73,470 matches
-
momente, dar n-am știut niciodată dacă se referea la nori sau la alte imagini, îndepărtate și încețoșate, care navigau pe cer numai pentru el. Asta e tot ce-mi aduc aminte când mă gândesc la el. Memoria e ciudată: reține lucruri care nu fac doi bani. În rest, totul se duce la canal. Gachentard trebuie să fie mort acum. Ar avea o sută cinci ani. Cel de-al doilea prenume al său era Marie. Încă un detaliu. Și aici mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
mult primarul. Nu am găsit nimic. Doar o adresă pe plicuri, o adresă tăiată ce corespundea unei gazde mai vechi, cu care primarul a vorbit la telefon, dar nu înțelegea decât un cuvânt din două din cauza accentului din nord. A reținut doar că gazda nu știa nimic despre rudele fetei. Când veneau scrisori, trecea pe ele noua adresă, cea de la Castel, pe care tânăra i-o trimisese. „Și erau multe scrisori?“ a întrebat primarul - eram și eu de față, lângă el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
în timp ce se ridica mi-a zis: — Trebuie să plecăm, Gugusse și cu mine! Era ora mesei. Castrie. LĂon Castrie. 31 de ani, caporal în batalionul 127 Morvandiau, celibatar, țăran. Iubea viața și supa de varză. Asta e tot ce am reținut. Nu voiam să mă întorc acasă. Voiam să fiu acolo, chiar dacă asta nu ajuta la nimic. A venit o infirmieră. Era deja seară. Mi-a spus că nou-născutul a fost salvat, că puteam să-l văd dacă voiam, că trebuia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
de d-nul Giugaru. Cred că acest tânăr poet va face carieră. Apoi, fără să facă o veritabilă analiza stilistica, argumentându-și punct cu punct opiniile, cita din memorie aproape patru strofe din poezie. Avea de altfel o memorie fantastică, reținea că o bandă de magnetofon tot ceea ce ii trecea prin zonă auzului. Insist deci, poezia lui a fost foarte bună, locul ei este în Convorbiri literare, mai apoi pe prima pagină a unui volum de poezii. În rest nu am
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
seară. Mi-ar fi făcut plăcere, dar nu-mi încalc niciodată promisiunile făcute mie însemi. - Bine, vii cu noi și nu mănânci, bei doar un suc, doar o cafea.... Au convins-o până la urmă și în drum spre ieșire, au reținut cu toții o masă la restaurant. Cină a decurs plăcut, presărată cu glume din belșug, cu mult umor și epigram, chiar compuse ad- hoc. Un aparat de filmat ar fi putut reda mult mai bine întrebările din ochi, privirile care se
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
din clasa a XI-a și vreau să vă fac o propunere... - Spuneți, doamna !... - Soțul meu (care era șeful restaurantului unde fusesem în seara precedentă) a plătit o excursie în Turcia. Ar trebui să plece mâine, dar anumite probleme îl rețin puțin în țară ... și nici eu nu pot pleca de la serviciu, deoarece trebuie să-l înlocuiesc vreo cinci-șase ore. N-ați dori să mergeți dumneavoastră în locul lui?.. Laurei, propunerea i s-a părut prea bruscă, presantă chiar, o luase complet
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
El îi aruncă o privire ciudată și ea strânse din buze recunoscând cu tristețe că suferise mult. Câteva ore mai tarziu, el era din nou în brațele Laurei. Nu se justificase pentru întârziere, dar încercase să o convingă că îl reținuseră niște ,,probleme de familie". Ea nu i-a reproșat nimic, îl privea doar cu îngăduința încercând să-i spună că tot îl mai iubește. El continuă înainte că ea să apuce să deschidă gură. -Să fie clar că mă voi
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
în care avea să rămână acolo. El o așteptase îndelung, disperat, dar ea nu venise să-și ia adio, pentru că nu cumva să-i scape vreo lacrima și el s-o creadă nepregătita pentru ceea ce avea s-o aștepte. Reținuse însă că urma că Lăură să plece într- acolo cu un tren direct, dar nu știa exact la ce oră. Se duse deci imediat la Gară de Nord, se interesa de mersul trenurilor și hotărî s-o aștepte acolo ,,camuflat
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
iese, iar atunci îmi fac griji să nu i se întâmple ceva pe drum, cum va traversa ea bulevardele cu privirea aceea somnambulă, așa că încerc să o conving să rămână acasă, hai, Noga, încă o înghețată, încerc eu să o rețin, dar ea îmi spune, poate după aceea, eu privesc pe fereastră, sperând să o văd înghițită de ușa de vizavi, ușa lui Meirav, cea mai bună prietenă a ei înainte, dar nu se oprește, iar eu trebuie să fac un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
