70,637 matches
-
fiind deficient în ceea ce privește atributele necesare pentru atingerea obiectivelor importante. Deci depresivul prezintă distorsiuni specifice, el are o viziune negativă despre sine și o evaluare negativă a viitorului său: triada cognitivă. Triada cognitivă sau stilul cognitiv negativ și depresia Triada cognitivă constă în anumite pattern-uri de gândire care îl determină pe cel în cauză să-și aprecieze situația ca și propria sa personalitate și posibilitățile sale în termeni negativi. cognițiile, conceptele, negative față de sine, respectiv autoevaluarea negativă (worthlessness) structurează o concepție
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
în interpretarea evenimentelor vieții. Disfuncțiile cognitive sunt considerate ca nucleu al depresiei, iar modificările afective și fizice, ca și alte trăsături asociate ale depresiei, sunt consecințe ale disfuncțiilor cognitive (Beck, 1979)197. Variabile de la un ins la altul, disfuncțiile cognitive constau într-un mod particular de interpretare a realității, în funcție de schemele și respectiv ipotezele cognitive subiacente. Denumite și erori sistematice ale procesului de gândire, disfuncțiile cognitive scapă examenului clinic de rutină al pacientului, dar sunt foarte bine identificate în cursul psihoterapiei
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
în cursul psihoterapiei. Distorsionările cognitive evidențiate de Beck în depresie sunt: * inferențele arbitrare: subiectul trage o concluzie fără a avea suficiente dovezi; * abstragerea selectivă: implică focalizarea asupra unor aspecte ale situației, cu ignorarea altora mai importante și mai relevante; * suprageneralizarea: constă în extinderea unei concluzii trase de pe urma examinării unei situații particulare la un număr mare de evenimente; * amplificarea / minimalizarea: constă în exagerarea sau, dimpotrivă, reducerea importanței unor evenimente. Minimalizarea se aseamănă cu desconsiderarea pozitivului, când subiectul afirmă că evenimentele pozitive nu
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
avea suficiente dovezi; * abstragerea selectivă: implică focalizarea asupra unor aspecte ale situației, cu ignorarea altora mai importante și mai relevante; * suprageneralizarea: constă în extinderea unei concluzii trase de pe urma examinării unei situații particulare la un număr mare de evenimente; * amplificarea / minimalizarea: constă în exagerarea sau, dimpotrivă, reducerea importanței unor evenimente. Minimalizarea se aseamănă cu desconsiderarea pozitivului, când subiectul afirmă că evenimentele pozitive nu contează; * personalizarea: presupune raportarea evenimentelor la propria persoană, fără a exista o bază logică pentru a face acest lucru
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
orientată înspre prevenirea debutului tulburării de panică și reducerea simptomelor de panică, intervenție reprezentată de cursul Don't panic "Nu te panica", (conform Peter Meulenbeek, Godelief Willemse, Filip Smit, Anton van Balkom, Philip Spinhoven și Pim Cuijpers, 2008)360. Aceasta constă în opt ședințe a câte două ore, în grupe de câte 12 persoane. Scopul acestui studiu este de a evalua eficiența acestei intervenții timpurii bazată pe principii cognitiv-comportamentale asupra reducerii simptomatologiei tulburării de panică. S-a presupus că lotul experimental
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
aleg drept scene ale acțiunii mai ales reuniuni de familie. Bunăoară, textul titular al volumului Dacă privim în ochi privighetoarea descrie o nuntă, iar motivația acțiunii centrale nu e livrată, așa cum se întâmplă și cu alte situații, îndeobște ciudate. Literaritatea constă tocmai în imprecizie, în întreținerea enigmaticului. Nu se urmărește propunerea vreunei semnificații, ci, probabil, exersarea autorului în surprinderea unor jocuri de stări sufletești și înregistrarea de senzații. Altcândva, în relatarea altei nunți, naratorul, concomitrent și personaj, se menține la nivel
