8,218 matches
-
E ora 10.00. Pe locul unde a căzut la datorie Kiril, de fapt, pe locul unde i-a căzut în cap lui Kiril un chinez din cauza unei datorii la bancă și a forței gravitaționale, trei francezi din Martinica se prefac că lucrează la piedestalul unei statui a imigrantului necunoscut. Se prefac, pentru că materialele de construcții pe care le-au primit le-au dat și ei mai departe, de sufletul lui Kiril. După ce au scos cofrajul, în locul unui paralelipiped de un
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
Kiril, de fapt, pe locul unde i-a căzut în cap lui Kiril un chinez din cauza unei datorii la bancă și a forței gravitaționale, trei francezi din Martinica se prefac că lucrează la piedestalul unei statui a imigrantului necunoscut. Se prefac, pentru că materialele de construcții pe care le-au primit le-au dat și ei mai departe, de sufletul lui Kiril. După ce au scos cofrajul, în locul unui paralelipiped de un metru patruzeci înălțime, cu o bază de un metru pătrat, a
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
o prostie. — Așa am zis și eu, dar șefii mei sunt de altă părere. Vă mai dăm și treizeci de euro diurnă, ridică Anghel oferta la un nivel la care puțini români pot să reziste. Ce fel de diurnă? se preface Lionel că nu pricepe, francez in spe fiind. — De supraviețuire. Sperăm să vă ajungă banii ăștia să supraviețuiți: în România, viața unui om a rămas ieftină. Anghel îi întinde biletul, voucherul și plicul cu bani. — Vă rog să semnați aici
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
un mârâit amenințător dinăuntru. Și tot invariabil, de fiecare dată se lasă în genunchi, scoate fulgerător pistolul din toc, îl îndreaptă spre ușă și spune, pe un ton de agent secret justițiar din filmele de acțiune: — Mori, Robespierre, bestie! Se preface că trage, murmurând pac, pac, pac! Bichonul îl aude și se repede în ușă, ca și cum ar vrea să iasă și să muște. După ce e mulțumit de numărul de bufnituri pe care le aude - sperând ca Robespierre să-și rupă gâtul
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
miracole, cu figuri strălucitoare... Atunci un cântec se năștea în mine, o rugă-n poem, În care inima mea suia din umbre la lumină Și dând numele lor acestor Străini Prezenți în juru-mi, Zeii Naturii, Și lăsând Spiritul să se prefacă-n cuvânt, în icoană Să dezleg întru fericire enigma vieții.... (Empedocle, versiunea a III-a, actul I, scena III) Într-un poem de arzătoare incantație, Nur Narr! Nur Dichter! "Numai nebun ! Numai Poet !", filozoful poet Friedrich Nietzsche proclamă că poetul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1515_a_2813]
-
strălucește la fel de tare”(p-55). Mda...CÎți artiști celebri, cîte vedete autentice, nu și-ar dori să mai simtă, la o aparentă consacrare, căldura soarelui?!... Și lucrul acesta este perceput, pînă la urmă, de spectatorii cu vocație : cînd comedienii se prefac că joacă, și publicul se preface că că se uită - zice Dodin. Iar histrionii foarte populari, care alcătuiesc o „echipă națională de televiziune”, Îl mîhnesc teribil pe autorul cărții :”Sunt Îngrozit de puterea de detașare și de răceala lor. Nu
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
CÎți artiști celebri, cîte vedete autentice, nu și-ar dori să mai simtă, la o aparentă consacrare, căldura soarelui?!... Și lucrul acesta este perceput, pînă la urmă, de spectatorii cu vocație : cînd comedienii se prefac că joacă, și publicul se preface că că se uită - zice Dodin. Iar histrionii foarte populari, care alcătuiesc o „echipă națională de televiziune”, Îl mîhnesc teribil pe autorul cărții :”Sunt Îngrozit de puterea de detașare și de răceala lor. Nu le simt durerea, impulsul. Unii numesc
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
De aceea, îți voi face astfel, Israele, și fiindcă îți voi face astfel, pregătește-te să întîlnești pe Dumnezeul tău, Israele! 13. Căci iată că El a întocmit munții, a făcut vîntul, și spune omului pînă și gîndurile lui. El preface zorile în întuneric, și umblă pe înălțimile pămîntului: Domnul, Dumnezeul oștirilor este Numele Lui. $5 1. Ascultați cuvîntul acesta, cîntecul acesta de jale, pe care-l fac pentru voi, casa lui Israel! 2. "A căzut și nu se va mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85063_a_85850]
-
