1,382 matches
-
cuminte și liniștită, a vremurilor de demult. Purtăm și azi în noi această nostalgie și chiar ne întrebăm,cei mai mulți dintre noi, dacă nu cumva era mai bine dacă viața noastră ar fi fost altfel, fără atâtea întrebări și fără atâta zbatere pentru a desluși ceea ce nu este de deslușit. De fapt asta se și întâmplă cu omul occidental, uneori chiar la propriu. Dacă azi, după numai câteva sute de ani, un om al occidentului ar putea sta de vorbă cu un
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
El viața de zi cu zi,gândul și fapta,asta este o altă discuție. Este vorba despre fericire ... Ceva mult mai complicat, mai personal,mai intim ... Capitalismul are la baza sa păcatul originar al jafului. Este născut din durerile și zbaterile noastre de ființă decăzută din grațiile divine, obligată să mănânce de minimum trei ori pe zi,să respire în fiecare secundă și să adune în jurul său mii de nevoi și interese. La baza lumii moderne se află jaful organizat al
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
În schimb ne putem exprima fără a greși că o civilizație este superioară alteia. În tot cuprinsul demersului de față ne-am referit la capitalism și civilizație occidentală deoarece demersul este unul, în primul rând, de tip economic, al finalităților zbaterii omului cu viața și cu lumea pe acest pământ și nu un demers de comparare a culturilor, deși în măsura în care sunt diferite, mai ales sub aspectul bazelor religioase, ele determină în mod direct civilizația. Din acest punct de vedere, există culturi
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
divinității, decât o fericire deplină, completă. Pasul este uriaș pentru că recunoaște legitimitatea acțiunii noastre pe pământ și sensul vieții noastre pământene. Prin Reformă occidentalii se vor despărți definitiv și radical de oamenii altor religii care nu văd un sens în zbaterea omului în această lume. Din acest motiv viața pe pământ a acestor oameni nici nu are un sens. După Reformă, capitalismul înseamnă împăcarea economiei și acțiunii sociale cu morala creștină, cu Dumnezeu. Protestantismul, noul cod etic și moral-religios va face
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
purtătoare a păcatului originar. Iarăși nu este nevoie de studii statistice complexe pentru a afirma că societatea umană laică este una a omului, chiar dacă în sufletul său, omul nu a renunțat niciodată să creadă în Dumnezeu. De fapt, aceasta este zbaterea zilnică a omului occidental și dilema permanentă a existenței sale. Până unde poate să se depărteze de Dumnezeu fără a-și pierde însemnătatea și valoarea pe pământ? Pentru că trebuie să știm că o ființă definitiv îndepărtată de Dumnezeu, oricine ar
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
liniște numai că șarpele, personificare a răului, ajunge s-o spulbere prin îndemnul pe care i-l adresează Evei. Dacă până atunci Adam și Eva ,,erau desăvârșiți în nevinovăție și tihnă"179, începând de acum omul intră în marea sa zbatere 180. Această renunțare la o stare de bine a omului se produce, crede Toynbee, sub influența unui factor de intervenție care este răul, diavolul 181. Având la bază acest mit, civilizația vestică este stăpânită de o psihologie umană a neliniștii
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
un sistem dat odată pentru totdeauna. Așa cum am demonstrat, capitalismul nu există dintotdeauna, deșii rădăcinile sale sunt foarte adânci în istorie. Cu siguranță omul viitorului se va desprinde de nimicnicia sa și va privi cu un zâmbet pe buze această zbatere a noastră de acum, această bătălie cu sărăcia și cu nevoia permanentă de optim care există acum în viața noastră. Nu știm când se va întâmpla asta, dar știm că acela este finalul capitalismului. Comunismul a gândit, în proiectele sale
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
private și a statului, Editura PCR, București, 1948, p. 121. Dacă am merge înapoi în timp am putea asimila ,,vremurilor bune de altădată", epoca de aur a economiei naturale, când nu apăruse schimbul, diviziunea muncii sociale, și omul nu cunoștea zbaterea lui ,,a avea". 16 ,,Omul a ajuns să-i fie urât lui Dumnezeu și sie însuși - o făptură în dezacord cu universul - nu din pricină că Dumnezeu l-ar fi făcut astfel, ci fiindcă singur s-a făcut prin folosința abuzivă pe
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
literare feminine din operele celor doi scriitori, sunt „angelic” și „demonic”, aceștia marcând în structura lucrării noastre o antinomie, de altfel larg dezbătută în cultură, căci ceea ce a surprins și a reliefat literatura, alături de celelalte arte, este tocmai această dramatică zbatere între bine și rău, între a opta pentru valorile pozitive sau a sucomba influențelor negative. Prin donna angelicata vom identifica și denumi un personaj feminin pozitiv, cu trăsături ideale, cu un aspect fizic de o perfecțiune aparte, astfel încât, uneori, nici
