7,503 matches
-
în lumea umană și ne induce aprioric certitudinea ființării. Dar, repetăm, totodată sensurile operei trebuie să iradieze infinit așa cum are loc, de pildă, în lirica lui Pindar, robaiyatele lui Omar Khayyam, imnurile lui Hölderlin, Luceafărul, tablourile lui Leonardo da Vinci, sculpturile lui Michelangelo, triada de aur Bach, Mozart, Beethoven etc. Ca atare, operele de artă sunt produsul unei suferințe metafizice: simțul, conștiința axiologică a omului încearcă să depășească o lume a pătimirii printr-o alternativă superioară, perenă valoric. * Suferința a fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1515_a_2813]
-
Capitolul 91 Frank Burnet intră în birourile moderne și imaculate ale capitalistului Jack Watson puțin după prânz. Totul era la fel ca la vizitele sale anterioare. Mobilă Mies, artă modernă - un portret de Warhol al lui Alexandru cel Mare, o sculptură balon Koons, o pictură Tansey cu alpiniști, chiar în spatele biroului lui Watson. Telefoanele cu sonorul redus, covoarele bej ... și toate acele femei uluitoare, mișcându-se în liniște și cu eficiență. O femeie stătea lângă Watson, cu mâna pe umărul acestuia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
Jemima, cealaltă colegă a noastră de apartament, intrând În cameră țaca-țaca, cu pantofii ei cu toculeț. E Îmbrăcată În jeanși roz deschis și un top alb și e, ca Întotdeauna, perfect bronzată și aranjată. Teoretic, lucrează la o galerie de sculptură. Dar, practic, toată ziua are treabă să-și epileze, penseze sau maseze diverse părți ale corpului și e plecată la Întâlniri cu bancheri importanți, despre care știe exact cât câștigă, Înainte să accepte să se vadă cu ei. Mă Înțeleg
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
Întrebat cineva ceva ? țip, Întorcându-mă furioasă pe scaun. Urmează câteva clipe de tăcere. — Vai ! spune mama brusc, cu o voce de actriță de mâna a paișpea. Ia uite ce târziu s-a făcut! Am Întârziat la... la... expoziția de sculptură. Poftim ? — Îmi pare foarte bine că te-am văzut, Emma... Nu puteți să plecați ! zic panicată. Dar tata și-a deschis deja portofelul și a pus o bancnotă de 20 de lire pe masă, În vreme de mama s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
de argint, covoare scumpe, sobe de Meissen alb ca laptele, statui de bronz... Bătrânul a ezitat puțin și a spus ,,nu,,. Un nu Înlăcrimat dar ferm. Îți amintești și acum de gestul lui repezit când ți-a dat Înapoi mica sculptură din lemn ce-o Înfățișa pe Pomona, zeița fertilității. Ghetele vechi, În care picioarele păreau că Înoată se umflaseră de ploaie și când ți-a spus că un muribund nu cumpără obiecte de artă, i-ai răspuns că anticarii nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
a aciuiat. Privirile Îngerilor i se par senine și foarte directe. Paznica lor, dă explicații gesticulând, unui domn cu părul grizonat, preocupat se pare de prețul unei lucrări. Ca Într-un dans de caracter, bărbatul dă roată de câteva ori sculpturii pe care ,,a pus ochii,, , cercetându-o prin ochelari, ca pe o marfă de consum. Antoniu ar sta ore În șir lipit de vitrina sălii de expoziție, și nu s-ar plictisi să privească mulțimea de Îngeri și de păsări
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
Din ele, nelipsitele manele, țâșnesc În jeturi sonore făcând aproape imposibil dialogul. Își amintește de sandalele uzate pe care le purta profesoara de pian și În care picioarele păreau că Înoată. De ce vroia ea, care nu avea nici un talent la sculptură, să modeleze În lut, chipul bătrânului ? De ce mi-a povestit asta? Vroia să-mi arate că muzica nu era singura ei preocupare? De ce intra atât de des În casa lui? De ce nu i-a dat lui pictura? Să-l fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
am găsit. Câte zile se pierd cu căutările astea! În curând, ceasul masiv din nichel lucios va bate ora cinci după-amiază și tu n-ai terminat cu lamentările,, ,,Bunicului meu i-au fost furate trei kilograme de aur, colecția de sculpturi din bronz, picturi scumpe, cinci covorașe de rugăciune vechi de câteva secole, tacâmurile rusești din argint aurit, o panoplie cu arme și o colecție de monede, impresionantă. Toate În numai trei ore, când Întreaga familie era la teatru,,. Nici astăzi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
universul, s-a strecurat o mică eroare, aducând în existență aceste mici creaturi. Ajung la Saint Gilles în primele ore ale după amiezii și mă opresc în fața unei biserici impunătoare, biserica abațială, cu un portal romanic cu tot felul de sculpturi și basoreliefuri, măcinate de timp. Ușile sunt roșii și nu pricep de ce această culoare pe ușa unei biserici. In dreapta ei, pe o bancă la umbră, îmi iau obișnuitul prânz, atât de gustos când ți-e foame. Cât de bune
