6,553 matches
-
o nemțoaică înstărită, căreia i-a povestit cum "comuniștii au ucis-o pe biata lui soție...", comițînd conștient delictul de bigamie, întrucît știa că aceasta este în viață și închisă. Cu averea soției sale a profitat de posibilitățile oferite de Miracolul Economic din Germania postbelică și a devenit foarte bogat. În toți acești ani, s-a lăudat deschis față de numeroși români demni de crezare (care mi-au relatat vorbele sale) că el a fost cel care a comandat echipa morții, dînd
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
absența disputelor interstatale și extinderea constantă a formelor instituționalizate de cooperare intraeuropeană, precum și redresarea susținută după 30 de ani de dezastru economic și „normalizarea” păcii, a optimismului și prosperității - toate acestea pledau pentru o reacție hiperbolică. Vindecarea Europei era un „miracol”. Europa „postnațională” Învățase lecțiile amare ale istoriei recente. Un continent pașnic și senin se ridicase, asemenea păsării Phoenix, din cenușa propriului trecut criminal (și sinucigaș). Ca multe alte mituri, și această povestire agreabilă despre Europa din cea de-a doua
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
Wells, The War in the Air (1908) Problema umană pe care războiul o lasă În urmă e fără precedent - În fapt sau În imaginație. Niciodată structura vieții nu a fost astfel distrusă, pulverizată... Anne O’Hare McCormick Toată lumea tânjește după miracole și vindecări. Războiul i-a trimis pe napolitani Înapoi În Evul Mediu. Norman Lewis, Naples ’44 Europa de după cel de-al doilea război mondial era un adevărat spectacol al sărăciei și dezolării. Fotografiile și documentarele vremii Înfățișează cortegii jalnice de
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
agrară italiană a eșuat. Scopul ei declarat - soluționarea „problemei Sudului” - va fi atins abia după un deceniu, și atunci doar parțial, când țărănimea din Sud Își va fi abandonat pământurile, plecând În căutare de lucru spre orașele Înfloritoare din Nordul „miracolului” italian. Sudul Italiei era oricum un caz dificil. În Franța Însă, micii arendași au fost stimulați prin noile prevederi legislative să investească În ferme, În timp ce existența unor sisteme ingenioase de credit agricol și a băncilor rurale le dădea posibilitatea practică
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
pe terenul viran de la marginea orașelor pentru a-i adăposti pe cei fără acoperiș până la construcția necesarului de locuințe. În sondajele de după război, pe primul loc În rândul grijilor e „locuința”; În filmul lui Vittorio de Sica Miracolo a Milano (Miracol la Milano, 1951), o mulțime fără adăpost cântă „Vrem un acoperiș deaspura capului, vrem să credem, noi și copiii, În ziua de mâine”. Modelele de consum În Europa postbelică reflectau penuria prelungită de pe continent și impactul durabil al Marii Crize
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
local, regional și național. Fiecare organism social, de la sindicate la cluburile sportive, se declina În variantele creștin-democrat, socialist, comunist, republican și liberal. Din punctul de vedere al „Omului Economic”, sistemul avea pierderi imense și contraria inițiativa privată și eficiența fiscală. „Miracolul economic” italian s-a produs, cum vom vedea, mai degrabă În ciuda sistemului decât datorită lui. și totuși, stabilitatea politică a Italiei postbelice a fost condiția crucială pentru progresul economic al țării și transformarea socială care i-a urmat. Iar acea
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
cel mai dramatic - și, cel mai important, cu siguranță - de stabilizare politică În Europa postbelică este, când Îl privim retrospectiv, și cel mai puțin surprinzător. În momentul aderării la NATO În 1955, Republica Federală Germană era de mult pe drumul miracolului economic (Wirtschaftswunder) cu care se mândrea. Dar Republica de la Bonn era și mai de apreciat pentru faptul că infirmase cu succes previziunile numeroșilor observatori din ambele tabere, care prevestiseră ce putea fi mai rău. Sub conducerea lui Konrad Adenauer, Germania
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
căutau consolare și exemplu În afara Europei, În aspirațiile și frământările viitoarei Lumi a Treia. și În Europa de Est iluziile au fost spulberate. După cum relata un diplomat britanic din Budapesta la 31 octombrie, la apogeul primei serii de lupte: „Este aproape un miracol că poporul maghiar a Înfruntat și respins acest asalt diabolic. Ei nu vor uita și nu vor ierta niciodată”. Însă maghiarii nu erau singurii care aveau să fie afectați de mesajul tancurilor sovietice. Studenții români au demonstrat În sprijinul vecinilor
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
