70,637 matches
-
politică nu se regăsește doar la unii membri ai Grupului celor Zece. În aceeași perioadă, Max Born evoca teoria complementarității drept experiență transferabilă în domeniul politicii: "Aș dori să încerc să aplic în poli-tică metoda verificată în fizică și care constă în a ne reînnoi în mod radical punctul de vedere; aceasta ne-ar permite să descoperim situații compatibile, complementare printre aceste opoziții ce trec drept ireductibile"167. Această deplasare a terenului științific spre cel politic, anularea compartimentării etanșe dintre laborator
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
porți de intrare a proiectelor, pe care mă însărcinam de altfel să le aduc la scară europeană și chiar mondială. Organizasem o rețea de consultanță pentru a obține și a evalua aceste proiecte. Un al doilea aspect al activității mele consta în a evalua proiectele propuse de întreprinzătorii doritori să creeze întreprinderi pornind de la idei tehnologice noi. Rețeaua mea de consultanță îmi permitea să răspund repede cererii. A treia parte a activității mele consta în a interveni în toate consiliile, comitetele
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
Un al doilea aspect al activității mele consta în a evalua proiectele propuse de întreprinzătorii doritori să creeze întreprinderi pornind de la idei tehnologice noi. Rețeaua mea de consultanță îmi permitea să răspund repede cererii. A treia parte a activității mele consta în a interveni în toate consiliile, comitetele de bancă sau pe lîngă comaditarii care aveau nevoie să înțeleagă ce era inovația în care investeau. Rolul meu era de a explica, de a vulgariza aceste tehnici și de a-i face
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
titlul Împărățâia lui Priiam împăratul Troadei cetății ceii mari și a fost publicat de I.C. Chițimia și Dan Simonescu în primul volum din Cărțile populare în literatura românească (1963). Narațiunea înfățișează sumar evenimentele cunoscute din Iliada, deosebirea cea mai mare constând în absența totală a zeilor și în prezența moralei creștine. Adoptată de literatura populară datorită descrierilor de fapte vitejești, dar și învățămintelor pe care le cuprinde, Istoria Troadei îmbracă o frumoasă haină narativă, cu numeroase expresii și construcții sintactice specific
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287631_a_288960]
-
înrădăcinarea în teritoriul cultural originar. Nu e întotdeauna confortabil să devii o rădăcină zburătoare, și asta provoacă un conflict permanent între autenti citate și lizibilitate. Această sfîșiere se manifestă, pe de o parte, printr-un fel de efracție sistematică ce constă în subvertirea limbii franceze pentru a-i conferi respirația halucinantă, acel parfum de fîn și de baligă, acea plasticitate savuroasă a limbii române, pe de alta, printr-o derută paradoxală. Mai mult de atît, sapțiul cultural al limbii originare se
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
individ către alegeri mai mult sau mai puțin complexe, către "bricolarea" unei identități. Agota Kristof își construiește un univers pentru a travesti realitatea cea a războiului, a dezrădăcinării, a abandonului leagănului matern -, iar maniera sa originală de a o face constă în inventarea unui personaj dublu: gemenii Claus și Lucas. Dintr-o perspectivă mitologică, gemelitatea traduce în același timp dualitatea, contradicția, similitudinea, duplicarea, ceea ce ne apropie de o problematică delicată și complexă, studiată de Jourde și Tortonese, între alții, anume cea
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
imperceptibilă reverie a cuvintelor ce alcătuiesc o nouă privire asupra lumii, pe care ți-o împrumută, cu care te poți juca la nesfîrșit, în jurul căreia îți poți clădi propria lume. Una din dimensiunile cele mai frapante ale lecturii unui roman constă în funcția sa telepatică, rareori identificată ca atare de comentatori. Citind un text puternic, scris la persoana întîi, orice lector se surprinde la un moment dat propulsat în mintea celuilalt (chiar dacă, în aparență, îi e tot atît de străin ca
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
plan, pe un nivel secund nu dînd naștere unor noi obiecte, dar făcînd să țîșnească sensuri diferite, în virtutea interpretărilor și reaproprierilor. Rescrierea este un procedeu literar cunoscut de multă vreme, care și-a atins apogeul în epoca Renașterii și care constă în elaborarea unei noi versiuni a unui text deja existent. În vremea sa, Racine, de pildă, reluase Ifigenia lui Euripide, La Fontaine se inspirase adînc din Esop pentru fabulele sale, Antigona lui Sofocle a tot fost rescrisă, pînă la Anouilh
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
