11,108 matches
-
păcate nu prea iubită, așteptând Înlocuirea sa cu biotehnologia. Exemplele, fixate În scrierile multor cultúri, abundă. Câteva: Indienii, prin așa-numita Lege a lui Manu, a omului primordial, rezervau agricultura celei de-a treia, ca importanță, caste, primele ocupânduse cu ritualul, respectiv războiul. Țăranul egiptean nu era numai ultimul din societate, dar și constrâns, chiar prin tortură, la a ceda produsul muncii lui, tot În favoarea preotului și soldatului. Cât despre Biblie, ea Îi rezervă lui Adam, după stadiul de culegător, o
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
ca prezent și devenire virtuală, precum acei ce mureau flăcăi, cărora li se punea la căpătâi un brad; și se mai pune Încă. Sau, În sfârșit, bradul e cel folosit la aprinderea focului sacru, ori viu, pentru o mulțime de ritualuri tradiționale, devenite Între timp creștine. Dar, Întotdeauna bradul a fost smuls pădurii printr’un ceremonial din care nu lipseau motivarea acțiunii, cererea iertării și, mai mult decât atât, promisiunea transcendentului. Această promisiune, făcută bradului real, se leagă de rolul altui
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
geții, le lăuda atenta privire a naturii și universului - strămoșii noștri deci, au lăsat a umbla cu plugușorul În ultima seară, iar cu semănatul a doua zi; adică aratul din toamnă, odihna de iarnă și semănatul din primăvară... Doar că ritualul se Îndeplinea la solstițiu, nu la 31 decembrie, așa cum s’a Încetățenit, nu Îndătinat, prin uzul calendarului gregorian, comod, dar străin tradiției. Și acum intervine stressul. Intrate În sânge, dar rămase fără suportul motivației, tradițiile devin doar simple practici, dar
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
Mai mult decât atât, mai mult decât o extensie a ședințelor junimiste, prelec-țiuniile s-au dovedit a fi, în anii lor de glorie, o contrapunere în spirit a ceea ce se întâmpla la nocturnele întruniri. Așa cum se va vedea mai jos, ritualul prelecțiunilor era de o cu totul altă factură, iar sobrietatea, rigoarea, științificitatea erau cuvinte de ordine în "fișa postului" de prelector. 6. Prelecțiunea ca ritual Deși, cel mai adesea, discuțiile despre ritualul prelecțiunilor intră în categoria anecdoticii literare, ele sunt
[Corola-publishinghouse/Science/1469_a_2767]
-
în spirit a ceea ce se întâmpla la nocturnele întruniri. Așa cum se va vedea mai jos, ritualul prelecțiunilor era de o cu totul altă factură, iar sobrietatea, rigoarea, științificitatea erau cuvinte de ordine în "fișa postului" de prelector. 6. Prelecțiunea ca ritual Deși, cel mai adesea, discuțiile despre ritualul prelecțiunilor intră în categoria anecdoticii literare, ele sunt importante pentru sublinierea insistenței cu care s-a încercat individualizarea, sau, într-un termen de factură recentă, personalizarea acestui tip de conferință. Și, în bună
[Corola-publishinghouse/Science/1469_a_2767]
-
nocturnele întruniri. Așa cum se va vedea mai jos, ritualul prelecțiunilor era de o cu totul altă factură, iar sobrietatea, rigoarea, științificitatea erau cuvinte de ordine în "fișa postului" de prelector. 6. Prelecțiunea ca ritual Deși, cel mai adesea, discuțiile despre ritualul prelecțiunilor intră în categoria anecdoticii literare, ele sunt importante pentru sublinierea insistenței cu care s-a încercat individualizarea, sau, într-un termen de factură recentă, personalizarea acestui tip de conferință. Și, în bună mă-sură, conferirea acestui caracter de incon-fundabilitate
[Corola-publishinghouse/Science/1469_a_2767]
-
