8,653 matches
-
în urmă, pe cînd el afirma despre Ana că știe ce fel de soț are, Liliana l-a întrebat ce face aceasta ca să-l păstreze. Și tot Liliana i-a mai dat de înțeles că, dacă el ar fi fost fericit în căsnicie, n-ar fi ajuns la ea. Dar cum să discute el, acum, toate acestea cu Ana, cînd ea nici măcar bucuria clipei de extaz nu vrea s-o exteriorizeze, parcă anume să nu-l bucure pe celălalt?! Ascultă, Mihai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
stau pe locul unde s-au întîlnit astă-vară, cînd vîntul a zburat foile scenariului. Mihai își zice că ar trebui să se mustre: putea găsi altă pîrtie pentru săniuș! Parcă-i un bătrîn pornit în căutarea locurilor unde a fost fericit cîndva... Aș vrea să mai treci pe la mine prin birou, șoptește Tamara. Știi doar că-mi face plăcere. Ăsta e el! Omul care procură mici momente de plăcere. Dar nu toate îi sînt răsplătite regește. Cum e acasă? o întreabă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
obraz. Mara sosește și ea, s-o ajute. Mihai se lasă în voia lor, întărîtîndu-le din cînd în cînd cu cîte puțină zăpadă aruncată între ochi, îmbătat de-o bucurie profundă, născută din conștiința faptului că, alături de el, Cristina e fericită. După cîteva minute, fetițele obosesc, se ridică și fug, să scape de amenințarea lui. Dar Mihai nu se ridică; mai continuă să stea așa, parcă în așteptare, savurîndu-și fericirea. Cînd se hotărăște să deschidă ochii, vede cum mîna Tamarei se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
ironie, aluzie la prima seară cînd, traversînd parcul, Mihai s-a trezit găinățat pe frunte de ciorile cuibărite în vîrful unor copaci. Acum, simțindu-și mîna atinsă tot mai des, caută cu privirea spre tînăra de alături, care-i surîde fericită de fiecare dată, iar uneori îi strînge mîna mai cu putere, ca o îndrăgostită, scoțîndu-l încete-încet din nebuloasa gîndurilor sale, pînă uită s-o mai soarbă cu privirea pe femeia de la pian. Ce-i cu tine? o întreabă Mihai surpins
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
nu întîlnească ochii lui Mihai ridicați brusc spre ea. Da! Știu de la mama că-i admirai mersul. Și nu numai mersul fiecare gest! Dar mersul în primul rînd. Te fascina! I-o și spuneai deseori la telefon. Și ea era fericită!...Cineva, un tînăr, o admira... Te bănuia chiar că abia începuseși intri în contact cu... nu, nu cu o femeie, ci cu misterul feminin. "Și totuși, mi-a spus mămica adesea, cineva trebuie să-l fi instruit, că prea erau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
și nu și-ar fi refuzat plăcerea unei întîlniri, dar te-a ocolit de teamă: vizavi de tine ar fi fost nevoită să se evalueze pe sine și nu și-o dorea. Dar îți aștepta telefoanele, după primirea cărora era fericită. Știu însă că noaptea tîrziu, cînd își închipuia că eu dorm, plîngea. Da' ce-i cu tine, ce mă privești așa?! Nimic! scutură Mihai din cap. A, da, face un gest de încuviințare. De ce te-ai comportat așa cu studenta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
greșeau. Păcat că fetița nu mi-e aici! schimbă el tonul. Dar mergi după-masă, ori mîine, cu mine în Constanța s-o vezi. Odată întors, m-am angajat definitiv aici, unde sînt copii mulți, care au nevoie de mine. Sînt fericit! Hai, fugi, nu te mai rețin, rîde, ducîndu-l de braț spre ușă. Eu îmi continuu vizita. Tu mergi la vila de lîngă cantină, apartamentul doi. Ba nu! rectifică imediat, privindu-și ceasul. Du-te și fă o plimbare pe țărm
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
Tesalia, luă foarte ușor în posesiune-i orașe și sate de acolo și supuse cea mai mare parte a Peloponezului. După o campanie atât de plină de succese în Europa, latinii se pregăteau pe anul viitor pentru o campanie tot atât de fericită în Asia, împărțindu-și dinainte ei înde ei țările asiatice, pe carii le priveau cu toată încrederea ca pe o pradă ce vor cîștiga-o fără greș. Într-adevăr latinii n-ar fi rămas cu speranța numai, și principii grecești din
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
de-a cuceri prin aceea artei însuși o pozițiune Notă Acest fenomen ce zace în artea noastră însași, d-a o putea esersa adică mai nepreparat decât orce altă arte și de-a putea produce deja prin mijlocul unui naturel fericit impresiuni oarecari asupra sufletului au putut în antichitate să aducă la aceea ca să o însemne ca un lucru mai mult al naturei decât al artei; cel puțin Aristotel zice în Rhetorica sa 3, 3: "Artea actorului e mai mult treaba