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289972_a_291301]
-
în Ochiul ciclopului. Tudor Arghezi, prozatorul (1981), cea dintâi exegeză de dimensiuni mai ample a prozei argheziene. Aici sunt puse în evidență individualitatea fiecărei lucrări, dar și imaginea caleidoscopică a artei de prozator a lui Tudor Arghezi. Forța scriitorului ar consta în extraordinara însumare de perspective multiple ce se deschid privirii sale „ciclopice”, într-o viziune ce îmbină aspectele paradisiace și infernale ale existenței. În studiul de sinteză Introducere în opera lui Zaharia Stancu (1985), I. analizează poezia, publicistica și proza
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287583_a_288912]
-
zonă18, institutul editează publicații periodice - Țara Fagilor, Revista Bucovineană, Septentrion, Codrul Cosminului, Bucovina literară etc. - în care predomină studii de anvergură cu caracter interdisciplinar. Un proiect de amploare pe care Centrul ar fi trebuit să îl pună în practică a constat în conceperea unei Enciclopedii a Bucovinei axată pe câteva teme majore: istorie, pământul, oamenii, economie, cultură, administrația și viața politică, Bucovina în lumina dreptului istoric și internațional, structura socială și etnică a Bucovinei, sate și orașe (monografii), personalități cultural științifice
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
principalul mecanism de alocare a rolurilor pe măsura implicării și a eforturilor individuale 5. Din perspectivă constructivistă, educației i s-a conferit funcția de reproducere culturală, perpetuând inegalitățile sociale și economice din generație în generație 6. Pentru individ, scopul final constă în dobândirea puterii (libido dominandi) prin manipularea prestigiului obținut din convertirea diferitelor tipuri de capital în capital simbolic recunoscut ca legitim. Intelectualul este însă rodul educației moderne concepute pe baze meritocratice. Dacă poziționăm intelectualul în afara claselor sociale, conform viziunii lui
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
de treburile lumești 9. Se resimțea de fapt nevoia unei schimbări în structura socială a intelectualilor. Modelul "cărturarului boem" devenise desuet și tenta mai degrabă politica și carierismul bazat pe asumarea rolurilor politice 10. Pentru tânăra generație, factorul privilegiat a constat însă în modificările la nivelul structurii spirituale. Sensibilitatea melancolică și pesimistă, ca moștenire a romantismului, în tandem cu trăirile existențialiste s-au metamorfozat pentru mulți în program politic 11. În spațiul românesc, alți factorii interni și individuali, dar și contextul
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
câmpul cultural exercitând autoritate prin producerea de bunuri culturale. 1.2 Intelectualul și bunurile culturale Autonomizarea producției culturale se desăvârșește treptat, ajungând ca în secolul XIX să fie dezbărată de orice tutelă sau constrângeri estetice. Unicul reper al intelectualului profesionist constă în regulile artistice sau intelectuale impuse de predecesori. Intelectualul și artistul dobândesc statutul de producători de bunuri simbolice, înțelese atât sub aspect material, ca marfă pe piața culturală, cât și ca obiecte simbolice cu valoare recunoscută de public 12. Apelând
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
societatea americană și cea europeană, Lipset atrage atenția asupra ignorării intelectualului american de către propria societate, ceea ce îi creează un complex de inferioritate, cu atât mai mult cu cât echivalentul său european se bucură de recunoaștere și prestigiu. Explicația fenomenului ar consta în tipul de organizare socială în cele două continente: egalitarianismul american vs. structura rigidă a claselor în Europa 18. Despre o fascinație a intelectualismului alimentată de politica educației în Europa, inclusiv în România interbelică, voi discuta însă în cele ce
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
