7,057 matches
-
în largul mării, gata să atace la un semnal, dar asta numai după ce au căpătat ce-au cerut. Și de unde o să facem rost de aur? Tommaso le-a dat idei, la început, destul de jenat. Îl vom lua din biserici, vom sustrage sarcofagele, vom spolia altarele, vom jefui casele nobililor. Nu avem altă soluție, iar miza e mare. Atunci când apele se vor fi liniștit și spaniolii își vor fi luat tălpășița, vom pune la loc tot ce vom fi luat. Adunarea dură
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
-o, ca și acel Dante pe care toată lumea îl onorează. Ai mintea-ntreagă, fra' Rommaso, sau delirezi ca atunci când ai îndrăznit să concepi construirea unor caravele pentru a naviga fără pânze și fără vâsle, folosindu-te de o mașină care sustrage sunetele spațiilor nesfârșite ale cerurilor? Doar delirul e semn de bunătate și de gândire rațională. Vreți să-mi anchetați și visele? Vreți să faceți dintr-un fluture un urs, și dintr-o sapă o cruce? Ți-ai imaginat și chiar
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
de scandalul de la Briatico, atunci când a violat trei călugărițe virgine. În plus a lăsat gravidă o femeie pe care apoi frații ei au omorât-o. Fra' Tommaso, azi e vorba de tine, de lipsurile și răzvrătirile tale. Eu nu mă sustrag niciunei răspunderi cu condiția ca acuzațiile să fie adevărate și susținute de oameni cumsecade, iar nu de indivizi care ar trebui să atârne în ștreang, ca de pildă acești doi nenorociți. Populația din Calabria își face semnul crucii numai ce
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
școlii noiciene era unul benefic în măsură în care constituia o insulă de supraviețuire a spiritului creativ în bezna roșie. Pe fondul unui vid spiritual și cultural instituit de puterea politică, filosoful român continua să gândească și să producă autentic, sustrăgându-se, pe cât posibil, contextului istoricizant, prin asceza sa întru spirit. Desigur, se pot adăuga și alte nume importante ale elitei intelectuale interbelice care au oferit o alternativă discursului ideologizant: Petre Țuțea, Ernest Bernea, Vasile Băncilă ș.a. Putem astfel vorbi de
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
numeroase cazuri între comunicarea verbală și cea nonverbală. Comunicarea disonantă sistematică din familie, resimțită ca atare de individul în cauză, în particular de copii și adolescenți, conduce la stres psihic, la depresii și, în final, la tendința de a se sustrage situației presante. Cerințele contradictorii de comportamente foarte concrete sau de așteptări mai abstracte de rol sunt prezente, după cum afirmă W. Jordan (1972), atât la familiile centrifugale, cât și la cele integrative (figura 11). Diagrama de mai jos arată că în
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
ireconciliabili, în practică politică, anume cele ale Austriei, dar, mai ales, ale Rusiei. Ca urmare, principalul obiectiv pe care și l-a propus diplomația revoluției l-a constituit evitarea pericolului că provinciile europene ale Imperiului Otoman să-i fi fost sustrase de Austria sau de Rusia. Pentru că, într-un astfel de caz, ar fi fost pusă în discuție însăși existența acestuia ca putere europeană, ceea ce ar fi antrenat un intreg cortegiu de consecințe negative asupra viitorului sistem politic european, în realizarea
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
Moldova. Faptul că lansaseră și zvonul că la conducerea acesteia urma să fi fie instalat fostul domn fanariot al Moldovei, Alexandru Mavrocordat-Firaris82, partizan declarat al Rusiei, pe teritoriul căreia se refugiase în preajma declanșării războiului din anul 1787, pentru a se sustrage consecințelor trădării intereselor otomane, sugerează ideea că Ecaterina a II-a intenționa să-și creeze nu numai o bază materială, ci, în egală măsură, și una "morală" de pe care să relanseze, cu mai multă eficacitate, politica să orientala. Căci, este
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
corecția", adică să-i declare război 38. Drept recompensă, Rusia capătă mână liberă în problema orientala, pentru a o "rezolva", potrivit obiectivelor sale, de vreme ce, conform stipulațiilor articolului opt, Franța urma, în condițiile specificate, să o sprijine că, împreună, să-i "sustragă" Imperiului Otoman provinciile sale europene. Nu, însă, chiar pe toate, căci Napoleon nu dorea o Rusie stăpâna pe intreg Orientul European, de unde ar fi putut pune sub un grav semn de întrebare realizarea propriei sale politici orientale și chiar continentale
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
l'amitié de Napoléon" (s. Ven.C.)115. Cu toate acestea, în realitate, raporturile ruso-franceze rămâneau grevate de obiectivele politice urmărite de cele două mari imperii pe Continent. Dacă Napoleon era stăpânit de temerea că Rusia s-ar fi putut sustrage sistemului său continental, Alexandru îl bănuia pe "aliatul" sau că-i submina, pe de o parte, politica să orientala 116, iar pe de alta, ca urmărea să favorizeze 111 "La Russie est et restera amie de l'Angleterre et notre
