7,100 matches
-
copiilor maturizați înainte de vreme, aflați instantaneu la vârste fragede în tumultul vieții, unde sunt puși în situația de a lua decizii și, de aici, poate fi explicată nevoia de a evada măcar în vis în universul copilăriei care ar întruchipa frumosul acestei lumi: „Totuși, ce poate fi mai frumos decât acei ani ai copilăriei, în care nu-ți sunt cunoscute problemele, grijile, nu știi ce sunt greutățile? Și, asta, pentru că atunci este perioada în care ne interesează doar joaca, să mâncăm
Şoapte by Svetlanu Iurcu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/101016_a_102308]
-
în care ne interesează doar joaca, să mâncăm când ne este foame, nici cu ce suntem îmbrăcați nu contează, deoarece, atunci suntem fericiți de iubirea mamei, a bunicii, fără să înțelegem multe lucruri, căci, fiind încă mici, nu vedem decât frumosul acestei lumi.” Scrisul Svetlanei Iurcu abordează o diversitate de subiecte, într-un registru larg, de la amintiri, la viața social-politică, oprindu-se, cum ne așteptam, și la realitățile vieții de elev, într-un cadru abia schițat în care, totuși, își au
Şoapte by Svetlanu Iurcu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/101016_a_102308]
-
în care ne interesează doar joaca, să mâncăm când ne este foame, nici cu ce suntem îmbrăcați nu contează, deoarece, atunci suntem fericiți de iubirea mamei, a bunicii, fără să înțelegem multe lucruri, căci, fiind încă mici, nu vedem decât frumosul acestei lumi. Așa ar trebui să fie, așa este normal, dar nu toți copiii au avut parte de aceasta, printre acești copii fac parte eu și sora mea. Fericirea copilăriei am cunoscut-o doar atunci, când mama mea a divorțat
Şoapte by Svetlanu Iurcu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/101016_a_102308]
-
dragi, a devenit, pentru mine, o parte a sufletului meu. Nu știu dacă i-ar plăcea să scriu despre el dar, totuși, mă încurajează, îmi oferă atâta căldură, încât o să-mi permit să scriu. Prietenia noastră a început atât de frumos... Vorbeam de mult timp, fiind dintr-un sat, dar era o simplă discuție între două persoane care nu au nimic comun, înafară de prieteni. Nici prin cap să-mi trecă că, acest băiat, azi, va fi parte a sufletului meu
Şoapte by Svetlanu Iurcu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/101016_a_102308]
-
procedeze și ei cu noi. Ajuți, vei fi ajutat. Noi suntem croitorii propriei vieți, de aceea, să o croim corect. Că unde e lucru făcut rău, de acolo se strică mai tare. Nu trebuie să ajungem la distrugere, noi suntem frumosul, coroana copacului! Bunica Bunica mea este cel mai bun prieten și o mare comoară. Ea știe să dea un sfat bun la timpul potrivit, ea poate să fie bună, să fie grijulie, blândă, dar și severă. Nu e ceva rău
Şoapte by Svetlanu Iurcu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/101016_a_102308]
-
este o luptă pentru existență. Poți să ajuți pe cineva, așa cum sunt și eu ajutată astăzi de către trei oameni deosebiți de buni, care știu cum să-și prețuiască munca și timpul. Voi învăța de la ei, deoarece doresc să realizez ceva frumos în viață. Această dorință nu mă va schimba, voi rămâne acel copil dornic de a ajuta, de a face bine, tot cu această credință voi rămâne, dar credința va fi mai puternică, pentru că voi fi fericită. Un om nefericit se
Şoapte by Svetlanu Iurcu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/101016_a_102308]
-
le culeg pentru a face o bucurie deosebită cunoștințelor mele feminine. Ce poate fi mai frumos decât un buchet de 51 de lăcrămioare!” Buchetul de lăcrămioare de pe coperta a IV-a este încă un argument că florile sunt nelipsite din frumosul vieții și sufletului autorului. Convingătoare și deloc surprinzătoare este mărturisirea de devotament față de profesia de educator a distinsului profesor Al. Mânăstireanu, mărturisire pe care o face într-o scrisoare adresată consăteanului domniei sale, Roman Scumpu, și din care am reținut: „... așa
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
să îndepărtez zăpada de pe alei, zăpada moale, pufoasă ce s-a depus în timpul nopții într-un strat apreciabil. A trebuit ca alte minute bune să admir o altă față a minunii de peste noapte... Dacă aseară luna adăuga un anumit farmec frumosului alb, pe care l-am admirat în condițiile de seninătate, acum același tablou se prezintă în toată măreția și splendoarea lui sub lumina unui soare timid ce încearcă să se străvadă printre spărturile norilor dând impresia că pe cer s-
