10,472 matches
-
în concret. Paginile propriu-zis analitice ale studiului, afectate creației celor patru poeți amintiți mai sus, se constituie în două secțiuni. În prima dintre ele sunt discutate teme, motive obsedante (obsesia morții și a iubirii considerate ca o anticameră a morții, devenită dominantă și inevitabilă sub impactul atrocităților războiului și chiar al amenințărilor de ordin politic). Astfel, ceea ce se impune pentru imaginarul poetic este un anumit gust al evadării/evaziunii și, drept consecință, al călătoriei fie spre spații imaginare, fie spre sine
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
care au un impact direct sau indirect asupra operei. Capitolul propriu-zis se constituie din două secțiuni, una este cea în care am discutat teme, motive care devin obsedante în lirica acestor poeți și nu putea lipsi de aici obsesia morții devenită dominantă sub impactul atrocităților războiului, dar și al amenințărilor de ordin politic. Iubirea însăși este privită ca o anticameră a morții. Poeții aceștia care promovaseră o poezie ancorată în realitate, manifestă un anumit gust al evadării și, prin urmare, al
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
răsturnat, îngerii sunt o modalitate de transmitere a graiului divin, pogorârea lor nu e însă una în calitate de mesageri, de purtători ai luminii, ci este o procesiune a renunțării și a deznădejdei, ei nu pot să mai comunice decât o angoasă devenită cosmică ("Dinspre cer îngerii coborau/ Înfiorați de spectrul Titanului", Îngerii). Pierderea comunicării cu sacrul creează o mitologie a alterității, dublul uman, sinele, devenind el însuși divinitate. Dacă lumea nu poate fi cunoscută, cucerită atunci atenția căutătorului se va orienta spre
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
poartă pecetea absurdității. Demersul este unul iconoclast. Contrastele sunt cele care pun în evidență tragismul reflectat de lirica acestui poet. Lumea este lipsită de valori, de idealuri, de sacralitate (aceasta din urmă înțeleasă în accepțiunea tradițională, imagine arhetipală a absolutului devenită acum "paradis în destrămare"). Constrângerile, mizeria proiectate și în universul poetic conduc la imagini stranii, uneori grotești, care ies din tiparele "poeziei cuminți". Într-un astfel de context, afirmarea libertății capătă aspectul nebuniei (""Nebunilor" - un răcnet aruncat/ lovit de peșteri
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
opune textelor fad funeste. Se prezintă imaginea morților în război, iar, dincolo de aplicarea aceleiași tehnici, a amestecului ludic de elemente, textul are un tragism aparte: "Tăcuți așteptam orizontali Cuvântul de sus/ să ne ridicăm în picioare". Morții reprezentați colectiv și deveniți locutori în discursul poetic aduc un plus de tensiune lirică textului. Termenul "orizontali" contribuie el însuși la crearea atmosferei voit ironice, dar ironia nu mai pare a atinge aici subiectul propriu-zis al discursului, ci universul exterior și modul de reflectare
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
e poate nicăieri mai clară ca pe finalul acestui text: "Oh, nu - nu eram romantic, lacrimile mele erau de petrol lampant/ dintr-un rezervor ce-mi întreținea privirea care fără nicio eroare/ dădea conture perfecte și imense tuturor lucrurilor certe/ devenite fantomatice în acest moment cu semnificație intensă de plecare.// Târziu a venit destituirea mea din anotimp!/ Prelungă ca o figurină de El Greco năluca mea valsată de platani/ pe bemoli ar fi vrut să mimeze cumplita ei aventură/ dar parafrazele lui
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
la acest tip de sensibilitate este relevantă în acest sens: "Oh, nu - nu eram romantic, lacrimile mele erau de petrol lampant/ dintr-un rezervor ce-mi întreținea privirea care fără nici o oroare/ dădea conture perfecte și imense tuturor lucrurilor certe/ devenite fantomatice în acest moment cu semnificație intensă de plecare." (Noembrie patetic). Intervenția retorică își are rolul ei bine stabilit într-un asemenea demers demitizant, face parte dintr-o adevărată recuzită. Linda Hutcheon remarca, de altminteri, că "parodia postmodernă nu ignoră
