7,594 matches
-
1848. Principatele intră într-o epocă de reforme radicale, de realpolitik și de cultură care, impunîndu-se prin rădăcini proprii, pretinde că trebuie îndepărtate imitațiile străinătății. Moldovalahii evoluează, cu regrete și uneori tristețe, spre administrare și pozitivism. CAPITOLUL IV Principatele între diplomație și război Definind noțiunea de "român civilizat", Alecsandri scrie consulului Franței la Iași, în martie 1857: "Vom fi așa peste douăzeci de ani, cînd vom fi defanariotizați, derușizați, degermanizați". În această perioadă, poetul se găsește în centrul mișcării electorale, cu
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
marile puteri. Franța se orientează rapid spre o politică conjuncturală de alianță cu Sankt-Petersburgul, Rusia neavînd decît un scop: să distrugă clauzele tratatului din 1856 și să-și ia revanșa împotriva consolidării Imperiului otoman. Austria și Marea Britanie optează pentru o diplomație de echilibru și acționează în sensul menținerii Imperiului otoman. Interesele de putere se alimentează cu argumente ideologice: Franța lui Napoleon III este purtătoarea cauzei tuturor naționalităților din Europa, Austria garantul unității propriului său imperiu frînează orice proces de eliberare a
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
n-ar mai exista remediu la o soluție ce duce la unirea și independența Principatelor. Statu quo-ul înseamnă întoarcerea la supravegherea realizată de un imperiu. Dar care imperiu? Imperiile se află în război deschis sau latent. Unirea și independența convin diplomației franceze care, în numele principiului naționalităților, alege dezmembrarea imperiilor, însă această alegere nu este făcută în detrimentul unei înțelegeri europene între cei Mari. Franța lansează un ideal, acela al teritoriului-stat-națiune la granițele Europei și, în același timp, ea girează o politică pragmatică
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
a două principate este primul pas spre independență, iar, în caz de succes, independența înseamnă constituirea suveranității rusești la frontiera mea. Dacă experiența nu reușește, urmează dezordinea și agitația revoluționară". Împăratul Austriei le va reproșa francezilor că au dus o diplomație bazată pe himere și pe glorie deșartă, în vreme ce securitatea imperiului său se află în joc. Unii patrioți români pe care Viena îi califică drept răzvrătiți și exaltați vor reconstruirea unui imperiu daco-roman care ar îngloba și Transilvania. Conștiința acestei amenințări
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
prințul arătîndu-și sistematic voința de dezangajare. El oferă mijloacele economice și simbolice ale acestei politici și trasează calea spre independență prin afirmarea suveranității asupra teritoriului național. Calculînd riscurile pe care le-ar presupune o înfruntare cu Rusia, el știe că diplomația nisă a amestecului în numele protecției creștinilor din Orient este strîns legată de respingerile franceze, austriece și engleze. Prințul este stimulat de un model, acela al lui Victor-Emmanuel. 1859 este prin urmare marele an al Italiei și al intervenției Franței în
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
sau douăzeci de ani. Îi preocupă nefericirea piticului aflat în calea lor? Bineînțeles că nu. Ei trec, îl zdrobesc și, odată jocul terminat, se reîntorc acasă lăsîndu-1 plîngînd, răsturnat cu picioarele în sus. Atunci vin la el bunele bătrîne ale diplomației pentru a-1 îngriji și a-1 acoperi de bandaje care se schimbă în adevărate lanțuri. Nefericitul geme mai tare ca oricînd, în vreme ce Europa își spune: "Ce-o mai fi vrînd țîncul ăsta gălăgios? Niciodată nu-i mulțumit. Ai face
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
la Paris, n-au avut delegat, dar la Bruxelles, în 1891, au fost 5 delegați. Delegația prezintă o descriere a stării de lucruri din țara lor. Reflecția trimite la formarea unui stat liberal burghez pe malurile Dunării, ca produs al diplomației europene. "Nu burghezia română i-a învins pe feudalii români. Burghezia triumfătoare din occidentul Europei a asigurat victoria burgheziei române, relativ slabă, asupra feudalității române, relativ puternică..." Astfel, "în timp ce în Occident instituțiile burgheze au fost un rezultat al dezvoltării burgheziei
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
acorde credit deschiderilor apărute la Budapesta, dar, în paralel și într-o manieră opusă, cultura națională iredentistă se afirmă. Intelectuali (poetul O. Goga), mari reviste, ca Astra, îndeplinesc rolul unei mobilizări ideologice și afective. Această reprezentare a națiunii, pe care diplomații o definesc ca panromânism, se manifestă în manualele școlare: în 1913, hărțile de perete și cărțile de geografie folosite în școli, aprobate de ministrul Instrucțiunii Publice, împart patria românilor în România liberă (6 milioane de locuitori), Transilvania (15 județe ungurești
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