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
de l'Italie, presque complètement de l'Allemagne"293. Mai mult chiar, pe masura ce armatele franceze înaintau spre Polonia, în urmărirea celor ruse, Austria riscă să piardă și posesiunile sale poloneze, recte Galiția 294. În acele condiții, Austria a preferat neutralitatea, sustrăgându-se presiunilor lui Napoleon de a i se alătură împotriva Rusiei, invocând tocmai temerea față de represaliile acesteia din urmă și, pe cale de consecință, "de compromettre să situation en Galicie"295. Cu toate acestea, Austria și-a luat măsuri de precauție
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
șes intérêts auprès de la Porte dans leș Comtes de St. Priest et Choiseul, le Genéral Sebastiani et le Marquis de Riviere" (s. Ven.C.) (cf., Sveriges Riksarkivet, Kabinettet/UD Huvudarkivet, E2D 229, Konstantinopel 1817-1818). Imperiului Otoman să-i fi fost sustrase de Austria sau de Rusia. Deoarece, într-un astfel de caz, ar fi fost pusă în discuție însăși existența acestuia că mare putere europeană, ceea ce ar fi antrenat un intreg cortegiu de consecințe negative asupra viitorului sistem politic european, în
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
loc, în câțiva ani, pedagogiei carnagiului și terorii de stat. Titu Maiorescu moare în același an în care Lenin oferă lumii întregi regenerarea revoluționară. Între 1789 și 1917, categoria revoluționarului colonizează imaginarul occidental. Nici una dintre țările experimentând modernizarea nu se sustrage forței de seducție a unui ideal care trimite la edificarea unui viitor din care iregularitatea prezentului să fie eliminată. Revoluția este prezența fără de care acest lung interval de confruntare, încercări și tribulații politice nu poate fi înțeles. Umbra lui 1789
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
fost înfăptuită de mulți creștini (ut a multis actum) sau, să inventeze ceva pentru a evita săvârșirea unor gesturi idolatrice și contrare eticii creștine, precum omuciderea, sau, în ultimă analiză (novissime), dacă nu i-ar fi fost posibil să se sustragă unor asemenea acte ori să dezerteze, ar trebui să se supună martiriului, după cum vrea credința celui care nu prestează serviciul militar. Prin folosirea termenului «novissime», Tertulian nu pare să accentueze căutarea cu orice preț a martiriului, dimpotrivă, pare să-l
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
creștinilor; neidentificat cu exactitate), răstoarnă termenii acuzației făcându-i responsabili chiar pe păgâni pentru imoralitatea lor ce provoca pedeapsa divină. În Ad Demetrianum, 17, ni se prezintă o analogie evidentă conceptelor dezvoltate de Tertulian, pentru care creștinii renunțau să se sustragă vieții sociale pentru a nu pune în pericol stabilitatea Imperiului, spre deosebire de Ciprian pentru care motivul principal care sublinia disensiunea profundă a comportamentului dintre creștini și păgâni era dictată de confidența celor dintâi în Dumnezeul biblic. Persecuția nu a provocat rebeliune
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
cei care asistă, complăcându-se de uciderea vreunei ființe omenești, plecând de la conștiinciozitatea lor, ar deveni din punct de vedere moral participanți la acea cruzime. Ironizând ideea numirii de joc (ludus) a unei crime, acuză oamenii că s-ar fi sustras umanității (humanitas) și implicit legăturii fraterne. Spre deosebire de alți scriitori creștini Lactanțiu folosește cu o frecvență majoră termeni de tipul omul și umanitatea: concepția sa despre sacralitatea vieții umane este mult mai distinctă și mai aprofundată. Textul ne spune că interdicția
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
semn de lealitate, o măsură a devoțiunii supușilor față de propriul stăpân, în chip deosebit a magistraților și a soldaților care, prin oficiul pe care îl acopereau, se aflau în supunere ierarhică față de împărat, de la a cărui cinstire nu se puteau sustrage fără a cădea ipso facto în delictul de insubordonare, punibil prin lege. 4.2. Antimilitarismul montaniștilor Montanismul era o sectă creștină fondată în Frigia, către anul 172 de Montanus, preot al lui Cybele. Convertindu-se la creștinism, cu entuziasmul specific
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
de a plăti o taxă care le irita conștiința religioasă, spre deosebire de Domițian care a poruncit cu toată rigoarea și fără nici o excepție achitarea acesteia atât de evrei cât și de creștini. Era o obligație față de stat: cine încerca să se sustragă trebuia să fie pedepsit. Evreii au reușit să-i târască după ideile lor și pe creștini, provocând contra lor o persecuție nedeclarată oficial. Critica modernă nu recunoaște în Domițian un adevărat persecutor al creștinismului și respinge judecățile, în opinia sa
