8,914 matches
-
ochiului de a percepe culorile și de a realiza o vedere colorată. Tulburările sensibilității cromatice se numesc discromatopsii (totale sau parțiale) și reprezintă dificultăți de diferite grade în recunoașterea culorilor sau absența percepției pentru unele culori. Majoritatea dintre ele sunt congenitale și definitive; în raport cu anumite culori sunt denumite: - deuteranomalia sau deuteranopia - discromatopsia pentru verde; - protanomalia sau daltonismul - discromatopsia pentru roșu; - tritanopia - discromatopsia pentru albastru (apare mai rar). 6. Eficiența vizuală - desemnează capacitatea de prelucrare, integrare și activare a stimulilor vizuali la
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
de corpi străini, arsuri cauzate de substanțe bazice sau acide), procese inflamatorii grave (oftalmia blenoragică a nou-născuților, trahomul, scrofuloza corneană, keratita perenchimatoasă, ulcerul serpiginos), distrofii ireversibile, de uscare a corneei și de factori care au acționat în viața intrauterină (factori congenitali). b) afecțiuni care evoluează cu alterări ale câmpului vizual; c) afecțiuni care evoluează cu tulburări ale vederii binoculare (strabismul, diplopia); d) afecțiuni care evoluează cu tulburări de adaptare la întuneric și la lumină; e) afecțiuni care evoluează cu alterări ale
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
fără perceperea luminii; b) orbirea socială (practică) - resturile de vedere nu sunt suficiente pentru orientarea în spațiu; c) alterări ale câmpului vizual (până la 5‑10 grade). În funcție de momentul instalării tulburărilor la nivelul analizatorului vizual, pot fi identificate: a) deficiențe vizuale congenitale; b) deficiențe vizuale dobândite: - la vârsta micii copilării (0‑3 ani); - la vârsta preșcolară (3‑7 ani); - la vârsta școlară mică (7‑10 ani); - după vârsta de 10 ani. Observație Este foarte important de știut vârsta la care s‑a
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
un bagaj de reprezentări vizuale destul de însemnat, iar datele tactil‑kinestezice și cele auditive evocă întotdeauna imagini vizuale corespunzătoare, formate până la această vârstă. Dacă ne raportăm la prezența sau absența reprezentărilor vizuale, putem identifica următoarele tipuri de deficiențe: a) orbire congenitală - fără nici o reprezentare vizuală (reprezentările sunt elaborate pe baza informațiilor primite de la ceilalți analizatori funcționali - auditiv, tactil‑kinestezic, olfactiv, gustativ); b) orbire survenită până la vârsta de 3 ani - fără reprezentări vizuale; c) orbire survenită după vârsta de 3 ani - cu
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
determinată de existența unei diferențe de refracție între cei doi ochi din care unul este emetrop, iar celălalt cu tulburări de refracție (ametrop). Există și posibilitatea ca ambii ochi să fie ametropi, dar cu puteri de refracție diferite. cataracta - boală congenitală sau dobândită, manifestată prin opacifierea parțială sau totală a cristalinului, urmată de scăderea acuității vizuale; glaucomul - constă în tulburarea echilibrului presiunii intraoculare, urmată de dereglări ale câmpului vizual, tulburări ale sensibilității cromatice, lăcrimare excesivă, fotofobie, opacifierea cristalinului; este o boală
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
de excesul unor medicamente, leziuni traumatice etc.); - alterări ale câmpului vizual; - tulburări ale vederii binoculare (strabism, paralizii oculomotorii); - alterări ale simțului cromatic; - tulburări de adaptare la întuneric și lumină. O sistematizare operativă a cauzelor deficiențelor de vedere include: a) malformații congenitale: - anomalii ereditare - genopatii (mutații cromozomiale); - anomalii neereditare - gametopatii (lezarea celulelor germinale înainte de fecundare), blastopatii (leziuni produse în perioada blastogenezei - primele 15 zile după concepție), embriopatii (leziuni produse între săptămânile 2 și 12 de sarcină), fetopatii (leziuni în perioada fetală, începând
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
