7,766 matches
-
noastră, dar și posibilitatea unei evadări din realitate“, mărturisește ea. Ca să spui o poveste n-ai nevoie de prea multe lucruri: o voce caldă, o privire pierdută în negura amintirilor, un album de poze cu margini dantelate, un ghem de lână și cineva care să te asculte. Uneori, ajunge și un creion colorat moale, cerat, care să se lase sculptat de mâini migăloase. După câteva ore de muncă devine el însuși un Povestitor, așa cum s-a întâmplat cu personajele născocite de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2207_a_3532]
-
până aproape de gură, încât îi simțeam răsuflarea... Avea un efect soporofic... dormeam amândoi în neștire, uneori câte un ceas întreg... La trezire îl dam jos de pe mine, el nedorind asta, prinzându-se cu ghiarele, disperat parcă, de ploverul gros de lână... Îl calmam cu câte o farfurioară de lapte proaspăt. Cu o limbă mică, aspră, lipăia cu poftă porția și miorlăia să îi mai dau... Muțeasca apărea și dânsa de prin vreun ungher și cerșea, ridicând grațioasă o lăbuță din față
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2207_a_3532]
-
maro, alege nuanțe de crem, bej sau maro pentru toate trei. 4. Renunță la orice obiect vestimentar decorat cu modele geometrice mici: dungi, pătrate, buline. Toate creează iluzii optice, alterând imaginea. 5. Alege materiale cât mai naturale, evitând țesăturile sintetice. Lâna și bumbacul sunt fibrele recomandate preponderent pentru hainele comode de televizor, deși anumite materiale naturale sunt binecunoscute pentru faptul că se șifonează foarte ușor. Așadar, încearcă-le înainte și evită-le pe cele care își pierd imediat aspectul impecabil. Amintește
TRANSMISIUNEA ÎN DIRECT by ANA-MARIA NEAGU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/861_a_1560]
-
i-a spus Debbie. Cu siguranță o să-i informeze după ce plec. Probabil or să mă creadă o scorpie fără inimă. Cel puțin, așa mă simt în timp ce-mi iau haina pe mine și îmi pun fularul mare, negru, din lână la gât. E groaznic să pui capăt unei relații în preajma Crăciunului. Sper că Tim nu mi-a cumpărat deja cadoul. Când le fac cu mâna tuturor în semn de la revedere, îl văd pe Mike uitându-se la mine și mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
cu aperitivul. Pun pariu că are grijă de silueta lui. Altfel cum ar putea să aibă corpul ăsta perfect și tonifiat? E grozav totuși. Atâția bărbați au pielea gri, nesănătoasă, început de chelie și ochelari de profesor. Poartă pulovere de lână, fără formă și au burți mari și moi. Trebuie să spun că e foarte dezamăgitor să mergi prin puburi în zilele noastre. Pleci dintr-un pub sperând că următorul îți va oferi ceva mai interesant, dar nu se întâmplă niciodată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
șase cu toții, cel puțin așa mi-a spus tata. Bunicul era însoțit la baie cu pistolul în ceafă. Percheziția a durat cam cinci-șase ore. Ore de coșmar. Spre dimineață, unul dintre securiști ne-a cerut să-i dăm ciorapi de lână și flanele călduroase. Apoi au pus sigiliu pe odaia bunicului, pe care l-au dus ținându-l strâns de brațe, ca pe un criminal periculos, spunea Andrei Voiculescu, nepotul poetului, în ziua de 8 aprilie 1985, răspunzând întrebărilor lui Vasile
Academia b?rl?dean? ?i Vasile Voiculescu by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83084_a_84409]
-
cu trenul, V. Voiculescu era acasă, în strada Dr. Staicovici nr. 34, București. „La ieșirea din închisoare, spune Gabriela, tata era îmbrăcat cu un pulover cârpit cu niște petice de pătură și în picioare avea un fel de burlane de lână. Când l-am întrebat ce erau lucrurile acelea, mi-a răspuns: „A, săracii băieți, au scos sârme de la pat, au adunat ce au mai găsit prin curte, și-au deșirat puloverele lor și mi-au făcut mie haine și încălțări
Academia b?rl?dean? ?i Vasile Voiculescu by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83084_a_84409]
-
ușor că servește la de toate : bucătărie și sufragerie, dormitor, salonaș și chiar bibliotecă. În mijlocul ei tronează cuptorul țărănesc care se prelungește cu un fel de pridvor larg, pe care sunt clădite așternuturile de pat acoperite cu o scoarță de lână în carouri galbene și cafenii. Ai venit în căutarea altor vremuri, nu-i așa ? În căutarea urmelor lui Simion, care nu a fost un trecător oarecare ? întreabă Teodora în timp ce întețește focul și pune pe plită niște oale și ulcele de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
a recomandat în cele din urmă "Axel", a spus că ne va păstra pâslari când va face aprovizionarea cu mărfuri a prăvăliei. Ulitia l-a rugat să ne facă rost și de vreo blană de oaie sau de ren, de lână, ață și ac, un foarfece, o căldare... Axel a dat din cap aprobator și ne-a întrebat dacă mai avem bani. Da, mai avem patruzeci de ruble", l-a asigurat Ulitia. Cu banii ăștia poate vă fac rost și de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
