7,819 matches
-
inhibitoare, ci prin transmiterea unei excitații; iar mecanismul efectului inhibitor rezultant este obscur." Ajuns în stradă. Gosseyn își zise: În mod sigur, cineva mă va urmări. Thorson nu poate să mă lase așa, s-o întind și să dispar." Fu singurul care urcă în autobuzul care opri în capul străzii. Prin geamul din spate al mașinii, privea defilând în sens invers pavajul cenușiu. Cam la două blocuri mai în urmă, rula în același sens o limuzină neagră sau bleumarin ― nu era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]
-
fel și fenomenele câmpului magnetic. Mai devreme sau mai târziu, cineva va ajunge la zecimala următoare și, atunci, problema își va găsi rezolvarea."' J.W.C. ― junior Mai erau câteva minute până la ora unu când Gosseyn urcă către intrarea principală. Nu era singurul. Bărbați și femei intrau și ieșeau, iar prezența lor crea un fel de perdea în jurul lui. evitând să fie observat prea de aproape. Trebui, bineînțeles, să treacă prin fața portarului. Odată intrat înăuntru, Gosseyn privi prin geamul ghișeului personajul mătăhălos care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]
-
precizam și faptul că unii oameni cred că i-ar putea ajuta cei apropiați, alții cred În prieteni, sau În colegi, sau În specialiști, sau În diferite medicamente ori produse naturale, dar sînt mulți oameni care cred că Dumnezeu e singurul care iar putea ajuta. Deci ți-am dat și răspunsul: cînd vorbim de credința că ceva sau cineva ar putea ajuta, normal că vorbim și de această credință În Dumnezeu. Și iată că am ajuns la aceeași concluzie ca și
Viaţa-i complicat de simplă by Gheorghe Bălăceanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91691_a_93569]
-
glas. Veni însă Alex cu îndemnul: - Haideți să mâncăm ceva, mai avem și alte treburi astăzi. Alex luă de pe masă ceva în fugă, grăbindu-se să plece la serviciu, iar Ina rămase cu aceeași bucată de pâine în mână, neîncepută. Singurul care mâncă fu Mihăiță. Ina, venind lângă băiat, îl alintă, dar privind ceasul îl îndemnă mai mult din priviri decât cu vorbe că e timpul să plece la școală. Mihăiță își luă geanta, o sărută pe obraz, cum făcea în
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3123]
-
la punct unele lucruri, dar în genere, pot spune că dispun de cunoștințele cerute participanților la concursul de admitere. Se înțelegea că Mihăiță își stabilise, având o convingere fermă, că drumul ce preconiza să-l urmeze în viitorii ani, era singurul lui drum. - Bineeee...! Dar tu, Vișinel, ce cale ți-ai ales? Vișinel stătu o clipă în cumpănă, apoi, punctându-și fiecare cuvânt cu o reținere ce domină în mod firesc asemenea momente, se exprimă: - Eu, eu mă opresc aici. Anii
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3123]
-
care te visezi sau cel pe care îl percep? În lumea drepților vei fi cum ai dorit, cîntarul propriilor tale aspirații. Cum vrei să fii?“ V. tînăr și avid de toate, de dragoste și de celebritate deopotrivă, știu bine că singurul cu adevărat faimos a fost, în cuie, înălțat pe cruce. Că, dincolo de vanitatea mea, strîngerea care mă ține alăturat mie mă va opri s-ajung acolo. Mă recuz de la blasfemie. O simt și-mi vine greu să accept că „eul
Celsius : 41.1 by Victor Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/464_a_721]
-
și mici furtuni electrice și explozii de nori și focuri de artificii trec peste retina ochilor lui întredeschiși, și buzele lor parcă s-au sudat, și parcă ei doi respiră unul prin celălalt. E grav e grav e grav, urlă singurul lui gând. Ce mă fac ce mă fac ce mă fac, strigă Sophia și nimeni n-o aude. Și totul se întâmplă chiar aici, în mașina asta, par cată corect și regulamentar. Și totul durează mai mult decât cei doi
Romantic porno by Florin Piersic Jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1344_a_2728]
-
undă de șoc în cel care le-a scris. Mă refer la niște trăiri ajunse nealterat pe pseudo-hârtia nu mită ecranul computerului. Trăiri veritabile, în Microsoft Word. Și uite că teoria mea se confirmă. El citește propoziție după propoziție, și singurul lui contact cu realitatea e clic clic clic trecerea de la un mesaj la următorul, și degetele lui se încordează ușor pe mou se-ul legat la computer, iar la câțiva kilometri de degetele lui, ochii nebunei se zbat continuu sub
Romantic porno by Florin Piersic Jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1344_a_2728]
-
copaci. Oa menii care îi dau telefon și-i spun trebuie să te întorci cât mai repede pentru că avem aici o situație. Intrăm în proces cu banca dacă nu vii tu să rezolvi lucrurile. Și tata știe că el e singurul care poate rezolva lucrurile. Gândurile lui aleargă departe și analizează problema și mintea lui găsește o soluție chiar înainte de a afla toate amănuntele situației create. Dar sufletul lui ră mâne tot timpul lângă Sophia, și sufletul lui se leagănă ușor
