7,766 matches
-
unul dintre ei era cu siguranță acasă, ușa de la hol era larg deschisă și ușa de la bucătăria de vară unde este butelia. Până la urmă a găsit-o pe soacră-mea Ela, se afla în spatele casei într-o debara, scărmăna niște lână, în jur pluteau o mulțime de fluturi orbi, se loveau de pereți, de obiecte, erau urâți, cenușii, nici vorbă de grația și frumusețea fluturilor care pot fi văzuți pe afară. Sunt molii, m-a lămurit bătrâna, am lăsat plapuma asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
spune-mi la ce oră să fiu în fața cinematografului. La șase fără zece e bine? Da, e bine. Închise, se duse în fața oglinzii. Arăta jalnic, cu rochia roșie tricotată, cu două pulovere dedesubt, amândouă de culori diferite, cu ciorapi de lână în picioare, lucrați de mama ei, cu porii feței contractați, cu nasul vânăt. Se dezbrăcă, se duse în baie tremurând ca varga, cu dinții clănțănind, își puse casca de plastic pe cap, ca să nu-și ude părul și lăsă jetul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
reflex ochii, împietri, își strecură clama la loc în buzunar, și murmură, scuzându-se parcă: O să plouă. Apoi săltă andrelele din poală și începu să lucreze repede, repede, se auzea pocnetul celor două capete de metal, trăgea de fir și lâna i se plimba petrecută pe după gât. Era atât de bine, să zacă acolo, ca într-o cazemată, sigură că n-o paște vreun pericol, să descopere în adâncimea pernei din camera sa miracolul zilelor de odinioară. Părinții o tratau ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
am cumpărat lui Naoko discul cu Henry Mancini care conținea și melodia ei favorită: Dear Heart. L-am împachetat eu însumi și l-am legat cu o fundă roșie. Ea mi-a dat drept cadou o pereche de mănuși din lână, cu un deget, pe care le tricotase ea îns\[i. Degetele erau puțin cam scurte, dar mănușile îmi țineau de cald. — A, te rog să mă ierți. Sunt tare nepricepută, spuse ea înroșindu-se. — Sunt bune, stai liniștită. Uite că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
După ce-a cântat toate cântecele pe care le știa, m-a anunțat că va interpreta unul compus de ea. Aș vrea să-ți fac tocană Dar n-am cratiță. Aș vrea să-ți împletesc un fular Dar n-am lână. Am vrea să-ți scriu o poezie Dar n-am cu ce. — Se intitulează N-am nimic, m-a anunțat Midori. Erau îngrozitoare și versurile, și melodia. În timp ce ascultam cântecul acela jalnic, mă gândeam cum va sări casa în aer
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
Până la urmă m-a convins și am intrat într-un restaurant mic. În timp ce ea a mâncat o porție de curry, eu am băut o cafea. Purta o cămașă albă, cu mâneci lungi, și peste ea avea o vestă galbenă, din lână, cu un pește mare, tricotat. La gât purta un lănțișor subțire de aur, iar la mână un ceas Disney. A mâncat cu poftă și a băut trei pahare de apă. — Unde-ai dispărut? m-a întrebat Midori. Te-am sunat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
la trei și douăzeci. — O să mă recunoști imediat. Nu cred că o să mai fie vreo femeie între două vârste, cu chitara în mână. Normal că am recunoscut-o imediat pe Reiko, în gară. Purta o haină bărbătească din stofă de lână englezească, țesută de mână, pantaloni albi și teniși roșii. Era tunsă scurt și, pe alocuri, șuvițele stăteau ridicate în sus ca niște țepi. În mâna dreaptă ținea o valiză maro, din piele, iar în stânga, cutia neagră în care se afla
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
Dar eu am părul mult prea creț, așa că rezultatul lăsa de dorit. I-am cerut mai multă pomadă, hotărât să arăt bine, apoi Încă o porție. Până la urmă m-am dat bătut și i-am returnat pieptănul, dând din umeri. — Lână, fu singurul comentariu al lui Anton. Ar fi mai indicat să lași chestiile astea pe seama unor domni ca noi. Arăți de parcă acum ai fi ieșit din apă, cea din portul Le Havre, poluat cu ulei. Pronunță numele orașului În franceză
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
Răzgândindu-mă, l-am rugat pe chelner să-mi aducă meniul din nou, În timp ce, lepădându-și paltonul, Dora se apropie cu mișcări atât de reci, Încât păreau Înghețate când a ajuns la mine. Purta costumul ei de Amayoană - sacoul de lână și fusta asimetrică - ceea ce-i conferea un aspect grațios, aproape aristocratic. Încă nu se tunsese scurt, avea părul strâns Într-o coadă, ceea ce o făcea să pară că s-a retras Într-o stare rigidă. Într-o mână ținea portofelul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
