7,766 matches
-
ce l-a făcut. 18. De aceea, și întîiul legămînt n-a fost sfințit fără sînge. 19. Și într-adevăr, Moise, după ce a rostit înaintea întregului norod toate poruncile Legii, a luat sînge de viței și de țapi, cu apă, lînă stacojie și isop, a stropit cartea și tot norodul 20. și a zis: Acesta este sîngele legămîntului, care a poruncit Dumnezeu să fie făcut cu voi." 21. De asemenea, a stropit cu sînge cortul și toate vasele pentru slujbă. 22
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85082_a_85869]
-
fel, o femeie, în tril de pasăre măiastră, în tonuri și semitonuri catifelate. Iată-l pe muntean încrucișându-și drumul cu al nostru. Avea o umbră de mustață neagră și favorite retezate în dreptul lobului urechii. Curat îmbrăcat, cu surtuc de lână cafenie, purta peste pletele castanii o căciulă neagră, ca un potcap. Pantalonii din lână albă, țesuți grosolan, îi erau strânși pe pulpe și carâmbii largi și răscroiți, cu burdufele încrețite, îi ajungeau cam până la vreo palmă mai jos de genunchi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
-l pe muntean încrucișându-și drumul cu al nostru. Avea o umbră de mustață neagră și favorite retezate în dreptul lobului urechii. Curat îmbrăcat, cu surtuc de lână cafenie, purta peste pletele castanii o căciulă neagră, ca un potcap. Pantalonii din lână albă, țesuți grosolan, îi erau strânși pe pulpe și carâmbii largi și răscroiți, cu burdufele încrețite, îi ajungeau cam până la vreo palmă mai jos de genunchi. Chipul cu trăsături alese era luminat de un farmec aproape feminin, fără cusur. Ochii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
mai trăit el, să creeze încă douăzeci de ani și s-a stins în toamna despărțirii noastre. Mi-am amânat plecarea numai din pricina Matildei. - Ai să răcești, îmi șoptise ea îngrijorată, încheindu-mi nasturii sweater-ului și ridicându-mi gulerul de lână albă, până sub bărbie. Intrai în magazin urmat de dânsa. Era neliniștită, ca o mamă iubitoare. De aceea poate o vizitam zilnic, deși la început, când mă opream în pragul prăvăliei, ea îmi părea singura mobilă incomodă. Era mare, bolovănoasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
supravegheat cu severitate îndoită. O bestie saxonă, cu galoane de plutonier, cu un ochi de porțelan și cu celălalt ca de plumb, făcu descoperirea că citesc pe Gorki în franțuzește, și că oamenii din partea locului mi-au cumpărat ciorapi de lână, o manta și o pereche de bocanci. Dar ceea ce era și mai grav în purtarea unui prizonier era atitudinea dactilografei Ada, care căuta toate prilejurile să-mi vorbească între patru ochi. A fost chiar surprinsă pe când îmi săruta mâinile, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
dacă vrei să nu ne sară-n cap. Doamna Reilly puse degetul pe buze ca să indice că pierderea cărții trebuia să rămână secretă. — Bine, dă-mi haina ta, dragă, spuse Santa nerăbdătoare, smulgând aproape de pe doamna Reilly vechea jachetă de lână violetă. Era hotărâtă să nu lase fantoma lui Ignatius J. Reilly să-i bântuie sindrofia, așa cum se întâmplase în multe seri la popicărie. — Ai casă frumoasă, Santa, spuse cu respect doamna Reilly. E curată. — Mda, da vrau să-mi iau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
putere, răspunse doamna Reilly. — O, Irene, era gata să uit să-ți spun. Angelo a trecut azi-dimineață pe aici să bea o ceașcă de cafea. Abia l-am recunoscut. Ar trebui să-l vezi și tu-n costumu’ ăla de lână. Parc-ar fi calul doamnei Astor. Săracu’ Angelo! Se străduiește așa de mult! Acu’ spunea că merge pe la toate barurile de lux. Trebe să-și facă rost de-un individ suspect! — Groaznic, spuse trist doamna Reilly. Ce-o să se facă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
de uman, spuneau ei despre vocea din tabernaculul electric. Ochii și albaștri și galbeni se plimbară de la acest ritual spre restul camerei în care musafirii se atacau unii pe alții în conversații. Broderii în spic și șaluri mari de bumbac, lână fină și cașmir sclipeau în lumina estompată când mâini și brațe despicau aerul într-o mulțime de gesturi grațioase. Unghiile, butonii de la manșete, inelele roșii, dinții, ochii, toate străluceau. În centrul unui mic grup de oaspeți eleganți, un cowboy cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