Ceea ce azi ar putea fi definit ca o strategie comercială, de ambalare tentantă a produsului comercializat, era perceput ca fiind "sarea și piperul" ce dădeau gust tematicii aride cu care se lucra. Unii comentatori au remarcat că un astfel de ritual oferea condițiile de posibilitate pentru o anume stare de solidaritate, solidaritatea celor ce seamănă, sau, după un celebru principiu aristotelic, solidaritatea bazată pe axioma "asemănătorului care caută asemănătorul". In-diferent de opțiunea politică, prelectorii aveau, desigur, sentimentul aflării de aceeași parte
[Corola-publishinghouse/Science/1469_a_2767]
-
În egală măsură au contribuit la conturarea și impunerea unor opinii comune printre junimiști. Iar ceremonialul impus de Maiorescu acestor prelecțiuni, febra pregătirii și rigorile desfășurării lor au creat o atmosferă liant care a solidarizat rândurile junimiștilor"29. Așa-dar, ritualul genera o anume atmosferă, care la rândul ei funcționa ca "liant", pe traseul acesta vectorial circulând tocmai sus-amintita posibilitate a întâlnirii cu Celălalt. 7. Prelecțiunea ca strategie de auto-promovare a "Junimii" Teoria aceasta o lansează pentru întâia oară Sorin Alexandrescu
[Corola-publishinghouse/Science/1469_a_2767]
-
auditor..." 9 1. Prelecțiunea ca demers paideic 12 2. Prelecțiunea ca înscriere pe drumul adevărului 18 3. Prelecțiunea ca substitut al publicisticii 22 4. Prelecțiunea ca "literatură vorbită" 24 5. Prelecțiunea ca posibilitate a întâlnirii Celuilalt 25 6. Prelecțiunea ca ritual 30 7. Prelecțiunea ca strategie 36 de auto-promovare a "Junimii" 36 Condiții ale succesului 38 Cultură versus politică 41 Dialoguri junimiste 42 "Tot timpul m-am simțit un intelectual român" 42 "În politică am intrat dintr-o joacă" 59 " Suntem
[Corola-publishinghouse/Science/1469_a_2767]
-
după legile instructiv-educative, estetice, dar, nu în ultimul rând, și după cele manageriale. Cultura grupală a clasei de elevi presupune promovarea atât a unor valori instrumentale, cât și a unor valori expresive (sloganuri, simboluri, ceremonii, ajungându-se chiar până la adevărate „ritualuri de socializare”), cele din urmă constituindu-se în adevărate fundamente pentru primele. Constituită pornindu-se de la premisa teoretică a elaborării în dinamica interacțiunilor de grup, cultura de grup trebuie să se situeze în centrul atenției cadrului didactic. Acesta trebuie să
[Corola-publishinghouse/Science/2057_a_3382]
-
dintre cele două categorii de norme, cele explicite și cele implicite. Ultima categorie normativă, normele implicite, pare să polarizeze atenția specialiștilor. Ele au fost de foarte multe ori acceptate ca expresii ale unui ethos implicit, exprimat într-un sistem de ritualuri, de ceremonii, de povestioare, care exprimă starea de spirit a membrilor grupului respectiv. Ele fac totodată serviciul de carte de vizită, de reprezentare a clasei la nivel de informație și de comunicare. Constituirea culturii normative implicite este legată, după cum am
[Corola-publishinghouse/Science/2057_a_3382]
-
plan cognitiv, cu consecințe dependente de maturizarea morală a copilului. Investigațiile moderne oferă spre selecție cadrelor didactice o serie de strategii de intervenție dintre care cele mai reprezentative sunt (vezi Kessel, 1995): strategia de dominare, negocierea, fraternizarea, strategia bazată pe ritual și rutină, terapia ocupațională și strategia de susținere morală. 1. Strategia de dominare se regăsește în spațiul de descriere alocat anterior pedepsei și pe care o vizează în plan practic. Susținerea teoretică se face prin structuri relaționale asimetrice și comportamente
[Corola-publishinghouse/Science/2057_a_3382]
-