nemaiauzit În analele familiei Kazanci. Și apoi toate trei au Început să ridice obiecții, fiecare pe tonul cel mai Îndatoritor cu putință. — Bagă de seamă că dervișii obișnuiau să se Îmbrace În pânză aspră de sac și În haine de lână, nu să se Înfășoare În șaluri de cașmir, a intervenit mătușa Cevriye, cea mai sentimentală dintre toate. Mătușa Banu a Înghițit cu greutate, nesimțindu-se În largul său În hainele ei, În trupul ei. — Dervișii obișnuiau să doarmă În fân
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
informații în: Modele culturale comparate, ed. cit., pp. 18-22. 32 marcat decisiv sensibilitatea masculină de totdeauna. Constatăm, fără a risca o concluzie definitivă, că poetul venea dintr-o Moldovă matriarhală, în care nu tatăl, ci „Măicuța bătrână / Cu brâul de lână” este alinarea celui destinat morții; în care fetele de boier nemăritate nu erau excluse de la moștenire și trimise la mănăstire, ca în Muntenia; unde apar cu cea mai mare frecvență antroponimele ce trimit la descendența maternă: Aioanei, Amariei, Airinei 5
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
informații în: Modele culturale comparate, ed. cit., pp. 18-22. 32 marcat decisiv sensibilitatea masculină de totdeauna. Constatăm, fără a risca o concluzie definitivă, că poetul venea dintr-o Moldovă matriarhală, în care nu tatăl, ci „Măicuța bătrână / Cu brâul de lână” este alinarea celui destinat morții; în care fetele de boier nemăritate nu erau excluse de la moștenire și trimise la mănăstire, ca în Muntenia; unde apar cu cea mai mare frecvență antroponimele ce trimit la descendența maternă: Aioanei, Amariei, Airinei 5
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
s-apropie dă doi metri; tocmai când mă săltam dân șanț și-mi scoteam cioburile dă geam care Îmi intrase pă peste tot, m-am pus să tușesc dă fum. Din quinta ieșa nori dă fum negru și gros ca lâna dân saltele. Deși nu mă antrenasem, am izbit-o la goană ca-n timpurile bune; am nimerit-o În ulița Rosetti și m-am Întors: ceru iera luminat ca la 25 mai, iar casa ardea foc și pară. Asta așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
muștarului, cu care a șters cât Îl țineau puterile sticlele de culoare Închisă ale bicicletei care-i călărea nasul. Vreme de două-trei minute, respirația greoaie a continuat să niște fularul confecționat dintr-o stofă numai ape și jiletca groasă din lână. Spontana sa voce italienească, Înfrumusețată de un neaoș ceceo iberic, a răsunat gagliarda și dogmatică prin obstacolele dentare. — Domnia voastră, meștere Parodi, cunoașteți de-acuma pe de rost intrigărăile polițiste și abecedarul detectivesc. Vă mărturisesc fără șovăială că pe mine, din pricina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
ca să nu-l importunez pe mag, mă străduiam să-mi fac prezența cât mai ștearsă; iar ca să nu-l plictisesc, Îmi primeneam travestiurile. O dată, spânzurat În cuier, m-am dat, de altfel cu nu prea mult noroc, drept parpalacul de lână În care mă ascunsesem; altă dată, dându-mă la repezeală drept o mobilă, mi-am făcut apariția pe coridor, În patru labe și cu un ghiveci de flori În cârcă. Din nefericire, macacul bătrân nu se cațără În pomul putred
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
fi un merinos rambouillet de stirpe australiană, desigur că nu fără coarne argentiniene care să-și lase urmele În respectivele zone de interes. La fel ca roza lui Urbas, chiar dacă În chip mai contondent și mai impetuos, ovina dătătoare de lână nu era o fină fantezie a artei, ci un indubitabil și Îndărătnic specimen biologic. Dintr-o pricină care ne scapă, betegii membri ai juriului reunit În plen i-au refuzat lui Colombres premiul În legătură cu care spiritul său artistic Își făcea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
și sacou tatuat și de neșters. Cu privire la pantalon, să păstrăm tăcerea. Atari precauții s-au dovedit fără efect. Reacțiunea s-a manifestat! Doctorul Kuno Fingermann, care la vremea aceea promova un Bureau de Relații cu Publicul la Centrul Producătorilor de Lână, a dat publicității volumul intitulat Esența veșmintelor e paltonul, pe care avea să-l completeze mult mai târziu cu Să ne Îmbrăcăm! Asemenea lovituri oarbe au avut răsunet În nucleul tinerilor care, Înpinși de elanul foarte comprehensibil de a se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
