8,392 matches
-
gât, pe piept. M-a copleșit pur și simplu cu săruturi. Mi-am revenit puțin, mi-era cald și bine și el a început să se miște ușor, ușor. O, Doamne, Reiko! A fost minunat! Aveam senzația că mi se topesc creierii. Voiam să rămân acolo, în brațele lui, tot restul vieții.“ „Păi, dacă a fost atât de grozav, de ce nu te-ai mai întâlnit cu Watanabe, de ce n-ați mai făcut dragoste?“ am întrebat-o eu. „Nu am mai putut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
de șifonier. Inima Începu să-mi gonească imediat În piept și părul de pe brațe nu era singurul care mi se ridicase. Dar, În loc să spună ceva, părea să ezite În fața oglinzilor de pe ușă. Poate că Își retușa machiajul? Trupul meu se topea Într-o stare de așteptare Înfierbântată. Din clipă-n clipă, Dora Îmi va rosti numele. I-am promis că voi fi fetiță cuminte, așa că cel mai bine ar fi să stau calm. Mi-am lipit picioarele conștiincios, Îndreptându-mă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
Îngrămădite de-a lungul fațadelor. Am trecut pe lângă trei femei așezate somptuos pe niște navete de bere răsturnate. Pe o bucată de pânză au Împrăștiat câteva tacâmuri ruginite și niște ace de cravată, care luceau ca niște bucățele de unt topit În soare. Lângă femei se afla un individ care căra pe puțin douăzeci de perechi de pantofi În jurul gâtului. Am constatat surprins că era același tip care Îmi vânduse cămașa mult prea strâmtă de pe mine. Se deplase cu greu, pantofii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
depozitul de cărbune, muncitorii tăiau cu ferăstrăul, băteau cu ciocanul și Întindeau beton umed pe niște cărămizi ruginii. Păreau mai puțini decât de obicei, dar la fel puși pe treabă. În curând căldura va deveni agresivă și smoala se va topi, ajungând să se lipească de tălpi. La ora asta Însă, ziua era Încă proaspătă și plăcută, iar muncitorii, Încă treji, nu Începuseră să polueze aerul cu prostiile lor profane despre politică. Soarele orbea ferestrele; un vânt leneș tulbură vârful copacilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
andrina e Încă În regulă. Mai fă-i o injecție, dar o doză mai mică de data asta. Păstrează restul pentru doctor. Am simțit o pișcătură În braț. Apoi, după un minut liniștit și moale, gândurile Începură să mi se topească În cap. Frica dispăru, corpul se dizolvă și m-am contopit din nou cu o lume plutitoare. Singurul lucru care mă deranja era borcanul care deodată pare să fi fost montat deasupra capului meu - ori asta, ori Însăși capul meu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
se aflau multe din felurile sale de mâncare preferate: fassoulye pilaki, kadin budu köfte, karniyarik, chureck abia făcut și, spre Încântarea unchiului Dikran, bastirma. Deși spumega Încă, furia i s-a domolit la vederea castronului cu bastirma și s-a topit cu totul când lângă acesta a zărit celălalt fel preferat al său: burma 2. În ciuda faptului că dieta sa fusese Întotdeauna strict supravegheată de soția sa, În fiecare an unchiul Dikran mai adăugase Încă un strat de grăsime la pântecul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
casă, gem de zmeură făcut În casă și roșii cu mentă În ulei de măsline puse În boluri chinezești. Mirosul delicios de börek abia scos din cuptor din cuptor adia dinspre bucătărie; brânză albă, spanac, unt și pătrunjel care se topeau și intrau una În alta printre foile subțiri de cocă. Petite-Ma, care avea acum nouăzeci și șase de ani, stătea În capătul cel mai Îndepărtat al mesei, ținând În mână o ceașcă de ceai mai străvezie chiar decât ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
de a se simți ocrotită și bine ascunsă Înăuntrul acelui cort ciudat, de a asculta rugăciunile rostite din toate părțile și, În cele din urmă, acel sfârâit asemeni unui țipăt, sunetul pe care-l scotea Petite-Ma când turna plumbul topit Într-o tigaie plină cu apă, pe când repeta fără Încetare: — Elemterefiș kem gözlere șiș. Göz edenin gözünekizgin șiș. Plumbul se Întărea rapid În forme care se schimbau continuu. Dacă se Întâmpla să fie vreun deochi prin apropiere, acesta se ivea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
părul de pe corp cu ceară, Însă să nu se radă niciodată. Rasul era doar pentru bărbați. Epilatul era un ritual feminin colectiv. De două ori pe lună femeile Kazanci se adunau În living ca să se epileze pe picioare. Mai Întâi topeau pe plită o bucată mare de ceară care răspândea un miros dulceag, ca de bomboană. Apoi se așezau toate pe covor și Își Întindeau substanța aceea fierbinte, lipicioasă pe picioare, pălăvrăgind tot timpul. Când ceara se Întărea, o Îndepărtau. Uneori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