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
nu este doar Eva, ci mai rău decât ea, deoarece soției îi lipsește inocența inițială a Evei.”900 Donnele demonicate sunt portretizate ca având o inteligență nativă sclipitoare, ce le ajută în depășirea celor mai neplăcute situații, tot în aceeași zbatere disperată spre eliberare, iar această abilitate de a face față oricărei dificultăți vine din nou să le înfățișeze într o lumină pozitivă. În descrierea eroinelor, după trăsăturile fizice, calitatea care este apreciată în mod deosebit este inteligența, mai ales atunci când
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
mâna mea încearcă să scrie această ciudată și neînțeleasă simplicitate, atunci mi se pare, o clipă, ca unui condamnat care o secundă își dă seama, altfel decât tuturor oamenilor din jurul lui, de moartea care îl așteaptă (și ar vrea ca zbaterea lui să fie altfel decât toate zbaterile din lume, reușind să-l elibereze), că din toate acestea va ieși deodată, cald și intim, un fapt nou și autentic, care să mă rezume clar ca un nume și să răsune în
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
și neînțeleasă simplicitate, atunci mi se pare, o clipă, ca unui condamnat care o secundă își dă seama, altfel decât tuturor oamenilor din jurul lui, de moartea care îl așteaptă (și ar vrea ca zbaterea lui să fie altfel decât toate zbaterile din lume, reușind să-l elibereze), că din toate acestea va ieși deodată, cald și intim, un fapt nou și autentic, care să mă rezume clar ca un nume și să răsune în mine ca un ton unic, nemaipomenit, care
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
înviorează narațiunea, apropiind planul acțiunii de timpul prezent, și exploatează cu artă momentele de mare tensiune psihică. Participând afectiv la povestire, el învăluie oamenii și întâmplările într-un umor fin, superior, venit din sesizarea aspectului oarecum comic al comportamentului și zbaterii omenești, sau intervine direct în text cu interogații, exclamații, ironii, diatribe, incriminări, atunci când sunt încălcate brutal, cu cruzime, normele firești ale dreptății și moralei. Depărtându-se de recuzita proprie scrierilor de Curte, de retorica bizantină, cronica are un aer natural
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290371_a_291700]
-
din aproape în aproape, nesigur și orbecăind într-un labirint în care - paradoxal sau nu - limba e singurul său aliat, singura certitudine într-un proces ce din afară pare un joc geometric, iar din interior se relevă a fi o zbatere alchimică: „O poveste bună nu poate fi fărâmițată; ea trebuie distilată”. Fără să tragă concluzii, Chandler a dobândit câteva avantaje din faptul că nu s-a aventurat în scrierea cărților fără a-și lua inclusiv precauții ce ni-l înfățișează
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
Quest sunt și victime ale mediului, și asasine cu sânge rece... Indiferent de stil, de școala din care provine, de scenariul simplu sau complicat al crimei, romanul polițist sfârșește într-un act de judecată morală. Asasinul trebuie pedepsit - altminteri, întreaga zbatere a fost în zadar, iar cititorul se va simți tras pe sfoară. Chandler trimite, încă o dată, săgeți în direcția strategiei lui Conan Doyle: existența unui Moriarty, gata să dispară în ceața londoneză după fiecare crimă comisă, ar fi de negândit
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
foarte bine în raport cu timpul său esența ființei umane (împlinirea Și rostul ei social). Conștiința umană este privită ca un tot unitar, ca un univers abstract plin de chemări către cunoaștere Și, paradoxal, plin de răspunsuri; este ceva de genul întrebare - zbatere - răspuns - creație - cunoaștere. Concepția evoluționistă consideră că originea Și evoluția speciilor actuale de organisme Și vegetale se explică prin transformarea treptată a altor specii care au trăit odinioară pe pământ, drept urmare a interacțiunii dintre variabilitate, ereditate, suprapopulație, lupta pentru existență
Evaluarea în contabilitate : teorie Și metodă by Ionel Jianu () [Corola-publishinghouse/Science/226_a_179]
-
cu titlu identic: Din reveriile domnului R. În realitate, "singuraticul" domn R. (supranumit Neboulon) din al doilea text e un purtător de cuvânt al poetului, un alter ego în dialog cu Marea. O mare agitată sub un "soare vânăt" simbolizează zbaterile privitorului anxios, perpetua dilemă a celui întrebându-se "cine ești tu?". Propoziție multiplicată fantastic de "miliarde de voci". Neantului i se suprapune colosalul, incomensurabilul. Paralelismele Om-Natură, predicțiile (ca în Dilema), conexiunile răsturnătoare, șăgălnicia mimată iată motive de coloratură ironică. Apa
