8,218 matches
-
nu Mă veți mai vedea;" și: " Apoi iarăși peste puțină vreme, Mă veți vedea?" 20. Adevărat, adevărat vă spun că, voi veți plînge și vă veți tîngui, iar lumea se va bucura; vă veți întrista, dar întristarea voastră se va preface în bucurie. 21. Femeia, cînd este în durerile nașterii, se întristează, pentru că i-a sosit ceasul, dar după ce a născut pruncul, nu-și mai aduce aminte de suferință, de bucurie că s-a născut un om pe lume. 22. Tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85101_a_85888]
-
ea până acum, era căsătorit pe atunci, în tinerețe, cu o femeie care avea aceeași vârstă cu el, aia era departe de tinerețea Cezarinei, o nevastă răbdătoare, dar care, în ultimul timp, își pierduse orice haz și divorțase. Tânăra se prefăcea că n-o interesează aspectul, Laszlo o ținuse prea mult timp în șah. Chiar dacă era teribil de inteligent și de talentat, mitocănia lui era proverbială în lumea actorilor, dar toți îl iertau, se făceau că nu văd, Cezarina le povestise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
la ea, cu cine-o fi ciocnind ea un ou acuma? — Să-și dea cu stânga-n dreapta, scapă Căpșuna, care știe bine relația noră-soacră, știa toate poveștile de mai an. Acuma chiar se face liniște, tot Maestrul salvează, se preface într-un mod vizibil că n-a auzit, înghite însă în gol, stingherit, deschide o discuție despre ultimul spectacol pus în scenă de prietenul său Laszlo, o dramatizare după un prozator japonez mai puțin cunoscut, unde e sacrul din noi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
făcea că pe blana din fața șemineului era un lup, peste gresie crescuseră ierburi înalte, mirosea curios, a mâl și a stârvuri, nările i se dilatau, hârtii uscate de o sută de euro creșteau în vârfuri de buruieni, lupul s-a prefăcut deodată, așa, ca în vise, într-un bărbat tatuat în roșu, precum la vechii geți, avea ochii albaștri și părul negru, bărbatului cu trupul vopsit îi era foame, ar fi înghițit orice, a început să culeagă însă hârtiile de prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
vom căsători?, sunt însărcinată cu el, îi fac un copil, păi, îți spun eu dacă nu-ți spune nimeni. Valea, acasă! Nici acum, el nu spune nimic. Ochii lui sunt la fel de închiși, pleoapele acoperă albastrul care, pe măsură ce secundele trec, se preface în negru. Simte că e sfârșitul. Că restul vor fi aranjamente. Că aici vor muri amândoi. Că a dat-o pe mâna morții. Anita se ridică încet, e ca și absentă, doar lacrimile îi cad pe fața de masă, cele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
nu, nu, Cum ai putut să-l crezi?, cum să crezi într-un bărbat a cărui meserie este să mintă??? NU, NU, NU!!! Doar NU, atât mai putea spune după un timp. Eu n-am fost pe-acolo, m-am prefăcut, în sinea mea, că nu s-a întâmplat nimic, nu m-am dus la înmormântare. În ziua aia de-au băgat-o în pământ, a plouat de dimineață până seara, în sicriu, Ani se îneca și, de teamă, ridica brațele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
Lalande, De profundis clamavi ad te, Domine. Singur, în casa aia de care-mi făcuse rost maică-sa - o casă e o casă, ce altceva e mai important pentru un om? (E comic, nu? - și Maestrul râde cumplit)... M-am prefăcut că nici n-a existat. Sau ca și cum n-ar fi existat... Asta a fost Ani, și mare păcat am cu ea. Fibra mea de trădător. După ce a murit, a rămas un strigoi între mine și mine, mă certam noaptea cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
te rog s-o faci în timpul liber, nu la ședința de referate! - Vă rog să mă iertați, dar am considerat că e mai util pentru mine și pentru activitatea de serviciu să citesc ceva care îmi folosește, decât să mă prefac că ascult ceva care nu mă interesează. - Nu tu hotărăști ce te interesează și ce nu! Aici noi hotărâm, iar tu asculți! Să-ți fie clar odată pentru totdeauna! Și dacă nu te interesează, te rog să părăsești imediat încăperea
Privind înapoi fără mânie by Gheorghe Bălăceanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91574_a_93568]
-
