9,986 matches
-
E o maladie banală, la fel de obișnuită ca roșul în gît, slăbiciunile sau frisoanele nervoase. Pata dumneavoastră e nesemnificativă. Dacă aș fi în locul dumneavoastră, aș ignora-o. L-am întrebat de ce el n-o ignorase. — Din rațiuni descriptive, mi-a răspuns vesel. Oamenii pot fi identificați prin boli mai curînd decît prin înălțime, greutate sau culoarea părului. Mi-a dat fișa și mi-a spus că o înapoiez la ghișeul de informații. La ghișeul de informații mi s-a zis să aștept
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
Lanark întrebă tăios: — Folosiți căldura? — Sigur. Trebuie să ne încălzim cumva. Dar e atroce. — De ce? Lanark începu să se bîlbîie dar se forță să vorbească lent. Știu că oamenii se degradează. E jalnic, dar nu suprinzător. Dar cînd niște oameni veseli și sănătoși profită de asta e un gest atroce! — Ce-ai prefera? O lume cu o hazna dedesubt unde să cadă cei iremediabil corupți și să se descompună în eternitate. E un model învechit al universului. — Și foarte neeconomic, adăugă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
audă. — Mi-ai putea citi... — Așa voi face. Data viitoare o să-ți aduc cărți. — N-o să te întorci. Lanark ieși prin deschidere în tunel, în care putea în sfîrșit să-și îndrepte spatele. Se aplecă înapoi spre cameră și zise vesel: — O să te surprind. O să mă-ntorc mai iute decît crezi. Panoul se închise cînd îi întoarse spatele. La capătul coridorului, o draperie roșie îi permise să intre într-o zonă de trecere dintre o fereastră imensă și un șir de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
murmură ea. — Să-l închid. — Nu se poate, nu poți decît să-l deschizi. Behăitul muzical continuă pînă cînd el se întinse și scoase radioul din buzunarul hainei. Apăsă pe buton și vocea lui Ozenfant îi spuse pe un ton vesel: — Iartă-mă dacă te întrerup, dar m-am gîndit că ți-ar face plăcere să afli că pacienta ta e pe punctul de a deveni salamandră. — Ce? — Nu mai e nimic de făcut, desigur, dar grăbește-te, dacă vrei să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
reducea la șoapte prin simpla furie aspră și tăcută pe care o iradia. Buna ei dispoziție era la fel de radioasă și chiar dacă se afla în compania celui mai plictisitor om din lume, acesta se simțea galant și eclatant. Nu era niciodată veselă sau deprimată, era strălucitoare sau gravă și-i atrăgea foarte mult pe bărbații modești și demni de încredere. Toți bărbații pe care îi numeam tată erau de acest gen. în afara faptului că o iubeau, nu aveau alte trăsături speciale. Probabil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
clipă i se păru că-i vocea mamei care-i cîntă, apoi recunoscu zgomotul cascadei. Cerul se înseninase și răsărise o lună uluitoare. Deși nu era plină, lumina îndeajuns cheiul canalului de peste drum, poarta și cărarea cu cenușă. Se îndreptă vesel și temător spre poartă și urcă poteca auzind cum sunetul acela de alinare crește pînă ajunge la intensitatea ca de tunet a apei dinn cascadă. Mai multe stele tremurătoare se reflectau în apa întunecată de desubt. Imediat ce părăsi podul, lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
o privi prin fereastra salonului și zise dus pe gînduri: — Thaw nu se pricepea să fie fericit. Chiar deloc, spuse oracolul. — Totuși, e un sfîrșit aproape fericit. O poveste se poate sfîrși întotdeauna fericit dacă o oprești într-un moment vesel. Desigur, în natură, singurul sfîrșit e moartea, dar moartea rar se produce atunci cînd oamenii sînt în forma cea mai bună. De aceea ne plac tragediile. îi arată pe oameni sfîrșind-o în plină vigoare, cu spiritul treaz și meritîndu-și sfîrșitul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
O străfulgerare de intuiție, care nu avea de-a face cu logica sau vreo probă materială, îl convinse că el era hoțul. — Ai dreptate, spuse el pe un ton dur și ieși din clădire. La ceai, domnul Thaw îl întrebă vesel: — Ei? Cum a mers? — Bine. — Nu prea pari sigur. — Sînt obosit. Ai cumpărat multe materiale? — O planșetă, un dosar, hîrtie pentru cartușe, o riglă cu margine metalică. Mi-au... mi-au fost furate. — Sfinte Dumnezeule! Cum? Cum? Thaw îi spuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
