7,594 matches
-
48. Această necesitate era reclamata, de altfel, nu numai de situația politică din Europa de Nord-Est, ci, susținea el, de întreaga conjunctură politică de pe Continent care ar fi reliefat, o dată în plus, comunitatea de interese, în plan internațional, turco-suedeză49. Deși diplomația suedeză aducea noi argumente în susținerea poziției Suediei în problema subsidiilor, precum tentativă mascată a Rusiei de a sprijini o lovitură de stat în Suedia, în vara anului 179450, Poartă Otomană, chiar dacă recunoștea, la rândul ei, importanța unei strânse colaborări
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
Suedia urmărea să convingă Poartă Otomană că era în propriul ei interes să colaboreze cu ea și cu Danemarca, pentru a determina puterile Coaliției antifranceze, îndeosebi Anglia, să încheie pacea cu Franța. Ca urmare, potrivit opiniei care se punea pe seama diplomației suedeze, s-ar fi creat condițiile necesare constituirii unei "coaliții diplomatice", formată din Suedia, Danemarca, Anglia, Franța și Poartă Otomană care ar fi reușit să rezolve și spinoasă problemă poloneză 58. Profitând de prestigiul de care se bucură, încă, în
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
Europe and the Porte, Vol. ÎI, p. 228-232. 80 Cf., raportul său din 22 martie 1796, în Europe and the Porte, Vol. I, p. 185. Cum pericolul unei agresiuni rusești continuă să persiste și în primăvara anului 1796, iar ofensiva diplomației ruse vizând discreditarea Suediei în opinia cercurilor conducătoare otomane, cu scopul de a zadarnici orice posibilitate de realizare a unei alianțe defensive suedo-otomane, devenea tot mai virulenta 81, Suedia nu avea altă posibilitate de acțiune, decât să fi sperat într-
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
ne veut maîtriser la Baltique que pour rendre plus effrayant et plus rapide son débordement vers la Mer Noire, vers la Mer Blanche, au travers toutes leș possessions Européennes du Grand Seigneur" (s. Ven.C.)82. Insistențele, aproape disperate, ale diplomației suedeze se justificau și prin lipsa altor perspective de creare a unei alianțe defensive în sprijinul Suediei. Reticentele manifestate de Danemarca l-au determinat pe Ignatius Mouradgea d'Ohsson să revină asupra unei sugestii mai vechi a sa, si anume
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
suedo-rus a fost aplanat, însă, datorită amânării căsătoriei tânărului rege suedez, decizie datorată faptului că Suedia nu a putut obține nici un sprijin extern consistent, pentru a se putea opune Rusiei 84. Paradoxal, dar tocmai această destindere a creat noi probleme diplomației suedeze la Istanbul, unde adversarii Suediei răspândeau zvonul că amânarea căsătoriei regelui fusese rezultatul unei înțelegeri potrivit căreia, odată cu majoratul acestuia, urma să 81 Cf., loc. cît., p. 178 și urm. 82 Cf., Nota oficială adresată de Mouradgea d'Ohsson
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
fi putut favoriza, indiferent sub ce formă și în ce măsură, interesele franceze în Europa Orientala și, pe cale de consecință, si pe cele continentale, amenință să blocheze și orice inițiativă vizând reglementarea raporturilor dintre Suedia și Imperiul Otoman 102. Iată pentru ce diplomația suedeză urmărea, cu atenție, evoluția raporturilor Porții Otomane îndeosebi cu Rusia, domeniu în care intervenise o modificare majoră, marcată de Tratatul de alianță defensivă încheiat de Turcia cu Rusia, la 23 decembrie 1798/3 ianuarie 1799103. Deoarece, era îngrijorată de
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
Alexandru I a ordonat, între altele, construirea a încă unei fortărețe pe granița finlandeză, ceea ce a provocat, după unele informații, si deplasări de populație în zonă111. Deși diferendul nu a avut urmări negative, în planul raporturilor dintre cele două state, diplomația suedeză a continuat să fie foarte atentă și la evoluția situației politice din Orientul European de care depindea, în mare măsură, așa cum am mai menționat, și stabilitatea poziției Suediei în Nord-Estul Europei. De aceea, noti 109 Cf., loc. cît. doc
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
le aibă asupra politicii europene a Porții Otomane. Totuși, amintită recu noaștere de către Prusia a împăratului francezilor nu a avut urmări imediate asupra raporturilor Porții Otomane cu Franța. Opoziția Rusiei și a Mării Britanii, precum și totală lipsa de abilitate a diplomației franceze în abordarea acestei chestiuni, atât de delicată pentru otomani, i-au determinat să decline recunoașterea și de către ei a demnității de împărat lui Napoleon Bonaparte. Și nu întâmplător, reprezentantul diplomatic al Suediei la Istanbul reținea faptul că reis efendi
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