trenul, că vine peste vreo două ore? - Două oreeee?! Mamăăă, da'noi ne grăbim, navem timp să așteptăm atâta până vine trenu'! O luăm pe jos! No, mulțămim frumos de informație! S-auzim de bine! Și o luarăm din loc, prefăcându-ne că privim cerul și discutând despre vreme, pe când trăgeam discret cu ochiul, ciulind urechile la ce se întâmpla în urma noastră. Cei doi continuau să se uite după noi ca după farfurii zburătoare, cu fețele încremenite, fără a scoate o
Privind înapoi fără mânie by Gheorghe Bălăceanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91574_a_93568]
-
cu care spera probabil să-l trezească din amorțeală pe George, căci după ce se așeză cu picioarele ceva mai întinse până la genunchii acestuia, îl și atinse cu palma pe umăr: - Hai, domnu’ George, uităte la mine și nu te mai preface, că știu că nu dormi! Ce mai! Asistam în direct la o dragoste la prima vedere: doamnei Mia, la cei vreo cinzeci de ani pe care cred că-i avea, sigur îi căzuse cu tronc George al nostru, care era
Privind înapoi fără mânie by Gheorghe Bălăceanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91574_a_93568]
-
personal. Avem codul nostru secret, cu ea care vine și zice „Emma, poți să vii puțin să ne uităm pe niște cifre ?“, În traducere liberă : „O ștergem și noi puțin la Starbucks?“ — ... niște cadouri oribile, și eu trebuie să mă prefac că-mi plac... — ... cafeaua de la serviciu e cea mai oribilă chestie pe care am băut-o În viața mea, e curată otravă... — ... și am scris În CV că am luat zece la mate la GCSE, când, de fapt, am luat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
În viața reală, nu se comportăm deloc așa. De obicei, Paul urlă la mine de șase ori pe zi, iar Nick și Artemis se urăsc de moarte și n-ai să ne vezi că stăm și discutăm literatură. Ne-am prefăcut cu toții. — Ești incredibilă. Mustăcește vizibil. Și la administrativ era o atmosferă la fel de falsă. Faptul care mi-a stârnit suspiciunea a fost că doi angajați s-au ridicat din senin și au Început să cânte imnul Panther Corporation. Nici măcar nu știam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
că ați fi fost fericiți. Se ridică cu grijă, cu bucățele roz de vată Între degetele de la picioare și pornește spre ușă. — Și oricum. Nu există relație perfect sinceră. — Ba da ! Sau cel puțin, ar trebui să existe. — Toată lumea se preface. Și toată chestia asta cu sinceritatea totală e pur și simplu depășită. Ne aruncă o privire atotștiutoare. Mama e măritată cu tata de treizeci de ani și el nu știe nici acum că nu e blondă naturală. Dispare din cameră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
o probez. De fapt, amândouă probăm destul de multe chestii, după care trebuie să le punem pe toate la loc, cu foarte mare grijă. La un moment dat, de afară se aude altă alarmă și tresărim amândouă Îngrozite, după care ne prefacem că nu ne-am speriat deloc. Până la urmă, Îmi aleg bluza roșie nouă, absolut incredibilă a Jemimei, cu umerii decupați, pe care o combin cu pantalonii mei negri de șifon de la DKNY (25 de lire de la Notting Hill Housing Trust
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
să zâmbesc. Se lasă un nou moment de tăcere și mă uit În jur, căutând să găsesc un subiect de conversație. — Îhm... trebuie să-ți mărturisesc ceva, spun, arătând spre farfuria lui. Ți-am furat o scoică. Aștept să se prefacă șocat sau furios. Sau cumva. Nu-i nimic, spune absent și Începe să-și Îndese mâncarea În gură. Nu Înțeleg. Ce s-a Întâmplat ? Unde s-a dus toată veselia ? Parcă e brusc alt om. *** Când ne terminăm puiul, tarhon
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
Cafea ? — Ba vrea desert, spune Jack, peste capul meu. Poftim ? Ce-a spus ? Chelnerul mă fixează, nemaiânțelegând nimic. — Ba nu ! spun apăsat. — Haide, Emma, spune Jack, și Îi revine tonul cald și ironic. Cu mine nu e nevoie să te prefaci. Mi-ai spus În avion că asta spui de fiecare dată. Zici că nu vrei desert, dar de fapt vrei. — Ei bine, de data asta chiar nu vreau. — A fost creat special pentru tine, spune Jack aplecându-se spre mine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
apuc cu gesturi cât pot de normale, o fac cocoloș și o arunc nonșalantă la coș. Toată bârfa despre Sven și Jack a Încetat brusc. Știu că toți cei din birou sunt acum cu urechile ciulite la noi, chiar dacă se prefac că au altă treabă. Parcă am fi Într-o telenovelă ad-hoc sau așa ceva. Și știu și ce personaj interpretez eu. Sunt afurisita aia fără pic de inimă care i-a dat papucii unui asemenea bărbat decent și drăguț, fără absolut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