spus că despre armă nu putea fi vorba, se interesase la "Comandatur" și era cu mult prea riscant dacă se găsea asupra unui deținut. Ne-a lăsat în schimb un cuțit lung "de apărare", cum zicea el. Ulitia a tors lână din care Olga și Ana au împletit ciorapi și căciuli călduroase, în primul rând pentru Minodora și Vasili și apoi pentru noi toate. Axel reușise să ne procure doar două pufoaice și trei perechi de pâslari așa că puteam ieși afară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
minunat din pădure și a făcut rost, nu se știe de unde, de biscuiți în forme de figurine și de câteva fire de beteală. Am găsit chiar și cadouri sub ramurile lui : un pulover și un pantalon tricotate de mână din lână albă pentru Minodora, o carte ponosită în limba franceză pentru Marina Pavlova și un capot din molton pentru mine. Mare a fost surpriza tuturor să descoperim și un neașteptat pachet ambalat în celofan și legat cu o fundă roz pomponată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
de oră așteptau emoționate plecarea spre unica bucurie și speranță a atât de împuținatei familii Cozmei. Au invitat-o apoi în birou și pe Minodora. Inima mi-a pornit în galop : "De ce o cheamă ? Ce vor de la ea ?" Costumul din lână albă pe care îl primise cadou de Crăciun îi venea atât de bine ! Se părea că toată puritatea ei de copil ieșea la suprafață prin albul îmbrăcăminții ce o purta. Și totuși, grija mea de mamă mi-a șoptit : Îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
iobăgiei, investiția în fața construcției monumentale, iar comerțul în fața serviciului de ordine. Diviziunea muncii se amplifică, productivitatea agricolă crește, iar prețul grâului, produs acum în cantități mari, scade; tot mai mulți orășeni pot să-l consume și pot cumpăra haine de lână vopsită cu noi culori; apar primele războaie de țesut. Se face resimțită nevoia creditelor; minuscule comunități evreiești, răspândite de treisprezece veacuri pe continentul european, singurele autorizate din punct de vedere teologic să împrumute cu dobândă, sunt constrânse, așa cum au fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
flamande. începând din 1227, aici acostează vasele genoveze; apoi, din 1314, și cele venețiene. în oraș se instalează negustori italieni, ce participă la comerțul cu mirodenii aduse din Levant, din India și din China, pe care le dau în schimbul oțelului, lânii, sticlei și bijuteriilor din Flandra. Diferențele dintre nivelul de viață al meșteșugarilor și cel al negustorilor î„patricienii” care conduc orașul) sunt considerabile; răscoalele se țin lanț; în 1302, meșteșugarii care-l sprijină pe contele de Flandra obțin o victorie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
secolul al XVI-lea. O lecție pentru viitor: deschiderea către elitele străine este una dintre condițiile succesului. Anvers, 1500-1560: ora tiparului Mai întâi, pe la 1500, a venit vremea Anversului. Având o bogată zonă agricolă și dezvoltând creșterea oilor, a căror lână locuitorii Anversului o țes, timp de vreo 200 de ani, acest oraș comercializează pânzeturi flamande, sare din Zeelanda, cuțite englezești, sticlă flamandă, metale din Germania, în schimbul produselor din Orient. Orașul nu are decât 20 000 de locuitori când, pe la 1450
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
Spaniei și Franței, ale principilor italieni, germani și polonezi. Așa cum nici un oraș nu poate deveni o „inimă” fără a controla și agricultura, și industria, ținuturile din vecinătatea Genovei, care se întind dincolo de arhibogata Toscana, devin o mare putere industrială îindustria lânii și a metalurgiei). Genova are în acea vreme ultima tresărire de orgoliu a lumii mediteraneene, ultimul ecou al visurilor Atenei, ale Romei, ale Florenței, ale lui Carol Quintul și Filip al II-lea. Apoi Atlanticul redevine o mare liniștită: în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
importurile alimentare, zona agricolă adiacentă furnizează produse sofisticate îin, cânepă, rapiță, hamei), crește oi, dezvoltă industria coloranților și filatura mecanizată. Toate acestea îi permit să înceapă industrializarea producției de alimente, iar apoi a celei de îmbrăcăminte. Amsterdamul vopsește țesături de lână din întreaga Europă, inclusiv din Anglia, în ciuda măsurilor protecționiste promulgate la Londra. Cu beneficiile obținute, orașul poate trece la producția pe scară industrială a unei nave excepționale, inventată în 1570, flautul, mult mai rentabilă decât cele dinaintea ei, întrucât poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