obiecte, imposibilitatea operării cu noțiunea de culoare în maniera unei persoane normale etc. În ceea ce privește reprezentările, caracterizarea lor se face în funcție de forma deficienței de vedere și de momentul apariției ei; reprezentările sunt dependente și de integritatea analizelor; pentru persoanele cu deficiență congenitală, imaginile mintale sunt legate de componentele auditive, la cei cu deficiență dobândită tardiv sau în ambliopie, există urme ale unor imagini mentale ce sunt stimulate verbal; la nevăzători, are loc formarea și dezvoltarea unor reprezentări spațiale pe baza explorării tactil-kinestezice
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
de scări, a numărului de stații până la coborâre etc. -, adică o permanentă solicitare în situații în care omul cu vedere normală nu face apel la memorie, ele constituindu‑se în acțiuni stereotipe, automatizate. • Gândirea are particularități determinate de tipul orbirii (congenitală sau dobândită) și de modalitățile cunoașterii senzoriale în care este antrenată persoana deficientă; dificultățile selectării elementelor esențiale din informațiile percepute determină efectuarea greoaie a operațiilor gândirii, în special a generalizărilor și comparațiilor, fapt care ar putea ilustra un tablou clinic
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
tulburărilor psihomotricității" Clasificarea deficiențelor fizice și/sau neuromotorii este făcută în special prin raportare la factorii etiologici. Din această perspectivă putem identifica următoarele categorii majore de tulburări (pentru fiecare categorie sunt oferite și câteva exemple reprezentative): 1. Tulburări genetice și congenitale - dintre cele mai cunoscute afecțiuni enumerăm: a) sindromul Langdon‑Down (trisomia 21) - boală genetică având drept trăsături hipotonie generalizată și dismorfia tipică (mongolismul), asociată cu deficiențe de intelect; b) malformații ale aparatului locomotor și ale membrelor superioare - unele malformații pot
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
malformații ale aparatului locomotor și ale membrelor superioare - unele malformații pot fi transmise pe linie ereditară, și anume: acheilopodia (absența completă a membrelor), camptodactilia (imposibilitatea de a întinde complet degetele ca urmare a unor procese patologice sau a unei malformații congenitale) și polidactilia; în general, malformațiile la nivelul membrelor se împart astfel: - amelii - lipsa totală a unui membru - ectromelii - lipsa parțială a unui membru, care poate fi: distală (hemimelie) - lipsește un segment distal (mână, picior, gambă); proximală (focomelie) - lipsește un segment
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
proximală (focomelie) - lipsește un segment sau o parte dintr‑un segment proximal (de exemplu, femurul); longitudinală - în care lipsește sau este insuficient dezvoltat unul dintre oasele gambei sau antebrațului, unul sau mai multe degete etc.; c) diformitatea Sprengel (umărul ridicat congenital); d) toracele „în pâlnie” (pectus excavatum) - pe lângă aspectul estetic, are multiple consecințe asupra respirației și funcționării inimii; e) luxația congenitală a șoldului. 2. Tulburări ale procesului de creștere - cele mai frecvente sunt: a) rahitismul - afecțiune a cartilajelor de creștere ale
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
este insuficient dezvoltat unul dintre oasele gambei sau antebrațului, unul sau mai multe degete etc.; c) diformitatea Sprengel (umărul ridicat congenital); d) toracele „în pâlnie” (pectus excavatum) - pe lângă aspectul estetic, are multiple consecințe asupra respirației și funcționării inimii; e) luxația congenitală a șoldului. 2. Tulburări ale procesului de creștere - cele mai frecvente sunt: a) rahitismul - afecțiune a cartilajelor de creștere ale copilului mic, manifestată prin degenerarea și creșterea anarhică a matricei cartilaginoase, datorată nedepunerii sărurilor fosfo‑calcice, în special în absența
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
