7,772 matches
-
situații, plăcerea este o stare primară, imediată a organismului. Ea este legată de satisfacerea unor nevoi, a unor apetențe, corespunzând În sensul acesta cu pulsiunea libidinală din sfera psihanalizei. În această privință, trebuie Însă făcute niște diferențe de nuanță. Plăcerea superficială, tactilă este legată În primul rând de sensibilitatea exterioară, obținută prin contactul corpului cu obiectul plăcerii. Plăcerea profundă, viscerală este legată de satisfacerea apetențelor instinctuale primare (foame, sete, relaxare musculară, sexualitate, somn, odihnă etc.Ă. În acest caz, plăcerea apare
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
care au generat și care Întrețin această prietenie, de ceea ce cere și de ceea ce oferă fiecare În cadrul prieteniei cu celălalt. Din acest motiv, o prietenie adevărată este sinceră și dezinteresată, durabilă, adâncindu-se și consolidându-se În timp. O prietenie superficială, falsă, de circumstanță, se destramă rapid. Ea nu poate dura pentru că, de fapt, nu a fost o prietenie. În afară de prietenie și camaraderie, trebuie avută În vedere, În cazul formelor de cuplu, și asocierea. Asocierea este o relație reciproc consimțită, circumstanțială
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
mare labilitate psihică și morală, ușor de convins, lipsite de capacitatea de a evalua celelalte persoane și situațiile de viață, actele, intențiile și consecințele la care se expun. Multe dintre aceste persoane sunt singure, adesea cu o imaturitate emoțional-afectivă, indiferente, superficiale. Unele dintre ele caută aventura, riscul, au gust pentru situațiile noi, neprevăzute. Toate acestea favorizează, În mare măsură, situația de a cădea victimă. 3. Elementul de referință conflictuală Pentru ca un prejudiciu să se poată produce este necesar ca Între cele
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
aceeași pagină cu o poezie intitulată «Marguerita» (Marguerite - n. m.), semnată Isis - pseudonim al ziaristului Isidor Budu (v. Dicționarul de pseudonime de Mihail Straje, București, Editura 16 Constantin Călin Minerva, 1973)”. Autorul notei, Mihail Petroveanu, critic pătrunzător dar istoric literar superficial, n-a știut (căci dacă știa, desigur ar fi spus-o) că Isidor Budu era băcăuan și că se născuse în același an (la 21 februarie 1881) cu Bacovia. La rîndul său, profesorul Marin Cosmescu-Delasabar, care a scris un studiu
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
fi regretabil - zicea Alecsandri - ca romînii, aflați atunci la începutul „deșteptării”, „să cadă în ghearele pedantismului”3). După A. Russo („Cugetări”), „pedantismul are mai multe ramuri”, putînd fi observat în cuvinte, în teorii, în tendințe. Conservator (cîteodată chiar reacționar) sau superficial, el e, o dată, anacronism, altă dată, maimuțăreală, lipsă de gust ori, în fine, mediocritate, opacitate. Deși de bun simț (sau, poate, tocmai de aceea), opiniile scriitorului moldovean s-au lovit de „o rezistență” aprigă, care a arătat (după aprecierea sa
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
și de mulți dintre ai noștri, Bacovia n-a fost atins de mondenități. Mondenitățile îl țin departe pe scriitor de „mulțimea anonimă”, de „ecourile de revoltă și de jale”. Ele rafinează anumite percepții, dar subțiază fondul gîndirii. Mondenul e, fatalmente, superficial, plezirist, convențional. Ca să fie agreabil, ajunge de se neagă uneori pe sine. Marginalul rămîne fidel senzațiilor și ideilor sale și mai larg comprehensiv. Următoarea mărturisire făcută de pianista Héllène Grimaud într-un recent interviu cuprinde un adevăr pe care și
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
fapt, din cele 10 mari capitole, indicate de Monografia unui sat, autorul a ales numai patru. Cadrul istoric l-a scris fără să cunoască documentele răzeșilor de la Ipotești. S-a mulțumit cu informațiile fanteziste pe care le căpătase la Cucorăni. Superficial este scris și capitolul despre cadrul cosmic. Puține date se pot reține din cadrul spiritual și cadrul biologic. Foarte puțină legătură a făcut între Eminescu și Ipotești, mai ales că nu întîmplător autorul s-a hotărît să scrie monografia acestui sat
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
mănăstirii Agafton, a dat peste cartea aceea, cu slove chirilice, căreia, din cauză că-i lipsea începutul, i-a pus titlul Mărgăritarul lui Zlataust și a zis că ea a fost tipărită de Mitrofan episcop Husinschi, în anul 7199, adică 1691. Judecînd superficial, după însemnările marginale, autorul a tras concluzia greșită că "această carte a aparținut familiilor Cananău și Mavrodin"53. Mănăstirea Agafton a fost desființată la 20 iulie 1960, făcîndu-se în loc un azil de bîtrîni. Tocmai în ultima vreme, am găsit acea
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
încurcală pe biografii lui Eminescu. Toți au afirmat că Raluca, fata lui Iurașcu, la măritișul ei a avut în zestre această moșie, plus 3.000 de galbeni, în numerar, și lucruri din casă, de 576 de galbeni, după izvod. Judecînd superficial, s-a ajuns la concluzia că Eminovici a primit o zestre "bunicică"16, că "Raluca Iurașcu era o fată încăpută 17 (sic) Aug. Z. N. Pop a vrut să zică bogată ; că Eminovici a luat "soție cu zestre bună, în
