7,774 matches
-
am crezut În Vișnu. L-am slăvit sub forma uneia dintre Întrupările lui minore, Nârâyana, un ascet de care zeii se temeau și căruia i-au trimis, spre a-l pierde, nimfele cele mai ispititoare. Am să mai fac o mărturisire. E mai greu s-o fac, pentru că se referă la prezent: mă Întreb dacă nu cumva am să credde-acum Încolo În Vișnu. CÎnd citesc că dacă mă concentrez asupra spațiului dintre sprîncene (trikûta), voi vedea ivindu-se niște zeițe tinere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
catedrală, un preot mi-a făcut semn să mă apropii de microfon ca să citesc textul. Făcusem un montaj din diferite pasaje alese din ultimele cărți ale tatei. Am fost gata să plîng citind aceste cuvinte adresate copiilor săi: „Încă o mărturisire, copiii mei. Vreau ca voi să știți cît mi-a fost de greu să fiu părinte și că sînt mulțumit că m-am Înșelat În privința voastră. Tot astfel, și voi ați avut desigur zile cînd v-a fost greu să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
adevărat doar în biblioteci. (aprilie 23, 2012) Externe Rămân o pasionată a muncii pe tărâmul relațiilor internaționale. Mi-au spus-o colegii din universitățile partenere: „T’es un génie des relations internationales !” N-o spun spre laudă, ci doar ca mărturisire. Aș fi vrut să pot face mult mai multe lucruri concrete în acest domeniu, în calitate de parlamentar. Timpul nu mi-a permis. Am preferat, de foarte multe ori, să rămân acasă, mi se părea că e mai important, că misiunea mea
Cuvântul - dinspre şi pentru oameni... : declaraţii politice, texte de presă, discursuri, interviuri, corespondenţă by Sanda-Maria ARDELEANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100953_a_102245]
-
Mereu voi fi alături de el, în lupta vieții (V, p. 125). Hefaistos se laudă ca a semănat neghina viciilor în zei, ca și în muritorii prin gura cărora a vorbit odinioară, când l-au alungat de la foc (V, p. 126). Mărturisirea neașteptată nu face decât să confirme vechea încredere a lui Prometeu în oameni : Nu mă-nșelam în vremea când îi dădeam iubirea/ Sărmane om, sărmane ! (V, p. 126). Întărit în hotărârea sa de a lupta în vederea eliminării nedreptăților din lume
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
ar fi suferința lui, ea nu este cu adevărat tragică cât rămâne doar pătimire, important fiind caracterul activ al jertfei prometeice (p. 166). La început, figura eroului e actualizată prin povestirea întâmplărilor care au iscat mânia lui Zeus și prin mărturisirea sentimentelor față de omenire. Dat fiind că tragedia se naște din faptă, relevantă este întâlnirea cu Io, altă victimă a lui Zeus, condamnată la veșnică rătăcire. Prezența fetei transformate în junincă precipită dramatic figura lui Prometeu care îi prezice viitorul redeșteptându
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
-mi. Cum a fost ieri cu mînzișoara aia? Să nu fii hermetic cu mine, fiindcă tot ce n-ai să-mi povestești are să-ți iasă sub formă de bube cu puroi. Am oftat, Învins, și mi-am dat drumul la mărturisiri, fără să las nimic pe fundul sacului. CÎnd am Încheiat relatarea și socoteala angoaselor mele existențiale de licean retardat, Fermín mă surprinse cu o Îmbrățișare bruscă și sinceră. — Dumneata ești Îndrăgostit, murmură el emoționat, bătîndu-mă cu palma pe spate. Sărăcuțul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
care, de altminteri, prințul mi l-a mărturisit singur. Toată această frază Ganea o rosti cu un ton extrem de serios, fără nici cea mai mică urmă de glumă, o rosti chiar posac, ceea ce păru întrucâtva ciudat. — Nu v-am făcut mărturisiri, îi răspunse prințul roșind, doar v-am răspuns la întrebarea pe care mi-ați pus-o. — Bravo, bravo! strigă Ferdâșcenko. În tot cazul, răspunsul e sincer, șiret și sincer! Toți izbucniră în hohote zgomotoase de râs. — Ia nu mai zbiera
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
parcă nevenindu-i nici ei să creadă că rostise un asemenea cuvânt; dar în același timp în privirea ei străluci o mândrie aproape nemărginită; parcă acum i-ar fi fost indiferent dacă până și „femeia aceasta“ ar fi râs de mărturisirea scăpată fără voie. — V-am spus tot și, desigur, acum ați înțeles ce vreau de la dumneavoastră, nu-i așa? Poate că am înțeles, poate că nu, îi răspunse încet Nastasia Filippovna. Mai bine spuneți-o dumneavoastră. Chipul Aglaiei se aprinse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