Pelerin pe drumul Sf. Iacob de Compostela (Genova-Pamplona) by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91894_a_92328]
-
artist limitându-și investigațiile la un singur domeniu și încercând să-i epuizeze resursele creatoare. Senzația de secătuire a acestor resurse a fost încercată prima data de impresioniști, care au simțit nevoia să transgreseze hotarele domeniului lor, practicând de pildă, sculptura, când orientarea lor era spre pictură sau invers. În secolul al XX-lea se va merge însă mult mai departe: marii artiști ai timpului vor înțelege că nu este suficient să practice mai multe genuri artistice (cum au procedat Picasso
CATALOG Sincretismul artelor 1 by D. N. Zaharia () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_941]
-
să afirme că pictura este moartă, ca gen artistic, pictura de șevalet, în special; din cenușa acesteia se va ivi instalația în ale cărei componente se regăsește esența picturii - culoarea. De la noile realisme la arta video, ecouri ale picturii, ale sculpturii și ale altor genuri clasice continuă să fortifice noile propuneri de opere care au un tot mai pronunțat caracter sincretic. Simple glume, uneori, sau evidente sclipiri de geniu, alteori, aceste opere readuc în actualitate mai vechea noțiune de Artă, cu
CATALOG Sincretismul artelor 1 by D. N. Zaharia () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_941]
-
de gheață, țurțuri mari îi atârnau din nas și din gură, iar degetele îi degeraseră în buzunarele pantalonilor. Era de neînțeles cum putuse să facă ultimii pași decisivi. Era pur și simplu un sloi de gheață pe două picioare, o sculptură care se desprinsese din ghețarii veșnici. De câte ori nu mi s-au povestit astea! Tata voia ca eu să am înțelegere pentru bunicul. El nu a priceput niciodată cât de profund și total ne înțelegeam noi în mod spontan. Pot vedea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
fost redusă la tăcere și transformată în fosilă. Da, a spus trimisul Bisericii Suedeze. Sună frumos. Stilul dumneavoastră este remarcabil. Nereușitele lui, am subliniat eu, vor fi și ele amintite: picturile monumentale pe care nimeni nu voia să le aibă, sculpturile refuzate, certurile cu xilogravorii, beția... Cele mai mărețe existențe sunt rareori pilduitoare. Și, bineînțeles, încununarea operei lui: Biblia. Fiecare imagine sfântă în parte, fiecare linie și umbră și rază de lumină! Claritatea imaginei în alb-negru, seriozitatea dogmei creștine, fără vreo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
omniprezent în cercetarea științifică, iar valențele sale formative și informative îi conferă un loc important în procesul de educare permanentă și de învățământ. Câștigându-și locul în familia artelor vizuale, fotografia se întâlnește pe simezele muzeelor și galeriilor, alături de pictură, sculptură și alte medii specifice artei contemporane. Din acest punct de vedere, fotografia este unul dintre cele mai utilizate medii artistice (de la documentarea diferitelor manifestări artistice - instalații, performance, happening - până la proiecte de artă conceptuală). Fotografia constituie astăzi o realitate culturală, estetică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2019_a_3344]
-
Domniile lor surâd îngăduitor dacă le spui că securea dublă, de pe pereții labirintului, e înfiptă între dragoste și moarte. Și să nu uit: nici surâsul statuilor grecești nu poate fi tălmăcit într-un singur fel. Căci există două surâsuri în sculptura greacă. Unul arhaic, fermecător și misterios, ca al tinerelor kore, care dispare mai târziu (perșii, au zis grecii, le-au luat statuilor surîsul). Altul melancolic, din perioada de decadență, când statuile încearcă, parcă, să-și învingă oboseala prin puțină frivolitate
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
sub o frescă, reprezentând un atlet, că posterității îi va fi mai ușor să-l critice decât să-l egaleze, dar el nu mai poate fi criticat. Duse la Roma și apoi la Constantinopol, picturile lui Zeuxis au dispărut. În sculptură, naufragiul n-a fost total, însă nenumărate statui de bronz, între care și capodopere, au fost topite și nimeni nu cunoaște câte marmuri sculptate au fost sfărâmate sau au nimerit în cuptoarele de var. Cu excepția frizei Parthenonului, toate capodoperele lui
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
bordel cu două etaje. La primul etaj, erau primiți clienții. Femeile așteptau la etajul superior. Fresce, mozaicuri, coloane ciobite, capiteluri răsturnate (Efesul a avut parte și de incendii și de cutremure), sarcofage de piatră, vase de pământ ars, o splendidă sculptură reprezentând o Nike înaripată, un orologiu solar, trepte tocite de pași... Dar, pe alocuri, am o senzație de vechime trucată, de scenografie arheologică. Prea sunt frumos aranjate unele vestigii. Mâncăm, din pachete aduse de pe vapor, pe mesele înșirate afară ale