țesuturile conjunctive și se deplasa devorînd suprafețele prin care circula. Se întindea prin corpuri, fără să le deranjeze la început, pentru că elimina un suc care avea efectul unui drog asupra nervilor, făcîndu-i pe bolnavi să arate mai grăsuni, rozalii, mai veseli și mai activi. Apoi începea să se hrănească intens cu creier. Victimele nu erau mai nefericite, dar mișcările le deveneau mecanice și frenetice, iar cuvintele, repetitive și vulgare. Apoi, păduchele, ale cărui mișcări fuseseră lente și graduale, ataca brusc principalele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
sentimental, ca un tip cu chitara care face serenade. Tabloul trebuia să fie mai mare și fără nici urmă de cer. în seara aceea, domnul Thaw pregăti ceaiul, iar familia mîncă în tăcere. în forul lui interior, Thaw era foarte vesel, dar își ascunse sentimentul pentru că ceilalți nu puteau participa. După aceea, reîncepu tabloul și-l termină în trei zile. îl duse la școala de artă și-l agăță în sala de ședințe, unde rătăci printre ceilalți studenți duși pe gînduri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
Bearsden, într-o zonă selectă de suburbie. Casa era înconjurată de o grădină și avea camere călduroase, cu covoare de bună calitate. Mobilierul era masiv și bine întreținut, cu dulăpioare indiene și bibelouri chinezești. Doamna McAlpin era măruntă, vioaie și veselă. — Asta e cea mai mică dintre casele pe care le-am avut cînd a murit tatăl lui Kenneth, a zis ea cu un ușor oftat, în timp ce turna ceai în niște cești subțiri. Nu pentru că le-aș fi dorit pe celălalte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
Molly Tierney și Rushford discutară despre costumele pe care or să le poarte la petrecere. Thaw nu știa bine cum să se poarte. Se apropie de masă și rînji din colțul stîng al gurii. — Să-mi vedeți costumul! spuse Molly veselă. E nemaipomenit. Roz de sus pînă jos, în stilul anilor douăzeci, cu un țigaret de opt centimetri. Uite, dă-mi creionul. Luă creionul dintre degetele lui Thaw și desenă costumul pe masă. în seara aceea se duse în oraș să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
-i așa? Sau el era de vină? Poate că în seara în care ieșiseră o plictisise sau o dezamăgise și-i era imposibil să-l ierte acum. Peste o oră, în magazinul școlii, îi spuse: — Salut, Duncan, și-i zîmbi veselă și amuzată. — Salut! îi răspunse el întorcîndu-i privirea bucuros. — Ai fost bolnav, Duncan? — Puțin. — Ce păcat! Zîmbetul nu-i dispăruse, dar vocea avea o notă de compasiune. în săptămînile care au urmat, Marjoru îi produse o stare din ce în ce mai intensă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
Spune-i că-i o prostie să se ducă în Riddrie noaptea, la o asemenea oră. Cred c-ar trebui să rămîi, Duncan, zise Janet. — Ei bine, dacă ești convinsă de chestia asta... spuse Thaw, așezîndu-se din nou. Se simți vesel și relaxat pentru prima oară după ce o așteptase pe June. Thaw desenă, Drummond pictă, bîrfiră și improvizară glume și uneori chicotiră minute în șir. Aveau momente de apatie, cînd Janet le făcea cîte un ceai. De fiecare dată cînd o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
să termini pictura săptămîna viitoare. Thaw se uită stînjenit la picioarele lui și spuse cu o voce scăzută: — O să încerc s-o termin săptămîna viitoare, dar dacă-mi vine o idee bună, nu promit c-o voi respinge. Deveni brusc vesel și se căzni să nu rînjească. Dac-aș face așa ceva, s-ar putea ca Dumnezeul să nu-mi mai dea altele. După o scurtă pauză, domnul Watt îi zise: — Arată-mi mapa cu lucrări. Thaw îi aduse o mapă cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
doi au trecut prin stadii repetate de ameliorare și decădere. Domnul Clark are șaptezeci și patru de ani, are o scuză. Tu nu ai nici una, Duncan. De ce o faci? — Nu știu, răspunse Duncan. — Atunci o să-ți zic eu, spuse profesorul vesel. Și să nu te înfurii. Ești suficient de inteligent și de puternic ca să mă-nțelegi, așa că de-aia nu șușotesc pe la spate. Acest pacient, domnilor, suferă din cauza adaptării. Să vă dau un exemplu de adaptare. Un om muncitor de treizeci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
braț cu o femeie suplă care rîdea, îmbrăcată într-una din rochiile acelea de mireasă lungi pînă la genunchi, la modă în anii ‘20. Tocurile o făceau să pară mai înaltă decît el. Thaw nu vedea nici o legătură între vînzătoarea veselă, plină de viață, cîntec și sexualitate îndrăzneață și femeia sfrijită și severă pe care și-o amintea. Cum de una se transformase în cealaltă? Ori erau precum cele două fețe ale globului, cea sfrijită și severă ieșind la lumină, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
