7,100 matches
-
blocul din deal, cu la fel de mult nu mă lăsa. Ce s-o fi mai întâi înfiripat, iar mai la urmă, sedimentat, între ei, viața știe. Mai puteau presupune și câțiva dintre vecinii postului de poliție, din suburbia Bolați, unde, birourile frumosului Sandu Aldea erau situate la parter, iar locuința șefului, la etaj. De la flăcău până la fată, în linie dreaptă, era o distanță de doi - trei chilometri. Odată cu înserarea, de câte ori sosea de la muncă, polițistul care utiliza mașina cu girofar, a poliției, dădea
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
-n stare să facă și de friptură, muiată bogat în mujdei de usturoi. și au prins a sta la pândă: unul dincoace de gard și altul dincolo. Dar, tocmai când pasărea se urca pe culme, la culcare, sosea de la lucru frumosul polițai. și, de îndată ce sosea, punea-n funcțiune drăcovenia aia, de făcea o gălăgie, încât, găina, nemaiputând înnopta pe culme, zbura, ducându se cine știe pe unde. și băieții, ca și unii vulpoi, din grădină, vara, tot cu amânarea și așteptarea
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
o să ne fie mai greu, dintru început, dar, încet, cu răbdare și sârg, vom lucra cât de mult vom putea, vom fi economi și strângători, ne vom face casa noastră, încheiase el discuția. Așa vom face, cum visezi tu, de frumos și de cuminte. Anii au trecut. Ei au muncit cât au putut, au fost cu grijă față de agoniseli, dar degeaba! De adunat, câte ceva, greu se aduna. Mai apoi, a venit pe lume primul copil: băiețelul Miruță. și viața a continuat
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
și vietnamezii, cu fluturii... Înlocuise războiul cu pacea; orașul, cu selva; mulțimea, cu singurătatea... Fumul, cu aerul; vacarmul, cu tăcerea; spaima, cu liniștea... Fabricile, cu arborii; mașina, cu caiacul; uniforma, cu goliciunea... Ordinele, cu libertatea; moartea, cu viața; urâtul, cu frumosul... „Civilizația“, cu Natura... În urmă, rămăseseră Chicago și Vietnamul, frigul și moartea, poluarea și napalmul, duhoarea și neînduplecarea... Și Clarence... De parcă ar fi vrut să alunge vechile amintiri, respiră adânc, umplându-și plămânii cu acel aer dens și parfumat. Se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
Vă rog, să nu mă interpretați greșit... Nu sunt rasist. Doar un om practic... Omenirea se împarte în indivizi romantici și în indivizi practici. Dumneavoastră aparțineți primului grup, eu, celui de al doilea. Pentru dumneavoastră, selva și yubani-i sunt ceva frumos care trebuie conservat cu orice preț. Pentru mine, sunt o povară pe care nu trebuie să o mai suportăm mult timp. Yubani-i trebuie să devină cetățeni folositori pentru comunitate. Selvele trebuie să se transforme în câmpuri desțelenite. Dar, interveni el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
aceea afurisită zbîrnîie și caută. Sare un gard imens de cătină și se ascunde sub el. Un cățel vigilent sare ca fript că i s-a încălcat teritoriul. Nu era mai mare decît un pantof, dar avea o gură... Cățeluș, frumosule, hai, taci, te rog, măcar cîteva minute... Ham, ham, ham! Te implor, fii un lord și ai milă... Auzind asta, cățelul tace și dă din codiță, flatat de așa cuvinte. Mașina trece în trombă, revine de cîteva ori, se cercetează
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
generos. Nu aveți o carte de chimie organică? Sigur că am, s-a repezit profesorul. A invitat-o la el, a cumpărat cafea din aia scumpă, un vin acătării, prăjituri, flori și două pahare de cristal, plus lumînări. Vai, ce frumos! a spus gurița aia frumoasă și proaspătă. Tu ești și mai frumoasă, îndrăznește Rîmbu. Chiar? întreabă fata, privindu-l țintă. Rîmbu lasă ochii în jos și nu i-a mai ridicat o jumătate de oră. Timpul trecea și cei doi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
Blitzuri 5 Viața așa cum este 7 Demon și înger 10 Plimbări liniștite 13 Prost, dar nu prea... 16 M-a vizitat Cezar 18 Enigmaticul moș Pantalon 20 Dușuri reci de toamnă tîrzie 23 Ultima haltă 26 Tovarăși de drum 29 Frumos, dar cam... prost 32 Sfaturi neinspirate 35 Un naiv prost 38 Ați lucrat la...? 41 Un turnător 44 Un om prudent 46 Singur pe lume 49 Unii sînt și mai proști 52 Un pui de fotbalist 55 Gînduri alandala 57
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