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
de alte religii, infiltrate în stat. Persecuțiile sale contra maniheilor și a creștinilor sunt parte integrantă din planul său de purificare generală a Imperiului și din criteriul adoptat de el, potrivit căruia, adeptul oricărei noi religii, care căuta să se sustragă celei aparținând Romei, comitea un delict împotriva statului, punibil conform legilor în vigoare: Căci e cel mai mare delict să renunți la cele care, statornicite și hotărâte o dată pentru totdeauna de către cei vechi, își mențin și își respectă starea și
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
faptul că scepticismul lui Foucault se diferențiază radical de cel al lui Rene Descartes sau al lui David Hume, întrucât întreprinderile transformatoare ale lui Foucault nu sfârșesc niciodată în regimul futilității. Filosofia lui Foucault își propune libertatea de a se sustrage, în mod sănătos, în vederea celor mai nobile scopuri iar libertatea, în sine, reprezintă un asemenea scop dogmelor de orice fel. Prin urmare, demersul criticismului permanent al lui Michel Foucault pune sub semnul întrebării aparenta "naturalețe" a oricărei forme de existență
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
prin faptul omis, liniștit În inexpresivitatea sa, invulnerabil din perspectiva «marii» morale, căci, repetăm, el nu face nimic care să fie brutal reprobabil, omul mediocru e depozitarul cel mai perfid al mizeriei morale. și el există În fiecare din noi, sustrăgându-se oricărui proces prin tocmai crasa lui banalitate... Păcatul lui nu e că spune mari minciuni, ci că nu evită cea mai evitabilă mică minciună; nu că amână marele gest de autenticitate, ci că nu face nici măcar gestica minimei decențe
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
este În stare să și respecte, să Înfăptuiască. Μ Duelul, indiferent pe ce plan s-ar desfășura (intelectual, moral, cultural etc.), n-ar avea nici un haz dacă n-ar presupune o anumită egalitate a competitorilor. Μ Nimeni nu se poate sustrage unui moment de recunoaștere lucidă a limitelor posibilităților sale psihologice sau a limitelor existenței sale umane. Ceea ce ne diferențiază Însă sunt situațiile În care această recunoaștere se produce și care sunt caracteristice fiecăruia dintre noi: astfel, unii realizează recunoașterea doar
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
dar nu s-a putut abține să-l domine sub raport psihologic). Μ Când Într-un om există un solid fond moral, acesta are putere de destin, În sensul că se Înfăptuiește de la sine: cel În cauză nu se poate sustrage imperativelor Înscrise În fibra sa morală (Întregul teatru antic grecesc este plin de tragedia unor oameni a căror vină nu a fost decât una singură: personalitatea lor a fost dominată de un prea puternic mesaj etic). Μ Pasiunea are calitatea
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
adesea, ca urmare a acelor concursuri de Împrejurări de care nu e lipsită viața, În situații delicate În care eram constrâns să-mi spun părerea În legătură cu cărți pe care nu le citisem. Pentru că predau literatura la universitate, nu mă pot sustrage obligației de a comenta cărți pe care, de cele mai multe ori, nu le-am deschis. E adevărat că e și cazul majorității studenților care mă ascultă, Însă ajunge ca unul singur să fi avut ocazia să citească textul despre care vorbesc
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
a lumii prin poezie, folosirea capacității limbajului poetic de a transmite mesaje emoționale către lector, printr-o organizare particulară, specifică unui mod de comunicare original"40 sunt coordonatele definitorii ale noului tip de viziune poetică, de la care poeta nu se sustrage. Variabila care o individualizează o constituie, însă, sensibilitatea revărsată în literă, care îi înnobilează estetica, transportând-o spre transcendent. Rescriind ideea de romantism cald și diafan, pe care îl învestește cu sensurile unei purități severe sau cu sentimentul tainei, prin intermediul
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
de suferință numai dezgust. Și o crescîndă amăgire de sine. Prins în roțile unui mecanism implacabil, uniformizator, amploaiatul de al asigurări sociale s-a birocratizat pînă la autoanulare, conformismul care zăcea într-unul ieșind fatalmente al suprafață. Căutând să se sustragă unui climat irespirabil, insul și-a denaturat ființa și în el instinctul vieții e pe cale să se stingă. E, într-adevăr, un fel de moarte... O alunecare lentă în nonsens, în vacuitate, într-un vid absorbant unde, cu eul împuținat
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]