7,387 matches
-
-l plâng. Doar visul mi-e averea! Tu, floare, poți să-ți așterni dorul pe-o piatră de râu Și să-ți ții amoru-n frâu. Eu, bietul, doar piatră lui Brâncuși vreau să-i fiu! Timpul în firimituri Clipele-și scutură praful de pe aripi în grimase purtându-și masca; eu îmi cos speranța de mâneca zilei uzând cuvinte rătăcite-n cerul gurii. Poate vrea timpul să mă irosească învechindu-mă-n pasul lui neînceput. Abil, în vreme se afundă. Nu vrea
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
în hăul alteia. Atunci am început să mă joc cu nuanțe de existență cerându-le crinilor să înflorească doar pentru a-mi goli durerea-n ei. Pe dinafară, în nervuri de emoții, le-a germinat osânda-n feciorie. S-au scuturat de cutazanța mea arătând cu degetul spre neputința de a curăța până la alb pustiul cuibului rămas. De atunci, mi se tot scutură petalele. Nostalgic murmur Spun glasului meu s-adie-n sunet de talpă pustie pe cărarea ce-și caută rostul și-
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
goli durerea-n ei. Pe dinafară, în nervuri de emoții, le-a germinat osânda-n feciorie. S-au scuturat de cutazanța mea arătând cu degetul spre neputința de a curăța până la alb pustiul cuibului rămas. De atunci, mi se tot scutură petalele. Nostalgic murmur Spun glasului meu s-adie-n sunet de talpă pustie pe cărarea ce-și caută rostul și-și vrea mântuire. Dau pasului meu o toamnă cu miros de castane, când vremea îmi curge în liniști pe pală de vânt
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
celor ce au avut răbdarea să-și coboare privirea asupra modestelor mele încercări literare. Una dintre poeziile mele se regăsește în paginile “bijuteriei Cleopatrei”, antologia de poezii “însemne” si altele sunt în curs de tipărire într-o nouă antologie. își scutură timpul petala Nu ridica tu, primul, piatra! Nu mă lovi, oricum mă doare! Nu-i cerul vinovat că poarta Nu se deschide, azi, spre soare! Și nu-mi zâmbi amar și aspru De dincolo de zări apuse! Nu stinge cel din
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
Nu mă lovi, oricum mă doare! Nu-i cerul vinovat că poarta Nu se deschide, azi, spre soare! Și nu-mi zâmbi amar și aspru De dincolo de zări apuse! Nu stinge cel din urmă astru, Sub geana pleoapelor închise! își scutură timpul petala Peste îmbrățișări pierdute; Iar lacătul închide zala Iubirii cu ecouri mute. Urme de pași se sting în noapte, Pierdute-n ceața dintre noi. Se sting și ultimele șoapte, Lăsându-ne mpietriți și goi. S-a destrămat vraja albastră
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
catastrofă. Mă luase durerea de cap. — Luke! Vrei să le spui ceva numeroșilor tăi fani? Vivian torcea în microfon ca o cântăreață de lounge. La început, Luke părea c-ar fi preferat să nu facă asta - dar apoi s-a scuturat de starea de disconfort, s-a dus către microfon și l-a luat din mâna lui Vivian. Ea și-a pus palma pe brațul lui, bătând din gene și aplecându-se ca să-i aplice un sărut dublu, languros. — Mulțumesc, Vivian
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
nebunia asta? — O hartă cu stegulețe roșii și albastre, desfășurată pe o masă de campanie, zice Roja cu gîndul aiurea, ceva palpabil, care să fie viu, să ne scoată din amorțeală, să ne aducă cu picioarele pe pămînt, să ne scuture puțin, un cutremur, poate? — Ascultă, Tîrnăcop, zice Dendé, unde ai învățat să vorbești tu așa de elevat sau le dai drumul pe de rost ca un papagal care nu știe ce spune? — Fragmente cosmice, dom’ Roja, reia Tîrnăcop fără să
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
e de acord Bătrînul, și ia uite cum le făceau ăștia jocul, la NBC, la mama dracului, mușcaseră momeala, secretarul de stat Backer, care zice că sprijină orice efort de a ajuta Frontul Salvării Naționale din România care încearcă să scuture jugul unei dictaturi foarte opresive, asta cam în același moment în care Piticul și Scorpia se găseau în fața plutonului de execuție. În rest, aceeași poveste, Poștașule, ei acolo, noi aici, Cheney, Roland Dumas, guvernul Olandei, ambasadorul SUA la București speră
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
