8,218 matches
-
Îndepărtat emoțiile și diferențele sociale, au vorbit despre vin, cărți și femei, despre jandarmeria de altădată. După mai bine de o oră de petrecere, timp În care Victor nu știa cum să scape de oaspeții săi nedoriți, Închina paharul, se prefăcea doar că-l golește dar rămânea atent. A avut puterea să facă un spirit de glumă: To’arășe maior, am crezut că mă arestați, chiar mam speriat deși mă știam total nevinovat, dar câți oameni nevinovați nu sunt arestați azi
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
rusesc iar acum urca scara unui avion imens, era unul din seria Tupolev și rămas fără bagaj se gândea la stewardesele frumoase care vor deservi cursa, știa ce frumoase sunt tinerele rusoaice, blonde, zvelte și cu picioare lungi. Se va preface că Îl doare capul, va cere o pastiluță, fata se va apropia de el ... Deziluzie totală și inexplicabilă! Mocheta avionului era roasă, un ecran mare și plat pe care erau scrise instrucțiunele și două stewardese grase, Îmbrăcate anost și trecute
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
scoată banii din ciorapi, dintre pulpe, de la spate și ...din chiloți. Eram domnișorică, arătam foarte bine și aveam o pilozitate care-l scotea din minți. Îmi spunea mereu că am crescut destul de mare și că ar fi vremea ... eu mă prefăceam că nu Înțeleg nimic și-i Îndepărtam ușor mâna din locul În care acea mână Începuse să-mi producă emoții, adesea parcă așteptam aceste momente. Eram În clasa a noua, pe la sfârșit, când m-a Întrebat direct dacă am un
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
și un proverb cu „Câinele care nu latră...” și pe cel cu „Pisica blândă ...”, hai că aici e „sectorul tău forte, literar”, nu? Ne-am făcut firmă de termoblonjoane, suntem solicitați nominal la blocul administrativ, la contabilitate și noi ... ne prefacem că „nici slănină n-am mâncat...”, păi nu?, continua șeful să-l tachineze. Rică se Îndreptă, Îl privi În ochi și Întrebă: Nu știu despre ce vorbiți și vă rog să mă lămuriți, știți că eu nu umblu cu ...”subtilități
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
mișcare un pic mai lent, timp În care o mică porțiune dintr-o priveliște nepământeană Îi Încălzi tot corpul său deja Înfiorat de frumusețea din fața lui și de whisky. Fata a văzut cutremurul din sufletul și din corpul voleibalistului, se prefăcu neinteresată și Îl Întrebă, fals-mirată: Să Înțeleg că nu ai iubit nicio fată, așa În intimitate, așa cum Îi spui tu? Nu te-ai atins de niciuna din colegile tale? Ba da, dar asta a fost foarte demult, cinci șase ani
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
apoi conducând o mașină luxoasă În care se afla aceeași tânără foarte frumoasă. Era sigur că sursa se Înșela, Îl chemă la el și-l Întrebă dacă se vede cu contabila, dacă au fost Împreună la Slănic? Rică s-a prefăcut mirat, a negat mințind și a spus: Șefu’ eu Îmi știu locul, contabila este pe cai mari, nu-i de nasul meu! Șeful rosti foarte convins un „Așa cred și eu!” și-l lăsă În pace. Era o altă sâmbătă
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
că principii nu și-au ținut cuvântul, iar acela care a știut cel mai bine să facă pe vulpea a reușit cel mai bine. Dar trebuie să știi să-ți ascunzi în tot felul această natură de vulpe, să te prefaci și să nu te dai pe față, deoarece oamenii sunt atât de naivi și se supun atât de ușor nevoilor prezente, încât acela care înșală va găsi întotdeauna pe unul care să se lase înșelat. Dintre exemplele recente este unul
PRINCIPELE by NICCOLÒ MACHIAVELLI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/847_a_1586]
-
maestru dintr-un secol trecut, cu detalii, lumini și umbre, desăvârșit și minuțios redate. Respirația grea, este singurul lucru care arată că el, Kawabata trăiește Încă, mai are un fir de viață care-l leagă de lumea reală. Antoniu se preface că nu vede cum viața se scurge din trupul acestui derbedeu bătrân cu care a Împărțit cinci ani de cerșit, cinci ani de frig și de foame, cinci ani de povești adevărate și născocite, cinci ani de prietenie la urma-urmei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
