8,218 matches
-
afirmi așa ceva? Mi se acrise să-i tot văd cum o făceau pe masculii feroce, explică Finn. —Daisy, cum te simți acum, după cele întâmplate? întreabă Jennifer, cu o expresie serioasă pe chipul ei drăguț. Ne-ai spus că te prefăceai că ești prietena lui Finn, dar nu am avut ocazia să discutăm situația asta în grup. Și, la drept vorbind..., te-am avertizat într-un e-mail că nu era tocmai o idee bună, dar se pare că trebuia să te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
Dar a ridicat o problemă importantă. Cu toții ne simțim vinovați că am ignorat unele chestiuni serioase pe care trebuia să le discutăm aici, nu numai să ne apucăm să bârfim. Chiar așa, sare Charlotte. N-a fost aiurea să te prefaci că ai o relație fericită, Daisy, când, de fapt, în viața reală ăsta e tocmai lucrul care nu-ți iese cu nici un chip? Au! Charlotte are un stil de a spune lucrurilor pe nume și de a pune degetul pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
fi trebuit să prevedem toate astea. Da, zice Jennifer, ferindu-și buclele arămii de pe față și uitându-se mai întâi la Daisy. Noi am hotărât aici, în grupul nostru, că e cel mai bine să fii sincer, or a te preface că ești prietena cuiva nu prea aduce a sinceritate. Finn mijește niște ochi umezi, vinovați. Îmi pare rău. Îmi pare tare, tare rău... — Ce nu v-am spus eu, îl întrerupe Daisy, e că am acceptat să joc în teatrul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
sperii și, pe urmă, îmi reamintesc că nu sunt obligată să-mi placă Whitstable. Vreau să construiesc această relație cu foarte-foarte multă sinceritate din partea mea și să nu mai fac greșeala pe care am făcut-o cu Patrick, când mă prefăceam că-mi plac anumite lucruri, numai ca să-l fac să se simtă bine și să-i dau o senzație falsă că suntem perfect compatibili. Așa că tărăgănez răspunsul, ceea ce cred că este un lucru foarte bun; trebuie să-l țin mereu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
otravă. Daisy a amuțit. Se duce la baie, îmi aduce un pachet cu șervețele și le pune pe măsuță în fața mea. Apoi deschide televizorul și dă pe un canal unde e o emisiune cu nu știu ce joc stupid. Reușește să se prefacă foarte interesată de program, până când, în final, găsesc forța necesară pentru a întinde mâna să iau o batistă și să mă șterg la ochi. Sunt atât de obosită, de parcă aș fi alergat toată ziua. Mă dor toate oasele, dar măcar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
între voi, încât chiar și numai sunetul vocii lor și impresia că vă aflați în același loc sau că, în sfârșit, sunteți legați printr-o linie telefonică reușesc să recreeze întru câtva relația, măcar pentru câteva secunde; te poți astfel preface că mai există încă ceva pentru tine. 3. Dependența. De fiecare dată când îl suni, știi că ai putea să zici ceva, dar nu zici nimic. Doar închizi. Și de câte ori suni, pentru o fracțiune de secundă simți că poate vei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
surprind încercând să-mi retrag mâna, ridicând-o să-mi fac streașină la ochi, și stăm acolo câteva clipe, cu conștiința că ceva s-a schimbat, dar neștiind cum să procedăm. —Rebecca... zice Finn. Vocea îi e schimbată; nu se preface că nu s-a întâmplat nimic. Nu știu dacă să mă bucur sau nu. Nu reușesc să deschid gura. — Uite, hai să ne așezăm. Se duce la un petic de peluză și se trântește jos. După o clipă, îi urmez
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
lung atunci când Mioara Alimentară se hotărî să plece. Dar nu o lăsau fantasmele cu limbajul lor ermetic. Așa că se hotărî, cam pe la începutul așezării peste lume a sfârșitului zilei, să mai încerce o dată deslușirea semanticii obscure a arătărilor. Și se prefăcu dezinteresată atunci când luă contact din nou cu același violoncel care leșina în direct, fără sfârșit, la radio, cu clonții timpului mestecat de pendulă, cu scena acelor personaje cvasinecunoscute, un hibrid între ea și nedeslușirile din interiorul ei, o parțialitate pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