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
tine și de bunic pentru Alexandra, vă doresc din inimă și suflet tot ce poate fi mai bun și de folos, pentru împlinirea și realizarea plenară a fiecăreia în parte. Rămân pentru voi omul care a transmis celor din jur frumosul - frumos al vieții!... Căldura dragostei mele doresc să vă încălzească inimile și sufletele, pentru a rezista asprimii climei din ospitaliera și îndepărtata Canada! Cu dragoste, Al. Mânăstireanu Am citit și recitit cu atenție aceste rânduri și printre rândurile inserate am
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
fără pâine și 132 de copii orfani ce au rămas fără părinți în urma acelui criminal eveniment comandat de oamenii din vârful Puterii. Lucrul acesta e accentuat subliniat în „Noapte, de istorie și Doina” (pag.115 ) când afirmați: „E atât de frumos/ acest pământ/ românesc/ De ce l-ați vândut?/ De ce îl părăsesc/ copii și feciori/... Căci cei bătrâni/ cu ochii în lacrimi/ cu durerea în suflet/ mor”. E o justă acuză ce aduceți - pe bună dreptate - clasei politice românești care, în loc să facă
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
3-4 sute de fire care mi au împodobit vazele de flori din locuința proprie. Am devenit astfel mai bogat ca în anii anteriori și m-am bucurat și mai mult de bucuria ce am făcut celor ce au primit acest frumos dar. Mai mult încă, în fața casei mele, prin poziția ei specială, cu umbră în orele după-amiezii, un numeros grup de copii școlari care circulă, aleargă, se zbenguie, se plimbă pe asfalt cu rotilele, într-un cuvânt se manifestă dezinvolt, am
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
tonul meu binedispus. — Andrea? — Da, bună, eu sunt. Care e treaba? Mă cam grăbesc, așa că... M‑am gândit să o Întreb direct dacă mă sunase ca să mă dea afară, pe urmă Însă am decis să mă port și eu o dată frumos cu ea. M‑am pregătit sufletește pentru tirada căreia eram convinsă că urma să‑i dea drumul - cum ai putut să mă dezamăgești pe mine, pe ea, revista Runway, Întreaga lume a modei, bla, bla, bla - dar tirada nu a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
vie Le zdrobeam dur, speriat că nu pot fi brutal În absolut cântăream izbânda că am ieșit din sămânță Din atâtea-ncercări un zar norocos Culori nenumite curgeau din gesturi care parcă nu mai erau ale mele Măsurat și-n frumos cu urâtul, m-am umplut cu râia lui Iov. Brusc, m-am retras din mândrie, tat tvam asi Singur, dar altfel nu poți fi până-n moarte... 1.10.1960 Se clatină coloana ce mă susține drept, acum mai mult ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
poezia este realizată când ideea nu este prea clară. Am descoperit multe, multe probleme noi și unele nu le-am putut rezolva. Am o obsesie: Întâmplarea de atunci; mi s-a părut prăbușirea castelului (știi tu care) fără seamăn de frumos, dar care... n-a fost așa. N-o să se mai Întâmple. Mircea, eu Îți doresc să vezi cât mai multe apusuri roșii și să scrii mai departe ca și până acum. Să nu mă mai aștepți. Pleacă singur. Eu nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
ce fusese zdrobit de Împrejurările tragice ale vieții pe patinoar. Și dacă azi am reușit să elimin Încet-Încet din suflet imaginea lui Mircea, totuși el e singurul care va rămâne ca un fel de prim ghid al sufletului meu spre frumos, spre culoarea albastră a cerului și a iubirii. Cea mai frumoasă amintire? Mai mult, a fost sentimentul existenței unei tinereți arzătoare, descoperirea ei. De atunci, iubesc oamenii și plecările. Dar Mircea nu mai voia să mă ia pe munte. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
trecut. M-a anunțat că vom face antrenament 17 ore pe săptămână; bicicletă, Înot etc. Sunt fericită. Sunt fericită acum! Adormi, dragul meu Arthur. Mie Încă nu mi-e somn. Mi-e drag să te privesc, pentru că ești nespus de frumos. Mi-e drag să te privesc, pentru că tu nu mă vezi și ochii mei se pot fixa oricât pe trupul, pe figura ta dragă. Adormi, dragul meu... Visez ca o neroadă. Mi se pare câteodată că Îl am alături pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