the common and commons, prin contrast cu lorzii, cu nobilimea. Common poate fi folosit pentru a afirma ceva care este împărtășit sau pentru a descrie ceva care este obișnuit. Este dificil să datăm sensul peiorativ al termenului common, care, după mărturisirea autorului, atunci când a apărut era foarte firav. Este semnificativ că membrii armatei Parlamentului în războiul civil din secolul al XVII-lea au refuzat să fie numiți common soldiers și au insistat asupra denumirii private soldiers. Interesant acest lucru, deși aceeași
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2349_a_3674]
-
subteran. Femeile - ca și muzica - trebuie ocolite în receptivitățile tulburi care măresc până la leșin pretextele de înduioșare. Când vorbești despre teamă, despre teama însăși, în fața unei blonde spiritualizate de paloare și care-și apleacă ochii pentru a suplini prin gest mărturisirea, surâsul ei frânt și amar ți se rostogolește-n carne și-și prelungește prin ecouri chinul său imaterial. Surâsurile sânt o povară voluptuoasă pentru cel ce le împarte și pentru cel ce le primește. O inimă atinsă de delicatețe greu
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
veșnicie, ai înfrînt energia organului temporal. Sfințenia - un imediat al eternității - nu se mândrește cu pasul împlinit în afară de trecerea directă a lucrurilor, fiindcă ea este eternitate. Cel mult, se poate spovedi timpului, pentru a se ușura de excesul substanței proprii. Mărturisirile sfinților izvorăsc din povara pozitivă a veșniciei. Cărțile lor cad în timp, precum stelele din firmament. Exces de eternitate de o parte și de alta. Pierderea naivității naște o conștiință ironică, pe care n-o poți înăbuși nici în preajma lui
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
însă să deschizi ferestre disperării, atunci viața - năpădită de sine însăși - pare o grație dezlănțuită și un clocot de zâmbete. " Vulpile au vizuini și păsările cerului au cuiburi; dar Fiul omului n-are unde-și odihni capul." (Luca, 9, 10) - Mărturisirea aceasta a lui Isus - și care întrece ca nivel de singurătate Ghetsimani - mi-l apropie mai mult decât toate dovezile de iubire care i-au asigurat un credit cvasietern printre muritori. Cu cât te deosebești de oameni, cu atât ai
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
vii. Dumnezeu este modul cel mai favorabil de a ne dispensa de viață. Cinicii nu sânt nici supra- și nici sub-oameni, ci post-oameni. Ajungi să-i înțelegi și chiar să-i iubești, când îți scapă din chinul absenței tale o mărturisire adresată ție sau nimănui: am fost om și acuma nu mai sânt Când în tine nu mai e nimeni, nici chiar Diogene, și ești vacant până și de vid și urechile nu-ți mai țiuie de neant... Romantismul german - sau
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
mângâiat cu aripi de nemîngîieri un cer de drojdie, neîndestulător setei tale de străfunduri. Câți pot să spună: "eu sânt un om pentru care Diavolul există?" - Cum n-am simți o atracție de soartă față de cei porniți spre o asemenea mărturisire? O icoană completă a lumii ar putea-o da gândurile crescute în insomniile unui asasin, îndulcite de-un parfum emanat din rătăciri de îngeri. Orice-ai face, după ce ți-ai pierdut sprijinul în tine, nu mai poți găsi altul decât
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
și gelozia pe ele, ce naște pasiunea de transfigurare a lumii acesteia. Românul este consecvent numai în luciditatea față de condiția românească. El știe că nici unul dintre semenii lui naționali nu este entuziasmat de soarta lui de român. Și atunci, începe mărturisirea deficiențelor proprii, interpretate și scuzate prin viciile substanțiale ale României. Nici un român nu se simte personal vinovat. Toate ratările și golurile și le explică prin vidurile României, dezertând astfel de la responsabilitatea individuală. Este drept că schimbarea la față a țării
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
Antichitatea a produs între orfism și scepticism. Secătuirea substanței creatoare a unei culturi o face incapabilă să mai nască din sine epoci închise, lumi aparte în devenirea organismului său. Avântul generator de cultură se manifestă în prevalența unor valori, în mărturisirea pentru o sferă limitată. Nu există cultură vie într-un nelimitat cantitativ al valorilor. Epocile naive din viața umanității, acelea în care oamenii au fost una cu valorile pe care le-au creat și în care au crezut, n-au
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
am rătăcit, În după-amiaza aceea de 20 mai 1993, Între munții de pe care brazii, În semeția lor, stăpânesc Întinderile... Cu ziarele timpului și cartea lui Malin În gânduri și În mână, cu amintirile personale, nam făcut decât simple și nevinovate mărturisiri. De ce mi-ai dat mie această ocazie, Sandule, făcându-mă să devin nostalgic și poate infatuat?” ,,Lui Ion Oprea - prieten din liceu la vârsta lui Malin, un Ion, un Sandu, un Malin, Doamne ce lume de copii! Ioane dragă, În
