73,470 matches
-
făcuse Întotdeauna ca să-și Înăbușe lacrimile: a respirat adânc și a ridicat bărbia ca și când acela ar fi fost un semn al forței sale lăuntrice. Însă, de data aceasta, ceva nu a mers deloc cum trebuia și aerul pe care Îl reținuse În plămâni năvăli afară ca un suspin. Doctorul nu a părut deloc surprins. Era deja obișnuit. Femeile plângeau Întotdeauna. — Haide, haide, spuse el, Încercând s-o consoleze pe Zeliha, În timp ce-și punea o pereche de mănuși chirurgicale. O să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
orele de geografie fizică, iar la orele de geografie nu manifesta interes decât pentru câteva subiecte, Începând cu straturile atmosferei. Subiectele ei favorite erau deteriorarea stratului de ozon din atmosferă și legătura dintre curenții oceanici de suprafață și structura atmosferei. Reținuse toate informațiile pe care le putuse aduna despre circulația stratosferică de la latitudini Înalte, caracteristicile mezosferei, vânturile montane și brizele marine, cicluri solare și latitudini tropicale, despre forma și mărimea pământului. Apoi, repeta acasă tot ce Învățase la școală, condimentând fiecare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
cele două trebuiau să fie despărțite din punct de vedere nominal pentru a putea fi atașate din punct de vedere fizic și spiritual. Allah Îi e martor; singura problemă e că nu crede În existența Lui. Trage gânditoare din țigară, reține o clipă fumul În plămâni, apoi Îl dă afară cu un gest mânios. Dacă Allah există și știe atât de multe, de ce nu face nimic cu știința aia a Lui? De ce lasă lucrurile să se Întâmple În felul ăsta? Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
care cu greu reușea s-o scoată afară din gâtlej. Au venit soldații și l-au luat cu ei În după-amiaza asta. De Îndată ce a rostit aceste cuvinte de rău augur, Riza Selim a dat drumul lacrimilor pe care și le reținea. Băiatul era orfan și unchiul Levon Îi fusese ca un tată În ultimii șase ani. — Nu știu ce să fac, a spus. Aștept... În drum spre casă, Yervant a traversat În goană străzile șerpuitoare, abrupte de la est și vest, căutând ceva, orice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
Îmbarcat și au Început să aștepte. Curând a venit potopul. Allah a poruncit: „O, cerule! A venit timpul! Lasă-ți apele să curgă. Nu te mai Înfrâna. Trimite peste ei apa și mânia ta!“. Apoi a poruncit pământului: „O, pământule, reține apa la suprafață, nu o Înghiți“. Apele au crescut atât de repede, Încât nimeni care nu era pe arcă nu a reușit să supraviețuiască. În clipa asta traducătoarea a ridicat din nou vocea, fiindcă asta se Întâmpla să fie partea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
faptul că nu putea obține vreo tehnologie utilă de la sfera extraterestră. În schimb, era foarte probabil să obțină ceva folositor de la astronava Însăși, care era construită de oameni și la care congruența era puternică. Astfel că mințise pentru a-i reține jos și pentru a continua cercetările. Ce facem cu ticălosul ăsta? Întrebă Beth. — Deocamdată, nimic, spuse Normări. — Nu vrei să-l Înfrunți? Doamne, eu abia aștept. Nu va servi la nimic, fu de părere Norman. Lui Ted n-o să-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
Dar nu era sigur; aici, jos, nu avea Încredere În propria sa memorie. Erau multe, prea multe detalii care Îi influențau percepțiile - atmosfera de Înaltă presiune, rănile căpătate și teama sâcâitoare pe care trebuia să le suporte. Ceva palid Îi reținu atenția. Îndreptându-și lanterna către fundul oceanului, văzu o dungă albicioasă cu o aripă lungă, subțire și vărgată cu negru, care se zvârcolea. La Început crezu că e un țipar. Apoi Îi observă capul mic și gura. — Stai puțin, spuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
București, cu copii în București, cu prima slujbă și noroi autohton pe cizme. Tatoiu a intrat în joc, aici s-a îndrăgostit prima oară, aici și-a rupt un toc... Efectul conjugat a fost hilar. Cu tot efortul n-am reținut din programul lui Mircea Geoană decât că va face un ghișeu unic pentru toate dările. Nevoit să forțeze încontinuu, Geoană s-a trezit adesea în ofsaid. De pildă, a promis o administrație locală fără frâna trasă în condițiile în care
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]
-
