele promise. Acest peisaj mă face să descopăr lumea din nou, ca și cum s-ar naște, în fața ochilor mei, la fiece pas, suspendată și descântată de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
Dacă nu ai vise, nu ai satisfacții. Degeaba mai trăiești. După aproape un an și jumătate se hotărî să plece în vizită la Nicky în străinătate. O chemase telefonic. Din autocar privi atentă la fiecare peisaj de afară, îi părea vrăjit. Brazii aceia, pinii, munții cu stâncile lor, fiecare copac, fiecare floare, fiecare fir de iarbă, izvoarele cu coborâșul lor făceau parte din patrimoniul elegant și neclintit al țării noastre. O încântau. În scurgerea timpului universal toate acestea însemnau mai mult
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
viitoarea cumnată, pe care o vrea pentru el. Ambele năzuințe par a se împlini simultan. Săpând într-un bordei din curte, Constantin găsește o comoară din care țâșnesc flăcări. Acestea se aprind într-un dans fantastic, infernal: scenă antologică. Cumnata, vrăjită și ea de priveliștea aurului pâlpâitor, îi cade în brațe. Finalul nuvelei e de tragedie shakespeareană: Constantin își ucide fratele apărut în fața ușii bordeiului; el și Frusina încearcă să treacă, peste Dunăre, în Bulgaria, dar sunt împușcați de grăniceri. Sensul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287129_a_288458]
-
riscă să-i repete greșelile", a spus un mare istoric și sociolog american. Romanul lui Ștefan Vodă și al Moldovei lui nu este povestit, ci trăit, trecutul se deapănă la timpul prezent, ca și cum trăirile eroilor s-ar petrece sub privirile vrăjite ale cititorului ce devine, din spectator, martorul din umbră al dramei; mai mult, prin participarea emoțională, pentru el, povestirea devine adevărată, eroii sunt vii, trăiesc cu el alături: e o vrajă, o minunată alchimie sufletească. Iată motivul pentru care am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
despica văzduhul cu o nevăzută spadă, lupta, striga; se înfierbântase cât din vin, cât din luptele cu turcii, pe care ni le povestea cu vorba lui lată, ardelenească. Eu și cu Vlad niște băiețandri, ne legasem frați de cruce ascultam vrăjiți, cu gurile căscate, nu ne puteam lua ochii de la uriașele lui musteți pe oală. Ne povestea planurile, visele ce și le făurise, împreună cu toate puterile Europei și ale Asiei: eliberarea Constantinopolului și aruncarea turcimii dincolo de Marea Marmara, salvarea Europei de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
îl rog pe neicuța, S-o culeagă ușurea, Arz-o focu', dragostea!..." Voichițo, îngână el fermecat, parcă ești Zâna Florilor... De Sânziene, Măria ta... spune Voichița și risipește flori. Îl mângâie pe Chiribuță cu o margaretă, oferindu-i-o. Chiribuță, vrăjit, a uitat să mai închidă gura. E numai ochi. Chiribuță, "Slujba Domnului" s-a sfârșit, îl expediază Ștefan. Întinde-o la joacă! Chiribuță nu s-ar da dus. Cu mare regret se ridică și, amărât, cu ochii tot la Voichița
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
ți-a spus? "Pleacă!" mi-a spus, îngână ea înăbușit, sughițând. "Voichițo, mi-a spus ea, Măria sa e Domn mare! Tu... tu cine ești? O... o biată fată, ostatică în colivia de aur a Măriei sale. Ai cutezat să ridici ochii vrăjită asupra Domnului și Stăpânului tău!" Până când?! suspină ea. Până când?! Și-apoi?!... Apoi?! Ce va fi apoi?! Ștefan o mângâie pe creștet: Aiasta-i? Adevărul e că "Măritul Domn și Stăpân" e ostatic în mica colivie cu totul și cu totul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
au pământ mult, situația materială le este asigurată și nu e nevoie ca fiica lor să studieze (ca cei săraci). Aparatul de radio al fierarului Victor Lungu din sat era un punct de atracție pentru micuța Laura. Ore întregi asculta vrăjită piesele marilor noștri interpreți de muzică populară românească. Patefonul lui Coste a Floarei o făcea pe Laura să "fure" de acasă produse (făină, ouă, cartofi) și să le dea pentru "tocirea" orelor, când asculta... prea multe ore. Îi plăceau îndeosebi
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
cu Dumnezeu... După umblet prelung și adăstare cuviincioasă în fața icoanelor, am pornit cu pas ușor spre casă...Abia târziu, când spuza stelelor înnobilează înaltul bolții a venit și somnul binefăcător...Un vis a pornit a mă purta pe aripile lui vrăjite...Iată-mă-s sub arc de clopotniță. În jur e o liniște dumnezeească. Numai glas de pasăre singuratecă înfioară firea. După câțiva pași, mă aflu sub boltă amplă de biserică...Fiecare icoană, fiecare detaliu al zidirii îmi atrage atenția. Pe
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
cicoare, busuioc și verbină intră în peisajul înzestrat cu puterea de a visa, apoi să iubească, chiar să cânte și să danseze. Grădinile lui se aseamănă cu "Grădina lui Eros", impecabil descrisă de Oscar Wilde, aici se pot regăsi idealul vrăjit, sufletul înaripat, dar și inefabile nostalgii născute din crepusculare gânduri. Poezia sa diafană ("În grădină", 1903 și "Fantezii", 1909) este a unui mare romantic și a unui simbolist, influențat desigur de izvoare franceze. Poate de aceea el vedea în natura