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
element al dezvoltărei pentru artistul dramatic. Abia în declamațiunea dramatică se va arăta măsura productivității artistului și puterea lui de-a se (face) desface cu totul de personalitatea lui, de-a se nega pe sine însuși. Cineva dotat cu mijloace fericite de ton, cu o însemnată cultură artistică și cu o simțire adâncă și adevărată va putea lesne să citească cu oarecare virtuozitate lucruri epice și lirice și cu toate astea în declamațiunea dramatică s-ar putea să nu-i succedă
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
de la Anchete Interne și În al doilea rînd prin alegerea unui fost polițist care Înclină să-l placă pe Ed Exley pentru a-i intervieva pe colegii lui polițiști. La naiba, Bill, amîndoi Îl plăcem pe Ed! De aceea sînt fericit să-ți spun că, lăsînd la o parte ancheta centrală (efectuată de Procuratură, dacă nu mă Înșel), nu am decît lucruri pozitive de raportat. Am discutat cu o seamă de oameni de la Biroul de Criminalistică și cu o seamă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
Printre care: în urmă cu o lună, Colegiul "Noua Europă", institutul de excelență pe care îl conduce Andrei, primește vizita fondatorilor nemți și elvețieni. Se întîmplă că, în acele zile, Bașkirov dă un concert la Ateneu. Musafirii lui Pleșu sânt fericiți să fie invitați la concert, iar după concert au ocazia să-l cunoască personal pe Bașkirov, invitat la o petrecere ― cum altfel? ― acasă la Dinescu. Măcar și lucrul acesta este menit să le tulbure bieților musafiri habitudinile pentru că dacă la
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
un pas înapoi și cei care își așteaptă rândul, în spatele lui, reculează corespunzător. "Nu aici", intervine prompt garda din stânga Regelui, sesizând blocajul care e pe cale să se producă, "în față, acolo, către sală." Și îi indică bătrânului, care este evident fericit de propunere, locul din centrul rampei către care avansează artiștii lirici când ajung la aria principală, îl privesc pe acest lucrător al Serviciului de Pază și Protecție (SPP) plin de admirație. Îmi surprinde privirea: "Asta e, îmi răspunde, cu o
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
mîinile de corp. Julius, darling, SÎnt foarte emoționată. Unchiul Juan și eu ne-am cununat astăzi la o mică biserică din Londra. N-au venit decît cîțiva prieteni de-ai lui și cîțiva cunoscuți ai tatei și ai mei. SÎntem fericiți. Santiaguito și Bobby sînt cu noi. O să vezi că și tu o să-l iubești pe unchiul Juan. E un om Încîntător. Ca și tine. SÎntem cununați numai de două ore și mergem să mîncăm la un restaurant din Onslow Gardens
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
-l iubești pe unchiul Juan. E un om Încîntător. Ca și tine. SÎntem cununați numai de două ore și mergem să mîncăm la un restaurant din Onslow Gardens. Ce n-aș da să fii și tu cu noi! Am fost fericită cînd am aflat că te-ai făcut bine. În curînd călătoria noastră ia sfîrșit. Mai avem de mers la Veneția, la Roma, nu știu prea bine, dar pregătirile pentru Întoarcerea la Lima au și Început, fiindcă vrem să ajungem cît
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
s-o fure și altă dată. — Avea o Întîlnire! strigă Bobby, care se Învîrtise tot timpul prin apropiere. Un hohot general, rîdeau cu toții și duceau paharele la gură, Susan Își aranja din nou bucla de păr blond. Ducea o viață fericită alături de Juan Lucas și de prietenii lui, erau acum de față prietenii preferați, cei care știau să trăiască fără probleme. Era și arhitectul ales pentru construirea noii case. „Nu-i un băiat rău, se gîndea Susan, dar prea se ține
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
palatului. Lastarria se gîndi la nenumărații strămoși ai lui Susan și la vechea tradiție a familiei, dar chemarea prezentului era mai puternică decît orice altceva: uite-l pe Juan Lucas. Lastarria se simți un pitic pe lîngă el, dar era fericit. Și se simți și mai fericit cînd ceilalți Îl salutară. Nespus de fericit, apoi, cînd soția lui se pierdu printre celelalte femei, ba nu, uite-o acolo, uită de ea, Juan și bucură-te de viață. Și În aceeași seară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
