12,033 matches
-
imprimate sub straturile amintirilor. Imediat după ’90, primisem repartiție guvernamentală, o hârtie mototolită care mă trimitea sus, pe Cuțitul de Argint, vizavi de cimitirul Bellu. Liceul se numea „Autotransport“, te întâmpina cu cinci clase de mecanică și ținea de-o uzină de troleibuze. Între timp, s-au desființat amândouă, n-a mers privatizarea. Nu trebuie să fii clarvăzător ca să înțelegi că interesul față de disciplina pe care-o predam și-n care păream pe deplin calificat (după cum scria pe hârtia de repartiție
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
terminase după un semestru. El rămăsese în cancelarie, eu în Edgar Quinet, pe postament. Pe cartea lui de vizită scria „Învățător, Grupul Școlar Industrial Vulcan“, pe-a mea „Lector Doctor, Facultatea de Litere“. Vulcan nu era zeul focului, ci o uzină din sectorul 5. Întâmplător, avea o hală pustie, care fusese transformată în școală și liceu pe vremea lui Dej: ieșeai fierar sau topitor de-acolo, în general după opt clase. Cartierul arăta la fel ca liceul: industrial, gri-cenușiu. Primarului de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
de femei de toate vârstele, cu pielea de culoarea cozonacului uns cu puțin gălbenuș de ou. Începea marea exhibare, momentul în care se făceau diferențele, ca între galeria Catacomba și Musée d’Orsay: corpurile rămase acasă, la firmă sau în uzină și cele venite din Antalia, Rhodos sau Vama Veche. Masa de femei degerate, impersonale, care pleca dimineața la slujbă, era străbătută acum de fragmente de corpuri coapte în culoarea aia lucios-arămie a verii, care te stârnește numai când te gândești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
evenimente, cele cu bani mulți, imposibil de gândit, darămite de pronunțat, se petreceau în spate, departe de ochii curioșilor; chiar dacă s-ar fi desfășurat la doi pași, nimeni n-ar mai fi avut energie să spună ceva. Se vindeau munți, uzine, gări, cartiere întregi: sector după sector, bucată cu bucată. Securitatea dirija toate afacerile, profitabil, capitalist, fără să scoată un sunet. Blocatarii se ocupau de rest, ca o mică armată civilă, stârnită împotriva fraierilor din apartamente, din oraș și, mai departe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
ce nu clipește niciodată. Sunetele noastre sunt aceleași, o bandă neîntreruptă, bântuind somnul magnetic al adâncurilor. Scriem împreună un tratat de schizofrenie virtuală, vizitați de identități multiple, înzestrați cu traume ireversibile prin care decupăm granițele normalității. Organismele noastre produc boală, uzine complicate ale dorinței, mișcând pârghii marca Greimas, Deleuze sau Alexandrescu. O lume post-apocaliptică, otrăvită de propriile ei urme, ca după un tratament cu bariu. Semnătura: ss indescifrabil Aici începeau să apară ceva indicii. Deși nota securistului de serviciu lipsea, puteam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
sau, în orice caz, al Facultății de Litere. Mă învârteam prin încăperea în care preparatorii și asistenții nu îndrăzneau nici să bage capul, iar profesorii abia dacă se îndurau să-l mai scoată. Dedesubt, amortizat de covorul plușat, ghiceam zgomotul uzinei termice: un duduit monoton, din sute de pistoane fierbinți, ca-n Titanic. Deasupra, eram protejat de sala 120, despre care se povestea că-i îmbrăcată în beton armat: după unii, din rațiuni de securitate (dacă la cutremur cădeau planșeele, decanatul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
lui megalomanică, să nu-și „vândă țara“, și nici s-o cedeze „agenturilor străine“. Border-liner-ul patriot nu mai gândea limpede; dacă n-ar fi fost prost de la început, ai fi jurat că își băgase fotocaina coada și-acolo. Ca o uzină socialistă, țara nu era nici de dat, nici de cumpărat. „Părintele Tuturor“ ținea la emblemă. Habar n-avea că, de fapt, și-ar fi vândut-o tot lui, la viitoarele alegeri democratice pe care, organizându-le, le-ar fi câștigat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