aici). Din același motiv, Olanda a surclasat-o În aceste decenii pe vecina ei industrializată Belgia, beneficiind de transferul surplusului de forță de muncă rurală În sectoarele până acum subdezvoltate ale industriei și serviciilor. Rolul guvernului și al planificării În miracolul economic european este mai greu de măsurat. În unele locuri a părut aproape superfluu. „Noua” economie din nordul Italiei, de exemplu, Își trăgea mai toată energia din miile de firme mici - compuse din lucrători familiali care deseori lucrau și ca
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
Întreagă generație, una dintre cele mai amărâte și Înapoiate regiuni ale Europei. Dată fiind viteza cu care Nordul industrializat avansa - Într-o anumită măsură, așa cum vom vedea, grație muncitorilor din Sud -, uimitoare nu este neputința Cassei de a produce un miracol la sud de Roma, ci faptul că regiunea a reușit până la urmă să țină pasul. Pentru acest lucru trebuie să recunoaștem meritul autorităților de la Roma. În alte părți, rolul guvernului a variat, dar nu a fost niciodată neglijabil. În Franța
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
o economie planificată și de un stat asistențial, Într-o formă sau alta. Ele erau, prin urmare, produsul politicilor guvernamentale și al voinței colective. Condiția care a Înlesnit succesul lor fără precedent trebuie căutată, Însă, dincolo de acțiunea guvernamentală directă. Declanșatorul miracolului economic european și al transformărilor sociale și culturale care i-au urmat a fost creșterea rapidă și susținută a populației Europei. Europa mai văzuse explozii demografice În trecut - cel mai recent la mijlocul secolului al XIX-lea. Dar acestea nu au
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
celorlalte țări occidentale 1. În 1958, economia vest-germană era deja mai prosperă decât cea a Marii Britanii. În ochii multor observatori, Regatul Unit avea toate șansele să devină oaia neagră a Europei. Sursele acestei răsturnări ironice de situație sunt instructive. Premisa „miracolului” economic german al anilor ’50 a fost revirimentul din anii ’30. Investițiile naziștilor - În comunicații, armament și producția de autovehicule, În optică, În industriile chimică, constructoare de mașini și a metalelor neferoase - au fost Întreprinse pentru o economie adaptată la
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
din Sud spre Nord În prima jumătate a deceniului crease În Milano, Torino și alte orașe industriale din Nord o cerere de transport, servicii, educație și mai ales de locuințe căreia guvernele nu au reușit niciodată să-i facă față. „Miracolul economic” italian s-a produs mai târziu decât În alte părți, iar tranziția de la o societate agrară a fost mai abruptă. În consecință, neplăcerile primului val de industrializare s-au suprapus și ciocnit cu șocul modernității. Forța de muncă necalificată
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
să lucreze În fabrici și În industria turistică În plină dezvoltare: În 1971, numai un spaniol din cinci lucra În agricultură. Deja la jumătatea anilor ’60, după criteriile ONU, Spania Încetase să mai fie „o țară În curs de dezvoltare”. „Miracolul economic” al lui Franco nu trebuie exagerat. Spania nu era Împovărată de rămășițele unui imperiu și nu a avut de suportat costurile sociale și economice ale decolonizării. Afluxul de capital străin nu provenea din exportul de bunuri spaniole, ci din
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
mai găsit niciodată de lucru și au rămas, practic, pentru tot restul vieții dependenți de stat. Dacă foștii lor patroni au devenit În unele cazuri (mai ales În industria oțelului) companii profitabile, acest lucru s-a Întâmplat nu atât prin miracolul proprietății private, cât fiindcă guvernele doamnei Thatcher i-au despovărat de prețul ridicat al forței de muncă, transferând costul excedentului de muncitori În sfera „socialului”, sub formă de șomaj subvenționat de stat. Privatizarea anumitor industrii și servicii publice a fost
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
pe consumatori, el se mulțumea cu o imitație palidă a capitalismului. Est-germanul Erich Honecker, care În 1971 i-a succedat lui Walter Ulbricht la conducerea partidului, avea și el ca obiectiv să le ofere cetățenilor RDG o versiune modestă a „miracolului” vest-german din anii ’50. O vreme, strategia a avut un oarecare succes. Nivelul de trai din Cehoslovacia, Ungaria și Polonia a crescut În anii ’70, cel puțin după criteriul consumului. Numărul de automobile și de televizoare - bunurile durabile definitorii pentru
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
văzut, ele se angajaseră deja În acest proces Înainte de 1989, fie pentru că diformitățile moștenite din perioada sovietică nu erau patologice, ca În cazul vecinilor mai puțin norocoși (În această privință, comparația dintre Ungaria și România este grăitoare). și desigur că miracolele transfomării economice care erau palpabile În anumite capitale - Praga, Varșovia sau Budapesta - nu au fost egalate În provinciile mai Îndepărtate. Ca Întotdeauna, adevăratele granițe din Europa Centrală și de Est nu se aflau Între țări, ci Între centrele urbane prospere
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
