7,819 matches
-
tăi de propria ta moarte; e o negare (cu seninătate ori indiferență) a chinului lor de a te în-ființa. Nu înțelepciunea grăiește în noi în acest caz, ci neînțelegerea faptului că în discuție e un sens al existenței lor (deseori singurul). De o astfel de neînțelegere ne vindecă deseori copiii noștri când ne aplică aceeași măsură. Caracterul este fața pe care o arătăm semenilor o bună bucată de timp (în principiu toată viața); e ca o reificare a noastră, în cadrul căreia
Din alchimia unei existenţe. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1406_a_2648]
-
De sub tricoul suflecat se zărește abdomenul zdrențăroasei, plat, fără pic de grăsime, și pielea ei rozalie, îngrijită. Erecția bețivului i-a umflat la prohab pantalonii largi. În vârful umflăturii e o pată întunecată și umedă. Packer și Evelyn sunt probabil singurii care-i privesc pe cei doi pipăindu-se. Valeții dau fuga de-aici până la garajul din josul străzii. Mulțimea de noi îmbogățiți se uită la secundarele care se rotesc pe ceasurile lor cu diamante. Bețivul o împinge pe zdrențăroasă cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
mult mai greu de abandonat. Miere și fiere Mierea din glas și dulceața din vorbe nu pot ascunde fierea din suflet. Zâmbet Îndoiește-te de zâmbetul fals și binevoitor al vrăjmașului și prețuiește surâsul mustrător dar sincer al prietenului. Viața Singurul și cel mai prețios lucru pentru care merită să te lupți este viața. Dialog Dialogul privirilor este un mod simplificat și codificat de comunicare interumană. Prosperitate O națiune nu se poate considera prosperă decât dacă numărul săracilor este în permanentă
Gânduri diamantine - Aforisme, cugetări, gânduri by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1185_a_2204]
-
frumoasă și pentru a fi percepută mai profund, trebuie să ținem seama de faptul că ea se sprijină pe câțiva piloni foarte importanți și stabili, cum ar fi: Vvoință; I - iubire; A-adaptare; }-țeluri; A-atracție, iar aceștia nu sunt singurii, dar eu am să-i dezvolt doar pe ace știa. Dezvoltând aceste componente, care definesc și formează acest minunat cuvânt, numit VIA}|, încerc să fiu și să-mi fiu utilă. Lectura aceste cărti, va fi deosebit de captivantă și va cuprinde
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
vrând parcă să se lepede de vedenia care amăgise gloata. Căci dacă Într‑adevăr silueta cenușie care urca spre nori, În cer, era Simon, atunci minunea Lui, deci adevărul credinței creștine, era doar unul dintre adevărurile aceste lumi, nu și singurul; atunci lumea era o taină, atunci credința era amăgire, atunci viața lui nu mai avea nici un temei; atunci omul era taina tainelor, atunci denecuprinsul era tăgăduit. Dacă era să‑și creadă ochilor, ceea ce trebuia să fie trupul muritor al lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
o perioadă de dezvoltare rapidă, care culminează cu pubertatea”. Sunt cercetări intense în această privință în domeniul medical și cred că într-o bună zi, nu prea îndepărtată, se va dezvălui o parte din adevăr. Dar acesta n-a fost singurul meu vis. Îmi doream, tot copil fiind, să-mi fac o casă mică undeva, în vârf de munte și să viețuiesc acolo singură, singurică. Cred că am moștenit câte ceva și din înclinația unui sihastru, nu degeaba îl chema pe tata
Întâlniri cu Maica Domnului by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1227_a_2213]
-
UN ALT OM PE CARE-L RECUNOȘTEAU UȘOR DREPT EGALUL LOR. AICI, ÎN FAȚA LUI SE AFLAU INTELIGENȚELE SUPREME. ȘI CINE ALTCINEVA DIN ÎNTREGUL UNIVERS AR FI PUTUT SĂ SE SIMTĂ, SĂ SE CREADĂ ȘI SĂ SE ARATE SUPERIOR, DACĂ NU SINGURUL NEMURITOR NĂSCUT DIN ÎNTREGUL NEAM MÎNDRU CE LOCUIA PĂMÎNTUL. Se produse un freamăt de-alungul strălucitoarei mese în V. Pe podeaua destul de lucioasă tălpile se frecară trădînd neliniștea. Fețele se întoarseră întrebătoare una către alta. În cele din urmă se ridică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
1927 PAUL B. MARIAN: DE VORBĂ CU ION BARBU - Ce credeți de poezia noastră de azi? - E scrisă în general într-un spirit diletant, școlar și maimuțăresc. Blaga și Bucuța (poetul, nu prozatorul, a cărui înțelegere nu o am) sânt singurii care ne scapă de la inanitatea totală. Poeziile din Plumb ale lui Bacovia îmi apar astăzi ca aparținând unei alte epoci. În orice caz, interregnul lui Bacovia s-a terminat. E adevărat că o netăgăduită durere se mărturisește în versurile lui
