7,662 matches
-
muncind pe brânci, pupând cururi, trișând, rezistând, niciodată relaxată, mereu atentă, fusese adusă înapoi de unde plecase. Această senzație o făcuse incapabilă de a mai scoate un cuvânt. Nu se gândise niciodată ce anume sacrifică în timp ce se îndepărtează de rădăcinile ei. Recompensa părea mereu că merită. Dar, stând în bucătăria lui Kathy, nu vedea în jurul ei nici o dovadă a vieții fabuloase pentru care muncise atât de mult. În schimb, era înconjurată de ceea ce încercase să lase în urmă - prieteni, familie și, cel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
această cupă groaznică, ba încă într-un asemenea moment! Mai avea, deci, acum parte de încă un supliciu neprevăzut, cel mai teribil cu putință pentru un om vanitos: cel de a roși pentru ai lui, în propria lui casă. „Oare recompensa merită atâtea suferințe?“ se întrebă Ganea în clipa aceea. Era momentul când se producea coșmarul pe care timp de două luni doar îl visase noaptea și-l făcea să înghețe de spaimă, să ardă de rușine: avea loc, în sfârșit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
ar fi fost mare lucru să mă înjunghie... Uite că a și început să-și revină. Generale, Ivan Petrovici, Daria Alexeevna, Katia, Pașa, Rogojin, ați auzit? Pachetul e al lui, al lui Ganea. I-l dau în deplină proprietate, ca recompensă pentru... orice-o fi! Spuneți-i. Și banii lăsați-i acolo, lângă el... Rogojin, marș înainte! Rămâi cu bine, prințe, pentru prima oară am văzut și eu un om! Adio, Afanasi Ivanovici, merçi! Toată ceata lui Rogojin, cu zgomote, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
foarte bun cu prințul Ș., introdus tot de el la Epancini, un om care, de altfel, era tăcut în societate și purta la arătătorul mâinii drepte un inel masiv, care atrăgea imediat atenția și, după toate probabilitățile, era primit ca recompensă pentru activitatea depusă. În sfârșit, mai era prezent chiar și un literat-poet, de origine germană, dar fiind totuși poet rus și, pe deasupra, de o decență atât de desăvârșită, încât putea fi introdus fără teamă într-o societate aleasă. Era bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
a putut vedea tabloul în august 1867, când a fost la Basel. 20. Este vorba de tabloul Madona cu familia bürgemeister-ului Jakob Meyer de pictorul german Hans Holbein cel Tânăr (1498-1543). 21. Titlu la curtea țarului, acordat, sub formă de recompensă, funcționarilor civili. 22. Caracterul fantastic al povestirii personajului rezultă și din faptul că denumirea regimentului este împrumutată din comedia Prea multă minte strică de Alexandr Sergheevici Griboedov (1798-1829). 23. Eroii romanului Cei trei muschetari de Alexandre Dumas-tatăl (1802-1870). 24. Oraș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
un participant aflat într-o anumită poziție îl exercită în selectarea unei acțiuni. • Reguli de procedură - stabilirea legăturilor dintre diverse situații de decizie. • Reguli de informare: Ce informații trebuie ținute în secret și ce informații trebuie făcute publice? • Reguli de recompensă/pedeapsă. f) Atributele bunurilor. Pe lângă atributele de exclusivitate și rivalitate, Kiser și Ostrom (2003, pp. 69-70; vezi și Ostrom, 2007, pp. 19-21) mai iau în discuție problema posibilității măsurării bunurilor - care afectează foarte mult strategia de exploatare a bunurilor - și
Acţiune colectivă şi bunuri comune în societatea românească by Mirela Cerkez () [Corola-publishinghouse/Administrative/793_a_1819]
-
al hotărârilor statului, fie prin rolul său în rezolvarea anumitor probleme obștești. Un alt criteriu consta în contribuția la plata birului sau a altor cheltuieli ale satului. Dacă la început obțineau dreptul de exploatare în ocină ca un fel de recompensă din partea comunității pentru contribuția în bani, ulterior satul cerea „jertfe bănești” proporționale cu beneficiile rezultate din patrimoniul comun. Această situație denotă lipsa unor reguli de procedură care să stabilească relația dintre diverse situații de decizie. Transmiterea terenului prin bani contravine
Acţiune colectivă şi bunuri comune în societatea românească by Mirela Cerkez () [Corola-publishinghouse/Administrative/793_a_1819]
-
s-au liniștit pe la casele lor, si ascultăm Europa Liberă. Am Înmărmurit. Ni s-a făcut corpul piele de găină și-am analizat cu soția eventualele consecințe, fără a mai măsură curajul autorilor scrisorii difuzate. Care i-ar fi fost ,,recompensă” lui Alexandru Tăcu și tovarășilor săi dacă regimul Ceaușescu ar fi supraviețuit? Scrisoarea transmisă la Europa Liberă, inițiată la Iași de Dan Petrescu, purta semnături din mai multe localități, ceea ce Înseamnă că era și de un mai mare succes, apreciază
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