mai există liberul arbitru care ești tu, și atunci nu mai poți Învinovăți pe nimeni și trăiești cum te-ai programat: scormonind prin gunoaie sau Întinzând mâna. Fiecare din cei ce populează ghetoul are povestea lui pe care semenii se prefac că n-o aud. O farfurie cu sarmale, o sticlă de bere sau câteva haine primite de pomană, nu pot Înlocui frumusețea și intimitatea misterioasă a unui cămin. Dar eu am renunțat de bună-voie și acum, la aproape 55 de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
la limanul pustietății și morții. Înăuntru, În Încăperile ca niște orbite sinistre, igrasia și boala se bat ca să ocupe locurile cele mai confortabile În puțina viață care a mai rămas să fie devorată. Europa n-are nevoie de ei. Se preface că nu-i vede. Sau dacă-i vede, o indignare teatrală ia locul silei. Ei, trebuie știut Îi provoacă silă. În mileniul al treilea sila este un sentiment justificat, despre care se pot scrie tratate. Nimeni nu-și poate explica
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
nu mai Întreabă. Antoniu Își pipăie buzunarul de la haină În care a strecurat banii, decis să-și Încheie ziua de cerșit. Vânzătoarea de ziare Îl strigă, vrea probabil să-i dea gratis vreun cotidian rămas nevândut. Nu Întoarce capul, se preface că n-o aude. La gura metroului Înserarea aduce un ultim asalt de slujbași care și-au Încheiat lucrul. Un val, din care se extrage cu greu, respirând ușurat. Unde o fi oare Kawabata? se Întreabă Antoniu, privind un porumbel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
străzi, dar Dumnezeu mi-a scos În cale un nou ,,acoperiș,, , după trei nopți petrecute Într-un parc, sub cerul liber, zgribulit de frig și slăbit În ultimul hal. Moartea nu mă luase Încă și parcă mă Încăpățânam și eu prefăcându-mă că n-o mai văd. Cerșeam la intersecția unor străduțe desfundate, pe lângă fostele uzine Timpuri Noi, și am dat de o mașină părăsită, o rablă care părea că fusese salvată de la incendiul pe care tocmai Îl trăisem pe viu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
fugă În lumea largă, arătându-și indignarea sinceră. Alteori societatea le poruncește acestor triste figuri, să nu atingă clanțele ușilor lustruite și dezinfectate și să-și țină pungile cu aurolac cât mai departe de ea. E mai cinstit să te prefaci că n-ai văzut, decât să vezi și să te prefaci că schimbi ceva. Țărișoara geme de ghetouri, și străzile ei se clatină de cohortele de cerșetori, dar nimeni n-o poate clinti din Europa, că doar nu e un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
poruncește acestor triste figuri, să nu atingă clanțele ușilor lustruite și dezinfectate și să-și țină pungile cu aurolac cât mai departe de ea. E mai cinstit să te prefaci că n-ai văzut, decât să vezi și să te prefaci că schimbi ceva. Țărișoara geme de ghetouri, și străzile ei se clatină de cohortele de cerșetori, dar nimeni n-o poate clinti din Europa, că doar nu e un obiect pe care să-l muți de colo-colo. Oamenii sunt Încruntați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
a avut Încotro, și acum Îi stă În gât ca o mâncare nedigerată, Însă nu mai poate da Înapoi. Trebuie să o suporte și să Înumere cu glas tare, banii pe care ni-i trimite. Ba mai mult, să se prefacă mută și oarbă la ce se dosește, la ce se fură, la ce se murdărește și nu mai poate fi curățat. O lecție de diplomație păguboasă. Nu vreau să ajung Într-o zi, să mă simt În al nouălea cer
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
dacă am avut orgasm <maya>: s-a dezbrăcat, a așteptat să mă dezbrac, cu sula sculata <maya>: s-a suit pe mine și a pompat, apoi s-a dat jos și a adormit <vik47>: și tu, nimic? <maya>: m-am prefăcut că e ok. Nu e greu... <maya>: cînd am văzut că nu-i pasă <vik47>: mda <maya>: dimineață am mîncat prinzul cu ceilalți <maya>: ea a întrebat de ce sunt așa tăcută <maya>: și el a răspuns: e bilbiita <maya>: au
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
colegii de tradiție:Liceul Pedagogic,Colegiul „Gheorghe Roșca Codreanu”,Liceul „A.I.Cuza”. Pe vremuri Păstorel Teodoreanu a fost încântat de cursurile de limbă română și l-a onorat pe profesorului Fântânaru,cu o epigramă: „ Dacă apa din fântână \ S-ar preface-n vin Cotnar,\ Aș lăsa limba română\ Și m-aș face Fântânar !”. Recomandările poetului G.G. Ursu din fiecare primăvara se adresează tinerilor eminenți,speranțe ale orașului de mâine: „ Au înflorit salcâmii la Bârlad\Orașul e-o legenda de ninsoare\ Voi
BANCHETUL CUGETĂRILOR by Eugen - Nicuşor Marcu [Corola-publishinghouse/Imaginative/1594_a_2966]