să urmărească, cu o atenție sporită, politica europeană, în general, și cea orientala, în special, ale Rusiei 116. Desigur, pentru că acea politică orientala a Rusiei, îndeosebi, să nu fi afectat interesele, de acea dată comerciale ale Suediei în Orientul European, diplomația suedeză a reușit să determine Poartă Otomană să-i acorde țării sale, în anul 1805, dreptul de navigație pe Marea Neagră. Acel privilegiu a fost acordat, însă, în condiții oneroase pentru Suedia 117. Or, acceptarea lor era justificată tocmai datorită faptului
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
antifranceză, constituită, în vara aceluiași an, de Rusia, Austria și Marea Britanie, a adăugat un motiv în plus pentru că Suedia să urmărească, cu și mai mult interes, cursul situației politice din Europa Orientala. În noul context politic, a revenit în atenția diplomației suedeze și statutul juridic al Principatelor Române, influențat direct de rivalitatea franco-rusă în problema orientala. Deoarece, de manieră în care avea să se decidă statutul lor juridic depindea și adjudecarea controlului asupra politicii europene a Porții Otomane 120. Nouă criză
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
de acută pentru cea dintâi, anume cea a subsidiilor, trena. Or, la această stare de lucruri contribuia și opoziția Rusiei, interesată să-și mențină controlul asupra acelor raporturi. Pe de altă parte, tocmai acest obiectiv al Rusiei a putut motiva diplomația suedeză să se preocupe, la rândul ei, în aceeași măsură, de necesitatea de a sesiza gradul de subordonare a politicii europene a Porții Otomane față de politică orientala a Rusiei 121. De aceea, Nils Gustaf Palin a încercat să afle detalii
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
în loc. cît., doc. nr. 38 și 39. 125 Cf., raportul său din 25 februarie 1806, în loc. cît., doc. nr. 40. Și, totuși, încă de la începutul anului 1806 apăruseră indicii clare ale unui nou posibil conflict militar ruso-turc. În acel context, diplomații rus și britanic, acreditați la Istanbul, făceau eforturi care vizau împiedicarea normalizării raporturilor franco-otomane, normalizare care ar fi asigurat Porții Otomane sprijinul logistic, în eventualitatea declanșării uni nou război cu Rusia. Pe acel fundal, Nils Gustaf Palin a încercat să
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
rusă produsese o puternică consternare la Istanbul 133. În noile împrejurări politice internaționale, valoarea Suediei că aliata a Porții Otomane și a ambelor că partenere ale Franței împotriva Rusiei a fost pusă în evidență cu și mai multă vigoare de diplomația franceză 134. Pe de altă parte, însăși Poartă Otomană și-a manifestat, în aceeași măsură, interesul că Suedia să i se alăture în războiul împotriva Rusiei, prilej cu care cea dintâi ar fi avut posibilitatea, susțineau otomanii, de a recupera
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
modificarea hârtii politice a Europei Est-Centrale, în conformitate cu comandamentele politicii europene a Porții Otomane. Nils Gustaf Palin, care primise acele avansuri din partea unui înalt demnitar otoman, s-a arătat foarte reticent în ceea ce privește autenticitatea acelor intenții care puteau fi doar expresia intrigilor diplomației franceze, așteptând ca, înainte de a se fi angajat în vreo discuție pe această temă, Poartă să fi reluat plata subsidiilor 136. Punctul de vedere al Suediei în problema medierii păcii turco-ruse, solicitată de Poartă Otomană, era acela că pacea putea
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
al Suediei în problema medierii păcii turco-ruse, solicitată de Poartă Otomană, era acela că pacea putea fi restabilită, daca Rusia ar fi acceptat și ea medierea. De altfel, angajarea unei astfel de misiuni era cu atat mai dificilă, cu cat diplomația franceză caută să-i convingă pe otomani să nu recurgă la ea, de vreme ce Suedia era, alături de Rusia, dușmana lor și de aceea se putea presupune că ar fi 132 Loc. cît.; vezi și doc. nr. 57. 133 Loc. cît., doc
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
alăture blocadei continentale 140. Suedia a refuzat, însă, să dea curs acelei somații, motiv pentru care Danemarca i-a declarat război, contribuind, astfel, la agravarea situației sale internaționale. În acele împrejurări, evoluția raporturilor franco-ruse a reținut și mai mult atenția diplomației suedeze, de vreme ce nu lipseau 137 Cf., raportul său din 10 februarie 1807, în loc. cît., doc. nr. 63; pentru propagandă antisuedeză a Misiunii diplomatice a Franței la Istanbul, vezi și doc. nr. 67, 68, 69. 138 Cf., raportul său din 30
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
ne devoir considérer le rétablissement précité de la Pologne, si jamais îl a lieu, que comme une chose utile au tems présent et même dans l'avenir" (s. Ven.C.)158. În aceeași categorie de necesități se poate plasă și tentativa diplomației suedeze de a media pacea ruso-otomană. Dacă această decizie a putut să fie motivată de dorința lui Bernadotte de se dovedi util Rusiei, pentru a justifica solicitarea sprijinului acesteia în problema Norvegiei, nu poate fi, totuși, ignorată nici ipoteza că