nu fi aflat Încă victoria să, chiar si parțială, În fața instanței. Fiecare an de Închisoare petrecut la Gherla și la Jilava din cei aproape patru executați de Tăcu au echivalat În balanță magistraților cu câte un miliard de lei drept recompensă. Matematic, suma reprezintă aproape trei milioane de lei pentru fiecare zi petrecută În pușcărie. Cand a Început procesul, fostul disident Își evaluase propriile suferințe la suma de 3 milioane de euro. Astfel, pentru că a fost chinuit În pușcăriile de exterminare
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
Dat afară din serviciu după ce a ieșit din Închisoare, bărbatul a fost nevoit apoi să-și câștige existența săpând fântâni, șlefuind pereți, culegând fructe sau curățând toalete. Ulterior, a ajuns bibliotecar la CUG. Cel care a primit din partea statului o recompensă de peste 4 miliarde de lei pentru că a suferit de pe urma fostului regim a fost de negăsit În aceste zile. La Iași s-au mai câștigat daune de 75.000 de dolari În istoria justiției ieșene postdecembriste au mai fost cazuri de
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
m-ai silit să prelungesc serviciul militar de la șaispre zece la douăzeci de ani, plus încă cinci în rezervă. Înverșunarea pune stăpânire pe el. — Ai uitat cum te văicăreai întruna că nu sunt bani pentru plăți către armată și alte recompense? Furios, izbește încă o dată cu pumnul în masă. — Și te-am ascultat, deși niciodată nu i s-a cerut până acum unui om să-și sacrifice pentru țară mai mult de două decade din viață! Își coboară pleoapele cu șiretenie peste
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
împroaște pe toți cu noroi, este Livia, de asta nu se mai îndoiește. Livia, cu ura ei bolnăvicioasă față de toți cei pe care nu-i poate controla. Năduful din suflet se i revarsă năvalnic asupra lui Trio: — Pe vremea republicii, recompensele erau, măcar, politice... Tușește. — Oamenii uitau de conștiință și deveneau informatori ca să capete statut civic... Își înșurubează un deget în pieptul lui Fulcinius: — Dar voi? Scuipă disprețuitor pe jos. Voi sunteți rușinea Romei! Trio urmărește pierdut stropii de spută care
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
pune capăt certurilor dintre cele trei mari triburi admise în Căminul Statului - Ramnes, Tities și Luceres - au mai adăugat încă două. Astăzi s-a pierdut semnificația numărului, dar șase vor rămâne până la sfârșitul veacurilor. Mângâie mâna grăsuță a Asiniei, drept recompensă pentru buna ei purtare. O să le pună diseară pe astea tinere să citească cu voce tare din istoria cultului lor, ca ea să audă și ele să învețe. Dă drumul unui nou suspin. Cunoașterea nu te face fericit. Dar alungă
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
o joacă în două. Asinia pare în sfârșit că pricepe și se oprește. Așteaptă un timp să se convingă, după care o încurajează încet: — Bravo! Nu trec nici câteva minute și fata începe din nou să se agite. Occia suspină. Recompensa cu jucăria a fost prea simplă. Nu a putut-o satisface prea mult timp. Ar avea nevoie de ceva mai palpabil. Își aduce aminte de ce spunea regele. O plimbare! Arată cu degetul în direcția noii preotese și-i șușotește: — Am
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
cicăleala nu duce nicăieri. La vârsta ei, Cor nelia ar trebui să aibă atâta minte cât să-și dea seama că certând-o întruna nu obține succesul dorit. Mai degrabă opusul, căci Asinia consideră atenția venită din partea celorlalți drept o recompensă. Ca un copil mare ce a rămas, tânjește după ea și își dorește cât mai multă. Dacă vrei s-o pedepsești, mai bine n-o bagi în seamă. Își croiește drum încercând să se apropie de micuța preoteasă. Se lasă
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
Șușotește încet: — Tu n-o vezi că se poartă ca un copil? O să le copieze pe celelalte și cu asta basta. Zâmbește cu șiretenie. Măcar câteva zile își va da osteneala să fie cuviincioasă, căci se va strădui să merite recompensa. Altceva o roade însă: — Nu-mi dau seama cum s-o fac să înțeleagă diferența dintre comportamentul intim și cel public, îi mărturisește tot în șoaptă. Rex se scarpină încurcat în creștet. Dintr odată îi vine o idee: — Arată-i
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
cu o mână, în timp ce cu cealaltă îi cheamă pe ceilalți copii la ea. Ridică amenințător tonul: — Acest drept mi-a fost conferit în calitate de nepoată directă a împăratului! Tiberius și Livia se uită unul la altul cătrăniți. — Sper că o asemenea recompensă nemeritată i-a fost acor dată doar pentru zilele de sărbătoare, murmură el. Este de-a dreptul revoltat. În vremurile de demult femeile res pectabile circulau, ce-i drept, pe străzile Romei, în trăsurici trase de cai sau catâri, dar
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