Europa, unde naționaliștii au putut exploata cu succes susceptibilitățile comunitare, e că pentru majoritatea cetățenilor din Belgia modernă viața este liniștită și Îndestulată. E pace (dacă nu În țară, cel puțin cu alte țări) și aceeași prosperitate care a girat „miracolul flamand” a reușit să atenueze politica ranchiunei lingvistice. Această observație este la fel de valabilă În Catalonia și chiar În anumite părți din Scoția, unde argumentele cele mai radicale În favoarea independenței naționale s-au pleoștit treptat sub efectul unui belșug nemaivăzut și
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
la războiul civil european care Începuse În 1914: un interregn de 40 de ani Între Înfrângerea lui Adolf Hitler și rezolvarea finală a sechelelor războiului. Când lumea anilor 1945-1989 a dispărut, iluziile ei au devenit mult mai vizibile. Mult trâmbițatul „miracol economic” din Europa Occidentală postbelică a readus regiunea la performanțele de productivitate și comerț internațional din perioada 1914-1945, după care ratele creșterii economice s-au stabilizat la un nivel comparabil, În mare, cu cel de la sfârșitul secolului al XIX-lea
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
Michael 500 Forsythe, William 708-709 Forța Europeană de Apărare (FEA) 227 forță de muncă 36-37; importată 309-313 Forumul Cetățenesc - vezi Cehoslovacia fotbal 712-713 Foucault, Michel 369-370, 440-441 Fourastié, Jean 300 Fraga, Manuel 479-480 Franco, Francisco 427-428, 463, 474-476, 641, 680; miracol economic 475; moartea 450 Frank, Josef 182 Franks, Oliver 102 Franța; Acordul de la Evian 267; Algeria 263-267; anticomuniști 206, 516; apelul NATO 147-148; atitudinea față de uniunea vamală europeană 153-155; Biserica Catolică În perioada postbelică 215; ca imperiu 116, 260-271; capacitate
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
30; divizarea 113, 127, 226; evrei În 737-739; Germania de Est - vezi Germania de Est; Germania de Vest - vezi Germania de Vest; harta Germaniei și Austriei după al doilea război mondial 64; intelectuali 194; membră NATO 587; Memorialul Holocaustului 752; miracol economic 330; musulmani 676; necesitatea de a recunoaște suferințele 747; nostalgia 700; numărul mare de femei În perioada postbelică 32; obediență sârguincioasă 255; ostalgia 700; Partidul Catolic de Centru 86; Partidul Nazist - vezi Germania nazistă; pedepsirea criminalilor de război 62-63
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
246; ziare literare și politice 194 Germania nazistă; campania de bombardare 30; contribuția la ocuparea țărilor 28; Holocaust - vezi Holocaust; lagăre de prizonieri 32; programul de reeducare și denazificare 63-69; rezistența Împotriva Î 44-45; soluția finală - vezi Holocaust; sursă a miracolului economic 330; tratamentul est-europenilor 31; tratamentul națiunilor ocupate 50; tratamentul vest-europenilor 31; țări ocupate 27-28 Gerõ, Ernõ 291-292 Gheorghiu-Dej, Gheorghe 165, 177-178, 183 Giannini, Guglielmo 60 Gide, André 262 Gide, Charles 150 Gierek, Edward 533-535, 538-539 Gimes, Miklós 295 Ginzburg
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
199 Herzl, Theodor 714 Heuss, Theodor 251 Heydrich, Reinhard 752 Heym, Stefan 564 hindus 676 hippy 367 Hitler, Adolf 22; Austria, prima victimă 16, 61; deportați 36; divizarea Europei 50; Holocaust - vezi Holocaust; invadarea Poloniei 27; politica drept sursă a miracolului economic 330; privire asupra Germaniei de Vest (În anii ’60) 395; privire asupra Germaniei postbelice 739; rolul Armatei Roșii la Înfrângerea lui Î 63; soluția finală - vezi Holocaust; unificarea Europei În timpul lui Î 151; ura germanilor față de Î 737; vezi
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
fascismul 45; greve 381-383; industria cinematografică 354-355; Institutul pentru Reconstrucție Industrială (IRI) 240, 510; intelectuali 196-199; intermediari economici și agenții 239-240; legea avortului 450; Liga Lombardă 642; Liga Nordului 642, 667, 678; Mafia 438, 680; marxiști 382-383; Mezzogiorno 221, 239; miracol economic 381; mișcare grevistă (din 1969) 381-384; mișcări studențești 381-384; musulmani 676; naționalizări postbelice 336; opoziția față de extinderea Uniunii Europene 668; partide comuniste 86, 93, 197, 297, 372, 382-383, 437, 455; partide politice (anii ’60) 377; Partidul Acțiunii 74; Partidul
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
Surtout dans leș recueils de jeunesse, le poète est émerveillé par la lumière et la beauté de la vie. Dans leș poèmes de maturité, le moi poétique ne croit plus aux miracles : " [...] am cântat cu pescarii [...]/visând corăbii încărcate/de un miracol străin. " " [...] j'ai chanté avec leș pêcheurs [...]/rêvant des navires chargés/de miracle étranger. " (Tristețe metafizica/Tristesse métaphysique) (Miclău, 1978 : 353) ; " [...] oh, nicio minune nu se-mplinește./ Nu se-mplinește, nu se-mplinește ! " " [...] oh, aucun miracle ne s'accomplit./ Ne
[Corola-publishinghouse/Science/1467_a_2765]