atmosfera romanului lui Oscar Wilde, schimbările tehnologice nemodificîndu-i sub stanța, aportul diferențiat al epigonilor situîndu-se mai cu seamă la nivel de intensitate, textele evoluînd între thriller și horror. "Dezgroparea" și ajustarea unei opere vechi, a unui motiv literar sau mitic constă în simplă imitație, sau, dimpotrivă, în inovație? Se poate, oare, delimita o plajă de acțiune mărginită, într-o parte, de plagiat, în cealaltă de o dimensiune creativă suficient de importantă ca să nu mai fie automată trimiterea la opera originară? Și
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
următoare: dragostea înseamnă să ai, "la fiecare întîlnire, impresia că debarci în zorii primei zile a lumii". El, bărbatul invadat de o femeie, una singură, suportă și cîștigă. Michel și Bruno nu reușesc să evite acel soi de blestem care constă în a-l întîlni prea tîrziu pe celălalt, dublul, pasiunea întregii ființe, trăită sau doar posibilă. Ei nu-și vor reveni niciodată din acestă disoluție a cărei imagine o poartă ca pe o ghiulea, victime ale unei demitizări sexuale învelită
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
nefiind o excepție, ci un simptom al unei lumi tot mai ruptă de ea însăși și de valorile pe care s-a clădit. Dincolo de torturile incredibil de crude la care a fost supus tînărul Ilan (Elie, în roman), oroarea supremă constă, poate, în faptul că el a fost răpit, chinuit și ucis pentru că banda îi reproșa apartenența la o comunitate pe care o percepeau ca integrată, în vreme ce ei reprezintă rebuturile, deșeurile pe care o lume bogată și organizată le împinge tot
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
de viață voioasă și nonșalantă a celor atrași în iureșul festiv dominat de aburii alcoolului, de acordurile unei chitare singuratice, de partide virile de cărți și jocuri erotice mediocre. Dar, deodată, ceva se produce, impalpabil, iar marea artă a autorului constă în identificarea și descrierea fină, dar neiertătoare, a momentului în care totul basculează, în care balonul viselor fru moase se sparge și protagoniștii înfruntă frigul abisal al neantului. Enigmatic, alegoric, răvășitor, scormonind întunecimile naturii umane pînă în adîncurile ei cele
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
practic toate ideile și personajele ce străbat opera cioraniană. De fapt, distorsiunea gîndirii inerente punerii în cuvinte este ocolită, în măsura posibilului, prin fulgurația scriiturii fragmentare și prin frecventa utilizare a paradoxului. Cioran pare să fi găsit o rețetă ce constă în "a ști să dozezi banalitatea și paradoxul, la aceasta se reduce arta fragmentului" (C, p.990). Doar gîndirea discontinuă, în care cuvintele care se lovesc între ele ajung să confere o părelnicie de intensitate reală și de viață la
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
sunt astăzi susținute de obicei doar într-o formă mai sofisticată, ele nu s-au schimbat foarte mult din vremea lui Bastiat. Dar mai întâi aș vrea să spun câteva cuvinte despre semnificația mai generală a ideii sale principale. Aceasta constă în faptul că, dacă judecăm măsurile de politică economică doar pe baza efectelor lor imediate și concret previzibile, nu vom obține o ordine viabilă, ci în mod cert vom elimina progresiv libertatea și prin urmare vom împiedica mai mult bine
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
Conform unuia, statul trebuie să facă mult dar trebuie și să ia mult. După celălalt, dubla sa acțiune trebuie să se facă puțin simțită. Între aceste două sisteme trebuie optat. Dar al treilea sistem, amestec între cele două, și care constă în a cere totul de la stat fără a-i da nimic, este himeric, absurd, pueril, contradictoriu, periculos. Cei care îl scot în față, pentru a-și da plăcerea de a acuza toate guvernele de neputință și a le expune astfel
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
de salarii despre care vorbiți dumneavoastră este iluzorie. Nu vedeți că și înainte, și după demobilizare există în țară o sută de milioane de franci corespunzând unui număr de o sută de mii de persoane; nu vedeți că toată diferența constă în următoarele: înainte de demobilizare, țara oferă cele o sută de milioane la o sută de mii de persoane pentru a nu face nimic; după demobilizare, le oferă pentru a munci. Nu vedeți, în sfârșit, că atunci când un contribuabil își dă
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
concursul în natură: căci fiecare dintre ei își procură, prin muncă, suma cu care este taxat. Că reunim toți cetățenii pentru a-i pune să execute, prin prestație, o lucrare utilă tuturor, acest lucru este de înțeles; recompensa lor ar consta tocmai în însăși rezultatele lucrării. Dar că, după ce îi convocăm, îi înrobim pentru a face străzi pe care nici unul nu va circula, palate în care nici unul nu va locui, și asta sub pretextul de a le oferi de muncă: iată