Total, care nu lăsa nici o portiță de ieșire și Îl Îngloba pe fericitul posesor din cap până-n picioare. Materialele preferate au fost pielea de proastă calitate și pânza impermeabilă, la care avea să se adauge În scurtă vreme pufoaica de lână, pentru amortizarea loviturilor. Lipsea amprenta estetică. A pus-o baroneasa de Servus, marcând o nouă cotitură. A revenit, ca primă măsură, la verticalism și la eliberarea brațelor și picioarelor. În conivență cu un grup mixt de metalurgiști, artiști ai sticlei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
pe acumularea statistică; pentru a, arăta tineretului că trei cu patru fac șapte, nu se adună patru bezele cu trei bezele, patru episcopi cu trei episcopi, patru cooperative cu trei cooperative, nici patru ghete de lac cu trei ciorapi de lână; intuită În fine legea, tânărul matematician captează faptul că, invariabil, trei cu patru fac șapte și nu are nevoie să repete experiența cu caramele, tigri care au gustat carne de om, stridii și telescoape. Istoria dorește o metodologie similară. Îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
să tai rău din rădăcini: m-am frecat cu prosopu dă bucătărie, mi-am băgat toate bătăturoaiele În umblătorii Fray Mocho, m-am Încurcat mai rău ca o caracatiță În mânecile dă la mâinile și cracii dă la salopeta dă lână - mameluc -, mi-am pus crăvățica cu desene animate care mi-ai dat-o tu dă Ziua Șoferului dă Autobuz ș-am ieșit sudând gras, pencă un ăla cu obrazu gros se săltase probabil peste calea publică și io l-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
vrun căpos se Întrecuse cu gluma pă când tomna Își aprindea fumeganta. Sigur că Salutaris, Nelly, după ochiu bun dă aprobator a lu camionagiu. Ce tablou mișto dă colorat: Spátola, cu tișortu dă toată Încrederea pus peste restu hainelor dă lână, ducea steagu; Îl urma câte patru În rând, Șurub etc. Să fi fost abia orele nouășpe după-masă când, În fine, ne-am ajuns la Avenida Mitre. Morpurgo s-a râs tot la gându că ieram d-acu În Avellaneda. Râdea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
aur", zice Sfântul Ioan, și între cele șapte sfeșnice am văzut pe unul care semăna cu Fiul Omului, îmbrăcat cu podir (veșmânt lung) și peste mijloc încins cu brâu de aur; iar la cap și la păr era alb ca lâna cea albă, ca zăpada și ochii Lui erau ca para focului (Apocalipsa,1, 12-14)". Desigur, sunt istorisiri ale tainicelor rugăciuni și chipuri pe care Dumnezeu le-a lăsat să se vadă. Însă dincolo de acestea, întruparea lui Dumnezeu și intrarea Lui
Discursul religios în mass-media. Cazul României postdecembriste by Liliana Naclad [Corola-publishinghouse/Journalistic/1410_a_2652]
-
albaștri, ușor îngălbeniți, o față mare, cu trăsături ferme, semănînd foarte mult cu un actor care te impresionează fără să scoată un cuvînt, doar încruntîndu-se ori doar zîmbind subțire și strîmb. S-a apropiat de birou, șchiopăta ușor, costumul de lînă, era destul de cald pentru luna aprilie, puteai crede că vara se năpustise deja peste lume, atârna în dreptul umerilor, mînecile păreau prea lungi. Cravata era desfăcută și un nasture de la cămașă se ițea din spatele ei. S-a sprijinit cu degetele îndoite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
lutul Vladiei. O dată cu plecarea prințului și fuga, pentru că fugă fusese de fapt plecarea lui Bîlbîie, care nu-și luase cu el nici măcar briciul, săpunul și piatra acră pe care le ținea pe pervazul ferestrei, lăsînd toate fleacurile, de la ciorapii de lînă albă pînă la afișele-reclamă și lădița cu mostre de care nici un comis-voiajor nu se desparte, orice ar fi, în Vladia s-a așternut o pace adormitoare timp de cîțiva ani. Forfoteala de la prăvăliile de pe Strada Mare s-a stins de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
nu prea mult, parcă le trecuse cheful de cîștig ori deveniseră înțelepți și pricepuseră că oricare cîștig în Vladia nu avea cum să iasă. Lumea se așeza cuminte în fața prăvăliei, unii veneau cu scăunele de acasă, femeile împleteau pieptare din lînă veche, deșirată din alte haine, se puneau la taifas, îl mai înjurau pe Iacobescu, ori pe Bercu, ori pe Șmil că o duc prea bine și continuau pălăvrăgeala cu cele mai proaspete amintiri despre prințul Șerban Pangratty și iubirea sa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]