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
creier palid, castrat de lobii superiori ( dar tocmai de aceea producător inconștinent de joase silogisme) acuză autorul Crailor de Curtea-Veche de snobism. Fiindcă Matei Caragiale desfășoară în dâra personagiilor lui pompa a două mari împărății? Matematicienii și poeții vor înțelege, singurii, taina acelui procedeu de "exhauțiune", de epuizare a calităților unei figuri - generoasă și liberă construcție a transcendenței. Lumile matematice sunt vizibil exterioare; numai elanuri somatorii virtuale, acumulări de operații le leagă. Extremele bogății, onoruri, frumuseți și viții atribuite de Matei
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
la Bourg-la-Reine printre frații, surorile și verii lui, fără să cerceteze vreo școală a statului, instruit numai de maică-sa, ale cărei simțiri religioase nu excludeau ideile generoase, liberale ale vremii. Cultura inimii i-a făcut-o însă tată-său: singurul om pe care Evariste l-a iubit cu adevărat, cum singur mărturisește prietenului său Auguste Chevalier, într-o scrisoare trimisă cu puține zile înainte de duelul fatal. Așadar: radicalismul intransigent, dragostea sălbatică de libertate, care aveau să distingă mai târziu pe
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
o dezolare calmă și istovită. Mă oprisem la capătul din urmă al vagonului și priveam. Mi-a trebuit un timp ca să înțeleg motivul ciudatei comportări a pasagerilor. La celălalt capăt al vagonului se afla un bărbat de treizeci de ani, singurul care stătea în picioare. Părea un purtător nefiresc de firesc al firescului, dacă mă pot exprima astfel. Un campion al normalului. Brunet, cu o figură ștearsă, mărunt și îndesat, îmbrăcat într-un costum destul de corect, l-ai fi putut lua
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
Sima (și ai fi zis că își vorbește singur, la ureche), „dintre adevăruri sau cum le zici dumneata, eu nu mai țin minte decât unul, pe care n-ai avut cum să-l cunoști, fiindcă n-a fost cazul. E singurul pe care ți-l pot comunica și te rog să-l reții : când ești foarte bătrân sau chiar ceva mai devreme, te p... pe tine. Ăsta e singurul adevăr pe care îl mai țin minte...“. „Dumneata, domnule Sima“, i-am
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
lăudau petrecerea. Din cauza căldurii din bucătărie și a vinului, Radu părea moleșit. Angela îi propuse să rămână la ea, profitând de starea lui. Radu, care acum îi era indiferent, acceptă propunerea ei, împărțind împreună dormitorul și chiar patul, care era singurul, fapt pe care mai târziu îl va regreta. în zori când s-au trezit, Angela, foarte veselă fredonând o melodie, pregăti cafeaua, la care Radu n-ar fi rămas, dar se simți rușinat și pus în încurcătură. El își sorbi
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
ceea ce a izbutit să recupereze investigatorul a fost un ceas de mînă spart și numele bărbatului care Îl ucisese pe tata În șanțurile castelului Montjuïc. Se numea Fumero, Javier Fumero. Ni s-a spus că acest individ, și nu era singurul, Începuse ca pistolar În slujba FAI-ului și flirtase cu anarhiștii, comuniștii și fasciștii, Înșelîndu-i pe toți, vînzîndu-și serviciile cui oferea mai mult și că, după căderea Barcelonei, trecuse de partea Învingătorilor și intrase În corpul de poliție. Azi e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
ea, că e tare singură. Dacă tu Îmi dai voie. Tata m-a cercetat pieziș, ca și cînd s-ar fi Întrebart dacă Îmbătrînea el prematur sau dacă nu cumva eu creșteam prea repede. Am hotărît să schimb subiectul, și singurul pe care l-am putut găsi era acela care mă ardea pe dinăuntru. — E adevărat că, În război, oamenii erau duși la castelul Montjuïc și după aceea nu mai erau văzuți? Tata goli ligura de supă fără a se tulbura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
Îndată și un zîmbet rușinat i se schiță pe chip. — Pentru o clipă am crezut că e unchiul meu, Îmi zise. Mi-a interzis să-l cînt pe Mompou, fiindcă spune că ce fac eu cu el e un sacrilegiu. Singurul Mompou pe care Îl cunoșteam eu era un preot sfrijit și cu aplecare spre flatulență care ne preda lecții de fizică și de chimie, iar asocierea acestor idei mi se păru grotescă, dacă nu improbabilă. — Dar mie mi se pare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