încarcă acoperișurile cu plăpumi albe, întinde poduri de gheață, plimbă sloiuri pe mațele goale ale orașului, cuțitele frigului să taie în carnea pământului, din brazdele cerului să cadă grindina speranțelor deșarte, rugăciunile să picure pe buzele uscate de setea dragostei, prefă-mă în sloi care să plutească spre soarele meu, să fiu om de zăpadă netezit de palmele lui, topește-mă în apele limpezi ale ochilor tăi, iubirea mea! Eu respect tradiția, Mioara, de a fi iarnă interioară! Dacă oamenii s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
dar sunt închise între paranteze pătrate și acolade, supra radicali fioroși preferând imparțialitatea mai mare sau egal, decât să fie dezgolite de măști. În felul acesta, necunoscutele dispar între circumvoluțiunile timpului pentru a ispiti alți idolatri ai matematicii. Noi ne prefacem că le prelungim existența, când, de fapt, le creăm agonia. Unde-i atunci adevărul? șuieră Prunilă. El întreba ca și cum ar fi exclamat. ADEVĂRUL E NECUNOSCUTUL DESCÂLCIT CLIPĂ DE CLIPĂ, ÎNCET, ÎNCET... ÎNCET! zise Chirilă când deja avea apă în gură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
voastră să învățați, nu a mea. Și zicând aceste cuvinte, a ieșit din clasă lăsând ușa deschisă în urma sa. Îi plăcea atât de mult să plece înainte să se sune de pauză. Simțea, probabil, vreun sentiment de mulțumire știind sau prefăcându-se că a finalizat lecția înainte de a se termina ora. În pauză, am comentat ora de istorie împreună cu colegii, la fel cum făceam în oricare pauză. Vorbeam despre punctele forte ale orei, momentele comice și cele mai urâte părți ale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
așa cum sunt ele cu adevărat. Niciodată să nu te temi de tine! "Doar de ceilalți" continuă în mintea sa. De ce văd așa de bine? Nu-i normal, Vladimir! Și de ce era să-mi pierd mințile acolo, în subsol? Nu te preface că n-ai băgat de seamă! Ți-am văzut ochii cum erau înfricoșați! Eram foarte speriat. Vântul ce se întețea îi zburlea părul și i-l deranja, făcându-l să semene cu o stafie ce joacă pe adierile aerului. Tu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
mai spre ușă și privea ușor amuzat scena de teatru. Sergiu, pe de altă parte, și ceilalți din sală s-au repezit spre mine vrând să-mi dea primul ajutor. Mi-am lăsat mâinile în jos și am scuipat zăpada prefăcută în apă. Are un gust de căcat că-i poluat aerul, dar e zăpadă, zisei cu un aer savant. Foarte amuzant, Corvium. Am uitat să râd, făcu el revoltat. Ha, ha, ha! Vezi că te-a căutat Soliteraj în legătură cu transportul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
de prost încât să nu-ți dai seama. Mai ales după ce idiotul ăla de Altanovici a întrebat, iar eu am făcut greșeala de a-i răspunde! Începu să facă pași mici, care se vroiau a fi amenințători, așa că m-am prefăcut a-mi fi un pic frică. Planul meu... Vezi tu... Guvernului nu-i plac oamenii de teapa ta. Instigatori. De asta oameni ca mine, patrioți, sunt puși în anumite poziții, Corvium. Mai trebuie să spun că măsurile tale de siguranță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
arătoase din școală. Ne-am dat seama că vom fi "curtate" de o grămadă de indivizi și chiar de unii profesori, așa că am decis să jucăm teatru ca să nu fim forțate să ajungem niște cârpe la moftul oricui. Ne vom preface că suntem împreună. Asta în mod sigur avea să dezguste o mare parte din pretendenți, iar pe cei pe care nu avea să-i afecteze comportamentul nostru știam să-i ocolim pentru că nu se putea să fie normali. Și a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
despre elevi, despre profesori, despre familia ei, despre cunoștințe și diferite puncte de vedere asupra lumii... despre aproape tot ce se poate discuta. Timpul a trecut pe nesimțite și după alte cinci, șase căni de ciocolată, deasupra pământului, ziua se prefăcu în noapte și vagoanele fură cufundate în întuneric. Trenul fugea pe șinele metalice de aproape o zi întreagă. Și-a găsit somnul la pieptul meu, într-unul din compartimentele din ultimele vagoane, unde nu mai era nimeni. Convoiul gonea de-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
pentru salariu. Și nici ultima dată. Fugarul se duse la ghișeul de recepție, ca să își primească ecusonul pentru conferință, pentru a și-l agăța de gât. Vasco rămase în apropierea intrării, trecându-și propriul ecuson peste cap. Venise pregătit. Se prefăcu interesat de desfășurătorul evenimentului. Discursurile importante se țineau toate în sala principală. Erau planificate seminare cu teme de genul: „Rafinați-vă procesul de recrutare“, „Strategii câștigătoare pentru păstrarea talentelor în cercetare“, „Echilibrul între administrativ și practic“, „Guvernarea corporativă și SEC