ne ajuți, ea îl privește, te simți mai bine, dragul meu? El radiază, da, mult mai bine. Când o văd în pragul ușii, cu coșul pe umăr, mă tem că acum va ieși complet din viața noastră, încerc să o rețin, poate vrei să rămâi la cină, îi propun, în ciuda faptului că mai este încă mult până la cină, iar ea spune, acum mă grăbesc, poate altă dată, Udi se apropie și el de ușă, o privește blând, plin de recunoștință. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
flămând, Tanahul nou acoperit de praf, pe care nu îl deschisese niciodată, îl lasă aici să putrezească împreună cu mine, încerc să gândesc repede, ce să mai spun, trebuie să găsesc ceva care să trezească îndoiala înăuntrul său, care să îl rețină aici noaptea aceasta, dar în clipa aceea înțeleg deodată totul, că vorbele și-au pierdut puterea, că eu mi-am pierdut puterea, că nimic din ceea ce aș putea rosti nu îl va mai face să își schimbe crunta decizie, lipsită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
un asemenea loc trist, dar și el pare a fi puțin cam trist, stânjenit, nu îi place că se află aici, mă întorc în birou, las ușa deschisă, să îl văd când iese, poate că voi reuși să îl mai rețin, sunt încordată din cap până în picioare, mă uit fără chef prin hârtiile care se adunaseră pe biroul meu, până când îl aud ieșind. Iată-l trecând prin fața mea, puțin aplecat, profilul său de vultur e trist, de parcă tocmai a primit niște
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
de data aceasta foarte repede, ca și când nu ar avea decât un singur lucru de clarificat, îi strâng în mâini capul, nu este decât un musafir în viața mea, înțeleg deodată, a venit într-o scurtă vizită, este imposibil să îl rețin, dar de ce să îl rețin? Ce s-a întâmplat, întreabă el, mă întoarce cu o mișcare brutală, eu îi privesc fața care se încețoșează, nu ne vom mai vedea, șoptesc eu, iar el spune, de ce nu, depinde numai de tine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
ca și când nu ar avea decât un singur lucru de clarificat, îi strâng în mâini capul, nu este decât un musafir în viața mea, înțeleg deodată, a venit într-o scurtă vizită, este imposibil să îl rețin, dar de ce să îl rețin? Ce s-a întâmplat, întreabă el, mă întoarce cu o mișcare brutală, eu îi privesc fața care se încețoșează, nu ne vom mai vedea, șoptesc eu, iar el spune, de ce nu, depinde numai de tine, dar eu clatin din cap
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
scriind că am avut și cu ce, referindu-se la capacitatea, îndrăzneala de a face, dar și la mijloacele de presă de care am dispus precum și la autoritatea prin opera publicată. Într-o astfel de curgere rapidă a timpului, am reținut doar puține răspunsuri din interviurile mereu speciale pe care le-am realizat, preferând contextul și semnificația, nu răspunsurile ,,disipate” astăzi! Mi-am luat și o răspundere de ordin istoric, relativ la moment și mai ales la ,,autenticitatea” răspunsurilor și realității, de
Ceauşescu- ... -Băsescu : Mitterand - Snegur - Iliescu - Lucinski - Constantinescu - Regele Mihai I : evocări de reporter by Dumitru V. Marin () [Corola-publishinghouse/Journalistic/500_a_1238]
-
ca personalitate și cel dintâi far al credinței ortodoxe. Unii preoți îl consideră sever, seminariștii prea dur, credincioșii obișnuiți, prea bun, cunoscătorii ca pe un conducător spiritual cu har, în esență foarte bine pregătit pentru înalta funcție ecleziastică. Mulțimea îl reține ca pe un preot deosebit de deștept, cu studii în străinătate și prin tinerețea sa un înalt ierarh de mare viitor. Cred că reprezintă noul curent în favoarea modernizării bisericii ortodoxe, un sprijin pentru Prea Fericitul Daniel, cunoscut pentru ideile și acțiunile
Ceauşescu- ... -Băsescu : Mitterand - Snegur - Iliescu - Lucinski - Constantinescu - Regele Mihai I : evocări de reporter by Dumitru V. Marin () [Corola-publishinghouse/Journalistic/500_a_1238]
-
lui ’91 s-au produs două evenimente ciudate. Într-o bună zi, Adrian Miroiu mi-a spus că a citit un studiu de epistemologie feministă și că l-a impresionat ca abordare. N-aș vrea să citesc și eu? Am reținut informația, dar nu i-am dat curs. În aceeași vară, William Mander, tânăr profesor la Oxford s-a reîntors în România cu Avril, soția sa, ca să ne facem concediul la Costinești. Mi-a adus o carte a Moirei Gatens despre