deschise, nici măcar ușor Întredeschise, fumul din Încăpere se Înviora la fiecare câteva minute, de parcă ar fi fost purtat de o briză impreceptibilă, care se strecura Înăuntru de undeva, din spatele pereților. Când se Înviora astfel, fumul plutea În zigzag În jurul divanului, topindu-se În cele din urmă Într-un rotocol cenușiu. Însă din când În când fumul urma o traiectorie diferită, lăsându-se În jos, din ce În ce mai aproape de mort, În cercuri concentrice, ca o pasăre care cobora pe pământ pentru a-și Înhăța
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
vâlvătaie roșie furioasă contura ușa peretelui despărțitor ce dădea În cilindrul E. Tina apucă un stingător și pătrunse pe ușă, cu Norman imediat după ea. La Început avu impresia că Întreg cilindrul fusese cuprins de flăcări. Limbi de foc sălbatice topeau căptușeala pereților; nori groși de fum se agitau Înspre tavan. Căldura era aproape palpabilă. Tina agita stingătorul, pulverizând În jur spuma albă. În lumina incendiului, Norman văzu un alt stingător și puse mâna pe el, dar metalul frigea și Îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
de șanțurile spiralate. Ajunse la ușă. Se gândi că arăta ca o gură. Parcă era stomacul unei creaturi primitive, gata să-l Înghită. Față În față cu sfera, cu modelul straniu și neomenesc al spiralelor, simți că voința i se topea. Brusc i se făcu teamă. Nu mai era convins că va reuși. „Nu fi caraghios“, Își spuse. „Harry a reușit. Și Beth. Ei au supraviețuit“. Examină spiralele, ca pentru a se liniști. Dar nu era nimic liniștitor de văzut; doar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
punctul de a crea statul mafiot, sub o aparență democratică. Bătălia mea este să sparg acest conglomerat.“ Pe urmă s-a urcat din nou la tribună și a promis, mai în glumă mai în serios, „un Bombonel care se va topi la răcoare“. Vii aplauze, urale. A doua temă majoră a campaniei din Moldova a fost destinată să-i confere candidatului D.A. o statură de viitor partener redutabil al liderilor occidentali. Adică exact dimensiunea care-i lipsea. Cu riscul de a
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]
-
să se îndrepte încet dar sigur spre un sistem bipolar, în care arbitrul va fi mai degrabă UDMR-ul, nu PUR-ul. Din această perspectivă, problema lui Dan Voiculescu va fi unde să-și ancoreze definitiv partidul și să se topească pe cale naturală. Fiind legat organic de mediul de afaceri, până la urmă PUR va ieși la liman tot în dreapta spectrului, oricâte piruete păguboase va mai face. VÂNTUL SCHIMBĂRII: CÂT ȘUIERĂ ȘI CÂT BATE Hotărât lucru, actuala putere n-are o sarcină
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]
-
autohton care să-i adune pe nostalgicii și „oștenii“ vechiului sistem, alături de scepticii integrării care vine cu tarife mai mari. Dar și să obțină finanțarea profitorilor tranziției, înspăimântați de spectrul concurenței internaționale, în care capitalismul nostru de cumetrie se va topi ca untul la soare. Una peste alta, un potențial considerabil, deși minoritar în contextul eurointegrist. Din fericire, Vadim n-are curaj să se opună curentului. Niciodată n-a avut. Întotdeauna a funcționat de partea puterii, fie că a fost vechea
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]
-
de la periferia spectrului politic îi reduce influența în viața cetății. Iar cât timp Vadim și Becali țin culoarul naționalismului ocupat, n-are loc să vină vreun Le Pen autentic. Să le mulțumim, așadar. PEȘTELE CEL MARE Adrian Năstase s-a topit ca untul la soare. Din momentul înființării DNA, soarta sa a fost pecetluită. Fără DNA, mătușa Tamara s-ar fi odihnit liniștită după o viață exemplară trăită la bloc, în urma căreia a lăsat familiei Năstase un milion de dolari. Iar
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]
-
neavizat, superficial, aproape oricine își poate cultiva imaginea de scriitor important, eventual "mare", statutul de star sau de supernovă. Dar nu e cazul să ne impacientăm, pentru că odată cu trecerea timpului lucru de atâtea ori verificat miturile se dezumflă, orgoliile se topesc ca spuma mării, iar ceea ce rămâne (dacă și cât rămâne) este valoarea netrucată, pagina adevărată, opera autentică. Literatura din toate timpurile e plină de cimitire în care zac, într-un celebru anonimat, atâtea și atâtea ilustre personaje ale vieții literare