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
ei i s-ar șterge, i s-ar distruge sensul comun, nemairămânând decât o formă goală. Scriitura aceasta refuză să-și asume rolul de a semnifica impunându-i lectorului o atitudine participativă, aceea de a reconstitui lumea de dincolo de cuvintele devenite simple instrumente într-un joc literar: "și a bătut ceasul din turn/ și ei s-au ridicat de la masă;// și a strălucit ceasul pe mâna marelui pădurar/ și ei au început vânătoarea;// și a țipat ceasul de fier/ și ei
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
la Constant Tonegaru: "Dânsul ținea sub braț un motan/ negru-violet, smuls din noapte;/ trebuia să-i plombeze un dinte molar,/ acum era nemișcat, mort precis." (Habanera). Prezentarea spânzuratului trecând cu un motan mort reprezintă, până la urmă, o imagine a habanerei devenite un dans macabru în care lumea este prinsă, totul supus însă unei analize critice. Lumea interioră este și ea privită printr-o lentilă deformatoare, deși textul pare a începe în maniera obișnuită a celor meditative, poate doar puțin mai banal
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
a fundamentelor activității serviciilor de informații și implicit o trimitere la principalele elemente spectaculoase ce reprezintă marca distinctivă a spionajului: sursele umane și mijloacele tehnice de culegere a informațiilor. Tratate pragmatic, problemele acoperirilor convenționale și neconvenționale sunt ilustrate cu cazuri devenite nu doar istorie, ci uneori film și literatură (de exemplu, Richard Sorge, Fritz Kolbe, Edward Lee Howard, pp. 39-43). Nu lipsesc problemele generate de loialitatea/fiabilitatea surselor, de „informațiile prefabricate” ale unor surse interesate, de agenții dubli, ca și referirile
[Corola-publishinghouse/Science/2146_a_3471]
-
cu populația irlandeză. Integrarea lor a fost ușurată de trecerea lor la creștinism (începînd de la mijlocul secolului al X-lea) și de căsătoriile mixte. Lovitură de grație a fost dată vikingilor de către Brian Boru (Bóruma), personaj emblematic pentru istoria Irlandei. Devenit rege al Munsterului în 978 d. Hr., el a constrîns și regatul Leinster să i se supună în 983. Brian Boru a cucerit apoi orașul viking Dublin, instalînd un rege vasal. În 1002, regele regilor Maél Sechnaill a fost obligat
Studii irlandeze by Codruţ Constantinescu [Corola-publishinghouse/Science/909_a_2417]
-
treacă o testare înainte de a-și primi diplomă de absolvire. Această prevedere a rămas în vigoare pînă în anul admiterii Irlandei în Comunitatea Europeană, în 1973. De asemenea, toți funcționarii guvernamentali, toți militarii și polițiștii trebuiau să cunoască limba gaelica, devenită, alături de engleză, limba oficială a Statului Liber Irlandez. În ciuda eforturilor lui de Valera, încă din 1939 se putea prevedea eșecul acestei politici, deoarece numărul celor care încă mai vorbeau limba gaelica se înjumătățise în comparație cu anul 1922. Ceea ce s-a reușit
Studii irlandeze by Codruţ Constantinescu [Corola-publishinghouse/Science/909_a_2417]
-
l-a solicitat pe Lee Strasberg să vină să predea method acting la Actors Studio în 1948, unde a devenit și director artistic pentru mulți ani. În dubla sa calitate de director și instructor teatral, Strasberg a inspirat mulți actori deveniți apoi stele ale teatrului și cinematografului american. Actors Studio mai are un centru în West Hollywood începând din 1966, conducerea organizației incluzând în comitetul ei director reprezentanți ai sediului new-yorkez și, respectiv, californian. Actori, regizori și dramaturgi importanți au beneficiat
Dicţionar polemic de cultură americană by Eduard Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1402_a_2644]
-
