10,805 matches
-
anatomia lor specifică, pe care aș numi-o a formei în devenire, a formei înainte de naștere dincool de clipa morții. în fața operei lui Moore, visarea noastră născocește, reconstituie ambianța unei naturi spectaculoase prin simplitate, prin calm și în același timp tragică prin contactul ei cu piatra sau cu bronzul. Tăcerea se insinuează ca o condiție a dialogului cu singurătatea. La Moore forma încremenită dincolo sau dincoace de perfecția aparentă aparține proceslui biologic al devenirii și e surprinsă înr-o clipă cînd s-
Elogiul singurătății by Corneliu Baba () [Corola-journal/Journalistic/12119_a_13444]
-
Imagine ireală de vis din care ființele au început să dispară sau să capete forme stranii. Ici-colo recunoști ceva din ceea ce ți-a însoțit somnul, o parte risipindu-se sau luînd altă înfățișare. Capetele regale sînt depersonificate, căpătînd o austeritate tragică. Cine sînt? Sînt ei, probabil toți regii și reginele Scoției. N-au caractere precise. Nici n-au nevoie. Au în schimb caracterul eternității. Ochii lor morți privesc peste apă. Și regele acesta și regina trebuie să înfrunte "vînturile veacurilor". Și
Elogiul singurătății by Corneliu Baba () [Corola-journal/Journalistic/12119_a_13444]
-
a lungul vieții. De exemplu, Ernst Jünger, cînd scrie Jurnalele pariziene, e un meticulos rafinat de fină discriminare culturală, pentru ca în Anii de ocupație (jurnal ce surprinde perioada ocupării Germaniei postbelice) timbrul să-i sară la treapta însemnărilor de intensitate tragică, încărcate de oroare metafizică. La fel se întîmplă cu Mircea Eliade: jurnalele sale desfășoară zigzaguri ce trec prin toate cele trei genuri interioare, și ar fi o eroare să-l așezi cu obstinație într-unul singur. Față de aceste încrucișări de
Scribendi cacoethes by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5212_a_6537]
-
discontinuu, pe "fragmente", din insulă în insulă de semnificație. Povestirea integrează semnificațiile într-un ansamblu larg al metamorfozei infernurilor, unul comunisit și altul postdecembrist. Aș dori să izolez trei astfel de "insule" care nu pot solicita indiferența cititorului de astăzi. Tragica experiență comunistă începe pentru Anatolie Paniș la 19 septembrie 1950, când este arestat pentru un motiv de neînțeles astăzi: spusese cum că Basarabia ar fi o provincie românească. Situația părea cam neclară în acei ani. Anchetatorii Securității craiovene opinau că
Metamorfoza infernurilor by Cristian Măgura () [Corola-journal/Journalistic/14489_a_15814]
-
că Mama înțelege argumentele, că a acceptat pactul care o distanțează de existența fiului, poate că în timp ce ascultă se gândește la o nouă strategie, la un nou unghi de atac. Dragostea ei înfruntă respingerea cu un fel de dârzenie aproape tragică, efortul considerabil depus pentru a-și salva fiul nu a diminuat-o câtuși de puțin, loviturile mușcă din ea, dar nu o clintesc și putem presupune că odată plecat acest fiu, Mama va rămâne acolo, la post, așteptându-și ora
Mama și fiul by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/3426_a_4751]
-
însă să-mi precizez poziția. Cred că Patraș greșește nu prin omisiune, ci prin înnobilare. Nu o dată, el supralicitează cultural. De exemplu, atunci când vorbește despre barochism la Aurel Dumitrașcu. Mai mult, despre o sensibilitate barocă. O sensibilitate „modelată de sentimentul tragic al vieții și de conștiința declinului inexorabil al artei” (p. 8). Definiția e prea largă. Nu lasă să-i scape aproape nimic. Câți dintre poeții moderni se sustrag acestor două fatalități? Mai încolo, prefațatorul cade într-o nouă capcană. După
Locuitorul by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/5752_a_7077]
-