3. Fraternizarea are în vedere neputința de dominare a cadrului didactic, convertită într-o formă de „alint pedagogic”; observându-și neputința de intervenție, cadrul didactic se aliază cu elevii, dând naștere unui univers interacțional foarte ciudat. 4. Strategia bazată pe ritual și rutină creează așa-numitul „profesor predictibil”, care-și fundamenteză intervențiile pe standardizare și uniformizare. 5. Terapia ocupațională sporește dinamica clasei cu precădere la nivel fizic, cultivând mișcarea ca formă supremă de tratament și intervenție în situații de abatere liniare
[Corola-publishinghouse/Science/2057_a_3382]
-
ale elevilor în sala de clasă. 2.1.3. Amenajarea sălii de clasă • Cultura grupală a clasei de elevi presupune promovarea atât a unor valori instrumentale, cât și a unor valori expresive (sloganuri, simboluri, ceremonii, ajungându-se chiar până la adevărate „ritualuri de socializare”), cele din urmă constituindu-se în adevărate fundamente pentru primele. • Un simbol al clasei, o melodie preferată, un joc preferat, o poveste reprezentativă pentru clasă, câteva seturi de fotografii cu membrii clasei constituie tot atâtea ocazii de configurare
[Corola-publishinghouse/Science/2057_a_3382]
-
3. Fraternizarea are în vedere neputința de dominare a cadrului didactic, convertită într-o formă de „alint pedagogic”; observându-și neputința de intervenție, cadrul didactic se aliază cu elevii, dând naștere unui univers interacțional foarte ciudat. 4. Strategia bazată pe ritual și rutină creează așa-numitul „profesor predictibil”, care-și fundamentează intervențiile pe standardizare și uniformizare. 5. Terapia ocupațională sporește dinamica clasei cu precădere la nivel fizic, cultivând mișcarea ca formă supremă de tratament și intervenție în situații de abatere liniare
[Corola-publishinghouse/Science/2057_a_3382]
-
8; Alexandru Dobre, „Dincoace de sacru, dincolo de profan”, REF, 1995, 2; Lionel Roșca, Dinamica fenomenului folcloric, APF, 1996, 4; Casandra Cristea, „Dincoace de sacru, dincolo de profan”, ECH, 1997, 7-9; Datcu, Dicț. etnolog., II, 240-241; Ruxandra Ivăncescu, O lume într-un ritual, VTRA, 2001, 9-10. I. D.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289649_a_290978]
-
critică pe Ștefan că nu o urmează în aceasta. Susținând că el însuși merita pedepsele adesea dure aplicate de părinți, naratorul își continuă relatează prin detalii referitoare la câteva dintre poznele copilăriei. El își amintește de sine participând direct la ritualurile de Sfântul Vasile ăAnul Nou), făcându-și zornăitoare dintr-o vezică de porc și alăturându-se cântăreților din buhai în cadrul unor manifestări festive atât de zgomotoase încât îi irită pe ceilalți săteni. Povestea îl arată pe Nică îngurgitând tot laptele
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
asupra folclorului românesc, a varietăților sale și a impactului său, observând că episodul în care cântăreții din buhai sunt goniți de gospodarii furioși arată că unii țărani preferau o sărbătoare mai liniștită uneia ce era, de fapt, un ecou al ritualurilor păgâne privind fertilitatea. Pentru criticului Muguraș Constantinescu, un subiect de interes a fost constituit de statutul bătrânilor dintr-o comunitate moldovenească în contextul schimbărilor sociale, așa cum transpare acesta din textul Amintirilor din copilărie. Ea îl descrie pe David Creangă ca
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
câte o săptămână încheiată", ospățul căpătând dimensiuni uriașe. Aspectul etnografic nu lipsește nici din povești. Bunăoară, dupa ce și au bătut de moarte soacra cele trei nurori începură a vorbi "despre toiag, năsălie, poduri, paraua din mâna mortului", adică despre ritualul țărănesc al înmormântării, poveștile nefiind niște basme ăîn sensul curent), ci "bucăți rupte din viața poporului moldovenesc ăIbrăileanu). În evocarea realistă se mai înscrie și caracterizarea precisă a unor personaje, fapt care le conferă autenticitate: mătușa Măriuca "scotea mahmurul din