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
de a le oferi de muncă: iată ce ar fi absurd și ar fi, cu siguranță, întemeiat să se obiecteze: n-avem ce face cu o astfel de muncă; am dori mai bine să lucrăm pentru buzunarul propriu. Procedeul care constă în a cere concursul cetățenilor în bani și nu în muncă nu schimbă cu nimic aceste rezultate generale. Doar că, prin acest procedeu, pierderea este răspândită asupra tuturor. Prin prestațiile în muncă, cei pe care statul îi angajează scapă de
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
pentru a smulge recompense de la ambele fără a le furniza nicio valoare. Sau mai degrabă ele ar dori să transfere statului munca pe care aceștia o îndeplinesc, căci această muncă nu ar putea fi suprimată. Sofismul socialiștilor în acest punct constă în a arăta publicului ceea ce plătește intermediarilor în schimbul serviciilor acestora și să îi ascundă ceea ce ar trebui să îi plătească statului. Este mereu aceeași luptă între ceea ce frapează privirea și ceea ce nu se arată decât spiritului, între ceea ce se vede
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
plătește comerțului liber, adică egoist, individualist și anarhic. Tributul pe care poporul îl plătește comerțului este ceea ce se vede. Tributul pe care poporul l-ar plăti statului și agenților săi, în sistemul socialist, este ceea ce nu se vede. În ce constă acest pretins tribut pe care poporul îl plătește comerțului? În următoarele: că doi oameni își fac reciproc un serviciu, în deplină libertate, sub presiunea concurenței și la un preț negociat. Când stomacul căruia îi este foame este în Paris iar
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
împiedice în mod artificial. Dacă se găsesc, în regimul nostru ipotecar sau aiurea, obstacole în calea răspândirii și aplicării creditului, să le facem să dispară; nimic nu poate fi mai bun, nimic nu poate fi mai just. Dar în aceasta constă, în libertate, tot ceea ce trebuie să ceară Legii un Reformator demn de acest nume. Algeria Iată patru oratori în dispută la tribună. Vorbesc mai întâi toți deodată, apoi unul după altul. Ce au zis ei? Lucruri foarte frumoase cu siguranță
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
Ea va fi redusă la alternativa de a schimba în fiecare dimineață modul său de existență sau de a persevera pentru totdeauna pe o cale recunoscută falsă prin simplul fapt că a călcat pe această cale. O a doua consecință constă în a excita setea de putere în toți visătorii. Îmi imaginez organizarea muncii. A-mi expune sistemul și a aștepta ca oamenii să-l adopte dacă este bun ar presupune că principiul de acțiune este în ei. Dar în sistemul
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
acest lucru, care este spectacolul trist ce se oferă societății? Un spoliator înarmat cu legea, o victimă rezistând legii. Când, sub pretextul fraternității, Codul impune cetățenilor sacrificii reciproce, natura umană nu își pierde prin acest fapt drepturile sale. Efortul fiecăruia constă în această situație, să contribuie puțin la masa sacrificiilor, și să retragă mult din beneficii. Or, în această luptă, câștigă oare cei mai nefericiți? Nu, cu siguranță, ci cei mai influenți și cei mai intriganți. Uniunea, concordia, armonia, sunt ele
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
și pentru a asigura traiul femeilor și copiilor lor, să-i implore tocmai pe adversarii lor spre a căpăta o muncă oarecare și un salariu subțire. Ce! Se compară munca cu războiul! Aceste arme, pe care le numim capitaluri, care constau în provizii de orice fel, și care nu pot fi niciodată folosite decât pentru a învinge natura rebelă, sunt asimilate, printr-un sofism deplorabil, armelor sângeroase pe care oamenii, în luptă, le folosesc unii împotriva altora! Într-adevăr, este prea
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
sângeroase pe care oamenii, în luptă, le folosesc unii împotriva altora! Într-adevăr, este prea ușor de calomniat ordinea industrială când, pentru a o descrie, se împrumută tot vocabularul bătăliilor. În această privință, diferența profundă, ireconciliabilă între socialiști și economiști constă în următoarele: socialiștii cred în antagonismul esențial al intereselor. Economiștii cred în armonia naturală, sau mai degrabă în armonizarea necesară și progresivă a intereselor. Totul este aici. Plecând de la acest lucru dat, că interesele sunt în mod natural antagonice, socialiștii
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]