realizată de extinderea rețelelor de televiziune și escaladarea câștigurilor pentru protagoniști. Televiziunea a ajuns să joace un rol fundamental, atât în promovarea și retrogradarea figurilor politice, cât și în crearea unor vedete în alte domenii, precum muzica și sportul profesionist, devenite industrii culturale de mare anvergură. Cassius Clay a fost unul dintre câștigătorii acestor intens mediatizate fenomene sportive și artistice (și televizuale), uneori construindu-și imaginea chiar înainte de a intra în ring, provocând fie elefantul, fie leul, încercând să câștige mai
Dicţionar polemic de cultură americană by Eduard Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1402_a_2644]
-
septembrie, America s-a bucurat de un moment de simpatie globală. Titlul editorialului lui Jean-Marie Colombani din Le Monde (13 sept. 2001) este concludent ("Nous sommes tous Americains"), deși autorul era conștient de dificultățile pe care le implică o lume devenită unipolară, o lume în care state puternice și grupuri limitate de teroriști au acces la cele mai noi descoperiri în domeniul distrugerii masive de vieți omenești. C CABINET The U.S. President's Cabinet, pe scurt, The Cabinet, reunește vicepreședintele și
Dicţionar polemic de cultură americană by Eduard Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1402_a_2644]
-
de pianist. Se întâmpla nu numai din convingere și pasiune: mama tocmai murise, iar tatăl decedase în urmă cu cinci ani. La 25 de ani era deja un artist consacrat, cu propriul său big band și propriul cvartet feminin, personalitate devenită brand definitoriu pentru cultura americană în contextul confruntărilor ideologice ale Războiului Rece. Face numeroase turnee naționale și internaționale, apare la televiziune și în film, fondându-și propriile case de înregistrări (Tangerine și Crossover Records). Pe lângă alte importante premii naționale și
Dicţionar polemic de cultură americană by Eduard Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1402_a_2644]
-
în umbra miticului (și edenicului) Aztlan, paradisul și moștenirea culturală aztecă. Prima conferință a tineretului chicano a avut loc în 1969, la inițiativa unor militanți, precum Rodolfo Gonzales, talentat boxer și ... poet. În poezia Yo Soy Joaquin (eu sunt Joaquin), devenită imn al neamului (La Raza) chicano, Gonzales definește identitatea chicano în legătură cu o întreagă rețea de coordonate etnice, în care La Raza (neamul) este o formă hibridă de afirmare și un semn de exclamare: "La Raza!/ Mejicano!/ Espanol!/ Hispano! // Chicano!/ Sau
Dicţionar polemic de cultură americană by Eduard Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1402_a_2644]
-
americani (vezi și Dodds în bibliografie), au condamnat sprijinirea de către administrațiile americane a unor organizații și state care, mai târziu, și-au întors armele împotriva SUA (cel mai bun exemplu, mujahedinii ce combăteau ocupația rusă în Afganistan, cu sprijin american, deveniți apoi, prin organizația Al-Qaeda, principalul inamic al Americii). Dacă eminentul profesor de lingvistică ar avea dreptate, e greu de înțeles de ce nu a condamnat și asocierea SUA cu un alt stat terorist, URSS-ul lui Stalin, în timpul celui de-al
Dicţionar polemic de cultură americană by Eduard Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1402_a_2644]
-
fusese un admirator al poemului modernist al lui T.S. Eliot The Waste Land (țara pustie sau a pustietății), încearcă să folosească procedee similare în romanul său, presărându-l cu referințe la povestiri tradiționale afro-americane și bucăți muzicale din aceeași cultură, devenite deja mai vizibile și audibile decât protagonistul. Personajul principal, un tânăr afro- american educat, este conștient de invizibilitatea impusă lui de societatea în care s-a născut. Ca urmare, personajul narator începe Prologul din locul unde a ales să trăiască
Dicţionar polemic de cultură americană by Eduard Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1402_a_2644]
-