locului, convertita și pervertita: vorba pașnică a lui Ben Dosa e priceputa în cheie seducătoare, femeile se îndrăgostesc de el, mai ales una anume, si evreul devine, la rîndul său, pricina de noi izbucniri de ură și violență. Sfîrșitul lui tragic e grăbit de apariția unui personaj care incearca și el să răspîndească între oameni credință, numai că de data această credință creștină. Spre deosebire de rabin, însă, care împărtășea o religie fără a sabota în același timp altele, mesajul creștin al episcopului
Fascinatia ororii by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/17939_a_19264]
-
dacă nu chiar mult în spatele ultimului concurent. Viteza revenirii unor boli care în străinătate sunt cvasi-dispărute, de la sifilis la gonoree, de la hepatite la afecțiuni pulmonare, indică realul nivel de civilizație de la noi. Pentru că promiscuitatea sexuală e reflexul imediat, devastator și tragic, al promiscuității social-politice. Când oamenii nu mai dau doi bani pe propria lor viață, când muncitori și țărani (care „au salvat”, nu-i așa, încă o dată patria) înțeleg să-și comunice gândurile exhibându-și posteriorul, înseamnă c-am luat-o
România: andrisant necunoscut by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/13393_a_14718]
-
înțelege că beția e o afacere personală, nu o circumstanță atenuanta. În afirmația să, că nu e vinovat de ceea ce a făcut șoferul autobuzului, Vali Sterian are dreptate. Reacția să e însă a unui anonim oarecare implicat într-un accident tragic. Un anonim care vrea să-și scape pielea. Or, nu poți fi un anonim oarecare atunci cînd ești cel care ești, fie că te numești procuror, fie că ești un star al muzicii cu mesaj etic. Că fapt în sine
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/17578_a_18903]
-
Bacău a interpretat Concertul nr. 20 K.V. 466 în re minor de W.A. Mozart. Laureatul cu marele premiu al Concursului de pian Irina Șațki din anul 2013 a încântat și de această dată publicul. A reușit să transmită zbaterea tragică exprimată în această dramă muzicală, punctele de tensiune maximă realizându-se în cadențele compuse de L. v. Beethoven. S-a putut aprecia compatibilitatea pianistului cu întregul ansamblu. Studiul op. 25 nr. 1 în La bemol major de Fr. Chopin oferit
Viitorul sun? bine by Lavinia COMAN [Corola-journal/Journalistic/83912_a_85237]
-
Ultimele evenimente tragice de pe șosele României aduc în discuție pagubele la care sunt supuse spitalele. Accidente grave cu victime fac ca bugetele unităților spitalicești să fie secătuite. După ultimele statistici, de la începutul acestui an, numai Spitalul de Urgență Floreasca a tratat peste 800
Vinovaţii pentru accidente ar trebui să plătească internarea. Guvernul dă cadou firmelor de asigurări zeci de milioane de euro () [Corola-journal/Journalistic/25893_a_27218]
-
pur și simplu, în fața unui cretin!) Și mai ales nenumărate teancuri de discuri. Între ele se afla și prima operă pe care am ascultat-o "cap-coadă": Cavalleria rusticana a lui Mascagni. Era o casetă cu două discuri. Prima conținea povestea tragică a lui Turiddu și a Santuzzei, a doua, o versiune a Paiațelor lui Leoncavallo. Mai târziu, aveam să aflu că devenise aproape un obicei ca aceste opere să fie reprezentate împreună. Între fani, ele sunt adeseori numite Cav/Pag și
Vă place opera? by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/7099_a_8424]
-
în 1637. Deși își făcea un titlu de noblețe din ascendentă lui, Cheever-ii au fost de la bun început oameni de condiție modestă, unii dintre ei cu un nivel de educație sau o inteligență remarcabile, dar cu destine marcate prea adesea tragic de predispoziția lor la tulburări psihice grave, alcoolism extrem, acte reprobabile, sinucidere. John Cheever și-a disprețuit ambii părinți pentru că erau săraci și „vulgari”. Cu fratele lui mai mare cu șapte ani, Fred, născut în 1905, a avut însă „relația