fi nimicit. 6. Căutați pe Domnul, și veți trăi! Temeți-vă ca nu cumva să apuce ca un foc casa lui Iosif, și focul acesta s-o mistuie, fără să fie cineva la Betel ca să-l stingă, 7. voi care prefaceți dreptul în pelin, și călcați dreptatea în picioare! 8. El a făcut Cloșca cu pui și Orionul, El preface întunericul în zori, iar ziua în noapte neagră; El cheamă apele mării, și le varsă pe fața pămîntului: Domnul este Numele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85063_a_85850]
-
casa lui Iosif, și focul acesta s-o mistuie, fără să fie cineva la Betel ca să-l stingă, 7. voi care prefaceți dreptul în pelin, și călcați dreptatea în picioare! 8. El a făcut Cloșca cu pui și Orionul, El preface întunericul în zori, iar ziua în noapte neagră; El cheamă apele mării, și le varsă pe fața pămîntului: Domnul este Numele Lui. 9. El aduce ca fulgerul prăpădul peste cei puternici, așa că nimicirea vine peste cetățui." 10. Ei urăsc pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85063_a_85850]
-
Numele Domnului!" 11. Căci iată că Domnul poruncește să se dărîme casa cea mare, și să se facă bucăți casa cea mică. 12. Pot caii să alerge pe o stîncă? Sau poate cineva să are marea cu boii, de ați prefăcut judecata în otravă și roada dreptății în pelin? 13. Vă bucurați de lucruri de nimic și ziceți: Oare nu prin tăria noastră am cîștigat noi putere?" 14. De aceea, iată, voi ridica împotriva voastră, casa lui Israel, zice Domnul, Dumnezeul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85063_a_85850]
-
coapte. 2. El a zis: "Ce vezi, Amos?" Eu am răspuns: "Un coș cu poame coapte." Și Domnul mi-a zis: "A venit sfîrșitul poporului Meu Israel; nu-l mai pot ierta. 3. În ziua aceea, cîntecele Templului se vor preface în gemete, zice Domnul Dumnezeu, pretutindeni vor arunca în tăcere o mulțime de trupuri moarte." 4. Ascultați lucrul acesta, voi care mîncați pe cel lipsit, și prăpădiți pe cei nenorociți din țară. 5. Voi, care ziceți: Cînd va trece luna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85063_a_85850]
-
Nu se va umfla toată țara ca rîul, ridicîndu-se și coborîndu-se iarăși ca rîul Egiptului? 9. În ziua aceea, zice Domnul Dumnezeu, voi face să asfințească soarele la amiază, și voi întuneca pămîntul ziua în amiaza mare. 10. Vă voi preface sărbătorile în jale, și toate cîntările în bociri pentru morți, voi acoperi toate coapsele cu saci. Și voi face toate capetele pleșuve, voi arunca țara într-o jale ca pentru un singur fiu, și sfîrșitul ei va fi ca o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85063_a_85850]
-
e argat. Cum să nu plângi când durerea, Cu-adânca sa țepușă A venit la braț cu fierea, Nu pleacă de la ușă? Cum să nu plângi când probă faci Chiar și prin orișice atom? Nu poți, nu poți să te prefaci - Lacrima e pentru om. Nu poți să crezi că-i dus pe veci Cu mari meniri amorul, Îndepărtând cu ochii reci Ce scaldă sfănt fiorul. El s-a dus, lacrima spune Mult mai mult ca un cuvânt: Viața toată îți
Reflecții minore pe teme majore by Ioan Saizu-Nora () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91695_a_92329]
-
Chiar speranța s-a-necat În amar nevindecat, Căci de când mă știu sub soare Sunt cu zbucium în prinsoare, Numai moartea-mi va da pace Când va fi, fi-va rapace Și orice aș fi făcut În uitări s-au prefăcut Și-s ferice prin toți porii - N-am dorit premii și glorii, Nici o clipă n-am țintit, Deși visul m-a ghiontit. 4 septembrie 2004 REFLECȚII (CLXI) Bun venit astăzi pe lume, Înger cu trăiri umane, Va rămâne în renume
Reflecții minore pe teme majore by Ioan Saizu-Nora () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91695_a_92329]
-
cred că cei mulți au în suflet altceva! Nu sunt învățat să aștept compasiune Și nici singur nu am trăit mai bine. Vreau din nou acel ceva frumos din copilărie Când zâmbeam cu toții, nu aveam nimic dar eram liniștiți. Și prefăcându-mă că nimic nu s-a schimbat Haotic scormonesc într-un viitor rigid. Știu că ți se pare hilar Dar acum, visez... în liniște, alături de tine! Albastru Eu totuși am să vă spun că iubesc. Nu contează că sunt respins
by MIHAI TODERICĂ [Corola-publishinghouse/Imaginative/1008_a_2516]
-