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
din cartea amintită, pe care, de altfel, o și închide. Am găsit de cuviință să închei cu o parafrază la Mazilescu ("și după ce am inventat poezia într-o încăpere clandestină/ din adâncul pământurilor sterpe -curajul și puterea (omenească)/ s-au topit ca aburul" alăturând-o, peste câteva versuri, unui citat din Coșbuc: "și-acum mă taie, dacă vrei/ și-aruncă-mă la câini." Ce-o fi ieșit? Cum scriu? Scriu cu tocul cu peniță muiat în călimară, pe o hârtie cu textură aspră
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
în Luceafărul, 12 martie 1997 "Lucian Vasilescu redescoperă sensibilitatea, o sensibilitate dureroasă, după ce poeții generației '80 și-au transplantat inimi de hârtie și și-au injectat cerneală în vene (...) Asemenea unui credincios fanatic, poetul ar putea să facă să se topească și fierul cu fixitatea privirii lui. Pe el nimic din ceea ce este lumesc nu-l perturbă și nu-l iluzionează. (...) Lucian Vasilescu s-a eliberat de orice influență și a renunțat la orice frivolitate, pentru a deveni un poet auster
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
se uită în el ca printr-o fereastră ca și cum carnea lui i-ar plânge povestea ...spui stradă și ea pășește-n urma omului, ochi violenți de prădător are strada și oamenii curgând pe ea își pierd conturul: timpul lor se topea ...Dumnezeu e și Marele Păpușar: de privirea Lui stă agățat omul făcut din lipsuri și ocări, cu conștiiința fragmentată, omul având în ochi Moartea ieșită la drumul mare ...își desenează cuvintele omul urât mirositor: îl vom vedea alcătuind minunate fresce
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
împingând raționamentul la extrem. În aceeași măsură, dacă suntem de acord că ai nevoie de un minim de experiență și cunoaștere socială pentru a scrie beletristică, putem spune că literatura este o psihosociologie estetizantă. Din nou, exagerând. Iar totul se topește într-un postmodernism în care granița dintre știință și artă e mai degrabă o convenție. Întorcându-mă la întrebare, aș zice că n-am simțit să se împiedice una de cealaltă, dimpotrivă. Ați scris și piese de teatru. Cu cuțitul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2189_a_3514]
-
cât mai multe răspunsuri plauzibile la ele. Dar toate aceste nenumărate întrebări (despre singurătate și eșec, cum spuneam mai înainte, sau, iată, despre identitate, sau despre victimă și călău, sau despre ins și istorie, sau despre miracol și neputință) se topesc, cumva straniu, într-una singură: cum este, de fapt, omul pus în ecuație absolută, omul răstignit între cer și pământ, între bine și rău?... Și, apropo de cuvântul multiplă, un cuvânt care mă preocupă: fiecare roman este o formă de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2189_a_3514]
-
cele ce se păstrează înlăuntrul său. N|DEJDE: O frumoasă neguțitoare de vin, care numai cu foarte ieften preț vinde a ei marfă. NIMIC: Este esenția științei omenești. NEMULȚ|MITOR: Trei pătrimi din neamul omenesc. NENOROCIRE: Tigaie în care se topește mândria și se coace înțelăpciunea. NEBUNIE: Peatra filosofilor sau mai bine a zice în carea-și sparg capul cei învățați. ORTOGRAFIA: Cai pe păreți pentru cei mai mulți din logofeții noștri. OGLIND|: Steclă a căria credință adeseori se înjură de sine iubire. Totdeauna
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2189_a_3514]
-
Șerban Foarță!) Dar nu-i nimic, imaginația mea le va suplini cu asupra de măsură. Sufletul îmi sfârâie de plăcere gândindu-mă la uriașul tort etajat pe care-l voi realiza... alternând zone sângerii, shakespeariene, cu infinitele volute capricios-perverse proustiene, topind miezul în ferbințeala degajată de mirobolantele popouri feciorelnice, sodomizate de efriți, din o mie și una de nopți nerușinate... în delir“. *** „Mă lăudasem, inconștient, că aș putea scrie vreo douăzeci de pagini despre pisici! Observ acum, când încerc să o
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2189_a_3514]
-
simpatice - deși par să fie efigii, niște actori necunoscuți atât de bine „pe rol“, dar mai ales o așa exaltare controlată a imaginației care să dea întregului ansamblu o formă mereu în mișcare. Nu mă îndoiesc că Dick Clement e topit după Beatles. Cu fiecare pas veți da peste mai fine sau mai nete apropouri la Beatles, dar și la alte trupe istorice. Eroul se numește Jude, (Sexy) Sadie și (Dear) Prudence sunt și ele personaje ale epopeii lui, intermezzo-urile
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2189_a_3514]