Fața invizibilă a unui univers perfect by Felicia Antip () [Corola-journal/Journalistic/6554_a_7879]
-
ca un înger, înalt, cu părul negru, cu ochi albaștri, alb ca o chiparoasă, sfios și încurcat în mișcări". Alterna tristețea, cu gluma, cu autoironia. Vagabonda întru încredere și îndoială. Adânc a fost în el, până la sfârșitul vieții "sentimentul unui tragic universal". Alte portrete care se țin minte ale scriitorilor și artiștilor sunt acela al Elenei Văcărescu, Gala Galaction, G. M. Zamfirescu, Ionel Gherea, Sergiu Celibidache, Oscar Lemnaru, Marietta Sadova, Haig Acterian, toate atestând un fin spirit de observație, o intuiție
între bunăcredință și conformism (I) by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Journalistic/10888_a_12213]
-
pe nimeni. Nu lipsește aproape nimic din recuzita genului, astfel încît este prea puțin loc pentru surpriză. În scenă intră nu doar istoria decedaților anteriori, ci și propria istorie a personajului care este bîntuit de culpabilități ținute secret, cel mai tragic eveniment fiind chiar moartea fiicei sale, iar cel mai abject, abandonarea tatălui la un azil de bătrîni. Coșmarul devine mai puțin artificial astfel, net mai credibil decît stafia care apare cu toporul în urma lui gata să-l altoiască sau cea
Demonii de la 1408 by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/9297_a_10622]
-
coperta cărții, "era un bun receptor în această privință, îi plăcea să asculte și, mai ales, îi plăcea mult, extraordinar de mult, să relateze istorii pe care le trăise sau le auzise". Multe amintiri sunt deloc luminoase: moartea în împrejurări tragice a lui Nicolae Iorga, care în casa părinților evocatorului se bucura de un adevărat cult, cutremurul din 1940, care a rămas pentru care copilul era atunci, dus de tatăl său să vadă ceea ce mai rămăsese din blocul Carlton, ca "imaginea
Întâmplări cu adevărat importante by Iordan Datcu () [Corola-journal/Journalistic/7625_a_8950]
-
de la Breaza și un văr al evocatorului, bombardamentul de la 4 aprilie 1944, cu miile de morți de la Gara de Nord și de pe Calea Griviței, în memoria cărora, scrie, ar trebui să se ridice un monument, sosirea armatei roșii "eliberatoare", instalarea regimului comunist, simțită tragic în familia sa, pensia mizeră a tatălui, și mai mizeră după decesul acestuia, rechiziționarea casei de la Breaza, procesul politic al mamei sale, între piesele acuzatoare fiind aduse și jucăriile copilului, soldații de plumb, care nu erau bolșevici, ci... americani. Pe
Întâmplări cu adevărat importante by Iordan Datcu () [Corola-journal/Journalistic/7625_a_8950]
-
un posibil „complot” împotriva lui Mihai Eminescu. Despre faptul că, pe 28 iunie 1883, marele poet a fost pus în „cămeșoiul de forță” și băgat în spital pentru a i se administra injecții cu mercur în mod intenționat, cu repercusiuni tragice în evoluția sănătății sale ulterioare. Motivul? Poetul, dar mai ales gazetarul, devenise incomod pentru vârfurile politicii românești din acea perioadă. Recent, în 2011, Theodor Codreanu a publicat a patra ediție a unei cărți pe acest subiect, de astă dată sub
O traducere a lui Eminescu din Mark Twain by Horațiu Stamatin () [Corola-journal/Journalistic/4412_a_5737]
-
galopantă, a stârnit la vremea respectivă multă emoție, dar și ipoteza foarte credibilă a unui asasinat prin iradiere. Vlad Georgescu însuși ajunsese în ultimele luni de viață la o astfel de concluzie, mai ales din perspectiva bizarei similitudini de destin (tragic) cu predecesorii săi în funcție. Sfârșitul neașteptat, cu doar un an înainte de prăbușirea regimului comunist, a marcat decisiv destinul de istoric al lui Vlad Georgescu. După emigrarea sa în Statele Unite (în anul 1979) cărțile publicate în țară i-au fost
Istoria lui Big BrOther by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/7546_a_8871]
