69,376 matches
-
anume se așteaptă de la istorie, din acest punct de vedere, este în funcție de presupozițiile fundamentale legate de esența realității umane și de desfășurarea ei în timp. Următoarele genuri de cunoștințe sunt de regulă asociate cu practica istorică: • O contribuție fundamentală la constituirea unei înțelegeri științifice a omului și a societății. Însuși Tucidide formulase o așteptare generală de acest gen. Cunoașterea trecutului prilejuiește cunoașterea, în general, a omului și a naturii sale, ajutându-ne astfel să cunoaștem viitorul. Presupoziția lui Tucidide era că
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
acest punct de vedere. România, de exemplu, cu greu am putea-o gândi doar în termenii situației ei prezente. Pentru fiecare dintre noi ea este totodată și trecutul ei, istoria sa. Nu este o întâmplare faptul că, în faza de constituire a națiunilor, istoria s-a dezvoltat și a fost considerată un instrument ideologic și cultural esențial al realizării acestui obiectiv. Popoarele iau conștiință de ele însele prin istorie. Acest lucru este valabil și la niveluri mai particulare. Un oraș devine
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
este o cunoaștere a generalului. De aici și dezinteresul pentru istorie al filosofiei secolului al XVIII-lea. Variația istorică nu este interesantă în sine. Natura umană esteuniversală și ea reprezintă obiectul propriu-zis al cunoașterii. Restul reprezintă contingență. Punctul critic în constituirea științelor umane îl reprezintă explicarea tocmai a variației comportamentului uman. Viziunea raționalistă tindea să împingă variația mai mult în sfera accidentalului, a întâmplării, dacă nu chiar a erorii. Ideea unei metodologii specifice disciplinelor umane s-a conturat în a doua
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
legată de istorie ca domeniu fundamental al cercetării umanului. Nu există decât o realitate istorică a umanului. Istoria este sediul variației infinite a ipostazelor umane, ireductibile la tipuri mai generale. Rațiunea este ea însăși istorică. Ea se află mereu în constituire, fără a fi vreodată constituită. Programul epistemologic al filosofiei neokantiene era clar formulat în ceea ce privește științele umanului. Dacă Immanuel Kant întreprinsese critica rațiunii pure pentru a determina cum sunt posibile matematica și fizica, cercetarea trebuia dusă mai departe. O critică a
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
al filosofiei neokantiene era clar formulat în ceea ce privește științele umanului. Dacă Immanuel Kant întreprinsese critica rațiunii pure pentru a determina cum sunt posibile matematica și fizica, cercetarea trebuia dusă mai departe. O critică a rațiunii istorice urmează să cerceteze posibilitățile de constituire a istoriei ca știință. Orientarea care a pus fundamentele noii viziuni o reprezintă prima școală istorică a juriștilor (Puchta, Gustav Hugo și Savigny). În viziunea acestei școli, toate fenomenele de genul dreptului, moravurilor, limbilor, constituțiilor politice sunt produse ale spiritului
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
a acestei idei „în mintea lui Rousseau” ar putea duce la concluzii instructive pentru Rousseau însuși. Ea ar putea, de pildă, să scoată în evidență noile condiții sociale și economice ale epocii, formarea unui nou mod de producție, cel burghez, constituirea burgheziei ca clasă și cristalizarea propriului ei mod de a defini și evalua lumea, deplasările de atitudini, de valori, de moduri de a privi lumea care, la nivelul întregii colectivități, se formau printr-un proces de transformare culturală cu mecanisme
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
relațiile sunt următoarele: Figura 13.3. Relația dintre Situație, Conștiință și Eveniment în viziune deterministă Relația (1) indică determinarea conștiinței actorului de situația obiectivă (totalitatea condițiilor exterioare și interioare care modelează conștiința). Relația (2) indică rolul important al conștiinței în constituirea evenimentelor. Există apoi o relație directă (3) de determinare a acțiunii actorilor de către situația obiectivă și care nu trece prin conștiință. Este o reglare practică a acțiunii în funcție de condiții ce nu trece prin intențiile și proiectele subiective inițiale ale actorilor
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
suficient de puternici. Putem conclude, în acest caz, că evenimentul nu modifică structura propriu-zisă a ciclului, ci are doar o influență locală, dar tot pe liniile structurii propriu-zise: multiplicarea resurselor, învingerea dușmanilor sau grăbirea descompunerii. Să luăm un alt exemplu: constituirea statelor române. Cercetătorul poate încerca să pornească de la un model structural mai general, care ar putea fi, aproximativ, de următorul tip: • Premisele procesului: existența unor comunități social-economice relativ autonome, dar care datorită vecinătății întrețin anumite relații constante, economice, culturale, religioase
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
și forță armată migrărilor a dus la o altă formă de adaptare: izolarea în mici comunități, a căror dezvoltare era frânată substanțial de valurile migratoare. S-ar putea emite ipoteza că migrările au întârziat cu aproape un mileniu procesul de constituire a statelor române. În condițiile slăbirii influenței populațiilor migratoare, au apărut posibilități reale de constituire a statului român. După cum se poate observa, schema mare a procesului se menține, indiferent de evenimentele care au afectat-o și prin care s-a