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
Intrăm în comuniune cu un alt univers, o întâlnire cu strălucirea, inefabilul, ascunsul, emoția sau viziunea, cu ascensiunea spirituală și morală. Ne cutremurăm și ne înălțăm în lumina tămăduitoare a sfeșnicului aprins în fața icoanei. 47 Se strecoară spiralat prin puzderia vrăjitelor plante, sărută cristalul de rouă de pe frunze, se așează la umila masă dintre ele și aproape adoarme sub licărul stelelor din infinit. Încet se zbate clipa, se aud parcă viori cu sunet fermecat din depărtare, moliciunea se ascunde între enigmele
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
aflase unele taine pe care nu le-ar fi știut niciodată. Și asta grație hazardului. Manuscrisul dezvăluia unele legi ale naturii, altele decât cele cunoscute, evident, legi și reguli descoperite nu ca într-o ședință de magie neagră, sub bagheta vrăjită a magului. Textul scris foarte ordonat, cu litere mici decupate parcă dintr-un papirus arameic, vechi de când lumea, refăcut bine după inundația din buzunarele necunoscutului, reda acum idei complet neînțelese la o primă judecată. Între altele, câteva fraze conturau imaginea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
ei să se familiarizeze cu suișurile și coborâșurile vieții. Niponii privesc toate acestea ca făcând parte din mersul natural al lucrurilor. Încerc să-mi exprim simțirea în scris, pentru ca și alții să afle ce m-a impresionat pe acest tărâm vrăjit, numit Japonia. Fiecare colțișor din lume își are povestea sa, după cum fiecare obiect lucrat de mâna omului, oricât de mic ar fi, își are misterul său. O călătorie în Japonia este o experiență cu totul deosebită, ceea ce ți se înfățișează
Japonia. Mister şi fascinaţie by Floarea Cărbune () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1258_a_2102]
-
sake. Aroma este apropiată de cea a florii de cireș, iar gustul de cel al ambroziei. Sake dă savoare mâncărurilor tradiționale, dar aduce și liniștea sufletului, e o desfătare a simțurilor, o întreagă orchestră care cântă învăluindu-te în sunetele vrăjite ale muzicii sale. La fel ca și „Ikebana” sau „Calea Ceaiului”, „Calea sake” este „Calea” cunoașterii proprii, o cale a rafinării personale. „Drumul Sake”, cum i se mai spune, a apărut în timpul shogunatului Ashikaga (1305 1358), dar oamenii au profitat
Japonia. Mister şi fascinaţie by Floarea Cărbune () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1258_a_2102]
-
de urmat, răbdarea, pudoarea cât și fascinația pentru tot ceea ce înseamnă Europa. Viața intimă e ca un văl de mătase după care se ascund, e greu s-o ghicești. Japonezii nu vorbesc despre iubire, exceptând adolescenții și tinerii care aleargă, vrăjiți, după Manga sau filme pentru a se informa... Dincolo de acest văl se află o inimă care, ca orice inimă, iubește. Numai că niponii sunt orientali, ceea ce le dă profunzime și interiorizarea sentimentelor... Nu sunt expansivi precum latinii, să zicem. Adolescenții
Japonia. Mister şi fascinaţie by Floarea Cărbune () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1258_a_2102]
-
A-ȚI TERMINA TEZA. Dispoziție testamentară. M. c. p. 9 ianuarie [1950], luni seara Marți, 10 ianuarie [1950] Toată ziua te-am purtat în mine ca pe o icoană binecuvântată; îmi era așa de dor de tine, de cuvintele tale vrăjite, de zâmbetul tău care mi-ar fi luminat viața. După cele două ore de lecții cu copiii, am plecat la Maria, care voia să-i vândă o rochie lui Rody M. Pe urmă, invitație la prânz. Am stat de povești
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
izvorul cel din vale Iată-mi iese mândra-n cale Cu fotă și cu paftale. Vino, mândro, la izvor, Ca să-ți cânt de dulce dor. De nu vii, să știi că mor. Dar mândruța n-a venit. La izvorul cel vrăjit, Am pus fruntea ș-am murit. Ciudată poezie populară comunicată de Barbu Lăzăreanu 3 Măi bădiță Gherasim, Cu drag mi te-aș pune-n sin, Și de drag te-aș sămăna Și de drag te-aș secera Și te-aș
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
voia întâmplării! Ne-am deplasat cu un Mercedes, pe o vreme splendidă de toamnă, când natura parcă înnebunise de atâtea culori și atâtea parfumuri. În cele trei zile ale călătoriei, în nopțile petrecute în tovărășia tarafurilor și a bătrânelor și vrăjitelor noastre vinuri, am discutat mult despre daci și romani, despre Mihai Viteazul, Vlad Țepeș și Ștefan cel Mare, despre sprijinul constant al Franței, despre Panait Istrati, Eugen Ionescu, Brâncuși, Enescu, Cioran, dar și despre Sartre, Baudelaire, Prévert și Villon. A
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
nici Ludovic și nici L. a mai dat și alte numeroase exemple de criminali nepericuloși pentru marea masă a concetățenilor, care se pot plimba în tihnă fără a risca un singur fir din părul lor, iar sala l-a ascultat vrăjită.) "Da, dar faptul că inculpatul a ucis cu sânge rece, într-un mod inuman, un număr atât de mare de blonde nevinovate dovedește că Robert Michael Vasile Bruno Maria Spinoza este un criminal periculos" a conchis avocatul, în aplauzele frenetice
[Corola-publishinghouse/Science/1520_a_2818]