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
și al vecinătății sunt activate în cazul evenimentelor deosebite: nunți, botezuri, înmormântări sau parastase. La nunți, toate femeile din vecinătate și toate rudele, chiar și cele de grad foarte îndepărtat, duc „plocoane” (alimente de bază) în anumite zile stabilite prin ritual și participă la pregătiri. La înmormântări și parastase, de asemenea, vecinătatea este prezentă cu contribuții materiale și în muncă. Rețeaua de sprijin în acest ultim caz s-a lărgit în anii din urmă, cuprinzând întregul sat. Lavinia Rogozea: „Până acum
[Corola-publishinghouse/Science/2157_a_3482]
-
ca mod al transgresării limitelor materiei. Imaginația poetică are un rol fundamental nu doar pentru a sparge limitele, dar și pentru a uni contrariile. Iar poemele anului 1945 reușesc, cât se poate de firesc, acest miracol: îmbină jocul lingvistic și ritualul orfic, senzualitatea sălbatică și puritatea tragismului, o extremă concretețe, mai ales a percepției vizuale, cu cea mai esențializată viziune: „Nimeni nu va putea șterge spațiul veneric al gurii tale/ În care limba e un tunel/ și vorbele spasmuri orgasme și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290142_a_291471]
-
cei care-l primesc pe bunul Dumnezeu fără spovedanie, acum descopăr spovedania fără Dumnezeu. Starea civilă, actul de naștere. Necredincioșii cred că cei care-și zic credincioși cred în dogma lor. Ori ei se atașează de ceva mai serios: de ritualurile lor. O spiritualitate subiectivă aproape că ar păta acest tablou în care filiația e o mărturie suficientă. Așa se explică faptul că libanezul, indulgent și împăciutor în viața privată, se poate transforma într-un energumen dezlănțuit de îndată ce drepturile comunității i
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
și dispreț de o parte. Insensibilitate, opacitate, propensiune spre înșelătorie și brutalitate de cealaltă parte, unde cerșetoria este o permanență. Doi adversari care se omoară de prea mult timp unii pe ceilalți sfârșesc prin a se asemăna: aceleași cuvinte, aceleași ritualuri. Drept printre drepți, nordicul nostru sârguincios și distant condamnă nesfârșitele pedepse colective (comandourile Tsahal au răpit în plină noapte și dețin ca ostatici patruzeci și doi de deputați ai Consiliului Legislativ Palestinian, printre care pe primarul Nablusului și pe președintele
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
vreo criză de apendicită în cursul nopții), cer acum prezența simultană a trei dintre gazdele principale ale sanctuarului, un părinte franciscan, un călugăr ortodox și un preot armean. În Joia Mare, biserica rămânând închisă timp de 24 de ore, același ritual devine o ceremonie diplomatică sub strictă supraveghere. Din 638, obiectul numit cheie, care seamănă cu un decapsulator lung și subțire, este încredințat membrilor a două dintre principalele familii palestiniene musulmane (astăzi ai familiilor Nusseibeh și Judeh). Unuia ca să-l păstreze
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
triumfe, Isus îi îndeamnă pe adepții săi să rupă cu familia lor, cu Templul, cu prietenii și chiar cu poporul lor. El sare peste îngrăditura circumciziei și a regulilor casher. Dar discipolii lui vor înălța curând alte ziduri făcute din ritualuri, dogme și sacramente. "Unica Biserică a lui Hristos", mai repetă și acum papa, ridicând ziduri de apărare în jurul crezului său. Iudaismul s-a născut prin decapitarea zeilor cananeeni. Isus a devenit Hristos ocărându-i pe farisei, iar prințul Gautama, Buddha
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]