marmură și miere. — Am rămas la fel? — Da. — Ce ușurare! Știi, o să mă mărit cu un avocat luna viitoare. E foarte bogat și sexy, ce-și poate dori mai mult o femeie? Mișcările ei erau în același timp tensionate și vesele, dar el nu le pricepea. — Sînt o femeie îngrozitoare, Duncan, continuă ea. Mai am patru sau cinci prieteni și-i asmut unul împotriva celuilalt, iar în clipa asta mă interesează femeia care vorbește cu Aitken. Te-a interesat vreodată un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
prietenos. Vreau să dorm. Ea îl privi lung, apoi trăsăturile feței i se îmblînziră și zîmbi. Credeam că mă urăști și că vrei să pleci de unul singur. — în acest moment, e total adevărat. — Hai să ne așezăm, zise ea veselă. Și eu am obosit, și se așeză pe drum. El ar fi preferat nisipul de la marginea drumului, dar era prea ostenit să spună asta. Se întinse lîngă ea. Ea îl mîngîie pe păr și aproape că adormi, cînd simți ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
în partea cealaltă a unei coloane, cu picioarele goale pe piatra rece. Se opri și privi plafonul. Nervurile arcuite se împreunau într-o cheie ornamentală, iar pe una se vedea o pereche de șerpi mici, împletiți pe fruntea unui craniu vesel, care rînjea din mijlocul unei cununi de trandafiri. Alături, pe boltă, cineva scrisese cu creionul: Dumnezeu=Dragoste=Bani=Căcat — Ei bine, se pare că totu-i în regulă, zise Ritchie-Smollet cu voce tare. Lanark se întoarse și-l văzu cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
Dadadada“ și legănînd un băiețel robust într-un costum din lînă albastră. Rima, îmbrăcată în bluză și fustă, stătea lîngă ei și tricota. Priveliștea îl umplu pe Lanark de o furie rece. Rima îl privi ostil, iar Sludden îi zise vesel: — Rătăcitorul se întoarce! Lanark se duse la chiuveta micuță, se spălă pe mîini, apoi se întoarse la Sludden și-i spuse: — Dă-mi-l. Luă copilul care începu să zbiere. Lasă-l jos, spuse Rima pierzîndu-și răbdarea. Trebuie să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
încercăm, totuși. îl conduse pînă la bar și zise: — Domnule Gilchrist, el este un vechi prieten de-al meu - Jimmy Macfee - îl știu de cînd era copil. Acum îmi e client și cazul lui merită... — Ei, ei, ei! zise Gilchrist vesel. Aici sîntem la distracție, nu la lucru. Ce doriți să beți? Un whisky la fel de mare ca al dumneavoastră, zise Macfee. — Și eu la fel, spuse Lanark. Gilchrist comandă. Macfee era atras de domnișoara Maheen, care își întoarcea capul la intervale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
delegați chestiunile astea? în acel moment, galeria era plină și doi bărbați se așezară la celălalt capăt al canapelei, sorbind bere neagră din halbe și privind în jos la micile figuri active de pe terenul de sport. Unul dintre ei spuse vesel: — E o minune să vezi că toate astea se petrec în Provan. — Chiar așa? O, bine înțeles, Odin, ai muncit la fel de mult ca și ceilalți pentru a aduce adunarea aici. Celălalt zise morocănos: — Pîine și circ. Pîine și circ. O
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
fost izbit de evidenta lor ingeniozitate și spiritul de întreprindere al conducătorilor, al oficialităților și muncitorilor. I-au trebuit două sau trei luni să le descopere prostia, lăcomia, corupția, invidia și cruzimea. Voi, pesimiștii, cădeți mereu în capcana deziluziei, zise veselul cu veselie. Dintr-o anume perspectivă un obiect pare strălucitor, din alta, întunecat. Crezi că ai decoperit adevărul cînd înlocuiești priveliștea veselă cu opusul ei, dar adevărata profunzime combină toate perspectivele, și pe cele vesele și pe cele întunecate. Morocănosul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
luni să le descopere prostia, lăcomia, corupția, invidia și cruzimea. Voi, pesimiștii, cădeți mereu în capcana deziluziei, zise veselul cu veselie. Dintr-o anume perspectivă un obiect pare strălucitor, din alta, întunecat. Crezi că ai decoperit adevărul cînd înlocuiești priveliștea veselă cu opusul ei, dar adevărata profunzime combină toate perspectivele, și pe cele vesele și pe cele întunecate. Morocănosul rînji și spuse: Pentru că toți se agață de priveliștea cucului din nori, e un adevărat noroc că unul sau doi dintre noi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]