motor central - în special sechele ale encefalopatiilor cronice infantile: - sindromul piramidal: hemiplegia spastică infantilă, diplegia spastică (tetraplegia spastică și paraplegia spastică); - sindromul extrapiramidal: manifestări de tip atetozic (sindromul coreic, sindromul atetozic, sindromul distonic), sindromul rigidității cerebrale; - sindroame ataxice: ataxia cerebeloasă congenitală, diplegia ataxică, infirmitate motorie cerebrală; b) boli ale neuronului motor periferic: - sechele poliomielitice; - leziuni nervoase periferice; - spina bifida; - distrofii neuromusculare. Ca și în cazul celorlalte tipuri de deficiențe, literatura de specialitate conține mai multe tipuri de clasificări, efectuate după criterii
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
deficitare ale membrelor superioare; coatele pot fi în flexie sau în extensie, în var (în „O”) sau în valg (în „X”); antebrațele inegale ca lungime sau grosime, curbate, asimetrice, în pronație sau în supinație, cu sechele traumatice; degetele cu anomalii congenitale, cu deviații, retracții, în flexie; omoplații, apropiați sau depărtați, coborâți sau ridicați, lipiți sau desprinși, basculați, asimetrici; deficiențe ale membrelor inferioare - în totalitate (deficiențe și aspect dat de coapsă); pot fi inegale, în lungime și grosime, cu înclinări și poziții
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
în totalitate (deficiențe și aspect dat de coapsă); pot fi inegale, în lungime și grosime, cu înclinări și poziții diferite, cu sechele de paralizii sau traumatisme; contracturi sau deficiențe morfologice; șolduri cu relief accentuat (depuneri adipoase), asimetrice (luxații sau subluxații congenitale, semianchiloze sau anchiloze, în poziții vicioase), deformații ale capului femural, contracturi; genunchii în flexie sau hipertensie, cu sechele traumatice sau paralitice, asimetrice; gambele recurbate, cu cicatrice posttraumatice sau sechele de paralizii, asimetrice, inegale (în lungime sau în grosime); gleznele și
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
constituționale ale înaintașilor sunt relativ identice și când condițiile de mediu și de viață sunt relativ similare. Tot în această grupă, a cauzelor predispoziționale, se pot include și influențele nocive pe care le suferă organismul fătului în viața intrauterină. Deficiența congenitală și imaturitatea, nașterea prematură și accidentele obstetricale pot constitui baza unor deficiențe care se manifestă nu numai imediat după naștere, ci și mai târziu, cu repercusiuni în evoluția ulterioară în planul somatic și psihologic. Se apreciază că favorizanți pentru producerea
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
categorie privesc acțiunea mediului extern nefavorabilă ce se răsfrânge asupra fătului, prin intermediul organismului matern: temperatura prea joasă sau prea ridicată, umiditatea excesivă, acțiunea razelor X, traumatizarea abdomenului gravidei, condițiile de viață și de muncă necorespunzătoare, vârsta înaintată a părinților. Malformațiile congenitale pot constitui și ele cauza unor afecțiuni secundare, prin lipsa condițiilor normale statice și dinamice, ce nu permit dezvoltarea corespunzătoare a organismului, mai cu seamă în perioadele de creștere timpurie. Din aceeași categorie de cauze fac parte și (tot cu
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
permite estimarea riscului apariției sindromului Down; aceste teste se efectuează între săptămâna 14 și 16 de sarcină; • ecografia abdominală - permite detectarea unor semne caracteristice acestei afecțiuni: îngroșarea pielii pe partea posterioară a gâtului, modificări ale membrelor, diminuarea diametrului capului, boli congenitale ale inimii, probleme gastrointestinale etc.; • teste diagnostice - se aplică dacă investigațiile amintite mai sus trezesc suspiciunea sindromului Down; amniocenteza și CVS (chorionic villus sampling - examinarea vilozităților coriale) sunt testele diagnostice cel mai des utilizate: - o amniocenteză se efectuează în jurul săptămânii
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
creastă palmară orizontală formată prin fuziunea plicii mijlocii și a celei inferioare; - macroglosie, boltă palatină ogivală, dinții neregulat implantați, toracele evazat, abdomen hipoton, picioare scurte și plate, piele uscată și flască, părul aspru, friabil, organele genitale subdezvoltate; - dezvoltare întârziată, malformații congenitale frecvente (malformații cardiace în aproximativ 40% dintre cazuri, tulburări digestive în peste 30% dintre cazuri), afecțiuni oculare, tulburări metabolice și imunologice; - toate cazurile prezintă grade diferite ale deficienței mintale; - dezvoltarea psihomotorie pe etape este întârziată; copilul este lent, apatic, pasiv
