7,912 matches
-
Pentru o mai bună înțelegere a infecțiilor intraabdominale este necesară reamintirea unor noțiuni de anatomie și fiziologie a peritoneului. Peritoneul este o membrană seroasă complexă alcătuită din celule epiteliale și un corion bogat în vase sanguine, limfatice și terminații nervoase. Membrana seroasă prezintă două foițe:Parietală, ce tapetează fața internă a pereților abdominali, iar la nivelul regiunii anterioare și ombilicale, este ridicată de vezică și de cordonul arterelor și venelor ombilicale. În această zonă este mult mai rezistentă ca foița viscerală
Peritonitele acute: tratament etiopatogenic by Dorin Stănescu () [Corola-publishinghouse/Science/91842_a_93199]
-
albe și mult mai groasă, rezistentă și opacă în regiunea lombară și a foselor iliace. Sub această foiță se află țesutul celular subperitoneal, variabil ca grosime în funcție de regiunea examinată. La nivelul rinichiului și bazinului, țesutul se condensează sub formă de membrană, formând fascii sau aponevroze. Acest țesut favorizează alunecarea în caz de solicitare la presiunea abdominală, ceea ce facilitează apariția herniilor la nivelul punctelor slabe. Aderența maximă a foiței peritoneale este la nivelul regiunii ombilicale și a crestei iliace.Viscerală, care vine
Peritonitele acute: tratament etiopatogenic by Dorin Stănescu () [Corola-publishinghouse/Science/91842_a_93199]
-
inflamator, se îngroașă, devine opacă, având aspectul unei plăci de culoare albă constatată pe suprafața viscerelor abdominale, mai ales pe ficat și splină. Este separată de organul pe care îl acoperă printr-un strat de țesut celular sub forma unei membrane de care poate fi izolată cu excepția ficatului și splinei. Peritoneul se reflectă de la peretele abdominal la viscere unindu-le între ele, formând mezouri și ligamente (ligamentul coronar al ficatului), epiploane (micul epiploon care pleacă de la stomac la ficat și apoi
Peritonitele acute: tratament etiopatogenic by Dorin Stănescu () [Corola-publishinghouse/Science/91842_a_93199]
-
spațiul parieto-colic stâng - între colonul descendent și peretele abdominal. Fosa iliacă stângă (cu sigmoidul) reprezintă punctul cel mai decliv al acestui spațiu. - cavitatea micului bazin aparține atât bazinului cât și cavității abdominale, reprezentând punctul cel mai decliv. Peritoneul este o membrană semipermeabilă, format dintr-un strat de celule mezoteliale ce acoperă în mod continuu țesutul celular extraperitoneal. Este un mezoteliu secretor, format din celule turtite, situate pe o membrană bazală și un strat conjunctiv vascular. Celulele mezoteliale sunt unite între ele
Peritonitele acute: tratament etiopatogenic by Dorin Stănescu () [Corola-publishinghouse/Science/91842_a_93199]
-
cât și cavității abdominale, reprezentând punctul cel mai decliv. Peritoneul este o membrană semipermeabilă, format dintr-un strat de celule mezoteliale ce acoperă în mod continuu țesutul celular extraperitoneal. Este un mezoteliu secretor, format din celule turtite, situate pe o membrană bazală și un strat conjunctiv vascular. Celulele mezoteliale sunt unite între ele printr-un complex biochimic care permite circulația macrofagelor de la și spre țesutul extraperitoneal, cu același mecanism ca și diapedeza leucocitelor (230). La suprafață celulele prezintă microvili. Peritoneul este
Peritonitele acute: tratament etiopatogenic by Dorin Stănescu () [Corola-publishinghouse/Science/91842_a_93199]
-
fel încât depășește puterea de absorbție a peritoneului acumulându-se în cavitate, iar din punct de vedere calitativ conține cantități crescute de fibrină și leucocite. De asemenea, poate antrena scăderea volemiei, antrenând scăderea tensiunii arteriale și ajutând schimburile de la nivelul membranelor celulare. Condițiile patologice care duc la aceste modificări sunt: - Procesele peritonitice - în care lichidul este de fapt un exsudat bogat în fibrină, mucină, elemente celulare, a căror prezență explică funcția peritoneului de luptă împotriva infecției, limitând-o și neutralizând efectele
Peritonitele acute: tratament etiopatogenic by Dorin Stănescu () [Corola-publishinghouse/Science/91842_a_93199]
-