era doar un cadou pentru suferinda capitală a Moldovei, ci făcea parte dintr-un proiect coerent de dezvoltare omogenă a economiei românești în teritoriu. În plus, Iașii aveau și resursa umană de înaltă calificare necesară pentru a popula o asemenea uzină, ce număra, în 1912, aproape 350 de angajați. Cochetul centru cultural și intelectual devenea treptat și miezul unor agitații muncitorești. Dacă în prima parte a cărții autoarea insistă asupra constituirii și extinderii fabricii în planul structurii ei productive, în partea
Povestirile uitate ale Nicolinei : o istorie a oamenilor şi a fabricii by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100998_a_102290]
-
decizie în industria grea (pilonul dezvoltării economice ulterioare), coordonarea producției în centrale industriale, pretinsa descentralizare a deciziilor manageriale, organizarea producției pe planuri cincinale, sarcina patriotică a industriei românești de a contribui la propășirea României socialiste etc. Asemenea întregii industrii românești, Uzina Mecanică Nicolina nu se limita la producția materială, ci trebuia să făurească oameni. Oameni noi, educați în spiritul valorilor morale ale epocii, dintre care cea mai importată era devotamentul nețărmurit față de Partid și Stat. Și nimic nu educă mai bine
Povestirile uitate ale Nicolinei : o istorie a oamenilor şi a fabricii by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100998_a_102290]
-
cea mai importată era devotamentul nețărmurit față de Partid și Stat. Și nimic nu educă mai bine decât munca, cea care îi transformă pe oameni în militanți activi ai societății. Propaganda capătă, astfel, un rol determinant în procesul de producție, publicațiile uzinei, gazetele de perete, prelegerile activiștilor având menirea să contribuie la triumful definitiv al clasei muncitoare asupra claselor exploatatoare. Însă, angajații nu erau însă simple mașini umane, ci posesori de inteligență cultural-artistică și de trupuri ce trebuiau armonios păstrate prin grija
Povestirile uitate ale Nicolinei : o istorie a oamenilor şi a fabricii by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100998_a_102290]
-
Dunărea Marea Neagră, Hidrocentrala electrică dela Bicaz și diferite alte construcții case, drumuri, șosele, poduri etc., pentru fericirea clasei muncitoare. Nu s-a organizat regulat cetirea ziarului în colectiv. Nu s-a răspuns 100% la toate chemările Partidului”. Factorii diriguitori din uzină vegheau la oferirea tuturor celor necesare bunului și prosperului trai al muncitorilor: pregătirea lor teoretică și practică prin intermediul cursurilor Liceului Nicolina, angajarea absolvenților și pregătirea lor practică la locul de muncă, hrănirea muncitorilor la cantina Uzinei, oferirea de locuințe pentru
Povestirile uitate ale Nicolinei : o istorie a oamenilor şi a fabricii by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100998_a_102290]
-
Partidului”. Factorii diriguitori din uzină vegheau la oferirea tuturor celor necesare bunului și prosperului trai al muncitorilor: pregătirea lor teoretică și practică prin intermediul cursurilor Liceului Nicolina, angajarea absolvenților și pregătirea lor practică la locul de muncă, hrănirea muncitorilor la cantina Uzinei, oferirea de locuințe pentru nefamiliști sau tineri căsătoriți în cartierele de blocuri ce se edificau mândru în jurul Nicolinei. Singura obligație a angajaților era munca susținută, pentru depășirea planului de producție în întrecerea socialistă. De toate celelalte se ocupau sindicatele, Partidul
Povestirile uitate ale Nicolinei : o istorie a oamenilor şi a fabricii by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100998_a_102290]
-
nu mai permitea supraviețuirea dinozaurilor industriali. Este prezentul trist al unei fabrici cu o istorie pierdută. Și aici este un alt mare merit al lucrării de față: utilizarea tehnicilor de istorie orală pentru realizarea de interviuri cu foști angajați ai Uzinei și ai Liceului Nicolina, ale căror amintiri sunt tot atâtea povești de viață și mărturii despre istoria recuperată a unei întreprinderi. Și dacă unul dintre rolurile istoricului este acela de a surprinde și consemna crâmpeie din trecut, doamna profesor Serinela
Povestirile uitate ale Nicolinei : o istorie a oamenilor şi a fabricii by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100998_a_102290]