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
nedrept că unui copil de 17 ani să i se frângă existența pentru că nu a acceptat minciună și perversiunea comunistă, păstrându-i-se imaginea Într-un anonimat voit. Va acordăm toată Încrederea și va stăm la dispoziție cu numeroase alte mărturisiri. Vă mulțumim. Alexandru Tăcu, Iași, 8 august 1991 În ,,România liberă” Vasile Iancu era și el prezent cu o rubrică a cărui material trebuia să miște pe cineva: ,,Victime ale securității: tânărul poet Al. Malin Tăcu. Pașaportul pentru SUA a
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
Prinderea mâinilor Între două mese și bătaia la palme deasupra meselor; 12. Țipetele de groază și gemete, Înregistrate pe benzi de magnetofon și apoi redate cu intensitate maximă, simulând anchete În camere vecine, pentru a Îndupleca pe anchetat să facă mărturisiri complete și mai repede; 13. Bătaia În cap cu ciomagul; 14. Bătaia cu ciomagul pe spate; 15. Bătaia cu sacul de nisip a victimei legate și culcata pe o masă sau pe dușumea; 16. Bătaia cu vârful sau cu țocul
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
17. Bătaia la testicule cu un creion greu (marca Faber sau Hardmuth); 18. Anchetă cu câini-lupi asmuțiți asupra victimei; 19. Crucificarea pe perete, victima cu brațele desfăcute și legate de două belciuge În perete, era spânzurata și bătută să facă mărturisiri; 20. Anchetă cu o pisică introdusă sub cămașă victimei; 21. Bătaia cu cablul de cupru peste gambele picioarelor; 22. Bătaia pe plăgi deschise; 23. Bătaia cu ciomagul și apoi aruncarea victimei pe o cale ferată pentru a simula sinuciderea; 24
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
fie măsurată și contabilizata de un normator, care, si acesta, dar nu Întotdeauna, era omul administrației)”. Cum era viața În lagărul de la punctul de lucru ,,Saligny” Îl aflăm tot din cartea care ne servește drept cel mai fidel material și mărturisire documentara (pg. 122-126): ,,...Lagărul de la Saligny era atât de mic, Încât nu avea nici bucătărie (mâncarea se aducea În hârdaie de la lagărul „Columbia” de la Cernavoda - km zero), nici punct sanitar și nici infirmerie și nici măcar bărăci pentru administrație și locuințe
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
Ziua” - Iași semnat de către Magda Olteanu: „În familia mea din partea tatei cei șapte bărbați au făcut aproape 70 de ani de Închisoare În perioada 1946-1964. În ce mă privește, am simțit colții temutei Securități Încă de la vârsta de 17 ani”. Mărturisirea aparține unuia dintre poeții ieșeni aflat acum la vârsta de 68 de ani. Peste trei zile, familia și prietenii Îl vor sărbători, dar și pentru tăria să de caracter, puterea de a rezista opresiunii fostului regim. Născut dintr-o familie
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
care a Înfundat pușcăriile comuniștilor timp de patru ani de zile a fost pentru „insubordonare și agitație publică”. Părinți și fiu omorâți de Securitate Începând cu anii '80, membrii familiei Tăcu au cunoscut o altă teroare, cea psihică. Astfel, potrivit mărturisirilor acestora, Întreaga locuința le-a fost Înțesata cu microfoane. De asemenea, peste tot erau urmăriți de câteva mașini ale Securității. „Tot timpul era o mașină a Securității la colțul străzii”, și-a adus aminte Tăcu. Toate aceste amănunte au fost
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
vremii - de la Melchisedec până În zilele noastre - 1869-2006, Editura Edict Production, Iași, 2007,389 p., cu o postfața de Iorgu Burghelea. Bârladul În presa vremurilor, De la revista „Păreri” - la ziarul „Steagul roșu” - 1932 - 1949, Iași, 2007, Editura PIM, 274 p., cu „Mărturisiri” de Constantin Hușanu Personalități moldave, Iași, 2008, Editura PIM, 591 p., cu un „Cuvânt Înainte” al autorului. Mari personalități ale culturii române Într-o istorie a presei bârlădene -1870-2008, Ediția a II-a revăzuta și adăugita. Editură PIM Iași, 471
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
Înțelege într-o străfulgerare că principele nu se interesează al cui libert este. Semn rău! Se panichează: — Jură că Libo a stăruit pe lângă el ca, prin descântecele sale, să cheme umbrele trecutului... — Și Iunius ăsta al tău face astfel de mărturisiri compromițătoare, fără să-i treacă prin minte că el va fi primul acuzat de vrăjitorie? îl întrerupe ironic Augustus. Trio Fulcinius se albește la față. Cum de nu s a gândit? Adaugă împleticit: — Se gă... găsesc destui martori, precum și propriii
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]