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
cap și zâmbi. — Frumos. O cameră frumoasă. — Mda. Vrei să bei ceva? Ea refuză, clătinând din cap. — Nu prea am timp. Duse mâna la spate și își trase fermoarul rochiei, lăsând-o să atârne pe umeri. Se întoarse pe loc, prefăcându-se nedumerită și permițându-i să-i vadă spatele gol, până la fese. — Unde este dormitorul? — Pe aici, scumpo. Când intrară în dormitor, Vasco răsuci din nou butonul de acord. Prinse imaginea dormitorului chiar când ea spunea: — Nu știu nimic despre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
dar n-ar fi încercat să o explice altcuiva. Un bărbat singur trebuia să fie foarte atent, în vremurile astea. Acesta era motivul pentru care își lua întotdeauna un PDA și un telefon celular, de câte ori stătea în tribuna școlii. Se prefăcea că trimite mesaje și că vorbește la telefon, ca un părinte ocupat. Poate un unchi. Și nu venea acolo tot timpul, doar o dată sau de două ori pe săptămână, în timpul sezonului de fotbal. Când nu avea altceva de făcut. Fetele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
pentru un minut? — Ah, sigur, spuse el, întinzându-i telefonul. — Este doar un telefon local. — Nici o problemă. Ea vorbi rapid, spunând ceva despre faptul că erau în repriza a treia și că puteau veni să o ia curând. Brad se prefăcu că nu asculta. Fata îi înapoie telefonul, iar mâna ei o atinse pe a lui. Hei, mulțumesc. — Cu plăcere. Nu te-am mai văzut la nici unul dintre meciuri, până acum, spuse ea. Vii des aici? Nu atât de des cât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
colegii de la bancă. Ah, nu, zise Adam. Mă gândeam la tenis sau golf. — Bună idee, spuse Josh. La masă se lăsă tăcerea. Adam își împinse farfuria la o parte. — Știu că arăt mai bătrân, zise el. Nu trebuie să te prefaci că n-ai observat. Toată lumea a observat. Am întrebat-o pe mama și ea a spus că tata a fost la fel. A început să arate brusc mai în vârstă, când avea treizeci și ceva de ani. Aproape peste noapte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
dea în judecată. Poate că putea negocia un aranjament cu ea, înainte să ajungă la tribunal. — O vrei? Ia-o! Jason, fiul cel mare, strivi hot dog-ul cu chiflă cu tot, peste fața lui Sam. Sam urlă și se prefăcu că se îneacă. Apoi începură să se rostogolească pe podea. — Tată! Tată! Oprește-l! Mă sufocă. — Jason, nu-l mai sufoca pe fratele tău. Jason nu-i dădu nici o atenție. Rick îl prinse de guler și îl trase de pe Sam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
de la poliție. Era vorba de un delict de discriminare. Brad decise că era vremea să plece din frumosul Jackson Hole. Se duse în camera lui să-și strângă lucrurile, urmărind o emisiune despre criminali, unde poliția prindea un fugar periculos, prefăcându-se că îl transmiteau la televizor. Aranjaseră un decor de interviuri TV fals și imediat ce tipul se relaxase, îl puseseră cătușele. Iar acum, pe individ îl aștepta execuția. Poliția era din ce în ce mai vicleană. Brad termină cu împachetatul, își plăti factura și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
apa aceasta, îi va fi iarăși sete. 14. Dar oricui va bea din apa, pe care i-o voi da Eu, în veac nu-I va fi sete; ba încă apa, pe care i-o voi da Eu, se va preface în el într-un izvor de apă, care va țîșni în viața veșnică." 15. "Doamne", I-a zis femeia, "dă-mi această apă, ca să nu-mi mai fie sete, și să nu mai vin pînă aici să scot." 16. "Du
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85101_a_85888]
-
patria sa. 45. Cînd a ajuns în Galilea a fost primit bine de Galileeni, căci văzuseră tot ce făcuse la Ierusalim în timpul praznicului; căci fuseseră și ei la praznic. 46. Isus S-a întors deci în Cana din Galilea, unde prefăcuse apa în vin. În Capernaum era un slujbaș împărătesc, al cărui fiu era bolnav. 47. Slujbașul acesta a aflat că Isus venise din Iudea în Galilea, s-a dus la El, și L-a rugat să vină și să tămăduiască
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85101_a_85888]