Romantic porno by Florin Piersic Jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1344_a_2728]
-
dădeam la strungă, apoi, când am crescut mai mare, am învățat să le mulg și să le tund. Când a venit vremea să merg la școală, mă lăsa și nu mă lasă decât rar. Eram mâna lui dreaptă, căci eram singurul la părinți. N-am mai avut frați și nici surori. Și în loc de școală făceam ciobănie. Din când în când, mai ales după ce se desfăcea turma mai dădeam și eu prin clasă. Copiii strigau: A venit și Tălângă la școală!... Eram
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
mână?... Ceva hrană, câteva haine, un acoperiș, un culcuș, și... și cam atât. Puține, nu? Dar esențiale și obsedante. Ei bine, pușcăriașul susținea... mă rog, un mare filozof italian ar fi singurul om care are rezolvate aceste grave probleme existențiale. Singurul care nu mai e nevoit să-și chinuie mușchii și mintea, într-un efort zilnic, pentru a le soluționa. Apare un surplus masiv de energie vitală, eliberată de aceste lanțuri și cătușe... Lanțuri și cătușe pe care le preia trupul
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
pentru sărbătorirea lui Caragiale. Emil Gîrleanu, președintele Uniunii Scriitorilor și director al Teatrului din Craiova, are planul său pe care îl tot amână pentru ziua de naștere. E vorba de manifestațiile privind „Săptămâna Caragiale”. Sărbătoritul însă pregătește în secret neparticiparea. Singurul care știe acest lucru e Vlahuță, care face eforturi eroice ca să păstreze secretul. Caragiale promite telegrafic participarea și la 6-8 ianuarie se află la București, ca la 11 să fie la Berlin. Scurta vizită la București avea și un oarecare
Călător... prin vâltoarea vremii(călătoria continuă) by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/561_a_770]
-
zis că în acest fel pot concura și eu la colorat, dar pentru că nu mă pricep să folosesc lejer culorile pastelate plastice, mi-am zis că pot să colorez în cuvinte, folosind acele nuanțe corespunzătoare atât mie, cât și autorului - singurul în măsură să aprecieze încercarea de față. Pornesc de la titlul înscris pe copertă: „Boul bucătar” și constat că e mare lucru să fii un remarcabil bucătar, precum „Măria-sa Boul”, din volumul în discuție. Titlul e incitant, cu o adresă
Călător... prin vâltoarea vremii(călătoria continuă) by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/561_a_770]
-
Nici măcar pozele pe care mi le făceam periodic nu mă redau prea bine, erau șterse sau neclare și întotdeauna ușor tremurate. Nu le puteam spune celorlalți despre handicapul meu, îmi era rușine să admit că nu mă cunoșteam la fel de bine. Singurii care mă acceptaseră erau rudele și câțiva prieteni, iar eu mă resemnasem că aveam să rămân așa pentru tot restul zilelor. Călătoream mult și îmi făcusem un obicei, de câte ori intram în camera de hotel primul lucru pe care îl încercam
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
și prinse contur. — Ai număr? — Nu. — Nici eu. Așa a început. Un timp au vorbit despre rațele din Cișmigiu, apoi au povestit puțin despre copilărie și despre ultima excursie la munte. Din când în când Moni zâmbea și Alex era singurul care putea să o asculte și apoi s-o iubească, până când Moni avea să devină din nou serioasă. Totul venea în fragmente care se potriveau altor fragmente, și Alex le lipea între ele ca pe bucățile de puzzle, iar legătura
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
ba unii renunțaseră la meserie, la carieră pentru a ocupa un loc în imensa echipă a criticului. Deja se putea vorbi de un fenomen care crescuse prea mult, iar din clipă în clipă se aștepta să explodeze în vreun fel. Singurul care părea rupt de realitate era Orlando Zara, pentru care tot ce se întâmpla reprezenta o nouă treaptă în ierarhia onorurilor până în momentul în care, inevitabil, în timp ce privea nerăbdător unul din rapoarte, se gândi că de fapt ceea ce știa acum
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
auzit așa cum le vestise îngerul. In tot acest timp, trei crai veneau de la răsărit îndemnați de aceeași stea ... . (ies cu toții) Actul V Magii se întâlnesc și stau de vorbă. Magul Belșațar : Am spus eu de la început că nu pot fi singurul care am văzut semnul divin. Dincotro vii ? Magul Gașpar : Întreabă-mă încotro merg. Am urmărit steaua. Ce vrea oare această stea să ne arate, stăpânilor ? Magul Belșațar : După calculele mele, ar trebui să se nască un împărat. Știu că va