strămoși ai lui Susan și la vechea tradiție a familiei, dar chemarea prezentului era mai puternică decît orice altceva: uite-l pe Juan Lucas. Lastarria se simți un pitic pe lîngă el, dar era fericit. Și se simți și mai fericit cînd ceilalți Îl salutară. Nespus de fericit, apoi, cînd soția lui se pierdu printre celelalte femei, ba nu, uite-o acolo, uită de ea, Juan și bucură-te de viață. Și În aceeași seară, Înainte de masă, anunță pe toată lumea că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
Arhitectul se clătină pînă la portiera mașinii, Juan Lucas Îl ajută să se urce. — Acolo o să ne Întîlnim cu toții, Îi spuse din nou, Închizînd portiera Înainte ca arhitectul să apuce să Întrebe de Susan. Taxiul porni În timp ce arhitectul se prăvălea fericit pe canapeaua din spate, sigur că acolo se va Întîlni cu ea. Intrară În ultima săptămînă de vacanță școlară. Vara era pe sfîrșite și venise vremea să se ocupe de uniforme. Ca În toți anii În perioada aceea, Susan Își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
-i bată pe cei mai mici de la Santa María, un colegiu Înființat de călugării veniți tot din America de Nord, unde era normal să treacă toți elevii după ce terminau Inmaculado Corazón. Călugărițele au cumpărat un teren imens În capătul bulevardului Angames, erau fericite și pline de datorii. Julius spuse Încă o dată rugăciunea Ave Maria, după ce o mai spusese de douăsprezece ori, cum făcea În fiecare seară Înainte de culcare, pentru ca visul cu noul colegiu să devină realitate. Morales ar avea terenul lui de fotbal
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
roților, În sfîrșit, să pună În pericol viața lui Julius, a lui Carlos și a Imeldei. S-a resemnat cînd i-au dat mai mulți bani de buzunar, de care avea mare nevoie pentru țigări. Julius, În schimb, a fost fericit aflînd că va trebui să se Întoarcă acasă cu autobuzul școlii. A devenit prieten la cataramă cu Gumersindo Quiñones. Cum suna clopoțelul de ieșire, cei care mergeau cu autobuzul alergau să ocupe locurile de lîngă fereastră. Apoi venea călugărița de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
foarte distins și el povesti acasă toate astea și Susan Îi spuse că Într-adevăr șoferul era un om foarte amabil, Îl văzuse și ea o dată, așa sînt negrii descendenți ai sclavilor, continuă să fie foarte credincioși, foarte nobili, trăiesc fericiți cu gîndul că poartă numele foștilor stăpîni. Julius o asculta Încîntat, voia s-o mai audă vorbind, spunîndu-i și alte lucruri despre Gumersindo Quiñones, despre negri... Aveau să-i satisfacă dorința, uite că tocmai venea Juan Lucas. care desigur știe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
pămînt cînd văzu că ceilalți erau Îmbrăcați În culori Închise. Dar Își reveni curînd de pe urma șocului amintindu-și că era jucător de golf și Își redobîndi stăpînirea de sine. Venise cu soția lui și se vedea că mătușa Susana era fericită că putea asista la Încă o ceremonie a primei Împărtășanii; copiii ei trecuseră prin asta, cum zboară timpul, cum trece viața, acum erau la Santa María. Dar măicuțele nu o uitaseră, desigur și se Îndreptă spre ele să schimbe cîteva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
fel cu ceilalți bărbați. După ce s-a terminat ceremonia, părinții putură să se apropie de copii și să-i sărute, la ieșirea din biserică. Primiseră prima Împărtășanie din viața lor și unii simțeau că li se moaie picioarele. Soții Lastarria, fericiți alături de Susan și Juan Lucas, Își aminteau emoționați prima Împărtășanie a lui Pipo și Rafaelito și-l năpădiră cu o sumedenie de recomandări pe bietul Julius. Roșcova se apropie tocmai atunci pentru a-i lua pe copii cu autobuzul; Gumersindo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
nu uiți. Susan nu uită: Îi zîmbi dulce lui Gumersindo și el, bătrînul negru cu părul alb, Înalt și Îmbrăcat În uniformă, repetă cu eleganță plecăciunea de mai Înainte, mai-mai să atingă pămîntul cu fruntea de data asta, Julius era fericit, „La revedere, Gumersindo“, Îi spuse, dînd mîna cu el, foarte mîndru de prietenul lui acum, de față cu părinții, de față cu unchiul și mătușa Lastarria, dar mai ales foarte fericit că Susan Își dăduse seama cine era și cît
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]