sau la ușă. Astfel de tensionări bruște ale unui corp complet relaxat nu numai că anulează complet beneficiile terapeutice ale exercițiului, ci pot fi și dăunătoare pentru inimă. Când sunteți pregătit să „vă reveniți în simțiri”, începeți prin a vă scutura ușor degetele de la mâini și de la picioare ritmic, apoi rotiți-vă gleznele și încheieturile mâinilor și flexați-vă grupele principale de mușchi ai brațelor și picioarelor. Întindeți-vă fața și gâtul, contractați-le într-o grimasă, apoi întindeți-le din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
în sus, până când ajung să se plieze pe sânii ei, bărbatul o penetrează și pătrunde adânc în interior. Folosind înfigeri adânci și superficiale, el face ca Tulpina de Jad să frece Sămânța ei. Simțind plăcere, corpul femeii tremură și se scutură. Când Fluxul yin începe să se scurgă, bărbatul trebuie să înfigă puternic, până în cea mai adâncă extremitate, fiind atent să nu rănească femeia. Dacă bărbatul reușește să facă acest lucru fără a-și pierde sperma, vitaliatea sa va crește însutit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
o capacitate de opt-zece litri. Turnați șase litri de coniac, rom sau vodcă. Cel mai gustos amestec pare a fi cel de coniac pe jumătate și rom pe jumătate. Acoperiți cuva bine și puneți-o la macerat pentru trei-șase luni. Scuturați-o ușor din când în când, pentru a ajuta la amestecarea ingredientelor. După ce au trecut trei-șase luni (cu cât mai mult timp trece, cu atât amestecul este mai tare), scurgeți aproximativ jumătate din lichid și strecurați-l în sticle curate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
pentru a scurge lichidul rămas în plante. Aceasta este substanța cea mai concentrată. Îndulciți fiecare sticlă de Vin de Primăvară folosind câteva cuburi de zahăr cristalin brut ori o lingură de miere sau două de sirop pur de fructoză și scuturați bine. Zahărul brut dă poțiunii o consistență ușor vâscoasă, asemănătoare lichiorului. Îndulcitorii facilitează și metabolizarea rapidă a extractelor din plante conținute în licoare. Licoarea strecurată poate fi tulbure la început, dar, după ce este lăsată să se limpezească timp de câteva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
că un alt sughiț veni să spulbere Încrederea lui Brândușă În puterile tămăduitoare ale „Borsecului”. Înainte de a se Înfuria și a se recunoaște astfel Învins, apucă din nou sticla cu pricina și, ridicându-se greoi, o apropie de bec. O scutură bine, apoi așteptă Încordat ca bulele de gaz să dispară una câte una; ; repetă operațiunea În nădejdea că va obține infirmarea presimțirilor negre care Îl Încercau și, pentru că nu mai avea putere, sau socotea inutilă a treia Încercare, declară uimit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
mâloși. Prima măsură care se impunea dată fiind „eminența” mutării era să-și Împacheteze lucrurile. Apoi să le Încarce Într-un vagon. Mâine va da ordin să fie tras la peron. Altfel te muți când totul e pregătit. Nevastă-sa scutura energic o pătură la geamul dormitorului. Îi trimise bezele și Își continuă marșul triumfal spre ușa pe care scria „Șeful stației”. Pe masă Îl aștepta un plic. Îl deschise fără emoții. Acum, răspunderea sa față de Gara Veche era doar un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
țânțari pe aici. Cartier nou... După cum auzi, nu ne lipsesc broaștele. Încolo, e bine, nu? Da, e bine. Etajul cinci, două camere decomandate, dulapuri În perete. Nu ne plângem. Era să uit balconul. Avem și balcon. Grațian fuma În picioare. Scutura scrumul Într-o cutie de tablă, fostă conservă de pește. Se Îngrășase. Barba sură, părul mai rar. Doar zâmbetul era același, Înșelător ca o savană, adăpostind cu egală generozitate gheara leului și glezna antilopei. Cu slujba cum o duci? Mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
spus la „Minerul”. Am alimentat și... Ce să vezi? M-am pomenit În stradă cu inima ușoară și aripile grele. Am rămas la sol de unde Îți și telefonez. Alo, mă auzi? Alo, Zorela? Mă auzi? Gheretă suflă În receptor, Îi scutură, Îl duse din nou la ureche. Nu se Înșela: la capătul celălalt al firului cineva sforăia fără griji. Poștașul puse receptorul În furcă și Începu să-și maseze genunchii. Ați sunat la o oră nepotrivită, domnule Gheretă, Îl certă blând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