-
constant în perioada interbelică, continuând cu „Muncitorul Metalurgist”, „Muncitorul feroviar”, foaie cu statut de organ al Comitetului de Partid și al Comitetului Sindicatului din Atelierele de Reparat Material Rulant Iași sau „Nicolina Nouă”, ultimele trei reprezentând și ziarele oficiale ale uzinei. O nouă istorie a Fabricii Nicolina, între clasic și modern, este până la urmă și un efort de cunoaștere, chiar aprofundare, a istoriei locale, în care informația aridă a documentului arhivat se îmbină, în chip fericit, cu povestirile foștilor angajați. Relatarea
Povestirile uitate ale Nicolinei : o istorie a oamenilor şi a fabricii by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100998_a_102290]
-
la 1 aprilie 1905, Atelierele din Iași își începeau producția. La interval de aproape un an, se deschideau și cele din București. Primele secții care au început să producă, în 1905, au fost rotăria, turnătoria, montajul, strungăria, ajustajul, fierăria și uzina electrică. De asemenea, se finalizau și cei 2 637 m de gard cu cărămidă de Ciurea, care înconjurau o suprafață de 13 209 m2 pe care trebuiau să fie construite halele Atelierelor. În anul 1906, numai la Iași, a fost
Povestirile uitate ale Nicolinei : o istorie a oamenilor şi a fabricii by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100998_a_102290]
-
depozitul de combustibil, o clădire specială pentru pompieri, dispensarul și sala de mese. În ceea ce privește situația personalului Atelierelor, în anul 1912, erau angajați doi ingineri, 12 maiștri, pontatori și impiegați și 330 de muncitori. Puteau fi folosite următoarele clădiri: birourile administrației, uzina electrică, atelierul de fierărie, ajustaj și strungărie, rotăria, secția de montaj a locomotivelor, atelierul de recondiționare a cazanelor de locomotivă, turnătoria de bronz și de compoziție, magazia de materiale, cantina. În perioada imediat următoare, până spre sfârșitul primului război mondial
Povestirile uitate ale Nicolinei : o istorie a oamenilor şi a fabricii by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100998_a_102290]
-
suprafață și infrastructură feroviară. Rețeaua de căi ferate a crescut de la 1000 km, în 1917, la aproape 11000 km, în 1918. Schimbări se produc și în titulatură. Dispare numele „Frumoasa”, înlocuit fiind cu „Nicolina”, care s-a menținut până la dispariția uzinei, în 2007. Apar noi investiții. După ce, între 1921-1922, s-au refăcut câteva hale, dotate cu utilaj modern, Atelierele cunosc trei valuri semnificative de reutilări: în anii 1923, 1925 și 1927. Mai întâi, au fost dotate cu un motor Diesel, a
Povestirile uitate ale Nicolinei : o istorie a oamenilor şi a fabricii by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100998_a_102290]
-
februarie a fost organizat cu scopul de a achiziționa noi instrumente pentru fanfară, în timp ce serbarea pomului de Crăciun avea menirea de a aduce bucurie în casele lucrătorilor nevoiași. Fondul de 80 000 lei, strâns din donații (la au contribuit inclusiv Uzinele Reșița și Rezidența Regală a ținutului Prut) a fost folosit pentru cumpărarea de îmbrăcăminte, încălțăminte, dulciuri, care, împreună cu jucăriile confecționate de elevii meseriași de pe lângă Atelierele Nicolina, s-au tranformat în cadouri pentru copiii angajaților. Interesant se arată programul sărbătorilor de
Povestirile uitate ale Nicolinei : o istorie a oamenilor şi a fabricii by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100998_a_102290]
-
politic în România. Mai întâi s-a schimbat numele fabricii, care a devenit, pe rând, Atelierele de Reparații Material Rulant din Iași (Atelierele RMR), apoi i s-a adăugat numele luptătorului ilegalist Ilie Pintilie, pentru ca, în anii ’60, să devină Uzina Mecanică Nicolina și ulterior, în anii '80, o parte distinctă a Combinatului de Utilaj Greu. Societatea socialistă inocula oamenilor un nou tip de mesaj: individualismul egoist, tipic Occidentului decadent, trebuia repede înlocuit cu un sistem care se baza pe tovărășie
Povestirile uitate ale Nicolinei : o istorie a oamenilor şi a fabricii by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100998_a_102290]