-
Tudorel. Dar "Pomponescu ce fel de om e?", întreabă Gaittany, cel care ascultă și comentează teoria lui Ioanide. Răspunsul explică anticipativ tragedia lui Pomponescu, cel care își va rezolva eșecul sinucigându-se surprinzător în finalul romanului: Pomponescu este "un caz tragic, un oscilant între două puncte cardinale. Pomponescu aspiră la abstracție și nu se poate smulge din efemer. Când nu e în guvern suferă de a nu fi ministru, când e ministru suferă că a părăsit arhitectura". Avem aici argumentul cel
Sfidările unui inactual by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/9706_a_11031]
-
Premiul de Stat pentru Biografie - atunci înființat - în franceză, suedeză, portugheză și s-a bucurat de o primire călduroasă din partea criticii grecești și străine. Mă bucur nespus că se va afla și la îndemâna publicului român. Cartea se referă la anii tragici ai exilului lui Dostoievski în Siberia, acuzat de complot împotriva puterii țariste. Am optat pentru această epocă și am redat-o sub forma "reconstituirii romanțate", fiindcă era necunoscută publicului străin, spre deosebire de cealaltă fațetă a biografiei acestuia, de cetățean liber. în
Decanii de vîrstă ai literelor elene by Elena Lazăr () [Corola-journal/Journalistic/15526_a_16851]
-
autorităților, anumite drepturi pentru biserică lor. În consecință, au distrus memoriul. Prea tîrziu. Securitatea aflase de el, arestîndu-i pe cei trei redactori.Gestul poate părea de o sublima zădărnicie. Nu era. Pentru că exprimă irepresibila nevoie de a comunica Occidentului destinul tragic al României în general și al Bisericii greco-catolice în special. Era o datorie înaltă de conștiință. Și ea trebuia mărturisita într-un document, chiar dacă lumea Occidentului nu mai putea, atunci, în 1955, interveni în imperiul țărilor din estul Europei, subjugate
Un jurnal tulburător by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17934_a_19259]
-
dicțiunea autorului în a-l evoca pe ofițerul de la Plevna, Vanghele, strămoșul din Cadrilater, senior în acel sud danubian, precum și pe urmașul său, grefierul Demetru, tatăl Mizei, aceasta fiind unul dintre cele mai reușite personaje ale romanului prin destinul ei tragic. Având ambiții genealogice de decodificare a genelor urcătoare, autorul cercetează prundurile originare sau rădăcinile personajelor, atestându-le adaptarea și rezistența după o grilă socio-antropologică, O ars narrativa aproape științifică, ce stăruie, mai ales în a doua parte a romanului, asupra
În căutarea rădăcinilor pierdute by Geo Vasile () [Corola-journal/Journalistic/12230_a_13555]
-
van, speranțele românilor că, totuși, finalmente, vor veni americanii). Totul Dar să revin la cartea informată a d-lui Ioan Lăcustă, care, repet, prin citate din presă, decupate și grupate lunar, voiește să transmită ceva din dramatismul acelor trei ani tragici. Să notez, mai întîi, că imediat după 23 august 1944, toate partidele, prin ziarele lor, cereau imediate epurări din presă și aparatul de stat ale celor care au colaborat cu regimul antonescian și, prin aceasta, s-au făcut vinovați de
Imaginea unei vremi încrîncenate by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17001_a_18326]
-
pe care i l-a așezat dușmanul. Va fi de azi înainte o veșnică durere pentru cititorii lui Rebreanu amintirea epocii de mare răscruce cînd Apostol Bologa în loc să se spînzure a intrat la Gestapo". La fel de critic au scris despre acest tragic, totuși, eveniment și Arghezi,Vladimir Streinu, Ion Caraion și Miron Radu Paraschivescu, în Ecoul. Acesta din urmă a scris: "E o moarte mai grea, fiindcă n-o poate reabilita nimeni. Și nimeni n-o poate slăvi... Cu mult înainte de a
Imaginea unei vremi încrîncenate by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17001_a_18326]