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
comunități, a căror dezvoltare era frânată substanțial de valurile migratoare. S-ar putea emite ipoteza că migrările au întârziat cu aproape un mileniu procesul de constituire a statelor române. În condițiile slăbirii influenței populațiilor migratoare, au apărut posibilități reale de constituire a statului român. După cum se poate observa, schema mare a procesului se menține, indiferent de evenimentele care au afectat-o și prin care s-a realizat. Engels se exprima foarte exact din acest punct de vedere: necesitatea istorică își face
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
dezvoltarea socială într-o direcție distinctă. În cibernetică, schema feedbackului pozitiv sugerează tocmai o asemenea posibilitate. Ea explică mecanismele prin care apariția unei diferențe inițial mici, neimportante, accidentale, în anumite condiții poate declanșa un proces rapid de amplificare, ducând la constituirea unei noi structuri. În istoria comunităților umane există probabil multe asemenea momente de răspântie în care, obiectiv, sunt posibile căi alternative de evoluție, iarun eveniment banal poate fi responsabil de împingerea istoriei într-o direcțiesaualta. Tentativa lui Mihai Viteazul de
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
concrete. Competența este în societatea actuală o bază importantă a autorității. Ea asigură în luarea unei decizii o cantitate superioară de cunoștințe, fără însă a putea elimina cel mai adesea complet incertitudinea. Interesantă însă în contextul analizei de față este constituirea a ceea ce se numește adesea „mitul competenței”. Acesta reprezintă învestirea competenței cu o valoare superioară celei pe care o are în realitate. Competența reprezintă o procedură cognitivă de decizie la care se adaugă destul de frecvent și o anumită componentă charismatică
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
a activităților cu care se învecinează. La nivelul acestei interdependențe se realizează explicația. A explica un fapt social înseamnă a pune în evidență modul în care este determinat profilul său particular de alte fapte sociale. Prin aceasta, este realizată exigența constituirii teoriei sociale ca știință - explicarea unui fapt social prin alte fapte sociale. Unul dintre marile merite ale lui Marx, pus în evidență în întreaga sa amploare de abia de actualele orientări structuraliste, este faptul că el nu s-a mulțumit
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
imediat următoarea întrebare: care sunt condițiile în care factorul economic este determinat și care sunt condițiile în care factorul religios sau cel politic este cel determinat. În absența unei asemenea specificări, teza rămâne absolut ineficace, ducând până la urmă la imposibilitatea constituirii oricărei explicații. O altă implicație a perspectivei sistemice se referă la limitele de variațieimpuse structural fiecărui element. Un fenomen social oarecare poate să varieze între anumite limite. Depășirea acestora ar crea însă contradicții profunde cu celelalte elemente, sistemul intervenind, autoreglator
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
amprenta. Ideea fundamentală a lui Marx constă însă în faptul că (și pentru a fi mai clari o vom formula într-un limbaj mai modern) funcțiile pe care le îndeplinește fiecare tip mare de activitate socială și care îi orientează constituirea și dinamica nu sunt abstracte, ci concrete. Ele sunt cerințe funcționale ale unui sistem dat, structurat într-un anumit fel. Și ca atare vor varia în raport cu variația sistemului dat. Desigur că fenomene complexe ca arta, religia etc. nu pot fi
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
de sistem”63. Prin urmare, dacă avem În vedere conținutul de relații economice, sistemul financiar, În care se integrează și subsistemul impozitelor (fiscal), se prezintă ca un ansamblu de relații În formă bănească, ce se manifestă În procesul complex de constituire, distribuire și utilizare a fondurilor bănești-financiare, Înglobând În sine, În raport cu forma de proprietate și interesele vizate, un subsistem financiar privat și altul public. Diferențierile Între aceste două mari subsisteme ale sistemului financiar au În vedere, atât forma de proprietate În
Impozitele şi rolul lor în societatea modernă by Corneliu Durdureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1216_a_2218]
-
publice. Participanți la aceste relații financiare sunt, pe de o parte, autoritățile publice care administrează aceste fonduri, și persoanele fizice și juridice, de cealaltă parte. Persoanele fizice și juridice se găsesc Într-o dublă ipostază: contribuie cu resurse financiare la constituirea fondurilor financiare publice, și beneficiază de diferite utilități sociale alocate pe seama resurselor administrate de autoritățile publice (fără Însă a exista o legătură directă, de echivalență, Între sumele pe care le cedează la dispoziția autorităților publice și avantajele ce le revin
Impozitele şi rolul lor în societatea modernă by Corneliu Durdureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1216_a_2218]
-