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
Cunoștea toate limbile slave. Mai vorbea italiana, franceza și germana. El a fost cel care și-a pus în gând să mă învețe aceste limbi. Fiind aproape de noi, venea în fiecare zi să mă învețe. Spunea că o limbă se reține prin poezie, drept care prima poezie învățată de la el era de Horațiu, în dialect napolitan. Și azi țin minte versurile. Numai că, după ce s-a mai gândit, i s-a părut că n-am început tocmai bine și a decis că
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2257_a_3582]
-
să le spun recitalul învățat de la soldați: „Sunt fiu de impiegat de mișcare din Baia Mare, am fost la școala de impiegați de mișcare...”. C.Ș.: De ce trebuia să spui că ești la școala de impiegați? A.B.: Pentru că acolo se rețineau buletinele și nu mai aveau cum să te legitimeze. Deci: „Tata e impiegat, o să vă plătească el, mi-a fost dor de părinți”... și așa mai departe. Foarte amabili, mi-au dat de mâncare, cred că n-am mâncat niciodată
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2257_a_3582]
-
Și mă simțeam foarte bine vorbind direct sau scriind direct exact ce-mi trecea prin minte. Probabil că vor apărea gazetari de care nu știm și vor muri nume cu care ne-am obișnuit. C.Ș.: Adevărul este că nu reții aproape nici un nume de gazetar. Omul obișnuit citește, dacă citește, articolul, fără să se mai ostenească să vadă și cine e autorul. A.B.: Da, pe când în străinătate fiecare mare cotidian își are editorialistul lui. Însă cel mai tare vor
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2257_a_3582]
-
trei îl puseră la treabă pe robotul-sudor. Flăcările gemene ale aparatului de sudură sfâșiau tenebrele și decupau în același timp panoul din două părți: atunci când limbile de foc se întâlniră în partea de jos a obstacolului, doi dintre bărbați îl reținură pe cel de-al treilea pentru a-i permite robotului să împingă placa de metal cu o lovitură de picior. Calea era liberă. Interiorul aparatului era întunecat și tăcut. Un cablu de arîmare șerpuia pe jos și se întrerupea lângă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
acesta va considera util să ți-l prescrie. Era scurt și explicit și atât de amar încât ea-l înghiți deodată. Numai după ce Van Leuwen se ridică și ieși din sală, Burke observă privirea lui Ripley și încercă să o rețină. ― Las-o, îi murmură. S-a terminat. Ea-i respinse mâna și se îndepărtă. ― Exact, răspunse ea lungind pasul. Nu mai au să-mi facă. Îl ajunse pe Van Leuwen la ascensor. ― De ce nu trimiteți pe cineva la LV-426? Acesta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
lipit de perete, și întinse mâna dreaptă spre vibratorul pe care-l pusese pe saltea. Degetele căutară pe cearșaf și cuvertură. Arma dispăruse. Femeia se ridică și se uită. Ea totuși lăsase pușca pe pat! O mișcare abia perceptibilă îi reținu atenția și capul se răsuci spre stânga. Nu se terminase mișcarea și ceva oribil cu multe picioare și ghemuită lângă pat sări asupră-i. Femeia scoase un țipăt de groază și se aruncă în adăpost. Niște gheare se strânseră în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
Nu e același pasaj, explică fetița, nerăbdătoare. Mai e unul. O gură de aerisire desena un dreptunghi sumbru pe perete. Newt descuie grila de protecție și o deschise. Ea se apleca deja pentru a plonja în conductă când Ripley o reținu. Copilul îi aruncă o privire iritată. ― Știu ce fac. ― Sunt convinsă, Newt. Dar acuma n-o să mai fii prima. ― Am fost mereu prima. ― Fiindcă nu eram eu cu tine și că toți monștrii de pe Acheron nu erau pe urmele tale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
puternic de libertate. Cred că gândeam că mi-am făcut partea mea, acum pot să mă joc, nimeni nu poate să spună nimic, nu sunt cu ăia codași, să mă bată rabinul peste mâini că nu înțeleg nimic; și mai rețin un fel de penumbră care domnea acolo... S.A.: ...din care tu ieșeai în lumină și în libertate. M.I.: Da. Și la joacă: ieșeam ca să mă joc. Aveam un domino, un rummy, aveam tot felul de jocuri. Și mă jucam singur
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2006_a_3331]