a devenit onorul muzical adus președintelui, la inițiativa Ministerului apărărării (Department of Defense), și este în mod tradițional interpretat de The United States Marine Band, cea mai veche fanfară militară americană. HANSBERRY, LORRAINE (1930 1965) America a cunoscut mari artiști deveniți celebri de foarte tineri printr-o singură realizare, nerepetată, dar definindu-i pentru restul unei lungi vieți (vezi LEE, HARPER sau SALINGER, J.D.). Pentru Lorraine Hansberry, a cărei scurtă viață a fost curmată de o boală incurabilă la vârsta maturității
Dicţionar polemic de cultură americană by Eduard Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1402_a_2644]
-
multă vreme, statul american a promovat o politică de integrare și asimilare culturală a imigranților, exprimată prin metafora "creuzetului american" (the American melting pot). Mesajul era: sunteți bineveniți, uitați trecutul dacă puteți, schimbați-vă numele dacă nu sună prea anglo-saxon, deveniți americani. O politică de stimulare și respectare a diversității culturale a devenit dezirabilă după mișcările anilor șaizeci, în care o serie de grupuri etnice și de altă natură și-au afirmat importanța și dreptul la dialog cultural cu majoritatea, multă
Dicţionar polemic de cultură americană by Eduard Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1402_a_2644]
-
în senatul federal peste patru ani, ci și pentru candidatura la președinție foarte curând. În anii 2006 și 2008, Obama, alături de câțiva congressmeni democrați și republicani, inclusiv viitorul candidat prezidențial republican John McCain, a fost inițiatorul a două proiecte legislative, devenite legi, vizând transparența și responsabilitatea în procesul de alocare de fonduri de la guvernul federal (vezi ACCOUNTABILITY). În această perioadă, în calitate de președinte al subcomitetului senatorial pentru afaceri europene și de membru al comitetului senatorial de relații internaționale, a făcut vizite oficiale
Dicţionar polemic de cultură americană by Eduard Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1402_a_2644]
-
american (1630) din epoca primelor călătorii transatlantice spre Massachusetts. William Pynchon a venit în America împreună cu John Winthrop, autorul celebrei predici puritane "A Model of Christian Charity", conținând sintagma "city upon the hill", predică scoasă din contextul britanic inițial și devenită piatră de temelie a exceptionalismului american. Și în secolul al XIX-lea familia era foarte cunoscută. Atunci când Nathaniel Hawthorne a invocat în mod nepotrivit numele Pynchon-ilor în Casa cu șapte frontoane (The House of the Seven Gables), Pynchon-ii i-au
Dicţionar polemic de cultură americană by Eduard Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1402_a_2644]
-
este un rebel, ce se revoltă în primul rând împotriva tuturor școlilor particulare unde este trimis de părinți, și apoi împotriva întregii societăți, marea majoritate a adulților fiind, după părerea sa, neautentici, ipocriți, prefăcuți, snobi, într-un cuvânt, phonies, adjectiv devenit și substantiv, care se repetă de nenumărate ori în narațiunea lui Holden. Pe de altă parte, cititorul atent descoperă numeroase situații în care Holden însuși se dovedește a fi snob sau nu spune adevărul, deși impresia este că uneori pozează
Dicţionar polemic de cultură americană by Eduard Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1402_a_2644]
-
negative, un pericol la adresa republicanismului preconizat de "părinții fondatori", precum Thomas Jefferson. SCIENCE FICTION SF este și azi, comparabil cu epoca sa de aur interbelică, un gen literar și cinematografic ale cărui convenții și tropi sunt folosiți și de scriitori deveniți canonici, precum Margaret Atwood (The Handmaid's Tale) și Kurt Vonnegut (Slaughterhouse-Five). Un moment important în evoluția genului, care a intrat în epoca sa de aur, senzaționalistă, plină de entuziasm utopic (elocvente sunt și numele primelor reviste SF, Amazing Stories
Dicţionar polemic de cultură americană by Eduard Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1402_a_2644]