al XIX-lea oamenii de stat au căutat să prevină pericolul pulverizării loturilor țărănești. Totuși, în Franța «regimul succesoral egalitar» a dăunat agriculturii, așa cum remarca Le Play; în schimb, în Elveția exploatația revenea în întregime unui singur succesor, care asigura recompensa celorlalți ce plecau în alte activități. La fel era în Germania, unde chiar arendarea era îngrădită. Legea germană, preciza cu pregnanță cu privire la agricultori: Cine are drepturi trebuie să aibă și îndatoriri», încât instanța de stat avea dreptul să ia din
30.000km prin SUA. 1935-1936 by Prof. dr. Nicolae Corn??eanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83483_a_84808]
-
puternic asupra cooperării sunt următoarele: (1) posibilitatea de transfer rapid și nealternat al informației de la cei care indentifică strategiile optime către ceilalți; (2) implicarea participanților în angajamente reciproce; 3) dobândirea încrederii în ceilalți odată ce aceste angajamente sunt respectate; (4) îmbogățirea recompenselor subiective ale indivizilor; (5) consolidarea normelor și (6) întărirea identității de grup (Ostrom, 1998, p. 7). Se poate observa faptul că respectarea angajamentelor de către toți participanții implică celelalte două norme esențiale cooperării: reciprocitatea și încrederea. Normele de reciprocitate presupun faptul
Acţiune colectivă şi bunuri comune în societatea românească by Iris-Patricia Golopenţa, Alexandru Volacu () [Corola-publishinghouse/Administrative/793_a_1760]
-
exemplu poate fi reprezentat de activitățile de întocmire a rapoartelor de activitate, necesare atât în organizații publice, cât și în firme sau corporații. Alegerea strategiilor, precum și estimarea potențialelor rezultate se bazează pe astfel de nuclee de informație. g) Regulile de recompensă decid costurile și beneficiile aferente rezultatelor. Cel mai elocvent exemplu în acest sens este reprezentat de sistemul salarial ca beneficiu primit în urma muncii depuse. Există de asemenea un alt set de reguli, numite reguli verticale (Ostrom, 2005, pp. 214-215). Spre deosebire de
Acţiune colectivă şi bunuri comune în societatea românească by Iris-Patricia Golopenţa, Alexandru Volacu () [Corola-publishinghouse/Administrative/793_a_1760]
-
eu. Dacă crezi asta, atunci ești chiar mai obtuză decât credeam. Ray Își ridică o sprânceană pe când Drummond se bosumflă acrită. — Adică... dacă ne Întoarcem la greva minerilor. Jobul nostru atunci era să zdrobim socialismul cât mai r000000000000000000000 au primit recompense pentru ce am făcut. Noi am distrIan Robertson. Te-a făcut să la putere. Puterea noastră stă În monomănânci. Bruce. 0000000000000000. Metodele — Seamănă prea mult clui erau metodele lui.când Încerci să zici despre mine că sunt un Împuțit de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
de frustrare În vreme ce noi, eu, noi ne năpustim În mașină, pornim motorul și o luăm pe șosea, uitându-ne cum silueta ei dărâmată se micșorează În oglinda retrovizoare. Shirley și-a făcut-o cu mâna ei. O boală a pizdei, recompensa divină pentru infidelitățile ei. Avem și noi iritația noastră, asta-i penitența noastră. Noi nu punem altora pe cap ghinioanele noastre. Noi nu suntem făcuți așa. Pizdă ușchită. Capul nostru, al meu, ni se Învârtește, dar simt În același timp
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
oferi timpul necesar să își dea seama unde se ascunde. - Și Larry Burke? întrebă Rhyme. Sellitto ridică din umeri. - Sunt zeci de agenți care îl caută chiar acum. Plus voluntari și pompieri aflați în afara serviciului. Primăria chiar a oferit o recompensă... Dar previziunile nu sunt atât de bune. N-aș exclude să se afle în partbagajul Mazdei. - Cum, Mazda nu a fost adusă la mal? - Mazda nu a fost găsită. Apa e neagră ca petrolul, unde mai pui și curenții din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
cine va fi norocosul?" În suflet un glas îi răspunse că el trebuie să fie. Încercă să-l înăbușe, dar glasul deveni poruncitor. Atunci îi fulgeră prin minte: dacă ar avea el norocul să spargă reflectorul rusesc și dacă, drept recompensă, ar fi citat sau decorat, ce ușor și cu câte șanse de izbândă s-ar putea duce la generalul Karg! Ideea aceasta i se păru atât de minunată, că se miră cum de nu i-a venit mai curând, îndată ce
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
căpitan de stat-major, pe care-l întîlnise la postul de comandă al regimentului și care se oferise să-l ducă până la cartierul diviziei, deoarece tot se gătea de plecare. Pe drum îi spuse și căpitanul că distrugerea reflectorului merită o recompensă deosebită, precum îi spuseseră toți camarazii, cu colonelul în cap. El asculta gânditor și tăcut. Uneori privirea i se cobora pe piept, unde luceau cele trei medalii de vitejie, și-și reamintea emoția clipei când a primit-o pe cea
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]