franceză poate în sfârșit să facă negoț fără să-și piardă rangul, minuscula burghezie franceză nu este interesată nici de marină, nici de industria modernă; economia franceză se mulțumește să vegeteze în industriile depășite ale capitalismului agricol îalimente, pielărie și lână) pe care negustorii îndrăzneți din Provinciile Unite i le abandonează de bună voie. în acest timp, în China, tripla recoltă anuală de orez permite populației să sporească de la 180 la 400 de milioane, mult înaintea altor țări ale lumii, fără ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
din ce în ce mai mult Țările de Jos; energia utilizată de industriile lor - lemnul pădurilor, ce servește și la construcția navelor - este pe sfârșite, iar tehnologiile pentru coloranți și pentru armarea corăbiilor nu mai progresează. Conflictele sociale se accentuează, salariile cresc, țesăturile din lână produse la Amsterdam se scumpesc mereu. O lecție pentru viitor: nici un imperiu, chiar dacă pare etern, nu durează la nesfârșit. în alte zone ale Europei, burgheziile își manifestă nemulțumirea și reclamă libertăți; se dezlănțuie naționalismul. Un semn precursor care nu înșală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
în 1788, băncile din Țările de Jos dau faliment: în ajunul Revoluției franceze, „inima” capitalismului traversează definitiv Marea Nordului pentru a se instala la Londra, unde democrația și piața avansează în același ritm. Londra, 1788-1890: forța aburului Anglia stăpânește tehnologia țesutului lânii, a extracției de cărbuni și a fabricării sticlei încă din secolul al XVI-lea. Abundența apelor curgătoare, principala sursă de energie, favorizează, în Lancashire, mecanizarea filaturilor unei noi materii prime textile rivale lânii, bumbacul, cunoscut de multă vreme în Europa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
1788-1890: forța aburului Anglia stăpânește tehnologia țesutului lânii, a extracției de cărbuni și a fabricării sticlei încă din secolul al XVI-lea. Abundența apelor curgătoare, principala sursă de energie, favorizează, în Lancashire, mecanizarea filaturilor unei noi materii prime textile rivale lânii, bumbacul, cunoscut de multă vreme în Europa și redescoperit de englezi în India. Pentru a dispune de această fibră vegetală de o importanță strategică la fel ca și aurul și argintul din Peru, Compania engleză a Indiilor preia controlul Indiei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
are o populație de trei ori mai mică și un venit pe cap de locuitor ce ajunge abia la jumătatea celui din Franța și doar la o cincime din cel al Țărilor de Jos. La sfârșitul secolului al XVIII-lea, lâna englezească este vopsită mai ales în Flandra și în Provinciile Unite, iar comerțul cu produse britanice este în bună parte controlat de olandezi. Și totuși, în numai douăzeci de ani, între 1790 și 1810, în vreme ce continentul este răvășit de războaie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
și curiozitate. Ce muncă de iad! Regretă că refuzase să citească tăieturile din blestematul acela de plic. Toată după amiaza și-o petrecu prin magazine. Evita să se contemple în oglinzile mari, luminate din plin. Își cumpără un pulover din lână albastră mai mult pentru faptul că atunci când îl cercetase îi rupsese fără să vrea eticheta și vânzătoarea începuse să mormăie supărată, să spună că o să aibă necazuri din partea clienților dacă le va expune marfa fără etichetă. Se uită la fața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
în casă nouă chiar fără nimic...Zile întregi după aceea scotoci cu febrilitate locuința. Cără pe ascuns orice obiect care, gândea ea că-i de trebuință Elenei. Lucră pe olandină până noaptea târziu, croșetă milieuri, brodă, tricotă câteva pulovere din lână bună fetei, cumpără din banii economisiți mici obiecte casnice. Parcă era cuprinsă de febră, trebăluia prin casă cu gândurile aiurea, uneori putea fi surprinsă fredonând, își înfrâna repede elanul când observa că este supravegheată, mereu aveai impresia că pune la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
că vrea să pară interesant dar apoi chiar observă, stupefiată, că bărbatul chiar se simțea bine acolo în casa unchiului ei, cu perdele din dantelă grea, cu pereții acoperiți cu lambriuri foarte complicat executate, cu mobilă albă și covor din lână naturală de culoarea liliacului, presărat cu crenguțe grena, un al șaptelea simț, prezent la el în cele mai acute forme, îl avertizase că trebuie să se poarte corect, cu multă atenție și apoi, orice mediu plăcut îi crea de la sine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]