așteptînd evenimentul unei noi invitații ca o confirmare a incontestabilei tale valori. Apar tot mai multe mese rotunde - și la Curtea regelui Arthur era o asemenea masă, la care se adunau taciturnul Lohengrin și viteazul Parsival și tristul Tristan și frumosul Lancelot și toți ceilalți cavaleri În armurile lor strălucitoare depunînd jurămînt pe dreptate și pe onoare și pe virtute - e și normal să apară mese rotunde Într-o epocă În care colțurile nu au ce căuta, cu atît mai mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
pe peretele de la lift cu ghirlănzi de trandafiri, are aci la ferometalu de la poștă ța venit să-mi ceară bani ca să Împopoțoneze blocul după gustul ei și eu trebuie să plătesc cu zîmbetul pe buze și să spun: vai, ce frumos! de ce sînt obligată să accept În intimitatea mea aceste lucruri oribile care Îmi trezesc repulsie și să mi le cumpăr ca și cum le-aș dori la fel cum fac cu sandalele cu furourile cu farfuriile cu tapetele cu emisiunile de televiziune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
dădu ocol încet, privind întunericul. Mark Richardson, m-am concentrat cu toată ființa. Mark Richardson Mark Richardson Mark Richardson. — Atât de departe, spunea Nimeni în barbă și-i auzeam pașii mișcându-se în jurul lămpii. Atât de departe. Cât e de frumos, câtă simplitate. Ce mare și ce adânc. Peste profunzimi atât de mari. Lucrurile pe care le-am. Lucrurile pe care le-am... Scoase un strigăt ascuțit și înspăimântător. Am crezut că a căzut în genunchi, dar nu era așa - piciorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
consumare” de kitsch care este mai accesibil și mai ușor de ”digerat”. Galeriile și colecțiile lumii sunt pline în această perioadă de “opere de artă” care seamănă izbitor între ele și care nu exprimă absolut nimic. Artistul ca producător al frumosului a ajuns să se exprime în lucrări de o ambiguitate frapantă ducând arta la un nivel “superior” de mediocritate. “Marii artiștii” ai lumii sunt producători de “sublime” kitsch-uri, de “rafinate lucrări artistice” de prost gust care sunt vizibile cu
ARTĂ, DEGENERARE , KITSCH Arta holotropică, o reeducare a ”bunului simţ estetic'' by Edi APOSTU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/381_a_550]
-
ci sterilitatea spirituală...”<footnote Emil Cioran, Schimbarea la față a României, Humanitas, București, 1990, p. 39 footnote>. Gadamer susținea că lumea industrială modernă aprope a eliminat din existența umană ”formele vizibile ale ritului și ale cultului”<footnote Hans-Georg Gadamer, Actualitetea frumosului, Editura Polirom, Iași, 2000, p. 28 footnote>, și amintind de un prestigios profesor în domeniul artelor, finlandezul Tito Colliander, putem afirma că fără inspirația creatoare divină ”artistul și savantul se străduiesc îndelung pînă să ajungă la deplinătatea artei sau științei
ARTĂ, DEGENERARE , KITSCH Arta holotropică, o reeducare a ”bunului simţ estetic'' by Edi APOSTU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/381_a_550]
-
fân! - Dar eu mă simt bine, și dacă cer ceva, Doamnele Lumini mă ajută!... nu vreau afară! - Cum asta?! Și norișorul începu să facă giumbușlucuri, să le alinte și deodată se transformă într-o stea ce-i deschise calea. - Vino, frumosule!... lunecă pe pârtia mea și hai afară ca să fii Regele luminii!... - Nu vin!... n-am chef! - Vrei să stai aici, să ai totul de-a gata, trântorule?! - Mă faci tu pe mine trântor? Nu ți-e rușine?... se înfurie iepurașul
Cartea binelui : poezie şi proză : antologie by Sanda Sfichi () [Corola-publishinghouse/Imaginative/544_a_723]
-
bucătărie, de pildă? — Da, ai avut iarăși dreptate. Există, ca În orice apartament modern, o intrare a furnizorilor. — Închide-o și pe-aceea, te rog! Rowe se Întoarse lîngă Anna și spuse cu blîndețe În glas: — Apartamentul ăsta, atît de frumos mobilat, are totuși un defect: broasca ușii de la bucătărie e spartă. Dar nu face nimic, adăugă el, apucînd-o din nou de mînă pe Anna Hilfe. Imaginația noastră exagerează lucrurile. Doar nu ne aflăm la Viena, ci la Londra! Avem În spatele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
eu i-am dat voie. Nu te mai scuza, Johns. Știu, ești foarte devotat și eu apreciez devotamentul. Și doctorul Forester Își scoase Încetișor de pe lungile și frumoasele-i degete mănușile pe care le purtase În mașină. — Îmi amintesc ce frumos te-ai purtat după sinuciderea lui Conway, urmă el. Nu uit niciodată devotamentul unui prieten. I-ai povestit lui Digby despre sinuciderea lui Conway? — Nu i-am spus nimic, se apără Johns. Ar trebui să știe, Johns! E un caz
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