chemarea trupelor române în Basarabia nu este decît un act natural, un ajutor frățesc acordat micii republici de același sînge și o consecință logică a procesului revoluției ruse. Situația Basarabiei în acel moment era de așa natură încît trebuia multă diplomație și prudență pentru a nu provoca elementele bolșevice care își găsiseră refugiu în Basarabia. Nemulțumiți de felul în care au fost tratați de autoritățile române, bolșevicii fac o propagandă intensă și sistematică împotriva românilor. [...] Luptele pe care armata română le-
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
1916 de către Antantă, României. În sfîrșit, revoluția rusă care cheamă la pace și promite pămînt țăranilor, amenință chiar stabilitatea statului român. Brătianu încearcă să avanseze două provocări: să asigure bazele statului contra revoluției și să găsească, prin controlul efectelor acestei diplomații asupra jocului politic intern, mijloacele de a salva conținutul acordurilor din 1916. În iunie 1917, Parlamentul instituie votul universal și reforma agrară. Diplomația este obligată să asigure două priorități: unirea Transilvaniei cu Vechiul Regat și statutul României la tratativele de
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
să avanseze două provocări: să asigure bazele statului contra revoluției și să găsească, prin controlul efectelor acestei diplomații asupra jocului politic intern, mijloacele de a salva conținutul acordurilor din 1916. În iunie 1917, Parlamentul instituie votul universal și reforma agrară. Diplomația este obligată să asigure două priorități: unirea Transilvaniei cu Vechiul Regat și statutul României la tratativele de pace. Continuarea rezistenței române în timp ce Rusia lipsește de pe front ar presupune evacuarea guvernului și a armatei spre Rusia de sud și apoi spre
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
și plurală. Or, istoricii naționaliști români și unguri o reduc la semnificative scheme divergente. În Ungaria, se insistă asupra dezvoltării mișcărilor sociale și revoluționare din Transilvania, manifestate încă din 1916 și 1917. Se pune accent pe rolul determinant al mutației diplomației americane care a dat curs revendicărilor de secesiune. Se explică faptul că sloganele sociale au fost recuperate de burghezia română în folosul sloganelor naționale și se manifestă interes față de divizarea forțelor politice românești din Transilvania. Ungurii interpretează global secesiunea românilor
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
României. Ei s-au opus unui angajament militar atît în Ungaria, cît și în Rusia, pentru a zdrobi bolșevismul, convinși că fiecare acțiune directă sau indirectă prin intermediul armatelor vecine și dușmane îi va răsturna pe patrioți pe cîmpul revoluției. Toată diplomația lui Wilson și a delegaților săi vizează frînarea, în numele respectării dreptului popoarelor și a naționalităților din spațiul Europei Centrale, unei politici active a Franței pe plan militar și economic. Unii delegați americani denunță înțelegerea secretă dintre interesele franceze și naționaliștii
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
Tardieu în special, este determinant. Tardieu este numit în fruntea Comisiei Centrale Teritoriale care coordonează activitatea diverselor comisii chemate să delimiteze frontierele. La sfîrșitul lunii februarie, se anunță că armata română este pe punctul de a intra în Budapesta... Față de diplomația franceză care, în ciuda cîtorva intervenții moderatoare ale lui Clemenceau, tinde în general să susțină Bucureștiul, delegația americană determină trimiterea unei misiuni de negociere. La 29 martie, Smuts este trimis în grabă la Budapesta pentru a negocia acceptarea de către Béla Kun
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
accelerează. Cum să-i plătești pe funcționari? Amenințarea grevei generale se profilează, iar Parisul face presiuni asupra regelui pentru ca guvernul lorga-Argetoianu să fie disponibilizat. Istoricul monarhist Nicolae lorga, intelectual prestigios, însă un om de stat de neînțeles, devine insuportabil pentru diplomații francezi. Parisul amenință cu arma financiară. Interlocutorul privilegiat al Franței este acum Titulescu. Acest ministru al Afacerilor Externe, devotat în întregime construirii unui sistem de securitate internațional, este reales, în septembrie 1931, la președinția Societății Națiunilor. În opinia Parisului, el
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
Afacerilor Externe din 1932 pînă în 1936, se străduiesc să susțină organizarea stabilității regionale în jurul Micii înțelegeri, care unea din 1921 România cu noile state cehoslovac și iugoslav. Tema care predomină la Titulescu este aceea a subordonării acțiunilor bilaterale ale diplomației sale interesului general. Cînd se adresează, în iunie 1934, președintelui Consiliului Francez, Barthou, aflat în vizită în România, este pentru a afirma: "Politica noastră constă în inserarea activității țării noastre într-o vastă rețea însuflețită de același ideal, astfel încît
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
germane, de asemenea fiindcă este o piață însemnată pentru unele medii economice franceze și, în sfirșit, în urma recunoașterii sale de Londra și Paris în 1924 -, marea putere a Estului, factorul unui echilibru european mereu sensibil la amenințarea unei redresări germane. Diplomația Bucureștiului, în măsura în care aceasta se dorește a fi europeană, trece la tratative, apoi spre o înțelegere cu Moscova. Jaloanele reluării negocierilor sînt sincrone cu ordinea europeană care se afirmă încă din 1925 și cuprind garanții de neagresiune mutuală, incluzînd respectarea frontierelor