-
anglo-francez de la Varna nu s-au încheiat odată cu flagelul holerei, care a bântuit cu toată furia încă vreo câteva săptămâni, ci s-au prelungit și datorită incendiului catastrofal dezlănțuit în oraș, la 10 august, incendiu care aproape că l-a prefăcut în cenușă, pulberăriile și depozitele de muniție fiind apărate cu prețul vieții de soldații mobilizați ce au izbutit să stingă flăcările pârjolului înainte de a se produce un dezastru ireparabil 404. Transformând Varna într-un loc cu totul inospitalier, ce era
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
de rea. Cum aflăm dintr-un răspuns primit din județul Fălciu, ea se înfățișează "ca ceva încorporat, dară văzut numai de cel care moare". Alții afirmă că îndeobște bătrânii sunt în stare să vadă această ființă malefică. Duhul holerei se preface într-o babă care umblă noaptea prin sate și orașe. Holera apare alteori ca un moșneag, ba chiar ca un câine, un ogar482. Dar cel mai adesea, holera se înfățișează ca "o ființă de femeie". Cei anchetați sunt unanimi în privința
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
de zel", devenise incomodă pentru autoritățile sanitare 560. În memoriile sale, principesa Maria ne oferă o imagine destul de sumbră a lagărului de holerici de la Zimnicea, a cărui răspundere îi fusese încredințată de însuși regele Carol I: "Uneori, lagărul nostru se prefăcea într-o baltă noroioasă, prin care abia străbăteam cu grele cizme de călărie. Sălile bolnavilor erau niște imense barăci, fără lumină îndestulătoare, înăbușitoare când ardea soarele și umede când ploua. Bolnavii zăceau pe saltele de paie, unul lângă altul, cu
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
din loc în loc, la suprafață, cu sunet de clopoțel făcut din fum. strivită între trupul tatei și al mamei, două fuioare de căldură ancestrală, fumeg și eu și aburul propriei respirații mă doare. cristalizați în lumina albastră, ne-am putea preface în scrum, dispărând precum pasărea măiastră. dorința asemeni șarpelui, mi-aș dori să ies din mine, să mă înalț curată și ușoară din clădăraia fierbinte și uscată. să-mi ițesc întâi capul, cu tot curajul și superbia florii, să-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1549_a_2847]
-
scria în oul ce plutea, era chiar tâlcul visului, care, firește, îmi scăpa. muzici săltărețe și moi îl săltau ritmic, departe de mine-l duceau și-n vremea aceasta, subțire ca un pipirig, cu ochii sloi și oasele prelinse, mă prefăceam într-o boare de frig. plouă peste zăpada din noi plouă peste zăpada din noi, plouă cu sânge de rândunică, între dinții încleștați se încearcă să crească iarba. noroiul înroșit se substituie limpezimii din vene, un puls greoi ne gâtuie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1549_a_2847]
-
cu totul. omul fără umbra lui e, fără greș, un taler șchiop. ce spui, zănateco, nici o umbră nu sunt, cu atât mai puțin umbra ta. vibrare fără trup e numele meu, sunt doar suflet și îndurerare, de m-atingi, te prefaci în durere pură, în nucleu înflorit în fisiune. pot fi doar umbra propriei neliniști, dacă neliniștea are o umbră. puterea tăcerii am gustat puterea tăcerii, catifelată și moale, am pipăit oasele ei de pasăre gata să-și ia zborul și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1549_a_2847]
-
palma flască, dar ești tot aici. Orice faci, degeaba, nu poți să scapi, alergi nebunește, uite uniforma controlorului În capătul culoarului, spre el gonești nebunește, e prea târziu să te mai Întorci cu spatele, e prea târziu să te mai prefaci că nu-l vezi, e În fața ta, la doi pași. — Actele! auzi din spate. * De câte ori n-ai mai stat așa, În gara pustie, pregătindu-te să pleci, venind de la școală, cu o mână tremurândă Îți ștergi tâmplele, obrajii umezi, bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
chiar contrariu și caută insinuarea până și În cea mai plată frază. Am avut atunci o ezitare dacă să arunc sau nu mingea Înapoi. Am ales să nu. —Și pe urmă? Pe urmă eu am vorbit, iar ei s-au prefăcut că mă ascultă... De ce spui asta? Poate chiar te ascultau! — Mă ascultau, sigur că da! Mă ascultau colegii mei! Specialiștii! Dar restul? Fiecare, dintr-un motiv sau altul, aștepta ca totul să se termine mai repede. Ziariștii, ca să mă asalteze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]