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
încât să fie ulterior ostracizat. Prin contrast, un student retras poate fi inițial frustrat dar, prin calitățile sale pozitive, să fie mult apreciat. Din acest motiv, descrierea comportamentului caracteristic frustrării în termenii succesului imediat sau ai eșecului este incompletă și superficială”. (op. cit., p. 393) În privința celui de-al doilea criteriu, H.H. Kendler a relevat mai mulți factori de care depinde persistența unui răspuns, în condițiile repetării sau menținerii îndelungate a obstacolului frustrant, și anume: a) forța tendinței, trebuinței, sau scopului urmărit
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
Dragostea lui pentru Ella, colegă de facultate, apoi soție, intră într-o criză sufletească acută din momentul în care o moștenire considerabilă venită din partea unui unchi din Ștefan Gheorghidiu un personaj important, bogat. Noua situație o determină pe ușuratica și superficiala Ella să se înconjoare de admiratori mondeni (printre care și neobositul dansator Fred) și să ducă o existență dubioasă, deoarece contactul cu această lume mondenă va descoperi în Ella înclinații frivole și resurse de perfidie. Lovit în sentimentele sale, dominat
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
în mod deschis pe o bază comparativă. Din nou, despre inevitabilitatea abordării comparative Valoarea studiului comparativ al guvernării a fost totuși pusă la îndoială. A fost contestată pe temeiul că acesta este întreprins adesea într-un mod nesatisfăcător sau chiar superficial (Macridis, 1955: 7-12). Acest lucru era adevărat în trecut, dar critica rămâne în parte justificată. Dacă este să comparăm, trebuie să facem acest lucru detaliat și sistematic, iar nu doar într-o manieră generală. De exemplu nu ar trebui să
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
Prima este neașteptata descoperire a faptului că diviziunile culturale erau puternice în Elveția și aproape inexistente în Belgia; acomodarea dintre grupurile lingvistice din Elveția este astfel rezultatul unor diferențe culturale majore, în timp ce dificultățile întâmpinate de Belgia corespund unei opoziții mai "superficiale" între grupurile lingvistice. Aceasta ne ajută să înțelegem o mare parte a istoriei Belgiei centralizate, precum și diferențierea care a continuat între Olanda și Flandra. Dar descoperirea are implicații mai generale în aceea că sugerează că nu există totuși un singur
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
ocupa în primul rând aici. În consecință ne vom concentra pe natura sprijinului dat grupurilor. Orice ar dori să realizeze grupurile, forța lor și prin urmare impactul asupra sistemului politic va depinde de nivelul mai larg sau mai redus, relativ superficial sau cu adevărat profund al sprijinului. O astfel de distincție se traduce prin însăși natura grupului. Astfel, există entități extrem de specializate preocupate de un obiect specific (de exemplu, cele alcătuite pentru a promova o activitate artistică sau culturală). Pe de
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
are loc aproape exclusiv în cadrul fiecăruia din aceste grupuri comunitare, dar și conform caracteristicilor socio-psihologice dezvoltate în cadrul grupurilor. Dacă, dimpotrivă, tiparele grupurilor tind să fie asociative, comunicarea privată va fi mai puțin exclusivă și mai variată, dar poate și mai superficială deoarece este foarte posibil ca membrii asociațiilor să nu se cunoască atât de bine între ei. Comunicarea publică Procesele de comunicare publică, pe de altă parte, au fost întotdeauna caracterizate de o necunoaștere personală a membrilor "publicului" căruia îi este
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
proiectate în acest mod; mijloacele de comunicare publică umplu golul dintre norme și politici care a apărut în multe țări ale lumii a treia dintr-o combinație între imitarea practicilor țărilor dezvoltate și o dezvoltare socio-economică limitată și cu adevărat superficială. Privire de ansamblu Comunicarea este mecanismul prin care are loc viața politică. Ea determină modul în care se dezvoltă relațiile în cadrul grupurilor și instituțiilor și între acestea. Domeniul comunicării politice depășește astfel cu mult analiza mass-mediei în sine. Comunicarea publică
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
aceste partide s-au orientat către valorile liberal-democratice sau au fost înlocuite de partide care sunt, cel puțin aparent, liberal-democratice. Așa s-a întâmplat de exemplu în Zambia. Această schimbare a fost însoțită de o deplasare adesea cu un caracter superficial, de la sistemul cu un singur partid la cel pluripartidist. Dacă partidele populiste s-au răspândit în țările lumii a treia, mai ales imediat după câștigarea independenței, ulterior ele au fost în general înlocuite de regimuri bazate pe o ideologie inegalitară