observau Își ziceau că era vorba de o femeie excentrică și că era dreptul ei la urma urmei să facă ce făcea. Tocmai când Începuse să creadă că alesese de fapt o formă inedită de sinucidere, cineva Începu să o scuture de zăpadă. Era un bărbat cu fular roșu și ochelari rotunzi de sârmă. I se păru cunoscut, Îl mai văzuse undeva: Tu ce dracu’ cauți aici? Întrebă ea fără să clipească. Vând antene parabolice, răspunse el prompt, fără să-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
de ascuțiți. Reușea cel mult să o acopere cu dâre subțiri de salivă, În timp ce ea Îi zâmbea absentă, ghemuită În somn ca Într-o crisalidă transparentă, În așteptarea unor mângâeri divine. La intrarea În bloc ea se opri ca să se scuture de zăpadă. Se pregătea să facă și el același lucru când observă o mână Întinsă, un zâmbet prietenos, de femeie bine educată, dar distantă și, În sfârșit, oribilul „pa”, rar folosit de ea, urmat de un „pe mâine” neutru. Ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
ei, până mai ieri neted și tare ca o piatră de râu, rotund acum ca o lună Înflorită În care dormea o vietate ciudată asemenea ciobănașului din lună și la care se uitase și ea cândva ca toată lumea. Macii se scuturau de rouă și Îi stropeau fața. Asta era un lucru bun, dar domnul Húsvágó a zis atunci pe limba ei: Copila mea, tu ai febră, tu ești bólnavă. Trebuie să chemăm un doctor! Dar, mai Întâi, să ducem la el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
nu zăresc nici un nor Dar unde-o fi vântul ori vrea să-și ascundă Sub mantia-i veche tristețe și dor Din șoapte-auzindu-mă vântul tresare Își flutură-n aer brațele lungi Iar păsări ce uită de cuib și visare Se scutură-n frunze cu triluri prelungi M-agăț cu privirea mirată-n senin Uitând de vremelnic și gânduri ce dor Pe suflet s-așterne un zâmbet sublim Și simt cum spre Tine mă-nalț iar în zbor
Amiaza by Elena Marin Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83234_a_84559]
-
când Lee aplica lovituri sub centură ca să stoarcă informații, iar eu interveneam și luam apărarea sacului său de box, obțineam întotdeauna ceea ce doream. Parteneriatul nostru nu era unul perfect. Când lucram în ture de câte douăzeci și patru de ore, Lee îi scutura pe drogați de tabletele de benzedrină și apoi înghițea câte un pumn de tablete odată ca să rămână treaz. După aceea fiecare negru devenea „cioroi“, fiecare alb un „căcat cu ochi“, iar fiecare mexican un „Pancho“. Bruta din el ieșea la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
vârstă, care tăiau frunză la câini pe scările unei cocioabe excesiv de dărăpănate, și am remarcat că ăia patru ne-au mirosit că suntem polițiști. — Drogați, îi etichetă Lee. Se știe că Nash se învârte pe lângă cioroi, așa că hai să-i scuturăm puțin. Dacă sunt pe felie cu el, scoatem de la ei o adresă, ceva. Am încuviințat din cap. Lee opri brusc mașina în mijlocul străzii. Am coborât și ne-am îndreptat spre ei. Cei patru și-au vârât mâinile în buzunare și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
mele și mă pricep al dracului de bine să împac și capra, și varza. În plus, vorbesc mai bine când stau jos. Crezi că se poate? Am înșfăcat scaunul și i l-am pus în față. Dolphine se ridică, își scutură costumul și se lăsă pe el. Mi-am băgat pistolul în teacă. — Rar și de la început. Dolphine își suflă peste unghii, apoi le frecă de cămașă. Am apucat celălalt scaun din șandrama și m-am așezat cu speteaza în față
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
praf... — De ce nu le-ai oprit?... șopti Felix către Dromiket 4. — Am uitat, răspunse acesta ridicând din umeri și urcă spre interiorul navei. „Bourul” mai trepidă puțin și se opri. — V-aș ruga să poftiți cu mine, le zise pedagogul, scuturându-și tweedul și aranjându-și pălăria. Îi conduse la baza unui turn, de unde luară liftul până în vârf, pe un fel de terasă deschisă. — Sistemul nostru e foarte simplu, zise pedagogul după ce îi lăsă să admire priveliștea întregului așezământ. El se bazează
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
își petrecea așa de mult timp în cortul femeilor. Nu însoțea restul grupului în soarele primăvăratic sau noaptea în răcoarea brizei. Dar când era lună nouă - subțiratică și sfioasă, abia arătându-se pe cer - Zilpa ieșea afară, pe câmp, își scutura părul, bătea din palme și cânta, implorând luna să se întoarcă. Când a venit Iacob, Bilha era un copil de opt ani și nu-și amintește nimic din acea zi. - Probabil era cățărată într-un copac pe undeva, își sugea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]