sanguinolent. C. Funcția imunologică - este esențială în infecțiile abdominale și mai ales în peritonite. Primele care reacționează sunt celulele mezoteliale, transformându-se în macrofage libere, înglobând agenți patogeni pătrunși în cavitatea peritoneală și care se transformă în fibroblaști ce alcătuiesc membrane cu rolul de a limita procesul septic. Prezența acestor membrane poate determina bride între anse și perete abdominal, generând ocluzii intestinale (230). Prin capacitatea de a produce anticorpi, peritoneul are rol imunitar evident, fiind considerat organ imunofagocitar. Secreția și puterea
Peritonitele acute: tratament etiopatogenic by Dorin Stănescu () [Corola-publishinghouse/Science/91842_a_93199]
-
mai ales în peritonite. Primele care reacționează sunt celulele mezoteliale, transformându-se în macrofage libere, înglobând agenți patogeni pătrunși în cavitatea peritoneală și care se transformă în fibroblaști ce alcătuiesc membrane cu rolul de a limita procesul septic. Prezența acestor membrane poate determina bride între anse și perete abdominal, generând ocluzii intestinale (230). Prin capacitatea de a produce anticorpi, peritoneul are rol imunitar evident, fiind considerat organ imunofagocitar. Secreția și puterea de absorbție a seroasei influențează funcțiile fagocitară și imunitară. Creșterea
Peritonitele acute: tratament etiopatogenic by Dorin Stănescu () [Corola-publishinghouse/Science/91842_a_93199]
-
electronică s-a demonstrat următorul traseu microbian: - invadarea masivă fără fagocitare a citoplasmei mucoasei intestinale unde agenții patogeni nu formează fagozoni și nu sunt atacați și lezați de aparatul lizozomal al celulelor invadate; - agenții patogeni părăsesc celulele și traversează liber membrana bazală a epiteliului mucoasei, vasele vilozității, venele și chiliferele în sânul cărora staționează și proliferează; după 24 ore coloniile de microorganisme burează miliar peretele intestinului; alte studii au folosit imunofluorescența cu un anticorp monoclonal reactiv cu porțiunea lipidică A a
Peritonitele acute: tratament etiopatogenic by Dorin Stănescu () [Corola-publishinghouse/Science/91842_a_93199]
-
explică devierea și apariția inflamației, concomitent cu contractura musculară și paralizia musculaturii digestive. Marele epiploon, adevărat „jandarm” al cavității peritoneale, este atras de chimiotactism spre locul iritației și aderă de perforație; - peritonita declarată se caracterizează prin peritonită purulentă cu false membrane, instalarea șocului hipovolemic și toxicoseptic. Paralizia musculaturii digestive apărute în faza precedentă determină dilatația paralitică a anselor intestinale în care se acumulează o cantitate mare de lichid și gaze. Sechestrarea de apă și electroliți în lumenul și pereții tubului digestiv
Peritonitele acute: tratament etiopatogenic by Dorin Stănescu () [Corola-publishinghouse/Science/91842_a_93199]
-
cu cea intracelulară. Se pierd Na+, K+, Cl- și Mg2+ ca urmare a vărsăturilor și transpirației. Hipomagnezemia este responsabilă de fenomene nervoase. Este dereglată pompa de protoni Na+ și K+, ATP-aza K+ dependentă prin care sunt afectate schimburile de la nivelul membranelor celulare cu apariția acidozei metabolice (139). Dereglările schimburilor transcapilare și transmembrana sunt exacerbate și agravate de supradozarea toxemiei sistemice (prin resorbția exoendotoxinei microbiene, ce va declanșa cascada răspunsului inflamator sistemic cu apariția șocului toxicoseptic). - peritonita neglijată este faza evolutivă avansată
Peritonitele acute: tratament etiopatogenic by Dorin Stănescu () [Corola-publishinghouse/Science/91842_a_93199]
-
C5a, care stimulează producția de TNF-a din sistemul monocito-macrofagic. Consecințele activării complementului de către LPS sunt: - argumentarea fagocitozei prin favorizarea opsonizării; - eliberarea de factori chemotactici pentru PMN; - interferarea coagulării; - eliberarea de histamină din mastocite. În stadiul final al cascadei complementului, membrana celulei țintă este atacată și distrusă, astfel că principala consecință a activării acestuia este citotoxicitatea (41, 62). - metaboliților acidului arahidonic. Acesta este sintetizat din fosfolipide sub acțiunea fosfolipazei AII (PLAII) și ulterior este supus acțiunii a două sisteme enzimatice: - ciclooxigenazei
Peritonitele acute: tratament etiopatogenic by Dorin Stănescu () [Corola-publishinghouse/Science/91842_a_93199]
-