de aproape zece ori. Hai că v-am plictisit... O TARTĂ PENTRU ILIESCU La sfârșit de mandat prezidențial, Ion Iliescu a mai încercat un turneu nord-american de succes. Însă nimeni nu-și va aminti discursul său de la ONU. Toată lumea va reține cum a fost împroșcat cu brânză de un român din diaspora. La început știrile au fost contradictorii și dramatice. Încă înaintea jurnalului propriu-zis o televiziune anunța că la Montréal Președintele Iliescu a fost lovit de un manifestant cu o pancartă
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]
-
condamnat să le repete. Mulți dintre cei aflați azi în fruntea bucatelor au primit botezul puterii în timpul primei coaliții democratice, 1996-2000. Și ca orice primă experiență de coabitare, fie ea și la guvernare, a ieșit prost. Astăzi nu se mai reține nimic din ce s-a făcut bun, cum ar fi restructurarea celui mai neperformant sector al economiei, care este mineritul, impunerea statului de drept în fața detașamentelor de ortaci, inițierea unui real proces de privatizare sau curățarea sistemului bancar. Și nu
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]
-
făcuse pasul înapoi, de pe poziția justițiarului „deranjat“ de factorul politic pe linia de fund, acolo unde „n a fost o intervenție în actul de justiție“. De altfel, să nu uităm că Patriciu n-a fost eliberat de parchetul care îl reținuse, ci de un judecător pe care nu l-a sunat nimeni. Între timp, au revenit în urechile opiniei publice alte voci de natură să dilueze și mai mult cazul. Fostul președinte Iliescu a recunoscut nonșalant că era adesea „informat“ despre
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]
-
Piața Romană. Atunci când l-am văzut eu, n-a durat mult și l-a umflat Miliția. Erau doi milițieni. Acolo, la Secție, probabil, au aflat cine este și i-au dat drumul. V.P.: Don Cezar, nu vă supărați dar am reținut din cele spuse că prietenului dumneavoastră i-ați "tras și o sfântă de bătaie." Cum s-a ajuns la această situație? C.I.: Eu stăteam la Mogoșoia. Era ziua în amiaza mare.Virgil o părăsise pe Ștefania și se combinase cu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
cepele. Gândeau că începe caftul. Eu m-am întors și i-am zis lui Virgil: bă, băiatule, cum adică mă provoci? Tu știi ce-nseamnă să mă provoci pe mine? El, de colo: da, știu, știu. Bine, zic eu, am reținut provocarea. Nu am timp acum, dar îi voi da curs. Ține cont de asta. El, nimic: te provoc, te provoc! Și bătea din picior. Portarii îngălbeniseră. Eu mi-am văzut de treabă, calm, sigur pe mine. Am plecat. Ajungem în
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
V.P.: Se știe, în antichitate, cultul falusului era venerat în înalta societate de atunci. Femeile purtau la gât amulete reprezentând falusuri de aur. I.M.: Mi-am asumat niște riscuri. La Chișinău, mă enervau multe lucruri. Atunci când am apărut în public, rețin, mulți credeau că sunt un străin. Că nu-i prea comun, ceea ce văd, cu spațiul unde locuiesc. De aceea, în tablourile mele poți observa niște sentimente general umane. Noi, locuitorii planetei, iubim la fel, urâm la fel. Ca japonezii, ca
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
astfel încât să nu-i mai vedem pe angajații Ambasadei Române umblând prin Chișinău speriați și mereu în vârful degetelor..." Vasile Proca: Dragă Poete, te-ai născut în satul Suceveni (16 noiembrie 1952), având ca părinți pe Catrina și Vasile Sucevan. Reținând cele două nume, Suceveni și Sucevan, întreb: cum s-a ajuns la Suceveanu, numele tău de scriitor? E un pseudonim? Arcadie Suceveanu: Nu ești primul care mă întreabă despre acest lucru. În satul în care m-am născut și am
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
la plante, la foiala insectelor, la lucruri. Natura umple voluptuos alveolele lirice cu pasta sa pururi proaspătă fiind sempiternă. E atîta transparență în imagini încît ele par culese de-a dreptul din mediul înconjurător cum fructele dintr-un pom... De reținut acuratețea și eleganța scriiturii lui Arcadie Suceveanu. Astfel încît, depășind stîngăciile prezente încă la unii confrați basarabeni, d-sa se poate alinia fără grijă poeților celor mai bine cotați din literele românești actuale." Gheorghe Grigurcu " Mai întâi de toate, simulând
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
70 / 176 Mihai Drăgan - corespondență / 181 20 de ani de la un asasinat revoluționar / 189 Revolta fondului nostru provincial / 191 7 Nota autorului Am adunat între coperțile prezentei cărți texte scrise între anii 1990-2014. Din jurnalistica practicată cu sârg „post-revoluționar” am reținut foarte puțin, în special contribuții recente, cu un impact mai curând cultural, decât politic. Motivația lor se regăsește sub titlul De ce scriu? din a doua secțiune a Cuprinsului. Recitirile din opera eminesciană sunt de asemenea selective. Comentariile (și acestea relativ