Alexandrescu constata că studiile universitare ale tinerilor cu origini sociale modeste constituie un sistem de echivalență și de transformare reciprocă a științei (savoir) în putere (pouvoir). Iar capitalul educațional dobândit în străinătate devine sursă de putere în țară. Condiția metamorfozei constă însă în omologarea științei prin diplomă 28. Meritocrația nu va constitui însă unicul mecanism de promovare socială. În istoria socială a elitelor intelectuale române ale secolelor XIX-XX - mai ales a categoriei universitarilor - istoricul Lucian Nastasă aduce în discuție complementaritatea altor
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
rare, eventual lipsite de curajul de a se manifesta 33. Cu toate acestea, generația antebelică de intelectuali - care corespunde mai mult sau mai puțin modelelor ideale sau idealizate - nu poate fi contestată. Pentru intelectualii din vechea gardă, dezideratul suprem a constat în unirea provinciilor într-un stat național unitar, toate acțiunile în câmp politic și cultural fiind dedicate acestui scop. Prin raportare la această generație, intelectualitatea interbelică se dorea eliberată de "povara" politicului și fidelă exclusiv creației prin care cultura românească
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
Constantin Noica, tânăr filosof afirmat în capitală, dar care își plămădea filosofia în liniștea muntoasă din Sinaia. Îndrumarea sa pentru tinerii intelectuali ar viza părăsirea cât mai grabnică a capitalei - căreia, oricum, îi neagă mult clamată atmosferă culturală - în aceasta constând, de fapt, maturitatea intelectuală 53. În aceeași tonalitate se exprimă și scriitorul bucovinean Mircea Streinul, un alt izolat am zice, care înainte de a oferi vreo soluție exodului, neagă pretențiile capitalei de centru cultural, considerând că Bucovina sau Ardealul sunt "mai
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
care se vor transpune și intelectualii provinciei, și care se va elibera de dorința de parvenire și carieră, și va fi animat, în schimb, de dorința de "jertfă anonimă" și "eroism nerăsplătit". Pentru Smântânescu, soluția pare mult mai pragmatică și constă în canalizarea energiilor locale sub pavăza străjeriei, în scopul ridicării spirituale a populației prin conferințe și alte manifestări culturale 56. Poetul Ion Valerian conștientizează că lipsa instituțiilor culturale - teatru, biblioteci, universitate - determină exodul tinerilor, dar, consideră că "după ce au asimilat
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
nu este generalizată, recunoscându-se activitatea unor intelectuali ce au pus bazele unor grupări culturale locale. În aceeași manieră sceptică, Camil Petrescu pune la îndoială necesitatea existenței unor astfel de grupări, dar, dacă totuși acestea ființează, scopul ar trebui să constea în promovarea de pe plan local a valorilor românești, în timp ce presa locală ar trebui să fie o frescă fidelă a zonei. Teodor Scarlat opinează mult mai tranșant: "Grupările culturale din provincie sunt inutile. Cât mai multe biblioteci sătești, cât mai multe
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
monografic al zonei. În 1924, un alt loc de manifestare a intelectualității l-a constituit Universitatea populară "Nicolae Iorga", inaugurată în sala Teatrului "Mihai Eminescu", având ca președinte un alt membru al corpului didactic botoșănean, profesorul Ariton Iacobeanu. Principala activitate consta în susținerea de prelegeri și proiecții la care participau personalități ale culturii și științei. Seria conferințelor este deschisă de Nicolae Iorga, cu o expunere despre istoria sufletului omenesc, istoricul vizitând frecvent locul natal și conferențiind pe diferite teme. Societățile muzicale
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
alegerea cursurilor și a altor activități didactice la universitate. Conținutul disciplinelor predate variau în funcție de profilul liceului absolvit, astfel că anul pregătitor nu avea un caracter unitar, ci putea fi învățământ de cultură generală sau de specialitate. Cea mai spinoasă problemă consta însă în indicarea profesorilor responsabili de pregătirea elevilor în acest an. Unele opinii vizau profesorii universitari cu condiția ca aceștia să fie în același timp buni pedagogi și să cunoască atât învățământul secundar, cât și cel universitar 45. Într-o