peritonitei și/sau șocului sever vor fi tratate cu vasopresoare inotrop-pozitive (dobutamină și dopamină sau noradrenalină și adrenalină). Administrarea de cortizon în doză mare și durată scurtă (maximum 2 zile) este benefică în sepsisul sever acționând ca un stabilizator de membrană, antitoxic, simpaticolitic postcapilar. Controlul sursei de infecție a peritoneului are 3 obiective: - eradicarea cauzei peritonitei acute prin metode chirurgicale și medicamentoase;prevenirea difuziunii infecției prin:eradicarea sursei de infecție; - controlul altor surse posibile concomitente; - lavaj energic al cavității peritoneale și
Peritonitele acute: tratament etiopatogenic by Dorin Stănescu () [Corola-publishinghouse/Science/91842_a_93199]
-
antibiograma. Caracterele organoleptice ale puroiului și aspectul viscerelor sunt elemente orientative pentru depistarea cauzei. Tratamentul chirurgical poate fi: - radical (apendicectomie, rezecție de stomac, intestin sau colon); - paliativ (sutura perforației, excludere) Tratamentul peritonitei constă în aspirarea puroiului, desfacerea aderențelor și falselor membrane, toaleta peritoneului prin lavaj cu soluție fiziologică călduță 2-10 l, până când lichidul devine limpede. Se pot folosi și soluții antiseptice: iodosept 1-2%, viden antiseptic 1%. Drenajul decliv cu tuburi de silicon este obligatoriu. În cazul peritonitelor grave însoțite de insuficiență
Peritonitele acute: tratament etiopatogenic by Dorin Stănescu () [Corola-publishinghouse/Science/91842_a_93199]
-
Bipolaris, Curvularia, Drechslera, Exserohilum and their teleomorphs. Mycological papers, no 158,1987; CAB International Mycological Institute, Kew, London, United Kingdom. 244. Smith W, Langedy KMJ: Acomparison between 1,36% and 3,86% glucose dialysis solution for the assessment of peritoneal membrane function. Peritoneal Dialysis International 2000; 20(6)734-741. 245. Snydman DR, Jacobus NV, McDermott LA, Ruthazer R, Golan Y, Goldstein EJ, Finegold SM, Harell LJ, Hecht DW, Jenkins SG, Pierson C, Venezia R, Yu V, Rihs J, Gorbach SL: National
Peritonitele acute: tratament etiopatogenic by Dorin Stănescu () [Corola-publishinghouse/Science/91842_a_93199]
-
Hill, New York, 1994. 292. Wong F, Bernard M, Balk R, et al: Sepsis in cirrhosis: report on the 7th meeting of the International Ascites Club. Gut 2005;54:718-25. 293. Wong TY, Szeto CC, Lai KB: Longitudinal study of peritoneal membrane function in continuous ambulatory peritoneal dialysis. Relationship with peritonitis and fibrosing factors. Peritoneal Dialysis International 2000; 20(6):679-685. 294. Wu HP, Chen CK, Chung K: Serial Cytokine levels in patients with severe sepsis. Inflamm Res, 2009; 33: 109-111. 295
Peritonitele acute: tratament etiopatogenic by Dorin Stănescu () [Corola-publishinghouse/Science/91842_a_93199]
-
5. Celulele ganglionare, care transmit semnalele în afara retinei, prin nervul optic, către creier (Guyton, 1996). Fazele proceselor fiziologice și biochimice comportă următoarele etape pe care, de altfel, le întâlnim la celelalte tipuri de viteză: durata recepționării stimulului, care determină depolarizarea membranei celulare a receptorului căruia i se adresează stimulul, și transformarea excitantului în influx nervos; transmiterea eferentă spre sistemul nervos central (durata este variabilă - pentru impulsuri vizuale, acustice, olfactive 5 10 ms, iar pentru cele cutanate sau proprioceptive 20 25 ms
ASPECTE MORFOLOGICE, FUNCŢIONALE ŞI MOTRICE LA COPII CU DIZABILITATE MENTALĂ by Bogdan Constantin UNGUREAN () [Corola-publishinghouse/Science/379_a_654]
-
fie parțial insinuat în stroma endometrială. Embrioblastul se împarte în două straturi: epiblastul (ectodermul primar) și hipoblastul (endodermul primar). în interiorul epiblastului se dezvoltă o cavitate denumită cavitatea amniotică, mărainită de un strat de celule, derivate tot din epiblast, ce formează membrana amniotică. Epiblastul și hipoblastul restant formează un disc bilaminar localizat între cavitatea amniotică și cavitatea blastocistică. Celulele discului aerminal bilateral vor da naștere embrionului propriu-zis și contribuie la formarea membranelor extraembrionare (Fiaura 3). 1. Decidua cu vase sanauine 2. Lacune
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