În geci impermeabile, cu glugi pe cap și cu umbrelele ținute strâns Împotriva vântului tăios. Restul călca apăsat udându-se până la piele. Toți păreau Înrudiți Între ei și plini de intenții criminale. Când soarele strălucea, Își lepădau hainele groase de lână, Își scoteau fețele la lumină și zâmbeau. Dar iarna Întregul oraș arăta ca și cum ar fi dat probe pentru filmul Deliverance. Logan se uita morocănos pe geam, la oamenii care Își târau picioarele de colo-colo. Nevastă. Nevastă cu copii. Individ În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
pe cineva care ar trata-o drept o aventură de-o noapte. Doar nu era poreclită degeaba „Rupe-Coaie“: așa spusese Insch! — O, Doamne... O cămașă curată albă Își făcu apariția din șifonier și aproape se strangulă cu o cravată din lână cu model Înainte de a ieși din nou pe hol. Logan se opri chiar Înainte să intre În bucătărie. Ce naiba să facă? Ar fi mai bine să fie sincer și să admită că nu Își amintește nimic? Se strâmbă. Cum ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
luat Încă trofeul. Un rânjet apăru pe fața inspectorului. — Asta Înseamnă că se va Întoarce. Înseamnă că avem șanse să-l prindem pe ticălos. Și În acel moment, dr. Isobel MacAlister ajunse, pătrunzând În toaletă, Într-o haină groasă de lână, Într-un nor de zăpadă, și o dispoziție groaznică. Rămase În prag, privind scena, fața ei devenind și mai Încruntată când privirea ei se opri asupra lui Logan. Parcă era blestemată: nu numai că Logan Îi ruinase seara la teatru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
spate. Watson și Rennie se-nghesuiră Înăuntru din frigul de afară, iar zăpada intră șfichiuind pe lângă ei În camera ponosită. — Numele? ceru Insch, ațintind un deget gras spre femeia scandalizată. Era Îmbrăcată ca pentru următoarea era glaciară: pulover gros de lână, fustă groasă de lână, șosete groase de lână, papuci mari, plușați, și, peste toate astea, un cardigan mărime XXL maro jegos. Părul Îi arăta de parcă fusese stilizat prin anii ’50, nemafiind atins de atunci. Lucea În bucle cu aspect unsuros
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
se-nghesuiră Înăuntru din frigul de afară, iar zăpada intră șfichiuind pe lângă ei În camera ponosită. — Numele? ceru Insch, ațintind un deget gras spre femeia scandalizată. Era Îmbrăcată ca pentru următoarea era glaciară: pulover gros de lână, fustă groasă de lână, șosete groase de lână, papuci mari, plușați, și, peste toate astea, un cardigan mărime XXL maro jegos. Părul Îi arăta de parcă fusese stilizat prin anii ’50, nemafiind atins de atunci. Lucea În bucle cu aspect unsuros, lipit bine de cap
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
frigul de afară, iar zăpada intră șfichiuind pe lângă ei În camera ponosită. — Numele? ceru Insch, ațintind un deget gras spre femeia scandalizată. Era Îmbrăcată ca pentru următoarea era glaciară: pulover gros de lână, fustă groasă de lână, șosete groase de lână, papuci mari, plușați, și, peste toate astea, un cardigan mărime XXL maro jegos. Părul Îi arăta de parcă fusese stilizat prin anii ’50, nemafiind atins de atunci. Lucea În bucle cu aspect unsuros, lipit bine de cap cu agrafe și o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
stației de radio cu bărbia. Era Încă prinsă de umărul ei, numai că, oricât ar fi Încercat, nu reuși să-l atingă. Apoi o pereche de picioare veniră În bucătărie. Erau Învelite În ciorapi groși și o fustă groasă de lână, Încadrate din spate de holul Întunecat. Watson Își ridică privirea spre fața doamnei Strichen. Ochii femeii erau rotunzi și albi, iar cercul fără vlagă format de gura ei se mișca fără să scoată un cuvânt În timp ce privea fix trupurile legate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
cel asuprit, faceți dreptate orfanului, apărați pe văduvă!" 18. "Veniți, totuși, să ne judecăm, zice Domnul. De vor fi păcatele voastre cum e cîrmîzul, se vor face albe ca zăpada; de vor fi roșii ca purpura, se vor face ca lîna. 19. De veți voi și veți asculta, veți mînca cele mai bune roade ale țării; 20. dar de nu veți voi și nu veți asculta, de sabie veți fi înghițiți, căci gura Domnului a vorbit." 21. Vai, cetatea aceea credincioasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85106_a_85893]
-
voi care cunoașteți neprihănirea, popor, care ai în inimă Legea Mea! Nu te teme de ocara oamenilor, și nu tremura de ocările lor. 8. Căci îi va mînca molia ca pe o haină, și-i va roade viermele cum roade lîna, dar neprihănirea Mea va dăinui în veci, și mîntuirea Mea se va întinde din veac în veac." 9. Trezește-te, trezește-te și îmbracă-te cu putere, braț al Domnului! Trezește-te, ca în zilele de odinioară, și în veacurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85106_a_85893]