-
gospodărie individuală aduce țărănimea la mizerie. În consecință țărănimea muncitoare sub îndrumarea PMR are măreața misiune de a se uni în marele gospodării agricole colective pentru a da țării recolte mai îmbeljugate, pentru a veni în sprijinul oamenilor muncii din uzine, șantiere și mine. În avântul construirii socialismului în țara noastră, clasa muncitoare în alianță cu țărănimea muncitoare luptă pentru realizarea și depășirea primului nostru Plan Cincinal. Sub conducerea Partidului și Guvernului nostru, oamenii muncii din țara noastră luptă hotărât pentru
Povestirile uitate ale Nicolinei : o istorie a oamenilor şi a fabricii by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100998_a_102290]
-
revolte din anii ’50-’60. La finalul anilor ’60 și în deceniile următoare, sursele de informare privind trecutul fabricii și destinul oamenilor ei, se diversifică. Pe lângă puzderia de hârtii și acte oficiale, culese din ceea ce s-a păstrat în arhivele Uzinei Nicolina, își fac loc unele relatări ale martorilor în viață, care oferă secvențe inedite ale istoriei recente. Fabrica a menținut cu sacrificii specificul Atelierelor de odinioară, derulând activități de reparații la materialul rulant, producția de osii și boghiuri. Deceniul VII
Povestirile uitate ale Nicolinei : o istorie a oamenilor şi a fabricii by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100998_a_102290]
-
și boghiuri. Deceniul VII a adus însă tranformări esențiale în profilul producției vechilor ateliere. De fapt, acesta a reprezentat momentul când au fost obligate să renunțe la producția tradițională. S-a produs convertirea în ceea ce s-a numit o perioadă Uzina Mecanică Nicolina. Titulatura apare, ca atare, în documente fabricii, începând cu anul 1969, însă martorii amintesc de anul 1972, ca marcând schimbarea profilului unității: „- Din '72, am trecut pe utilaje de construcții, deci, practic, ne-a păcălit Ministeru' pe Nicolina
Povestirile uitate ale Nicolinei : o istorie a oamenilor şi a fabricii by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100998_a_102290]
-
de necesitățile unui trai decent, care presupune, între altele, măcar o divizare confortabilă a suprafeței locuibile (camerele erau nedecomandate), izolare fonică, spații verzi și locuri de joacă pentru copii. Atunci erau însă de neconceput asemenea dorințe. Apartamentele erau „girate” de către uzină, care, în colaborare cu Banca de Investiții, asigura plata ratelor pentru locuințe de către angajații proprii, în conformitate cu legislația în vigoare. Odată ce întreaga sumă se achita, după ani de muncă, locuința devenea proprietate personală - un adevărat lux în România socialistă - care oferea
Povestirile uitate ale Nicolinei : o istorie a oamenilor şi a fabricii by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100998_a_102290]
-
testării unei suflante blocate din cauza „nefuncționării releelor termice”. Prin intermediul Întreprinderii „Progresul” din Brăila, produsele realizate la Nicolina ajungeau și în India, la Mangalore. Un alt partener a fost Pakistanul, unde beneficiară apare Fabrica de ciment de la Kohat. În Irak, produsele uzinei ieșene ajungeau pe șantierul de la Sinjar, acolo unde se trimiteau și specialiștii ei. Documentele de calitate dezvăluie atenția deosebită acordată condițiilor climatice specifice Irakului și Siriei, aspecte deloc de neglijat în procesul de producție și de pregătire a suprafețelor metalice
Povestirile uitate ale Nicolinei : o istorie a oamenilor şi a fabricii by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100998_a_102290]
-
muncitoresc nu este o vorbă în vânt. Ei se coagulează foarte repede într-un colectiv și, dacă își găsesc un lider... Lucrurile, eu le-am văzut atunci cum s-au petrecut, adică au făcut, mi-amintesc că au plecat de la uzină, că era primul secretar nu știu pe unde, ținându-se de braț, așa, în salopetele alea murdare de lucru, erau așa o coloană, care mergea, pe timp de iarnă, știu că s-a întâmplat, că s-a aruncat și cu
Povestirile uitate ale Nicolinei : o istorie a oamenilor şi a fabricii by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100998_a_102290]