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
urmat de fericirea iluminării și împăcării, mângâierea pe care a definit-o Învățătorul: „Fericiți cei ce plâng, pentru că ei vor fi mângâiați” (Matei, 5:5). La Eminescu se întâlnesc mai multe chipuri sau ipostaze ale fericirii, între care este de reținut fericirea creației izvorând din credință: „Credința zugrăvește icoanele-n biserici” (Melancolie). O atribuie unor înaintași (în Epigonii), dar o cunoaște și el însuși în perioada începuturilor poetice. Trebuie să-l vedem fericit pe Eminescu și când „trăiește” în supermodelele umane
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
70 / 176 Mihai Drăgan - corespondență / 181 20 de ani de la un asasinat revoluționar / 189 Revolta fondului nostru provincial / 191 7 Nota autorului Am adunat între coperțile prezentei cărți texte scrise între anii 1990-2014. Din jurnalistica practicată cu sârg „post-revoluționar” am reținut foarte puțin, în special contribuții recente, cu un impact mai curând cultural, decât politic. Motivația lor se regăsește sub titlul De ce scriu? din a doua secțiune a Cuprinsului. Recitirile din opera eminesciană sunt de asemenea selective. Comentariile (și acestea relativ
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
urmat de fericirea iluminării și împăcării, mângâierea pe care a definit-o Învățătorul: „Fericiți cei ce plâng, pentru că ei vor fi mângâiați” (Matei, 5:5). La Eminescu se întâlnesc mai multe chipuri sau ipostaze ale fericirii, între care este de reținut fericirea creației izvorând din credință: „Credința zugrăvește icoanele-n biserici” (Melancolie). O atribuie unor înaintași (în Epigonii), dar o cunoaște și el însuși în perioada începuturilor poetice. Trebuie să-l vedem fericit pe Eminescu și când „trăiește” în supermodelele umane
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
copil, știu că Nicoleta Luciu are sâni mari și, în plus, mai are și un prieten pe care-l iubește cu spor, la fel cum știu că Alina Plugaru se ceartă cu o altă „divă porno“, căreia nu i-am reținut numele, pentru întâietate în lumina blitz-urilor, iar Monica Gabor are un show TV împreună cu Irinel, „no comment by“ ei doi. Și mai știu și altele. Am învățat conștiincios, mi-am făcut temele, în sufletul meu se produce o revoluție
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2189_a_3514]
-
ceea ce bătrînelul excesiv de amabil ar fi vrut să-mi spună, acesta din urmă preferă să tacă pentru a-și continua lectura. mie nu-mi trecu prin minte să-l întreb ce citea, ar fi fost poate chiar nepoliticos. Privirile mele reținură însă, de pe cartea sa deschisă, numele unui personaj : X. Pentru moment însă creierul meu nu fu capabil să prelucreze acea informație. mult mai tîrziu mi-am dat seama că acel om, în acel moment și în prezența mea, nu putea
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
zimții devin mai ascuțiți. Vocea știe că X n-a observat din nou un detaliu esențial. Papagalul doamnei Bordaz a dispărut din colivie. În schimb X a observat altceva, iar în adîncul lui speră că Vocea nu știe ceea ce a reținut el, ceea ce i s-a înfipt acum în creier ca o schijă. Și anume faptul că toate ceasurile din apartamentul doamnei Bordaz s-au blocat la ora 6 și 37 de minute. Pe trepte, între etajul trei și etajul doi
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
prea apăsată din fraza mea, sau poate chiar faptul că mă simțeam angoasat, nesigur, inferior. Fiți amabil, trebuie să plec... Dezastru. acest tip de frază îi irita și mai mult pe barmani, era ca și cum i-aș fi acuzat că mă rețin cu forța sau cu diverse tertipuri în bistroul lor. De altfel, îi auzeam uneori răspunzîndu-mi în gînd : „Ia mai du-te învîrtindu-te ! Ce, e treaba mea că trebuie să pleci ?”. toate aceste experiențe începuseră să mă traumatizeze în primele luni
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
atins niște coarde profunde care mai vibrează încă. Și de altfel le port în mine, le-am învățat pe de rost. Dumneavoastră nu știți, dar eu am această enormă capacitate de a nu uita nimic, memoria mea este infernală, anormală, reține tot, cuvinte, gesturi, imagini... Poemele mi-au rămas în memorie, a fost suficient să le citesc o singură dată pentru a le grava undeva, aici, și fiți sigur că le voi purta cu mine toată viața. nici nu vă dați
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]