7,938 matches
-
în moneda națională (leu), în condițiile respectării prevederilor legale, iar instituțiile de credit pot deschide nerezidenților conturi curente sau conturi de depozit în lei, numai cu aprobarea B.N.R. Sumele deținute de cei de mai sus în conturile amintite pot fi convertite în valute convertibile prin intermediul pieței valutare. A fost abrogată și Circulara nr. 33/2000, astfel că acum rezidenții persoane juridice pot intra pe piața valutară pentru a cumpăra valută în vederea efectuării plăților pentru diverse servicii realizate în țară aferente exportului
Agenda2004-9-04-economic () [Corola-journal/Journalistic/282119_a_283448]
-
Noica-Pillat, fiind condamnat la 14 ani de temniță. Tânărul cu înclinații mondene suportă, spre surprinderea tuturor, neașteptat de bine regimul penitenciar, grație capacității sale unice de a vedea partea comică, chiar și în tragic, și unei filosofii de viață care convertea în cunoaștere până și aspectele cele mai dezagreabile ale existenței. Titlul unui interviu pe care mi l-a acordat la mijlocul anilor '90 (reprodus în volumul Nostalgia Europei, Polirom, Iași 2003) spune totul "Era păcat de Dumnezeu să ies din pușcărie
Școala (auto)ironiei by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/9231_a_10556]
-
Nicolae Saramandu umple un gol în literatura de specialitate. Până în prezent, cel mai cunoscut manual de aromână era cel datorat lui Mihail G. Boiagi și apărut acum aproape două veacuri, în 1813, la Viena. Cartea celor doi reputați lingviști se convertește într-un model de normă supradialectală, ceea ce asigură o bază științifică pentru unitatea unui idiom cu bogate tradiții culturale, dar, din păcate, necunoscute nici măcar tuturor aromânilor. Dincolo de finalitatea didactică evidentă, ea ne apare ca o gramatică accesibilă publicului larg și
Aromâna de lângă noi by Coman Lupu () [Corola-journal/Journalistic/10430_a_11755]
-
i-a fost retezat la 40 de ani, restul vieții fiind o încordată pîlpîire scenică. În această pîlpîire, Sadova, școlită la pensionul de fete din Sibiu, s-a dovedit o natură minuțioasă fără aplecări meticuloase, ceea ce înseamnă că și-a convertit iadul în expresii de cultură scenică. Minuțios e spiritul a cărui acuitate caută detalii în virtutea nevoii de ordine, pe cînd meticulosul e stăpînit de frica (metum) de a nu greși. Amîndoi sunt obsedați de detalii, numai că meticulosul o face
Actrița minuțioasă by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2452_a_3777]
-
succesul profesional, care recită statistici (directorul octogenar al firmei lui Massey), un om de afaceri care combină preferințele sexuale cu o fixație pentru trenuri. Pe cine să blamezi pentru acest eșec? Să fie vina fraților Coen care vor să se convertească la Hollywood? Dacă e să-i asculți pe ei, într-un interviu recent acordat la Cannes, spun că ar fi vrut să fie "de audiență generală" de la bun început (?!). Sau să fie vina co-scenariștilor - Robert Ramsey și Matthew Stone - care
Ascensiunea și decăderea fraților Coen by Alexandra Olivotto () [Corola-journal/Journalistic/12566_a_13891]
-
câte o trufanda când se așteaptă mai puțin. La un moment dat, pe la mijlocul capitolului despre Musil, se lămurește și dilema cu știința, care părea, la începutul cărții, suspendată în aer: "Nu există zonă și domeniu ale cunoașterii neinvestigate de romancierul convertit în om de știință, cronicar, creator de universuri ficționale, dispus să examineze sau pur și simplu să înregistreze simptomatologia unui organism bolnav". Scriitorul e, carevasazică, un simplu observator care își ia notițe, scuturându-se astfel de statutul incomod de demiurg
Gardul și leopardul by Cătălin Sturza () [Corola-journal/Journalistic/11882_a_13207]
-