eram altceva. N-am coborât În voi decât atât cât să vă cunosc. Destul. M-am retras În mine și vă privesc. Impenetrabil e fardul meu. De după el vă văd goi și mi-e scârbă. 23 decembrie 1964 Am luat frumosul din mine, așa cum era el, și l-am zvârlit În mijlocul oamenilor. Au trecut peste el ca peste o grămadă de gunoi, sărind. Se temeau. Am luat frumosul din mine și l-am Îmbrăcat În haine omenești: oamenilor li s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
el vă văd goi și mi-e scârbă. 23 decembrie 1964 Am luat frumosul din mine, așa cum era el, și l-am zvârlit În mijlocul oamenilor. Au trecut peste el ca peste o grămadă de gunoi, sărind. Se temeau. Am luat frumosul din mine și l-am Îmbrăcat În haine omenești: oamenilor li s-a părut străin și l-au ocolit. Am luat frumosul din mine și l-am Închis În cușca poetului, lăsându-l doar să iradieze lumină asupra oamenilor. Lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
zvârlit În mijlocul oamenilor. Au trecut peste el ca peste o grămadă de gunoi, sărind. Se temeau. Am luat frumosul din mine și l-am Îmbrăcat În haine omenești: oamenilor li s-a părut străin și l-au ocolit. Am luat frumosul din mine și l-am Închis În cușca poetului, lăsându-l doar să iradieze lumină asupra oamenilor. Lor le-a fost cald și m-au admirat. Dar numai atunci când va pleca firesc În oameni, frumosul din mine Își va găsi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
l-au ocolit. Am luat frumosul din mine și l-am Închis În cușca poetului, lăsându-l doar să iradieze lumină asupra oamenilor. Lor le-a fost cald și m-au admirat. Dar numai atunci când va pleca firesc În oameni, frumosul din mine Își va găsi Împlinirea. 24 decembrie 1964 Murdari. Cu toate clipele vlăguite atârnând pe ei. Animale; toți. Vor să mă lege și să mă târască după ei. Dacă le spun că am și eu picioare, se supără și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
un scris șerpuitor, „Eu“ și semnat „E.C.“. Iată și partea subliniată: decens, tis. part. de la decet. Potrivit, cuviincios, care se șade cuiva a-l face plăcut, frumos, regulat. Hor. Quint. Decens motus. Mișcare plăcută. Hor. Verum atque decens. Adevărul și frumosul. Ov. Decens forma. O formă frumoasă. Frumuseță. Hor. Decens Venus. Venus cea frumoasă. Dicționarul este ferfenițit rău; apare divizat În fascicule, iar unele pagini sunt rupte sau roase la colțuri. L-am păstrat tot timpul ca pe o amuletă, având
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
de fecioară și a căzut În brațele iubitului ei. Mânia cerului i-a prins Îmbrățișați. Dar pruncul lor, În vârful acela singuratic de munte, fusese zămislit. O, ce ciudată Îmbinare de dragoste de Înălțime, dor de ducă și dragoste pentru frumos... El se cheamă Copilul Muntelui. De la mama lui a păstrat puritatea, iar de la tată a luat dorul de cunoaștere. Dar drumul lui cel mai drag este spre vârful de munte și nu știe de ce vrea să fie aproape de stele... Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
vântul, voi auzi șoaptele lui, Încă nerostite omenește. Nu voi mai scăpa de tine toată viața, omule straniu... 22 mai 1965 (duminică) Lui Martin. Viață... un timp dăruit de zei. Adolescența... atâtea așteptări zadarnice... Dorință... o privire aruncată pe furiș frumosului... Căutări... pași nesiguri prin locuri străine... Izbucnire... Te-am găsit! Nu-i așa că tu ești dragostea? Zbateri... prin strigătele de lumină, Împlinire... vino, clipă ruptă din alte lumi. 10 mai 1965 (luni) O voce... Ora 6. Scularea! Vrei cafea sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
Boiangiu se ivi în prag, îi măsură pe toți tăcut și sumbru două clipe, apoi întrebă: ― Mă, care ești hoțul de-ai furat porumbul boierului? ― Noi nu suntem, don' plutonier, răspunseră câteva glasuri timide. ― Vasăzică nu vrei să spui cu frumosul, ai? continuă șeful cu un zâmbet acru. Bun!... Aide, vino-ncoace tu, ăla, cum te cheamă? ― Pe mine, don' plutonier?... Orbișor Leonte! zise omul intrând în cancelarie cu Boiangiu. Câteva minute se auziră dinăuntru numai plescăituri de palme și răbufniri
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
o împartă nouă! completă mânios Trifon Guju. Dar lasă, că nici noi n-om dormi... Petre plecă cu fratele învățătorului și cu câțiva bătrâni. Ardea să aducă iar vorba de conul Grigoriță, ca să spuie oamenilor cât s-a purtat de frumos cu dânsul și cum deunăzi, când s-a întors de la Costești de dusese pe cuconița la gară, după ce l-a ascultat din fir în păr, a chemat pe Leonte Bumbu, logofătul, și i-a poruncit să șteargă din catastife toată
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]