Păi alta nu vrem, dom’ Băcănel, decât să vă facem om, bre. Vrem să vă facem președinte, la partidul lu’ matale, aici la noi, pă județ, când va fi să fie! Nu simțiți unde bate evenimentele, ce tot vă mai prefaceți că nu știți! Vă codiți, cu nazuri de-astea parșive, ca Mantinela asta la acadeaua de-a luat-o în păpușoi, fără să știe ce-i aia, de i-a distrus viitorul și i-a schilodit caracterul destinului! Și-acuma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
Ca un mesaj al idealurilor noastre. Am avut alta, din Franța, de-am purtat-o, da-ncepuse să ruginească. Îmi păta cămășile la buric. Am luat-o pe-asta. În fond, la ce s-o mai țin. Cizmarul răsucea cureaua, prefăcându-se interesat de vorbăria bătrânelului. În cele din urmă îi înapoie centura. Clătină din cap neputincios, resemnat. - Zău, n-am instrument. Și e păcat s-o stric. Asta-i de muzeu, tataie. Bătrânul tresări atins. Trase cureaua. - Te rog, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
de la gard. Mai eram cu o prietenă, Macronela, nu știu dacă o cunoașteți părinte, că a plecat demult din sat. O fată foarte tristă. Dar deșteaptă, de ziceai că s-a născut profesoară, nu altceva! - Erai și tu atunci? se prefăcu că se miră popa. Tot eu am dus-o la groapă și pă coana Natalița. Am plecat mai devreme atunci, n-am prins bătaia. Dar țin minte, s-au judecat vreo trei ani. - Eram, că venisem cu mama. Stăteam și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
cu ’jdemii de chestii cu Revoluția asta. Vorbea, strângând-se în el, ca și cum ar fi vrut să-l facă să priceapă cât mai bine spusele ei. Chicoti, amuzată. - Îți dai seama cum s-a compromis folclorul? - Mai aveți folclor? se prefăcu el mirat. Nu l-ați vândut și p’ăsta? Ea nu-l luă în seamă. Continua să chicotească. - Nepoata lui Goncea, Nicoleta, e măritată cu prefectul. Unul din Șoptireanca, de-al lui Soporan. Bairamul de mâine de la prefectură e plătit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
meu, Sè vè mai aduc ceva? e Rudi, Da, o cafea! Fèrè zahèr, Rudi! Prea bine! Plecarea lui Vlad nu schimbè firește cu nimic lucrurile și totuși o simt că pe un semn care mi se face, nu mè pot preface cè nu-i aud chemarea, dar decizia mea de sub dus, constatarea cè nu mè mai gândesc la Corina?! Rudi îmi lasè tècut cafeaua lângè pachetul de țigèri, o trag mai aproape de mine, VI Am sunat-o în seara urmètoare, nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
-a venit Maria și-ți cere pe Arald! "Arald nu vrei tu fruntea pe sânul meu s-o culci? Tu zeu cu ochii negri... o, ce frumoși ochi ai! Las-să-ți înlănțui gâtul cu părul meu bălaiu, Vieața, tinerețea mi-ai prefăcut-o-n raiu, Las-să mă uit în ochi-ți ucizător de dulci". {EminescuOpI 96} Și blânde, triste glasuri din vuiet se desfac, Acușa la ureche-i un cântec vechiu străbate Ca murmur de izvoare prin frunzele uscate, Acuș o armonie
Opere 01 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295582_a_296911]
-
și răzimase capul bălaiu de al lui umăr. " Arald, nu vrei pe sînu-mi tu fruntea ta s-o culci? Tu zeu cu ochii negri... O! ce frumoși ochi ai... Las-să-ți înlănțui gâtul cu părul meu bălaiu... Vieața, tinereța mi-ai prefăcut-o-n raiu - Las-să mă uit în ochi-ți ucizător de dulci! " Miroase-adormitoare văzduhul îl îngreun- Căci vântul adunat-a de flori de teiu troiene Și le așterne-n calea reginei dunărene. Prin frunze aiurează șoptirile-i a lene, Când
Opere 01 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295582_a_296911]
-
pe râuri, Valurile verzi de grîe legănîndu-se pe lanuri, Mările țărmuitoare și cetăți lângă limanuri, Toate se întind nainte-i... ca pe-un uriaș covor, Vede țară lângă țară și popor lângă popor - Ca prin neguri alburie se strevăd și se prefac În întinsă-mpărăție sub o umbră de copac. Vulturii porniți la ceruri, pân-la ramuri nu ajung; Dar un vânt de biruință se pornește îndelung Și lovește rânduri, rânduri în frunzișul sunător, Strigăte de Allah! Allah! se aud pe sus prin
Opere 01 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295582_a_296911]
-
să o iubească. Știe oare ea că poate ca să-ți dea o lume-ntreagă, C-aruncîndu-se în valuri și cercând să te-nțeleagă Ar împlea-a ta adâncime cu luceferi luminoși? Cu zâmbiri de curtezană și cu ochi bisericoși, S-ar preface că pricepe. Măgulite toate sunt De-a fi umbra frumuseții cei eterne pe pământ. O femeie între flori zi-i și o floare-ntre femei - Ș-o să-i placă. Dar o pune să aleagă între trei Ce-o-nconjoară, toți
Opere 01 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295582_a_296911]