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
Traian..." Un mucalit observă că strămoșul nostru merita onorat cu băutura națională, nu cu votcă. La muzeul din Pergam. Trec destul de repede. Mar-muririle sunt din perioada helenistică și perioada romană. Singura care mi se pare că merită atenție e o sculptură arhaică rătăcită, prin ce minune nu știu, printre celelalte. La ieșire, îl văd pe Theo lângă autobuze, fără bicicletă. Îmi arată pantofii proaspăt lustruiți de un lustragiu care se îndepărtează. Asta îmi dă curaj să-l întreb: "Dar unde e
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
arest, nici de tribunal, nici de pușcărie. Au fost lichidați. De atunci, se poate hoinări prin cartierul italian și noaptea, ca într-o rezervație, fără nici un risc. Azi, am fost la muzeul de artă. Am revăzut, la parter, sala dedicată sculpturii grecești. Cu această ocazie, am călătorit cu tramvaiul, ceea ce nu mi s-a întîmplat în alte orașe americane. Apoi, m-am învîrtit prin Quincy Market, care se află la doi pași de Fulton Street. Acolo e mereu lume pestriță. Pe
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
a noastră în tabieturi de amor, făcute din vertebre de balenă aliniate pe periuța de dinți. nouă în primul loc: remușcările dispar atunci când îmbrățișezi ființa iubită, în ceașcă aburește cerul albastru, cele patru gambe de cristal sunt împreunate într-o sculptură de rodin, așezată în grădina dragostei tale, la răsărit. nouă în al doilea loc: pentru că focul stă acum deasupra cerului, nu te lăsa orbit, ci învață să vezi dublu: cu un ochi focul, cu un ochi cerul. astfel dragostea ta
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
mânerele rupte, de bronz, ale cazanului-vindecător-al-lui-goibniu, le așezi, la șaizeci de grade unul față de celălalt, în argilă proaspătă, modelezi argila pe laturi cu palmele tale fine și iscusite, așezi piesa sub soarele arzător al amiezii și ai gata pregătită o sculptură modernă demnă oricând de a fi așezată în muzeul guggenheim, alături de avioanele comprimate ale lui john chamberlain, o intitulezi „apucare“. cartea schimbării tale caut în calculator și găsesc opt fotografii ale tale, am numai opt imagini cu tine cu care
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
întâi, jos între Aneta și Mara. Șuvița de păr curbată îi ascunde obrazul pe jumătate, iar peste pleoapa coborâtă cade umbra, așa că nu-i chiar sigur că la el privește. În fundal, în spatele grupului, puțin în stânga Elenei, se vede o sculptură reprezentând-o pe Fecioară sărutându-l pe frunte și sprijinindu-l, în timp ce cade, pe un soldat ucis în luptă. E cu atât mai ciudată atenția Elenei îndreptată spre personajele de jos, poate spre Dragoș, cu cât poza surprinde o discuție
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
cu moțul arcuit peste sprâncenele delicate. Carol reacționa și la îndemânarea lui Dan. Ca mulți alți oameni cu orientare artistică, Dan era priceput la lucrul manual și făcea chestii amuzante din hârtie și carton. Invitația la nunta lor fusese o sculptură din hârtie. Odată deschisă invitația, interiorul dădea la iveală o biserică; ușițele de hârtie se deschideau și ofereau imaginea unei nunți decupate - o idee teribil de ingenioasă. Carol se retrase de la Llanstephan și se mută cu chirie în apropiere de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
proastă. Partea bună era că toate simptomele puteau fi atenuate prin participarea asiduă la întruniri și printr-o abstinență riguroasă. Înainte să primească aceste vești bune, Dan se temuse că mintea sa, în realitate la fel de gingașă și maleabilă ca și sculpturile din hârtie pe care el însuși le făcea, era gata să se transforme într-un ghemotoc mototolit de nebunie. Dan avea acum prieteni gata să-l sprijine. Dave 2 mergea până acolo încât venea la ei după întrunire, să le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
mai departe mirosul ăla dezgustător de lavandă. Ca de obicei, în curte era mare dezordine, înainte ca partidul să le dea lor casa, locuise în ea un sculptor care folosea garajul pe post de atelier, mai rămăseseră prin curte câteva sculpturi neterminate și matrițe albe, dezmembrate, unele erau năpădite de rotunjoară, pe astea mereu trebuia să le ocolim, îndreptându-ne spre intrare, în spate, în grădină, a mișcat ceva, întorcând capul, am văzut cu coada ochiului doar o umbră pasageră, s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]