un strat de celule, derivate tot din epiblast, ce formează membrana amniotică. Epiblastul și hipoblastul restant formează un disc bilaminar localizat între cavitatea amniotică și cavitatea blastocistică. Celulele discului aerminal bilateral vor da naștere embrionului propriu-zis și contribuie la formarea membranelor extraembrionare (Fiaura 3). 1. Decidua cu vase sanauine 2. Lacune trofoblastice cu sânae 3. Discul embrionar bilaminar 4. Mezoblastul extraembrionar și începutul formării celomului extraembrionar 5. Sacul vitelin 6. Fibrină 7. Membrana exocelomică 8. Celulele endoblastice 9. Endoblastul 10. Ectoblastul
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
da naștere embrionului propriu-zis și contribuie la formarea membranelor extraembrionare (Fiaura 3). 1. Decidua cu vase sanauine 2. Lacune trofoblastice cu sânae 3. Discul embrionar bilaminar 4. Mezoblastul extraembrionar și începutul formării celomului extraembrionar 5. Sacul vitelin 6. Fibrină 7. Membrana exocelomică 8. Celulele endoblastice 9. Endoblastul 10. Ectoblastul 11. Joncțiunea amnio- ectoblastică 12. Cavitatea amniotică 13. Epiteliul endometrului - unele transformă cavitatea blastocistică în sac vitelin primar; - altele transformă sacul vitelin primar în sac vitelin secundar sau definitiv. La mijlocul celei de
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
a doua de endoderm și splahno-pleură. în aceste condiții se pot delimita plicile embrionare: ectomezodermală și endomezodermală care țin de la șanțul marainal până la fundul de sac celomic. Din mezodermul axial se formează coarda dorsală ce se întinde între cele două membrane didermice - bucală și cloacală; mezodermul paraxial edifică somitele, și placa nefrotomială; lama mezodemală se clivează în somato- și splanho-pleură. Somitele vor continua să se separe pe seama mezodermului paraxial și să se diferențieze în elemente primordiale mezodermice: -mioame - din care se
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
și alta caudală - care se termină în fund de sac: intestin anterior/posterior; între acestea două se va forma viitorul intestin subțire datorită faptului că marainile laterale ale discului embrionar continuă să se alipească. Placa laterală mezodermică dă naștere la membranele seroase care mărainesc celomul: - somatopleura, ce îmbracă suprafața internă a peretelui corpului; - splanhnopleura, care învelește tubul intestinal. Porțiunea abdominală a intestinului subțire este suspendată în celom prin foița reflectată bistratificată numită mezenter dorsal. în săptămâna a patra se realizează și
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
precum și cu suprafața ventrală a mezodermului intestinului anterior, astfel subîmpărțind cavitatea pericardică primitivă într-o cavitate pericardică definitivă și două cavități pleurale. Cele două cavități pleurale comunică numai parțial cu cavitatea abdominală, prin două canale pericardo-peritoneale dorsale. Septul transvers împreună cu membranele pleuroperitoneale formează cea mai mare parte a viitorului mușchi diafraam. în ziua a 22-a are loc la nivelul intestinului anterior o invaainare ventrală - rezultând diverticul respirator (muaure pulmonar; plămân primordial); pe măsură ce diverticulul respirator se dezvoltă, rămâne învelit de mezodermul
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
să ajunaă proaresiv la forma, dimensiunile și structura care le caracterizează. La vertebratele superioare scheletul nu este format în perioada embrionară și fetală din țesut osos, ci este de natură conjuctivă. Oasele bolții craniene și ale feței se formează din membranele conjunctive, în timp ce restul pieselor osoase ale aparatului locomotor derivă din cartilajul hialin. Osteoaeneza constă în formarea unui complex albuminoido-celular care înlocuiește scheletul cartilaainos sau membranos al embrionului și asiaură în același timp procesul de creștere în lunaime/arosime al osului
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
anastomozându-se unele cu altele și formând lacunele lui Howship. Acestea sunt căptușite cu o sinaură pătură de osteoblaste sub influența cărora se formează lacunele osoase ce înalobează osteoblastele și limitează un conduct central: canalul Havers. Osificarea secundara a oaselor de membrană (osificarea desmală) este omoaenă de la centru la periferie, păstrând la început spațiile interosoase (fontanelele sau liniile suturale) necesare pentru dezvoltarea și modelarea craniului la naștere. La unele dintre oasele feței și craniului apar, prin procesul de resobție modelată, o serie
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]