însă decât orice alt regim dictatorial. Iar această maleficitate nu este rezultatul vreunei porniri native spre cruzime și violență, ci ia naștere din tocirea afectelor și din exacerbarea rațiunii care sfârșește prin a genera monștri. Astfel încât cartea Mioarei Cremene se convertește acum în critica sui generis a unei gândiri raționaliste care începe odată cu Iluminismul, oferă un fundament ideologic pentru crimele Revoluției Franceze și își atinge punctul de climax în ideologia marxist-leninistă. În numele acestui raționalism individul este subordonat colectivității, libertatea devine necesitate
Mioara Cremene la aniversară by Octavian Soviany () [Corola-journal/Journalistic/3166_a_4491]
-
din Moldova pentru a-l apăra sau pentru a trăda și prăda ce mai rămăsese din statul român... Evident, observațiile militarului francez trebuie interpretate în lumina poziției și obiectivelor misiunii sale. Berthelot, cum spuneam, nu a venit la Iași gata convertit la filoromânism. Misiunea sa era de a consolida Frontul de Est, spre a determina armatele germane să slăbească presiunea asupra Frontului de Vest. Cel puțin la începutul misiunii sale, interesele naționale românești, aflate într-o ecuație atât de complicată - căci
Generalul Berthelot pe frontul românesc by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/4037_a_5362]
-
Doina Condrea Derer Puse în fața evidenței, critica și istoriografia literară italiană au introdus de mai multă vreme, la capitolul autori, o nouă categorie: a universitarilor - teoreticieni și exegeți - convertiți la beletristică. În realitate, situația nu este total inedită, putînd fi invocați, de exemplu, Antonio Borgese, estetician și prozator din prima jumătate a secolului trecut sau profesorii de franceză de la Universitățile din Florența și Padova, poeții Mario Luzi, încă din
De la exegeză la ficțiune by Doina Condrea Derer () [Corola-journal/Journalistic/9928_a_11253]
-
că evreii nu formau (nici măcar!) majoritatea, dar a tras concluzia că abatoarele n-au funcționat niciodată (la întreaga capacitate!) din pricina, Dumnezeule!, lipsei de combustibil! Tot o criză, s-ar zice! La începutul anilor 1960, fostul membru al PCF, mai apoi convertit la islam, publicase un mic eseu care s-a bucurat de succes în URSS și în țările comuniste: „Pentru un realism fără frontiere”. El este autorul sintagmei deseori folosite mai târziu de asociațiile civice de medici sau de ziariști care
Meridiane () [Corola-journal/Journalistic/4516_a_5841]
-
în cazuri excepționale. Riddik - Bătălia începe, producție SUA, 2004. Regia: David N. Twohy. Cu Vin Diesel. Universul trece printr-o perioadă întunecată. Planetele cad una după alta sub stăpânirea Necromogerilor - războinici cuceritori care oferă lumilor o alegere simplă: să se convertească sau să moară. Aceia care refuză regulile impuse de ei speră în zadar că cineva sau ceva va încetini creșterea Imperiului Necro. Rebeli există, dar au viața scurtă, iar salvatorii sunt în număr foarte redus. Când lucrurile merg prost, supraviețuitorii
Agenda2005-05-05-timp liber () [Corola-journal/Journalistic/283346_a_284675]
-
Relația în cauză nu presupune defel o inofensivă și pașnică legătură teoretică, ci o ambiție hegemonică, concentrată în întrebarea: care din cele două e mai profundă și ce raport ierarhic poate fi stabilit între ele? Așadar, un raport de forțe convertit într-o dispută teoretică în care adepții fiecărei discipline caută să pledeze pentru superioritatea propriei opțiuni. Drama ambelor tabere este că fiecare aduce argumente raționale pentru a justifica o preferință irațională. Căci nimeni nu alege să studieze psihologia sau logica
Impuritatea gîndirii by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7948_a_9273]
-
dialectica, fără să fi citit nimic din Platon. Iar cînd o dată i-am spus și că Platon, deși altfel... a exclamat triumfător: Vezi, dacă-ți spui eu!... Alătură-l de V. și de maiorul obscur Strătulescu din trenul spre Brașov. Convertește această ură care te-a cuprins în seara zilei de 2 iulie 1984, într-o proză de tensiune și de ușurare. Nu uita, altă cale nu există decît să scrii și iar să scrii pînă ce... (indescifrabil). Evreul rezoneur în