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
acestea îngreuind procesul educativ; au o sensibilitate crescută pentru sunete ritmate, muzică și dans. Nu toți copiii vor avea toate semnele enumerate mai sus; severitatea afecțiunilor depinde de setul cromozomial al copilului. Sindromul Down trebuie diferențiat de mixedemul și hipertelorismul congenital, encefalopatiile cu aspect mongoloid și întârzierile mintale grave. Din nefericire, acest sindrom încă mai este perceput ca o problemă strict medicală, iar cei afectați sunt considerați ca fiind suferinzi de o afecțiune severă pentru care nu există tratament, ignorându‑se
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
forme de manifestare, enumerăm: - bolile infecto‑contagioase (contactate de mamă mai ales în perioada de sarcină) - febra tifoidă, rubeola 1, sifilisul, infecția cu citomegalovirus, encefalita, meningita etc.; - intoxicații medicamentoase sau în urma consumului de stupefiante și al altor substanțe toxice (toxoplasmoza congenitală); - leziuni ale structurilor nervoase și traumatisme produse în primii ani de viață; - sindromul Usher: afectează 3‑6% din populația cu surditate/hipoacuzie congenitală, se asociază cu retinopatia pigmentară progresivă și se prezintă sub trei forme în care se întâlnesc pierderi
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
citomegalovirus, encefalita, meningita etc.; - intoxicații medicamentoase sau în urma consumului de stupefiante și al altor substanțe toxice (toxoplasmoza congenitală); - leziuni ale structurilor nervoase și traumatisme produse în primii ani de viață; - sindromul Usher: afectează 3‑6% din populația cu surditate/hipoacuzie congenitală, se asociază cu retinopatia pigmentară progresivă și se prezintă sub trei forme în care se întâlnesc pierderi în grade diferite ale auzului și manifestări la vârste diferite ale retinopatiei pigmentare; - o categorie aparte și destul de numeroasă se referă la cauze
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
priorităților stabilite prin politicile sociale de la nivel național, regional și local. Programele de intervenție sunt destinate persoanelor cu dizabilități de vârstă activă și cu reale posibilități de a fi integrate în muncă, distingându‑se trei grupuri‑țintă: - persoane cu dizabilități congenitale sau afecțiuni dobândite în copilărie și care nu au lucrat niciodată; - persoane care au dobândit dizabilitatea în urma unui accident; - persoane afectate de o infirmitate cronică și care a dus la invaliditate. În acest context, termenul abilitare se referă la suma
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
încadrate în categoria persoanelor cu deficiențe mintale), cauzată de o serie de disfuncții ale zonelor corticale ale vorbirii; poate fi alalie senzorială, motorie sau mixtă, fiind cunoscută și sub denumiri de tipul audiomutitate (mutitatea celor care aud), muțenie idiopatică, afazie congenitală etc. alexie - inabilitate și incapacitate de a citi și înțelege limbajul scris, consecutivă unei disoluții perceptive vizuale determinate de leziuni ale substanței albe din lobul occipital, asociată frecvent cu agnozii și afazii, în care subiectul este capabil de a se
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
sau mai puțin omogene. clasă specială - clasă organizată pentru grupele de elevi care au nevoie de o educație specială într‑o școală obișnuită; acești elevi pot studia o parte sau toate materiile de predare din unitatea școlară respectivă. clinodactilie - malformație congenitală constând din devierea laterală a degetelor mâinii (în special policele și auricularul), deviere care se produce în prima articulație. coeficient de inteligență - coeficient al dezvoltării intelectuale care completează conceptul de vârstă mintală introdus de A. Binet, reprezentând raportul dintre vârsta
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]