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
European, ceea ce ar fi înlesnit acesteia punerea în aplicare a planurilor politice în Europa de Nord-Est, despre care avertiza, cum am menționat, von Stedingk. Neîndoielnic, cei ce au putut gândi în acești termeni nu-și făceau nici o iluzie în ceea ce privește posibilitatea diplomației suedeze de a influența, în vreo măsură oarecare, conținutul tratatului de pace. Ceea ce au putut avea în vedere se limită doar la a cunoaște, prin intermediul medierii, cât mai multe din clauzele pacificării, pentru a sesiza eventualele inconveniente pentru interesele suedeze
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
Otoman constă în a perpetua și a extinde Dar-ül-Islam. Atât timp cât această misiune a putut fi îndeplinită cu ajutorul celebrelor instituții militare, "around which the Sultans organised their state", Poartă Otomană nu a fost nevoită să apeleze decât în mică măsură la diplomație 1. Situația s-a modificat, însă, pe masura ce puterea militară a Imperiului Otoman nu i-a mai putut susține pretențiile de dominație universală, iar declinul statului otoman, cauzat de profundele și complexele crize interne, era însoțit de sporirea corespunzătoare a puterii
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
pe masura ce puterea militară a Imperiului Otoman nu i-a mai putut susține pretențiile de dominație universală, iar declinul statului otoman, cauzat de profundele și complexele crize interne, era însoțit de sporirea corespunzătoare a puterii adversarilor săi. Ca urmare, apelul la diplomație a devenit indispensabil. Cum sistemul diplomatic otoman se dovedea incapabil să facă față complexității relațiilor internaționale în care era angrenat Imperiul, s-a conturat tot mai mult necesitatea reformării lui din temelii. Cel care a înțeles, însă, că simpla reformare
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
unul din puținele locuri unde se întâlneau reprezentanții diplomatici ai tuturor puterilor beligerante și unde competiția dintre acestia pentru adjudecarea partizanatului sultanului a devenit mai acerbă că oricând până atunci. Iar "campioană" acelei competiții s-a dovedit a fi fost diplomația franceză. Deoarece, desi sistemul politic intern a fost modificat din temelii, poziția Franței în sistemul politic european, ca și interesele sale comerciale în Levant îi dictau să nu modifice politică vechiului regim față de Poartă Otomană. De aceea, în pofida slăbiciunii acesteia
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
sistemul politic european, ca și interesele sale comerciale în Levant îi dictau să nu modifice politică vechiului regim față de Poartă Otomană. De aceea, în pofida slăbiciunii acesteia pe plan internațional, recu noașterea formală de către ea a Republicii Franceze a devenit pentru diplomația ei singura modalitate de a o scoate din izolarea politică în care o plasaseră puterile monarhice ale Europei. La rândul lor, acestea din urmă, au făcut tot ce le-a stat în putință, pentru a împiedica acea recunoaștere. În acel
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
motive suficient de temeinice pentru că Prusia să fi fost determinată "à redoubler șes liaisons avec l'Angleterre , et porté a soutenir dans le besoin leș intérêts de l'Empire Ottoman" (s. Ven.C.)31. Iar pentru a grăbi acel deznodământ, diplomația otomană a încercat să contracareze ostilitatea Rusiei cu propriile sale arme. Astfel, potrivit informațiilor aceluiași Mouradgea d'Ohsson, reis efendi, Mehmed Rașid efendi, i-a sugerat ambasadorului englez la Istanbul, Șir Robert Sharpe Ainslie, că zvonurile care ajunseseră la Londra
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
poziții corespunzătoare intereselor sale europene, între Franța și Marea Britanie. Căci, așa cum devenise foarte evident, decizia depindea de succesele sau insuccesele Franței în războiul cu adversarele sale47. Până la clarificarea situației din acest punct de vedere, Poartă Otomană a încercat să angajeze diplomația suedeză în susținerea eforturilor sale de a tempera presiunile diplomatice ale Republicii Franceze vizând determinarea recunoașterii ei, în pofida pericolelor la care o expunea de a fi suportat represalii din partea puterilor coalizate, în primul rând a Rusiei 48. Cum la sfârșitul
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
son avidité avec hauteur, qu'Il se met au dessus de toutes leș humiliations qu'on Lui fait éprouver depuis quelques mois" (cf., loc. cît.). 68 Cf., Europe and the Porte, Vol. ÎI, p. 199. acorde mai multă atenție demersurilor diplomației franceze pentru încheierea unei alianțe între Franța și Poartă Otomană. Deoarece, era de părere reis efendi, Ratib Ebu Bekir, "la sûreté même de l'Europe exigoit une féderation propre à balancer l'alliance de l'Angleterre avec leș deux Cours
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]