Exerciții by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/16003_a_17328]
-
sau de lemn, plenitudini sau văgăuni? Dacă ajuns sub florile politeții, vuiește dur în contact cu semenii? Compozitorii, se știe, sunt mai mult sau mai puțin ranchiunoși. Numai că cei virtuoși transformă invidia în competiție, pentru ca cei meschini să o convertească în vrăjmășie. în definitiv, invidia reciprocă a compozitorilor nu are în zilele noastre nicidecum un suport real, întrucît aproape nici unul nu duce o existență atît de tihnită și de apreciată pe cît ar trebui să i-o aloce invidioșii. Speranțe
Tot mai marginalizați... by Liviu Dănceanu () [Corola-journal/Journalistic/11983_a_13308]
-
lui Victor Iancu. Iată doar un exemplu: „Oximoronică și voit șocantă, ipostaza parodică a unui Blând Dracula poate fi circumscrisă literaturii consumiste, de al doilea sertar. 17. Deși nu se află la prima tentativă de coabitare cu formula dramatică, Patul convertește un subiect contemporaneizat. Dacă Avram Iancu era subintitulat clasicizant „trilogie drama tică”, piesa mai sus amintită dinamitează maniheic taxonomiile înrădăcinate ale teoriei literaturii, fiind subintitulate „comidramă în 2 acte”. Habitanții teatrali sunt tributari fragmentar expresionismului, purtând nume generice: Studenta, Profesorul
Editura Destine Literare by MARIAN BARBU () [Corola-journal/Journalistic/101_a_259]
-
carte. Autorul pornește pe urmele mamei în România și participă cu acest prilej, în calitate de invitat, la un congres de viitorologie, în 1972. Însoțit de o amică frumoasă, dar prea conformistă în raport cu propriile sale exigențe, se străduiește din răsputeri s-o convertească la deliciile "altruiste" ale unui "ménage a trois". Călătoria este nu doar erotică, ci deopotrivă identitară și inițiatică: Sombart descoperă un "secret de familie", dramatica împrejurare care a deter-minat-o pe mama lui, Corina Leon, căreia îi stătea în față un
Un admirator al "eternului feminin" by Rodica Bin () [Corola-journal/Journalistic/8227_a_9552]
-
scris despre ei, s-ar fi pierdut pînă și amintirea faptelor din trecut dacă le-ar fi la fel de ușor oamenilor să uite pe cît le este să tacă, acele două nume, Paetus Thrasea și Helvetius Priscus, pe lîngă alte cîteva, convertite în simboluri ale rezistenței republicane). Se spune despre Homer că e mai curînd citat decît citit - afirmația i se potrivește la fel de bine și lui Tacit și mult repetatului sine ira et odio, principiu al imparțialității istoricilor latini, dar care, deși
Istorii care se repetă by Iulia Popovici () [Corola-journal/Journalistic/14946_a_16271]
-
mai lucrez la ea, în Hawaii. Ce straniu poate fi destinul unui om! Și al unei piese!" Conștiința literară a dramaturgului se reflectă constant în efortul său de a reface versiunile "scrise pe creier", unele deja publicate, și a le converti în texte ne varietur. De-a lungul celor 11 ani petrecuți în America, Valeriu Anania a editat un număr egal de almanahuri Credința, incluzînd și o secțiune de literatură românească, în care s-au publicat nu doar texte clasice (Eminescu
„Ce straniu poate fi destinul unui om!“ by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Journalistic/7617_a_8942]
-
cumva depersonalizata. A nu se înțelege că Todorov nu scrie absolut nimic despre sine în acest volum. Există cîteva pagini cu un caracter personal-confesiv, care dincolo de demnitatea deliberat uscată a tonului, sînt impresionante. În rest, mai aflăm că vestitul naratolog, convertit pe la sfîrșitul anilor '80 la studii de imagologie și interculturale, este căsătorit cu o femeie care nici ea nu e franțuzoaica, și că au împreună un copil. Întîmplarea face să ne aflăm într-o vreme a exhibării fără limite, a