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
sacrificială la ebrei și nu numai. Lui Avraam i s-a poruncit să nu-și sacrifice fiul, ci să aducă spre ardere-de-tot un berbec (Facerea, XX, 2). Prin ardere-de-tot, poeta vizează sensul derivat: acela de jertfire-de-sine. Existența în totul e zbatere perenă între "duhul lumii vii și al celei moarte" ( Urci încet purtat de roata), cursă stereotipă de la iluzie la obstacol. Când "sufletul desprins de trup" și "capul desprins de trup" se supun legii ineluctabile, cercul se închide. Lecturi biblice despre
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
diminutivală (condamnată de Titu Maiorescu), semne de orientalism, dar și de manieră literară galantă, trec în plan secund în fața unității pe care o dă unei „rare poezii” (Nichita Stănescu) ca Într-un copaci zarifior (zarif înseamnă „frumos” în turcă) înscenarea zbaterii sufletești și contemplarea ei dinafară, „ca la un teatru”: „Într-un copaci zarifior,/ Un șoim prins în lățișor/Strigă amar ciripind,/Norocul său blăstămând./ Multe păsări am vânat,/ Și-mi zicea șoim minunat;/ Iar aici laț fiind întins,/Cum am
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290399_a_291728]
-
Imigrării, au sosit cereri numeroase în dosare voluminoase. Inițial, a fost destul de riscant să faci o cerere de emigrare, putând fi socotit trădător. Și tratat ca atare! Adică pierzându-ți mai toate drepturile civile. Ceea ce n-a putut înfrâna acele zbateri din adâncul sufletelor despre care am vorbit. Într-o reuniune secretă a șefilor celor patru Ministere (Ministerul Emigrării din Republica Democratică Vandana, Ministerul Imigrării din Republica Democratică Vandana, Ministerul Emigrării din Republica Umanistă Vandana și Ministerul Imigrării din Republica Umanistă
[Corola-publishinghouse/Science/1517_a_2815]
-
Consein(ele ei au dus la marea cenzur( (i la abolirea fantasticului (i imaginarului social. S-a ajuns astfel la un nou "modus vivendi" (i la noi modele (i metode de cunoa(tere. Ce a urmat a fost o lung( zbatere (ntre metodă experimental(, pozitiv(, (i cea speculativ(. Fiecare domeniu a (ncercat s( descopere (i s( impun( noi paradigme. Cunoa(terea va fi definit(, pe rînd, ca fiind rodul evolu(iei (tiin(ifice (dup( modelul evolu(ionist), al descoperirii (dup( Einstein
by HENRI PERETZ [Corola-publishinghouse/Science/1003_a_2511]
-
de timp și spațiu terestru. Autonomizarea tuturor formelor culturii moderne, adică descreștinarea lor, a dus la această fărâmițare a ei, la această urâțire a creațiilor care nu mai sunt luminate de un ideal superior, la această scădere de nivel și zbatere într-un gol imens și fără sens. Cauza crizei în cultura modernă trebuie căutată în adânc, în pierderea centrului de gravitate spiritual, cum zice Berdiaev; transpus de dincolo de lume în lume, adică în creatură, el devine fluctuant și nestatornic ca
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
structurări bipolare. Există un nivel la care personajele se mișcă, se străduiesc, se agită, își vorbesc, cât și altul, mai înalt, de la care o forță implacabilă se exercită și le strivește. Cititorul vede simultan scena și culisele, actanții și regizorul, zbaterea protagonistului în plasa ce îl strânge și mai tare, până la desfigurare. Bivolițele, nuvelă cu turnură cinematografică, își trece eroul printr-o succesiune de întâmplări pe circuitul birocratic, ducându-l la marginea nebuniei și transformându-l, la final, într-o adevărată
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289705_a_291034]
-
să grădinărim. A grădinări înseamnă a ne (pre)ocupa atent, meticulos, perseverent, total dăruiți îngrijirii cugetului, sufletului, relațiilor. Oricât ne-am zbate (la un moment dat și într-o anumită conjunctură) pentru clădirea/zidirea unei idei, nu putem substitui această zbatere zbaterii ideii înseși de a se zidi. Există o zbatere provocată (pentru că orgoliul, complexul de superioritate, invidia ne împing la această provocare) și o zbatere intrinsecă (ideii înseși de a se zidi, de a prinde viață, de a fi). De
[Corola-publishinghouse/Science/84934_a_85719]
-
grădinărim. A grădinări înseamnă a ne (pre)ocupa atent, meticulos, perseverent, total dăruiți îngrijirii cugetului, sufletului, relațiilor. Oricât ne-am zbate (la un moment dat și într-o anumită conjunctură) pentru clădirea/zidirea unei idei, nu putem substitui această zbatere zbaterii ideii înseși de a se zidi. Există o zbatere provocată (pentru că orgoliul, complexul de superioritate, invidia ne împing la această provocare) și o zbatere intrinsecă (ideii înseși de a se zidi, de a prinde viață, de a fi). De cele mai multe
[Corola-publishinghouse/Science/84934_a_85719]