financiar public În două mari subsisteme: subsistemul finanțelor statului și subsistemul finanțelor locale, cărora le corespund și forme distincte ale impozitelor (și taxelor) considerate, fie generale, fie locale. 65 Primul subsistem ar Îngloba relațiile financiare ce se derulează cu ocazia constituirii, distribuirii și utilizării resurselor bănești, În primul rând, sub forme ale impozitelor generale pentru satisfacerea unor nevoi publice de interes național, mai larg, având ca participanți autoritățile publice de la nivel central, respectiv statul, pe de o parte, și diferite persoane
Impozitele şi rolul lor în societatea modernă by Corneliu Durdureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1216_a_2218]
-
participanți autoritățile publice de la nivel central, respectiv statul, pe de o parte, și diferite persoane fizice și juridice, instituții etc., pe de altă parte. În al doilea subsistem se includ acele relații financiare la care participă autoritățile locale, cu ocazia constituirii, distribuirii și utilizării resurselor bănești, În principal a impozitelor și taxelor locale, destinate satisfacerii unor nevoi sociale la nivelul colectivităților administrativ-teritoriale. Asemenea relații sunt reflectate prin bugetele Întocmite și executate, fie la nivel central, În principal (bugetul de stat), fie
Impozitele şi rolul lor în societatea modernă by Corneliu Durdureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1216_a_2218]
-
inclusiv cedarea de către autoritățile centrale a dreptului de a Încasa anumite impozite În favoarea autorităților locale. Față de structurarea anterioară a sistemului financiar public, este de remarcat că În fiecare din cele două subsisteme un loc aparte revine relațiilor financiare ce privesc constituirea fondurilor bănești prin 66 prelevări fiscale sub forme ale impozitelor, taxelor și altor contribuții obligatorii care alcătuiesc un subsistem denumit generic și subsistem de impozite, respectiv sistemul fiscal. Considerat astfel, sistemul fiscal apare ca ansamblu al relațiilor și proceselor de
Impozitele şi rolul lor în societatea modernă by Corneliu Durdureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1216_a_2218]
-
din care făceau parte R.F. Germania, Franța, Italia, Belgia, Olanda și Luxemburg, obiectivul tratatului fiind formarea unei piețe comune a cărbunelui și oțelului pe teritoriul european al țărilor semnatare. În anul 1957, cele șase țări semnează „Tratatul de la Roma” privind constituirea Comunității Economice Europene (C.E.E.), cunoscută și sub denumirea de Piața Comună. În anul 1973, la Piața Comună au mai aderat Marea Britanie, Irlanda și Danemarca. Tratatul, care a stat la baza nașterii C.E.E., stabilea drept obiectiv realizarea unei piețe comune și
Impozitele şi rolul lor în societatea modernă by Corneliu Durdureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1216_a_2218]
-
de asemenea, că pe plan mondial s-a continuat o politică de reducere a taxelor vamale, În 1986 demarând o nouă rundă a negocierilor comerciale internaționale sub egida G.A.T.T., denumită Runda Uruguay, care a dus printre altele și la constituirea Organizației Mondiale a Comerțului. Rezultatele obținute În cadrul Rundei Uruguay au constat În: reducerea medie de ansamblu a taxelor vamale de import cu 40%, În decursul unei perioade de cinci ani; În cazul produselor industriale, diminuarea taxelor vamale mai mari de 25
Impozitele şi rolul lor în societatea modernă by Corneliu Durdureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1216_a_2218]
-
p. 49 113 Corduneanu C., Sistemul fiscal În știința finanțelor publice, Ed. Codecs, București, 1998, p. 21 114 Hoanță M., Economie și finanțe publice, Ed. Polirom, Iași, 2002, p. 169 123 social-economice ale statului 115, sau a unui „sistem de constituire a veniturilor statului prin redistribuirea venitului național cu aportul impozitelor și taxelor, reglementat prin norme juridice”116. Subscriem, Însă, la aprecierea că, sub aspect economic, fiscalitatea desemnează un ansamblu de procese economice de redistribuire a valorii, de la persoanele fizice și
Impozitele şi rolul lor în societatea modernă by Corneliu Durdureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1216_a_2218]
-
mare al nerecuperării creanțelor și a dobânzilor aferente, iar pe de altă parte, acționarii suportă atât riscul economic, cât și cel financiar, solicitând o rată a rentabilității superioară odată cu majorarea activității firmei prin noi investiții. Cunoașterea riscului exploatării investiției În constituirea unei structuri financiare optime devine necesară din perspectiva reducerii acestuia În vederea diminuării rentabilității solicitate de furnizorii de capitaluri și suportării unui cost al finanțării cât mai redus. În special În condițiile În care Întreprinderea urmărește finanțarea investițiilor din Împrumuturi, riscul
Impozitele şi rolul lor în societatea modernă by Corneliu Durdureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1216_a_2218]
-
din perspectiva reducerii acestuia În vederea diminuării rentabilității solicitate de furnizorii de capitaluri și suportării unui cost al finanțării cât mai redus. În special În condițiile În care Întreprinderea urmărește finanțarea investițiilor din Împrumuturi, riscul exploatării se constituie ca determinantă a constituirii structurii financiare. Cu cât variabilitatea profitului exploatării este mai redusă, cu atât opțiunea pentru Îndatorare este mai atractivă. De asemenea, se observă că sporirea activelor firmei prin noi investiții finanțate din Îndatorare este Însoțită de riscul financiar ce prezintă un
Impozitele şi rolul lor în societatea modernă by Corneliu Durdureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1216_a_2218]