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
boerie"66. Constantin Kirițescu, analist al fenomenului șomajului intelectual, aprecia, la rândul său, că suprapopularea universităților se originează în învățământul secundar teoretic și că, în final, "șomeuri în haine negre" vor îngroșa rândurile anarhiștilor. În concepția sa, soluția ar fi constat nu doar în menținerea exigențelor examenului de bacalaureat, dar și în măsuri care să promoveze învățământul profesional, limitând, în același timp, accesul la filiera teoretică 67. În guvernarea Tătărăscu (1934-1937), Angelescu revine la conducerea Ministerului Instrucțiunii cu un program de
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
el e însuși o credință, și una exclusivă"5, o concepție bazată pe crearea omului și a lumii, pe ideea existenței unui suflet unic al poporului ce provine din rasa din care poporul s-a dezvoltat, misiunea istorică a poporului constând în purificarea sufletului național 6. În viziune tradiționalist-romantică, sufletul apare așadar ca o entitate religioasă, strâns legat de istoria, tradiția și cultura poporului; un Volkgeist hegelian imprimat în toate manifestările culturale. Prin suflet, națiunile devin personalizate, li se creează o
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
nr. 1-2, p. 1). Redacția se mândrea cu lista lungă de colaboratori din toate colțurile țării, dar și cu câteva nume din afara granițelor: Emil Briedzycki din Polonia, Virgina Zoe Giorgi Alberti din Italia, Milan P. Seșan din Cehoslovacia. Semnul recunoașterii consta însă în citarea publicației în Anuarul Institutului de Istorie Națională de la Cluj, Dacoromania și Studii și documente literare ale lui I. E. Torouțiu, dar și în studiile inedite semnate de personalități consacrate: Agârbiceanu, Alecsandri, Creangă, Delavrancea, Hasdeu, Onciul sau Vlahuță. Între
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
categoriei "instituții publice". 78 La nivel național, în 1930, categoriile profesionale ce alcătuiesc populația activă reprezentau 58.4% din totalul de 18.059.290 locuitori. În mediul urban activa o pondere de 50.2%, în timp ce la sate, unde principala ocupație consta în cultivarea pământului, populația activă era de 60.5%, conform Enciclopedia României, vol. I. Statul, 1938, p. 41. 79 D.J.A.N. Iași, Fond Baroul Avocaților Iași (1865-1914), dosar 6/1868. 80 I. E. Torouțiu, Românii și clasa intelectuală din Bucovina
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
de acțiune pentru Lucifer. Nu toate informațiile, ce ne invadează, sunt veridice sau necesare. Terminologia alambicată a științei materialiste, abstractizarea noțiunilor, bârfa, taclalele, manipularea politică, reclamele, sunt formele alienării cuvântului și vorbirii. Optimizarea nivelului informațional al vorbirii este ușoară și constă în selectarea celor ce spunem, anume să fie bun (adică just), adevărat și frumos și realizabilă, prin însăși punerea acestei probleme. Cele trei site. Într-o zi un om a venit la Socrate și i-a spus: - Ascultă Socrate, trebuie
Arta de a fi părinte by Cristian Rotaru () [Corola-publishinghouse/Science/290_a_1425]
-
îți irită ochii și plămânii. În asemenea condiții, liliecii nu dau semne de neliniște, pentru că ei suportă concentrații de amoniac care pentru alte animale sunt letale. 2.1.4. Poluarea biologică în adăposturi Întâlnită peste tot în natură, poluarea biologică constă în prezența în sol, apă și aer a unor microorganisme patogene aparținând celor mai variate grupuri taxonomice: virusuri, micoplasme, rickettsii, actinomicete, bacterii, ciuperci microscopice etc. În aer, astfel de microorganisme se pot găsi libere, ca de exemplu spori de ciuperci
Mamifere cu aripi by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/1647_a_3099]