-
deasupra capului său, azuriul potolit al mării liniștite și limpezi de după maree; apoi zări În sineliul blînd al cerului cîțiva nori alburii, ce n-aduceau nici a miei, nici a cireadă, albă cireadă cerească păscînd, ci doar a fuioare de lînă albă plutind pe mareea azurie a bolții cerului, atît cît ochiul să nu se Îndoiască de albastrul cerului, atît cît sufletul să nu aibă năluciri. Ci aceea era cu siguranță lumina zilei lui Dumnezeu, căci aceea fusese cu siguranță lumina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
Glasul mulțimii amuțise, scîrțîitul carului Încetase, ca și opinteala oiștii. Razele soarelui, care pînă atunci Îi căzuseră drept pe față, acum pieriseră, poate zăvorîte de vreun portic nevăzut de el. Trupul i se odihnea pe pielicelele de miel, iar izul lînii Îi umplea nările ca și mireasma chiparosului, ca și adierea zilei Însorite și calde, ca și boarea mării. Cum pînă atunci moțăise ca-ntr-un leagăn, scuturat de scîncetul roților, trupul său vlăguit, cu oasele-i firave, cu măruntaiele-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
buzunar. — Mulțam, amice. Buzz zise: — Nu-s amicul tău, muistule! Apoi ieși afară, băgă restul banilor în buzunarul de la piept al cămășii, scuipă pe cravată și o folosi ca să-și șteargă stropii de bulion de pe cel mai bun costum de lână fină Oviatt pe care-l avea. Audrey Anders stătea pe trotuar și-l măsura din priviri. Tânăra îi zise: — Frumoasă viață mai duci, Meeks! PAGINĂ NOUĂ CAPITOLUL PATRU O parte din el știa că nu e decât un vis - că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
pește de homosexuali. Polițistul deveni voyeur și apoi iar polițist. Danny se urcă în mașină și se duse acasă, unde făcu un duș și își studie garderoba, ca să găsească un costum potrivit pentru noua lui frizură. Alese unul negru, de lână, pe care i-l cumpărase Karen Hiltscher. Mult prea stilat, mult prea mulat și cu revere prea înguste. Când îl îmbrăcă, își dădu seama că arăta periculos, iar faptul că haina se mula pe el îi dădea de gol revolverul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
își unse cu cremă rănile de pe spate, care începuseră să se cicatrizeze. Stând în pielea goală, repetă în fața oglinzii din baie formule de introducere pentru Claire De Haven. Apoi se echipă cu hainele din garderoba lui de stângist: pantaloni de lână, curea subțire, tricou, bocanci de muncitor și haină de piele. Ted Krugman, fără urmă de polițist în el, se admiră în oglindă, apoi o porni cu mașina pe Strip. Amurgea. Orizontul se întuneca sub norii groși de ploaie. Danny parcă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
amintim, de asemenea, de gestul lui Eneea care, pentru a pătrunde în Infern și a-l „îmblânzi” pe Cerber, îi oferă acestuia din urmă un aliment narcotic pe bază de mac (89). În mitul argonauților, Iason răpune balaurul care păzea lâna de aur cu ajutorul unor cuvinte magice și ierburi somnifere primite de la vrăjitoarea Medeea : „După ce-l stropește cu iarbă cu soc adormitor și-i spune de trei ori vorbe aducătoare de somn toropitor, care opresc marea tulburată și fluviile repezi, un
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
unele zone din Transilvania, de exemplu, în vârful copacului funerar „se leagă chișcheneu [batic] roșu cusut frumos cu fir, în care se anină un clopoțel micuț și inelele mortului”. Iar dacă defunctul a fost cioban, se leagă de copac și „lână de la oi” sau „o floacă de lână” (39, pp. 99-100). În Bucovina, „copacul este îmbrăcat uneori (în cazul când tânărul a murit departe, în locuri neaflate) cu veșminte și pus în sicriu, în locul defunctului” (53, p. 378). În astfel de
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
vârful copacului funerar „se leagă chișcheneu [batic] roșu cusut frumos cu fir, în care se anină un clopoțel micuț și inelele mortului”. Iar dacă defunctul a fost cioban, se leagă de copac și „lână de la oi” sau „o floacă de lână” (39, pp. 99-100). În Bucovina, „copacul este îmbrăcat uneori (în cazul când tânărul a murit departe, în locuri neaflate) cu veșminte și pus în sicriu, în locul defunctului” (53, p. 378). În astfel de cazuri, „bradul [funerar] trebuia să aibă înălțimea
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]