lui prieteni, Însă nu ne-a spus că se Întorsese. Am aflat că revenise la Barcelona abia după ce a murit... — Ați mai aflat ceva după ce ați primit vestea morții lui? — Nu. Erau primele luni de război, iar Julián nu era singurul care dispăruse fără urmă. Acum nimeni nu mai vorbește de asta, Însă există multe morminte fără nume, ca acela al lui Julián. Să pui Întrebări Însemna să te izbești cu capul de perete. Cu ajutorul domnului Cabestany, care pe atunci era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
un an peste dzi...Acuma, de iznoavă au făcut jalbă Ghinea neguțătoriul înaintea domniei mele. Pentru aceia bani...am trimis...vornicii de poartă, de au biciuluit acele case...și s-au dat pe sama Ghinei neguțitoriul”. „Neguțitoriul Ghinea” nu este singurul care ajunge stăpân pe case din Ulița Mare, fiule. Asta o aflăm din mărturia de la 12 martie 1662 (7170) a marilor boieri privind o datorie a lui Gavril hatmanul către Duca vistiernic, în care se spune: „Fiindu datori și dumisali
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
nostru”...că „am vândut un loc de casă aici în Iași, dumisale lui Ștefan Luca vistiernicul al doile...care loc iaste pre Ulița Mari, între casa lui Ianachi gramaticul și între casa Ghicăi vodă”. De aici însă se iscă gâlceava. Singurul cu drept de cumpărare era doar Ștefan Luca vistiernicul „Tîmplîndu-să” însă „de i-au dat danie doamna lui Gligorie vodă acel loc de casă care au fost a Ghicăi vodă boiarinului nostru, lui Manolache Hrisoverghi comisul, deci dumnealui opria acel
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
cap, ca și cum nu i-ar fi venit să creadă... Așa se întâmplă când cel pus să conducă o obște călugărească se comportă ca și cum ar fi un mirean liber de orice canoane... Asta e drept, părinte, dar, din păcate, nu-i singurul care gândește și se comportă ca pe propria-i moșie. Pe chipul bătrânului se citea amărăciunea și rușinea asumată pe nedrept. Nu a spus nimic însă, ci, ridicând capul cu o mișcare voluntară, ca și cum ar fi vrut să alunge amărăciunea
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
să urască marea. Pentru că nu au putut merge la mare vorbeau la telefon, în niciun caz pe mobil, fiindcă ura acest mod de a lăsă lumea să-ți cotropească intimitatea, erai ca în piața publică, văzuse într-un film, poate singurul la care se uitase în ultimii zece ani, cum un bărbat făcea dragoste cu "femeia vieții lui" în timp ce perfecta o afacere prin telefonul mobil. O zguduise în așa măsură acea scenă încât a jurat că ea nu va vorbi în
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
îi ura pe țigani, îi era doar rușine de ei, într-un anume fel, dar îi înțelegea atât de bine. Voia să demonstreze că orice țigan poate trăi ca ceilalți oameni, și mai voia să demonstreze că nu ei sunt singurii de vină pentru viața de câine la care cei mai mulți erau condamnați. Aici trebuia pusă problema păcatului, a jertfei și a ispășirii. Dar nu în manuale și biblioteci, ea trebuia sădită în carnea și răsuflarea fiecărui om. Trebuiau reconstruite conceptele. Cum
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
sub calabalâcul din căruță, ținându-l mereu pe Nicanor Galan sub privire, ca pe un animal pe care mai s-ar fi încumetat să-l cumpere, mai l-ar fi lăsat, să mai vadă și altă marfă. Galan era totuși singurul care ținuse, pe culmea casei lui, acoperită cu olane vechi, drept podoabă pe la colțuri, capete roșii de leu, ornament având o coamă de lut ars și un rânjet perpetuu de ceramică. Doar atâta șterpelise și el de la naționalizarea efectuată de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
gândurile, să nu mă mai gândesc la nebunii din astea. Niște schimbări așa, nu semnificative, dar oarecum, cât de cât, le-am simțit că, parcă, mă schimbă. Am zis că și anii. Pe Satu Mare. Eram singurul român între unguri. Deci, singurul care nu știam ungurește. În camera aia. Eram 60 de inși în cameră. Și ei țineau toată ziua televizorul pe unguri. Numai unguri, unguri, unguri. La un moment dat, le-am spus: „Băi, și mie-mi place un film bun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
pot imagina. E femeie la cincizeci și patru de ani, frumoasă, suflet bun, acum e distrusă, dar mămica mea e frumoasă ca femeie, foarte înțelegătoare, mă ajuta la lecții și îmi punea bani la CEC fără să știu, și eram singurul din șase copii și am dezamăgit-o. Mi-e rușine de frații mei. Mămica mea îmi lua cămăși, pantofi, de ziua mea făcea mâncăruri, iulie anul ăsta am făcut 31 de ani. Orice face mama e bun, nu sunt mofturos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]