MICI ŞCOLARI, DAR MARI ACTORI by Oana ARGHIRE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/368_a_561]
-
a privi lucrurile. Și nici la ceea ce oferă în mod frust sau brutal viața de toate zilele. Nu este acesta singurul chip al lumii noastre omenești. Fără a-i opune neapărat un altul elevat, îți dai seama că nu este singurul. Lumea vieții ne oferă destule chipuri, se constituie sub diferite moduri ale percepției și voinței. Odată cu percepția comună survin altele, aparent străine, estetică și ludică, speculativă și religioasă. Iar lumea pe care o descoperă poate să facă într-o privință
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1175]
-
potență cu a fi în act, iar mișcarea cu nemișcarea însăși. Ființa cu adevărat supremă transcende aceste diferențe, întrucât constituie sursa lor originară. Calea analogiei, pe care Aristotel o urmează, permite a înțelege divinitatea asemeni binelui dezirabil în absolut. Este singurul ce poate fi iubit necondiționat și pentru sine însuși. Tocmai acesta „imprimă [întregii lumi] o mișcare în același fel în care ceea ce este iubit pune în mișcare 66 PRIVIND ALTFEL LUMEA CELOR ABSURDE 54. pe cel care iubește“ (1072 b
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1175]
-
prin înțelesul lor. Iar libertatea ajunge văzută „în sensul indiferenței de alegere“. Consecințele acestei idei pot contraria pe oricine: „pe planul existenței umane se ajunge la absurditatea ca omul să fie neutru între ființă și neființă, adică între sine, între singurul său sine posibil, și altceva“. În același timp, există riscul de a rămâne fixat într-o anumită logică și a pierde sensul dialogic al filozofiei. E un mod de a gândi ce ar ține de o formă căzută a filozofiei
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1175]
-
o planetă mai mare dar moartă, deci fără viață și fără condiții de viață: lumină și căldură. Sau se poate întălni în spațiu cu lupul: Gaura Neagră despre care vom mai vorbi. Dintre toate planetele Sistemului nostru Solar, Pămăntul este singurul care are viață. Celelalte planete: Venus, Saturn, Jupiter, Mercur, Uranus, Pluton, Marte nu au condiții de viață; au temperaturi foarte mari, de plus sau minus și dacă au atmosferă ori este foarte rarefiată ori irespirabilă pentru om. Poate Marte a
Invazie extraterestră Volumul 1 by Ion Bălan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1245_a_2206]
-
și Eva, paharele erau pline cu șampanie. Evelin: Voi, oamenii, cred că sunteți unici în Univers; petreceți cănd vă nașteți, petreceți la evenimente, petreceți cănd muriți. Ba, mai mult, din cănd în cănd, petreceți și după moarte. Voi poate sunteți singurii din Univers care au creat poliție, procurori, judecători care să vă aresteze și să vă bage la pușcărie. Aurora: Fiind muritori nu ne este frică de nimic, nici de moarte; iar de frica de Dumnezeu am uitat de mult. Profesorul
Invazie extraterestră Volumul 1 by Ion Bălan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1245_a_2206]
-
ceartă, zilnic; se Înjură, mai cu seamă, după ce se Îmbată; se dau dracului, unii pe alții; se insultă; se acuză, de tot ce vrei și de tot ce nu vrei; se reclamă, uneori, reciproc. De cele mai multe ori, soții, pe el, singurul, care e chiar singur, că e fără nevastă, că, știți, a avut, una, odată, cu niște zeci de ani În urmă. Apoi? Apoi, am propus să stingă războiul dintre ei, ăia doi, care-s veniți, de puțin timp, aici, să
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
Dumnezeu, pentru păcatele lor. Într-adevăr, așa este, ei și-au otrăvit singuri apa, din ignoranță și suferă consecințele. Păcatul acestor oameni este ignoranța și neștiința. Ignoranța și neștiința lor îi îmbolnăvește și-i omoară, nu Dumnezeu. Ei nu sunt singurii vinovați. O parte din vină aparține și celor care iau abandonat în ignoranță și neștiință și nu le-au transmis din cunoștințele lor. Ignoranții trebuie să dorească și să accepte învățătura. Și în vecinătatea cimitirelor, pânza de apă freatică conține
Apocalipsa este în derulare by Narih Ivone () [Corola-publishinghouse/Imaginative/317_a_605]
-
mizele confruntării devin infinit mai dramatice. Pe Pământ revin emisarii civilizației Terango, aducând cu ei vestea nașterii pe planeta-mamă a unei tiranii ce se ambiționează să cucerească întregul univers. Ținta este însăși Terra, acolo unde Kala, Orient și Lora sunt singurii care pot ridica un obstacol credibil în fața avansului de conchistador al regelui Sectan. Sectan este, schimbând ce-i de schimbat, un Basam Damdu al ținutului Terango : sanguinar, feroce și obsedat de planurile de expansiune, el întruchipează ener gia demonică latentă
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]