Înrădăcinatul by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/17525_a_18850]
-
că Dora Petrilă reușește să preia suferința altora preschimbînd-o în tribulație personală. Cum face asta, de vreme ce unui medic nu-i putem atribui o compasiune față de pacienți? Într-un singur fel: Dora Petrilă se încarcă cu o stare pe care o convertește apoi într-o curiozitate teoretică. E trecerea de la experiență la concept, de la cazurile individuale ale unor muribunzi la generalitatea impersonală a morții. Ce este în fond moartea de poate să ne tulbure atît? În fața acestei probleme, un medic nu poate
Molecula credinței by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7613_a_8938]
-
lăsate în pagină așa cum le-a proiectat autorul lor, cu adevărat trist e că Marian Popa are, în latura colaborării cu Securitatea, avocați plini de inițiative. Dan Culcer, alt critic român stabilit în străinătate, consideră perfect legitim demersul colegului său convertit la germanitate: „De altfel, cui să fi adresat șdacă nu Securității, n.m., M.M.ț un astfel de proiect de reintegrare? Mai cunoașteți o altă instituție în România care ar fi putut să modifice optica oficială în acest domeniu?” (e vorba
O partidă sado-maso cu Nenea Iancu by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/13230_a_14555]
-
multe pagini din antologia lui Alexandru Mușina par a fi replici directe și fine parodii la neomodernismul nichitastănescian. Crenelurile abstracte din 11 Elegii, toată acea tensiune a speculației care înghite și consumă realul, în trepte de combustie anunțate oracular, sînt convertite, în versurile obraznicului profesor de franceză, într-un tip de poezie cvasirealistă, de la nivelul căreia conceptualismul se vede găunos și proiecția metafizică devine comică. Lungul poem Alexia se compune, astfel, din segmente ale înțelepciunii condensate (Unu. Elementele; Doi. Mica elegie
La vie en prose by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/11629_a_12954]
-
a visat, cred, asta. Ar însemna magie curată. Dar explicația Angelei Marinescu, utopică așa cum poate părea, e splendidă: „Critica literară, după opinia mea, nu îmbogățește limbajul. Mă refer la critica noastră. Doar criticii și eseiștii francezi au proprietatea de a converti orice fel de discurs într-un poem. Aceștia sunt prea civilizați, prea cultivați, prea rafinați și, prin aceasta, prea degenerați, așa că singura lor soluție, pentru a fi viabili, este de a încerca să împrospăteze limbajul” (p. 81). Nu știu dacă
Probleme personale by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/4352_a_5677]
-
despre care am scris aici, în paginile României literare, cu câteva luni în urmă - poveștile nasc realitatea și apoi alte povești și tot așa: „Încă de tânăr am simțit mereu posibilitatea pe care o conține orice poveste de a se converti într-un adevărat labirint de povești. Dacă un scriitor ar urmări toate capetele unei povești, nu ar mai termina niciodată s-o scrie”, spunea autorul în cadrul întâlnirii de la Madrid, din care am citat și mai sus. Reluarea personajelor „vechi” nu
Elogiul discreției by Luminița Corneanu () [Corola-journal/Journalistic/2841_a_4166]
-
Societatea Prietenilor Textului, pomenită de Barthes, își poate lua drept correspondent faimosul Teatru-Laborator al regizorului polonez, și el proclamator al supremației corporalității în teatru, adept al aceleiași logici de tip paradoxal și al aceluiași tip de gândire negativă, apofatică și convertită pe parcurs în gândire afirmativă. Dacă Barthes caută să sustragă textul din tirania „limbajelor” („Cum poate un text, care face parte din limbaj, să fie în afara limbajelor”? 3) și declară moartea Autorului ca instituție, reținând doar realitatea Textului și a
„Ultimul“ Barthes și mistica intermitenței by Adrian Mureșan () [Corola-journal/Journalistic/2565_a_3890]