i se umpleau dintr-odată de lacrimi. Lua atunci un Tercian În plus. Începând cu a treia săptămână, putu să iasă În oraș, să facă scurte plimbări pe malul râului sau În pădurile din Împrejurimi. Era un august excepțional de frumos; egale și splendide, zilele treceau fără vreun semn de furtună, nimic nu prevestea un sfârșit. Michel o ținea de mână; adesea, se așezau pe o bancă pe malul râului Grand Morin. Iarba de pe mal era calcinată, aproape albă; sub umbra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
cai-putere ai săi au prins a necheza, cerând Înțelegerea fraților de combustibil. Armele au răpăit când Alfina a ieșit din beznă, lunecând ca o vulpe fugărită de ogari, până când un glonț i-a nimerit roata, o rafală i-a ciuruit frumosul veșmânt grena, iar când a trecut prin parapetul șoselei, În spate Îi flutura deja șalul de fum al avioanelor rănite. Un stejar bătrân, nu Fauvé, i-a dat Alfinei Îmbrățișarea finală și atunci natura s-a Îmbrăcat Într-o mantie
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
Chiar șoptit, adevărul sparge urechile. Minciuna n-are rădăcini. - Ce este adevăr și ce-i minciună? Două fețe ale aceluiași lucru care, celor care se grupează după interese, le apare cînd într-o haină, cînd în alta. Răul și binele, frumosul și urîtul sînt culori pe care ochiul le selectează doar după felul în care este el format. Educația e cheia pe care noi vom pune mîna de îndată ce vom lua puterea. - Ca să fiu îngăduitor, planul dumitale care ignoră natura omenească mi
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
mai strânse cu vreo fată, vrea doar să le judece de la distanță. Pentru restul are încă timp, știe el. Mămica intră puțin înăuntru, se sperie pe bună dreptate de odraslele ei, spune însă că tânăra generație ar trebui să urmărească frumosul în gânduri, cuvinte și fapte. De aia se duc la liceu, acolo se învață asta. Ar trebui să construiască punți, nu să le dărâme; o punte duce de la tine la semenul tău, iar cealaltă de la semen la tine însuți. Gemenii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
în întunericul anonim, să ducă mâna unei fete la centrul vieții. Acolo‑i centrul, iată‑l, desigur, e penisul. Bună ziua! Tremurând ca gelatina se ridică precum un monument închinat unor lucruri mărețe. Ei, nu‑i așa că‑i din cale‑afară de frumos? Acum! Ana le face semn scotocind puțin, de formă, prin stofa soioasă a pantalonilor, dar nu‑l găsește - unde‑o fi, unde‑o fi, s‑o fi micșorat sau ce? Dacă nu‑i ăsta, atunci chiar nu știu ce să mai zic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
cade unde se nimerește, indiferent dacă pe un ogor sau pe o pistă de beton, unde se usucă și trebuie aruncată. Nici ea nu știe bine cum de i s‑a întâmplat așa ceva. Asta‑i culmea! Bolborosește în continuu ce frumos a fost și că de‑acum încolo trebuie s‑o facă neapărat mai des, pentru că i‑a plăcut atât de mult și, cu siguranță, și lui i‑a plăcut, cu timpul o să fie tot mai frumos, ăsta a fost doar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
și oameni veseli. Lui Krog, știu sigur că asta am gândit atunci, lui Krog Îi plăcea să se uite și la Kal, și la Noc. Așa am Înțeles cam ce Înseamnă vorba meșteșugită În ziua aceea de hoțul de Moru: frumos. Așa Învățam cuvinte. Așa că, am rostit În minte, astfel Încât Moru să simtă că Înțelesesem tot: - Siloa e cea mai frumoasă! - Cea mai. Cel mai mult. Mai mult nu se poate, Îmi răspunse el cu cuvinte, de parcă nu se sătura să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
slăbit, abia respirând, cu coastele ce Îi jucau sub piele de ziceai că-i un câine fugărit. O altă frânghie, trecută prin jurul gâtului, cât să nu-i ia răsuflarea, Îl ținea legat de un bulumac noduros. Mi-am Înghițit scuipatul. Frumosul ăsta de Logon... Omul care mă privise cu ochi de femeie... Sfătuitorul meu din nopțile grele de pe puntea de gheață... - Bună ziua, Logon... M-a privit, micșorând ochii. Nările i se căscară și păru să adulmece. După o vreme Însă, se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
unei Întîlniri stranii și fatale. Femeia atinsese culmea desăvîrșită a unei frumuseți mature și strălucitoare, dăruită pînă la ultima fibră a trupului cu sănătate și vitalitate, o adevărată minune de frumusețe, În care se Îmbinau atît de echilibrat toate laturile frumosului Într-o armonie muzicală, Încît În clipa cînd o priveai cu greu Îți puteai crede ochilor. Astfel, deși nu era foarte Înaltă, părea că dobîndește uneori o superbă statură regală, iar alteori devenea parcă mică și fragilă, cînd se cuibărea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]