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
de poezii cu care debutează club8-istul Michael Astner, supranumit "neamțul de serviciu al literelor ieșene" (despre calitatea unui timp, Editura Outopos, Iași, 1999) este unul destul de compozit. Nu atât tema, cât maniera riscă să dea, cel puțin la o lectură superficială, impresia destul de comună, e adevărat, în cazul marii majorități a debutanților de incontinență, de incertitudine în privința formulei de adoptat. În prima parte a cărții, Michael Astner se situează practic între tradiție și inovație, exersând stilistic formule variate și destul de ușor
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
orbii,/ Călăuziții de stele./ Vorbele lor vor cădea/ Ca niște zăpezi peste o junglă aprinsă" (Norul de marmură). Precum acestor orbi hărăziți unei altfel de lumini decât aceea a vizibilului, eului liric îi este interzis accesul la fața diurnă, banală, superficială a lumii. Poetul îl forțează, dimpotrivă, să ia act de cele scrise, "cu litere de purpură", pe zidurile catedralelor sau "la umbra norului de marmură" și să asculte, precum profeții, vocile elementarului, în care se relevă alteritatea radicală. Doar grație
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
Rafila Radu a publicat două cărți tributare pasiunii orientale, reflectate în structuri poematice fixe haiku, tanka, renga: Fuga în haiku (Sedcom Libris, Iași, 2003), respectiv Nuntă pe firul ploii (Editura Sedcom Libris, Iași, 2006). Opțiunea pentru formele și miza deloc superficială a acestui tip esențializat de discurs ne este justificată de autoare într-un fel de text programatic, ce prefațează una dintre secțiunile Fugii în haiku, intitulat semnificativ chiar Amantul meu, poezia: "...să-l invităm (pe poetul din noi, n.n.) la
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
lui Raoul Girardet, doar în ultimii ani, deși timp de jumătate de secol a existat o emisie agresivă și continuă de mituri oficiale, promovate prin intermediul școlii, a învăță-mîntului de partid, a mass-mediilor aservite etc. Dar chiar și la o privire superficială poți să observi că anumite mituri comuniste se grefează pe o "realitate subjacentă", pe marile construcții mitice religioase, în cartea de față, Raoul Girardet observă că "totalitarismele moderne s-au construit pe realitatea subjacentă a Răului ce trebuie exorcizat, a
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
1944 se operează câteva modificări: pe lângă directorul Leca Morariu e consemnată ca secretar Octavia Lupu-Morariu. Articolul Pornim la drum afirmă: „Luxurianta eflorescență a mistificărilor se cere totuși stăvilită! Stăvilită și cu această publicație care-și ia sarcina de a înfrunta... superficialul și hatârșugul.” Rubricile obișnuite sunt „Multe și mărunte”, „Cronică”, „Răboj”, „Bucovina bibliografică”. Majoritatea articolelor sunt semnate de Leca Morariu (Legenda „Spațiului mioritic”, Din caracteristica și pitorescul limbii românești, Creangă în italienește). Petru Iroaie scrie despre Alecsandrismul lui Odobescu. În numărul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287066_a_288395]
-
secvențiale date ocazional, nefamiliară deci, pe care o vom desemna prin noțiunea planul textului. Diferența majoră dintre suprastructură și planul textului constă în caracterul dobîndit și memorat ("profund") al celei dintîi, în cadrul unui praxis, și în caracterul dat, supus variației ("superficial") al celui de-al doilea. Întrebarea (la care vom încerca să răspundem mai ales în capitolul 3) este următoarea: se poate vorbi de suprastructură descriptivă așa cum se vor-bește de suprastructură narativă? Se înțelege deja care este obiectivul celei de-a
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
special a propozițiilor: o secvențialitate locală argumentativă. Alte tipuri de micro-înlănțuiri locale sînt posibile: narative (în care legătura "post hoc, ergo propter hoc" între două sau mai multe propoziții va ține loc de relație "logică"); poetice (secvențialitate dominată de paralelisme superficiale); conversaționale (înlănțuire de schimburi verbale cu intervențiile lor) etc. Întrebarea la care următorul capitol trebuie să răspundă va fi despre înlănțuirile descriptive și, bineînțeles, despre specificul lor. Dacă nu mai luăm în considerare înlănțuirile secvențiale locale, ci doar povestirea completă
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
de incidență ale unei serii evenimențiale. În cadrul "descrierii homerice", se remarcă faptul că, datorită perfectului simplu, propozițiile descriptive primesc statutul de "nucleu" al lanțului evenimențial-cauzal. De fapt, aceste verbe la perfect simplu delimitează progresia, subliniază planul textului (acțiunile care organizează superficial secvența conferind o ordine cronologică). În măsura în care aceste verbe la perfect simplu nu sînt decît urmele unei coerențe care ar fi putut fi narativă, ne propunem să vorbim, în acest caz, doar despre o "narativizare de suprafață". O ultimă caracteristică a
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]