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
români și polonezi în caz de atac german fără ca aceste state să accepte trecerea trupelor sovietice peste teritoriul lor? Și cum să obții din partea Bucureștiului o asemenea decizie? Încă o dată, în mediile occidentale incertitudinea este mare în ceea ce privește ultimele opțiuni ale diplomației de la București. Aceste opțiuni sînt rezultatul evoluțiilor interne pe care Parisul le urmărește cu atenție, negîndu-le în același timp realitatea. Tendința nu mai este aceea de a avea încredere în dreptul garantat de instanțele geneveze. În 1931, Titulescu calculase riscurile, mizele
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
de naivitate. Despre Hitler avea o părere detestabilă. Pentru un rege, Hitler nu putea fi decît un parvenit periculos". Încă de la terminarea războiului, Ministrul Afacerilor Externe al lui Carol II, Grigore Gafencu, a trebuit să prezinte ultimele acțiuni politice ale diplomației lui Carol II într-o lucrare de referință, publicată în 1944: Preliminariile războiului în Est. Autorul sublinia dependența și neputința României "care se află într-un punct de intersecție a intereselor rusești și ale Europei Centrale la gurile Dunării și
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
să mențină un echilibru balcanic, ceea ce este în conformitate cu perspectivele Parisului și Londrei, în vreme ce Bulgaria se ocupă de cererea retrocedării Cadrilaterului Dobrogei. În fața pactului germano-sovietic din august 1939 care face fără rost continuarea eforturilor cancelariilor occidentale față de Moscova și față de război, diplomația de la București se agață de păstrarea neutralității. La 25 august 1939, Gafencu face cunoscut că, în conflictul polono-german, România ar rămîne neutră. Consilierii regelui, regele însuși iau poziție. Această poziție evoluează în funcție de raporturile de forțe care se schițează pe frontul
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
române. Țara pierde un teritoriu de 50.762 km2 și 3.915.000 locuitori. La sfîrșitul lui iunie 1940, pentru București totul depinde de bunul plac al Berlinului. CAPITOLUL IV România în război COSTUL ALIANȚEI GERMANE Pierderea Basarabiei constituie pentru diplomația lui Carol II un grav eșec, iar cea a Transilvaniei, cîteva săptămîni mai tîrziu, pecetluiește sfîrșitul domniei și așază țara într-o totală dependență față de Germania. Pe la mijlocul lui august, prin București se răspîndesc cele mai negre zvonuri. Un ziarist american
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
Greciei și îi sugerează lui Gromîko faptul că România este problema lor. Americanii cedează, amintindu-și că o asemenea atribuire de sfere de influență este provizorie și că nu ar avea cunoștință că prejudiciază echilibrele de după război. În aceste condiții, diplomații români care lucrează pentru opoziție la Cairo și Ankara, cu un semiacord al lui Antonescu, așteaptă în zadar răspunsurile. La Ankara, Alexandru Cretzianu, ministrul României în Turcia și emisarul opoziției, a sugerat Aliaților să primească la Londra un reprezentant al
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
imediat după alegerile din 1976. Cazul Goma 1-a deranjat profund pe Ceaușescu. Influența occidentală este de temut: Ceaușescu decide o întărire a cenzurii asupra întregii corespondențe și a convorbirilor telefonice cu Vestul. Se interzice orice contact între disidenți și diplomații străini aflați în post la București. Aceste măsuri nu vin doar la capătul unei oboseli revoltate care s-ar fi instalat: în februarie 1979 se creează un sindicat al muncitorilor din România. Modelul polonez al mișcării este vizibil în declarația
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
Amyot, 1852-1853. Ubicini și Chopin, Provinces danubiennes et roumaines, Paris, 1856. Vaillant, J.A., La Roumanie ou son histoire, langue, littérature, ortographie, statistique, 3 vol., Paris, 1844; Les Romes, histoire vraie des vrais Bohémiens, Paris, 1857. CAPITOLUL IV: Principatele între diplomație și război Bataillard, Paul, Les Principautés de Moldavie et de Valachie devant le Congrès, Paris, 1856. Georgescu-Tistu, N., Correspondance d'un secrétaire princier en Roumanie, Paris, 1927. Emerit, Marcel, Madame Cornii et Napoléon III d'après les lettres de l
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
Madrid, Editura Carpați, 1965. Convorbiri cu Mihai I al României, București, Editura Humanitas, 1991. Coposu, Corneliu, Dialoguri cu Vartan Arachelian, București, Editura Anastasia, 1991. Crainic, Nichifor, Zile albe, zile negre. Memorii, București, Casa editorială Gîndirea, 1991. Dumitru-Snagov, Ion, România în diplomația Vaticanului, 1939-1944, București, Editura Garamond, 1991. Finklestone, Joseph, Dangers, tests and miracles, the remarkable life story of Chief Rabbi Rosen of Romania as told to Joseph Finklestone, Londra, Weidenfeld and Nicolson, 1990. Hillgruber, Andreas, Hitler; Köning Carol und Marshall Antonescu
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]