să-ți deschizi sufletul“ și va arăta că femeile și bărbații ar trebui să fie sinceri unii cu alții, și atunci vor comunica mult mai bine și se vor Înțelege unii pe alții și nu vor trebui să se mai prefacă niciodată. Și același lucru se poate aplica și familiilor. Și politicii ! Poate că, dacă conducătorii lumii și-ar destăinui unii altora câteva mici secrete, n-ar mai fi războaie ! Cred că mă aflu la un pas de o descoperire epocală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
Sunt Îngrozitor de Îndrăgostită de el. — Îndrăgostită ? Aprinde ochiul sub ibric. Emma, ești sigură ? Îl știi de cam cinci minute. Asta n-are nici cea mai mică importanță ! Suntem deja suflete pereche. Când sunt cu el, nu am nevoie să mă prefac... sau să Încerc să fiu ceea ce nu sunt... iar sexul, ce să mai vorbesc, e absolut uluitor... E tot ce n-a fost niciodată Connor. Tot. Și lucrul cel mai important e că Îl interesează persoana mea. Știi, Îmi pune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
Începe să sune, Îl opresc. Când ies din nou În balcon, Încă mai tremur de șoc. Nu-mi vine să cred că totul s-a terminat În felul ăsta. Într-o singură zi, superba mea poveste de dragoste s-a prefăcut În scrum. — Ești OK ? zice Lissy Îngrijorată. — Cred că da. Mă las să cad Într-un scaun. Zgâlțâită bine. — Emma, spune Jemima, cu ochii la pielița unei unghii. Nu vreau să te presez. Dar știi, nu, ce trebuie să faci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
-i plac lucrurile croșetate. — Poftim ? Mă Întorc pe călcâie și o privesc În ochi. Și nici bunicii mele. Se Îmbujorează la față, și acum arată iar ca Katie pe care o cunosc. Și nici vreuneia dintre rudele mele. S-au prefăcut cu toții ani de zile, așa cum ai făcut și tu. Acum am Înțeles o serie de lucruri. Ridică ușor vocea, de surescitare. Știi, de Crăciunul trecut, i-am făcut bunicii mele o ditamai cuvertură pentru canapea, și ea mi-a zis
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
o Înghițitură de vin. Sigur! — Ai fost sinceră cu mine În legătură cu... subiectul ăsta ? — Ăă... ce vrei să spui ? zic cât pot de relaxată, trăgând de timp. — Ai fost sinceră cu mine În pat ? Se face roșu ca pătlăgica. Sau te prefăceai ? O, Doamne. Asta crede ? — Connor, niciodată, cât am fost cu tine, n-am mimat orgasmul, spun, coborând glasul. Ți-o spun cu mâna pe inimă. Niciodată. — Păi... OK. Se freacă stângaci la nas. Dar altceva ? Îl privesc nesigur. Nu Înțeleg
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
coborând glasul. Ți-o spun cu mâna pe inimă. Niciodată. — Păi... OK. Se freacă stângaci la nas. Dar altceva ? Îl privesc nesigur. Nu Înțeleg ce vrei să... — Au existat anumite - Își drege glasul - situații și momente În care te-ai prefăcut doar că Îți produc plăcere ? O, Doamne. Te rog, nu mă Întreba asta. — Știi, chiar... nu-mi amintesc ! mă fofilez. Adevărul e că ar cam trebui să plec... — Emma, spune-mi ! zice, brusc Înflăcărat. Încep o nouă relație. Și mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
Tu râz, omuli, da’ știi când o murit Baba Ana, acu doi ani, cum mai cânta’ cucuveaua pi șura ii și cum urla cățaua ii ceia neagrî? Ei, sî nu crez În sămni?! Ia ascultî, ia, auz, auz? Victor se prefăcu că ascultă cu atenție iar În gândul lui Își zise: Minte de muiere proastă și prostită de toate vorbele la care ia aminte, de la toate babele și moșnegii care nu au citit o boabă În viața lor, mă rog și
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
pe care nu-l mai auzise rostit astfel de secretarul de partid cu care lucrase mult timp la CFS Iași. Intră, adresă un „trăiți, dom’inginer”, și dădu să strângă mâna la modul familiar. Chiar atunci secretarul Îi Întoarse spatele prefăcându-se a privi pe fereastră. Apoi se Întoarse către Ștefan și acesta Îi putu vedea privirea glacială și fața vânătă de supărare. Ce s-a Întâmplat, dom’inginer? „Tovarășe secretar”! Aștept ca tu să-mi spui ce s-a Întâmplat
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]