6,947 matches
-
dietă 11 2 dietal dietal 1 2 dietale dietal 1 2 Dietei dietă 7 2 Dijma dijmă 1 2 dijma dijmă 1 2 dijmă dijmă 6 2 dijmei dijmă 2 2 dinast dinast 3 2 dinaști dinast 2 2 DINASTIA dinastie 1 2 Dinastia dinastie 3 2 Anexa 3. Valori ale frecvenței claselor semantice în corpusul din 1877 Clase lexicale Pressa 1877 România liberă 1877 Românul 1877 Timpul 1877 Religie 0.308 0.459 1.271 1.794 Familie 0.154
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
dietal dietal 1 2 dietale dietal 1 2 Dietei dietă 7 2 Dijma dijmă 1 2 dijma dijmă 1 2 dijmă dijmă 6 2 dijmei dijmă 2 2 dinast dinast 3 2 dinaști dinast 2 2 DINASTIA dinastie 1 2 Dinastia dinastie 3 2 Anexa 3. Valori ale frecvenței claselor semantice în corpusul din 1877 Clase lexicale Pressa 1877 România liberă 1877 Românul 1877 Timpul 1877 Religie 0.308 0.459 1.271 1.794 Familie 0.154 1.606 0
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
dietal 1 2 dietale dietal 1 2 Dietei dietă 7 2 Dijma dijmă 1 2 dijma dijmă 1 2 dijmă dijmă 6 2 dijmei dijmă 2 2 dinast dinast 3 2 dinaști dinast 2 2 DINASTIA dinastie 1 2 Dinastia dinastie 3 2 Anexa 3. Valori ale frecvenței claselor semantice în corpusul din 1877 Clase lexicale Pressa 1877 România liberă 1877 Românul 1877 Timpul 1877 Religie 0.308 0.459 1.271 1.794 Familie 0.154 1.606 0.565
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
stații seismologice, care să depisteze anticipat, din vreme, locul, forța și timpul catastrofei, pentru avertizarea populației în vederea luării măsurilor necesare de protecție. Primul detector de cutremure a fost inventat în China de către Chang Heng, în anul 132 era noastră, în timpul dinastiei Han. Acest instrument, numit seismoscop, era construit din bronz, arăta ca o sticlă mare de vin, înaltă de 2,5 metri. La partea exterioară erau plasați simetric 8 dragoni, fiecare având în gură câte o bilă de metal. Pe un
Animalele prevestesc cutremurele! by Vasile Văsâi () [Corola-publishinghouse/Science/825_a_1572]
-
de atracții ce permit practicarea turismului cultural sau de recreere, cu un centru istoric de mare valoare arhitecturală, înclus în Patrimoniul UNESCO din anul 2001. Orașul are o istorie lungă, având numele de Vindobona în timpul Imperiului Roman, fiind apoi reședința dinastiei Habsburgilor, apoi capitala Imperiului Austriac (ulterior Imperiul Austro-Ungar), păstrându-și și azi funcția de capitală a țării. Fondat în anul 500 d.Hr, ca o așezare celtică, orașul a fost parte a Imperiului Roman (sub numele de Vindobona) și în
CENTRE ȘI REGIUNI TURISTICE, PARTEA I AMERICA ȘI EUROPA by Daniela Larion () [Corola-publishinghouse/Science/552_a_1086]
-
din Buhuși care, în secolul al XIX-lea, a trimis bani ca să se cumpere pământ. Mai toți rabinii hasidici sunt autori de snoave și povești cu tâlc, prin care demonstrau zădărnicia avuției și veșnicia înțelepciunii. L.-L. urmărește și drumul „dinastiilor” de admori din Vijniț până la Țfat, Ierusalim, Bnei-Brak, Haifa, bătrânii rabini fiind convinși că ating fericirea supremă dacă sunt înmormântați în pământul Israelului. Nunțile fabuloase, ospețele strălucite sau catastrofa gazărilor din 1944 la Auschwitz compun pagini impresionante. L.-L. este
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287774_a_289103]
-
secolul al IV-lea. Însă reluarea invaziilor accentuează transformările lumii galice, unde regatele barbare se instalează în cursul secolului al V-lea. După începutul de criză sub domniile lui Marcus Aurelius și a lui Commodus, Galia își regăsește prosperitatea cu dinastia Severilor (193-235). Dar acest echilibru fragil este din nou pus sub semnul întrebării de reluarea brutală a invaziilor germanice. După ele, Galia rămîne rănită, dar și transformată. Din nou barbarii sînt cei care pun capăt acestei reînnoiri galice din secolul
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
secolului al IV-lea sfîrșitul secolului al VII-lea) Timp de trei sute de ani, teritoriul Galiei cunoaște o imensă mutație. Prăbușirea Imperiului Roman, odată cu invaziile barbare, face să apară puteri noi, din care se desprinde puterea francă și, împreună cu ea, dinastia merovingiană. Sub autoritatea nesigură a acesteia se elaborează în același timp fuziunea progresivă a elementelor barbare și romane, dezvoltarea unei societăți noi, mai rurale, mai violente, și se continuă răspîndirea creștinismului. În 80 de ani, din 395 pînă în 476
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
ca beneficiu, pentru a-și asigura fidelitatea lor, și ai căror șefi naturali sînt cei din serviciile regale: *primarii palatului. În 687, aristocrația din Austrasia, condusă de Pepin d'Herstal, zdrobește trupele regelui Neustriei la Tertry, în apropiere de Saint-Quentin. Dinastia merovingiană, sub supravegherea primarilor palatului, a fost menținută. Nu era decît o amînare. Dar peripețiile istoriei politice nu trebuie să ascundă o realitate mult mai profundă. În Galia francă, precum în aceeași epocă în Spania vizigotă sau în Italia lombardă
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
barbar la catolicism, comparîndu-l cu Constantin, primul împărat roman creștin. 8. Imperiul lui Carol cel Mare (secolele al VIII-lea al IX-lea) Către anul 800, atunci cînd strălucesc cele două civilizații: musulmană și bizantină, Occidentul își realizează unitatea sub dinastia Carolingienilor. Prin încoronarea sa în 800, Carol cel Mare creează un Imperiu "roman", de fapt franc și creștin, în care se stabilesc instituții noi, în care se dezvoltă o destul de frumoasă "Renaștere carolingiană", dar în care, mai ales, se creează
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
Eudes, Charles Martel a învins în 732 o expediție întreprinsă din Pamplona de guvernatorul musulman al Spaniei: pentru aceasta el este considerat salvatorul Creștinătății și al Europei. După ce l-a destituit pe ultimul rege merovingian, Pepin cel Scurt a fondat dinastia carolingiană, încoronîndu-se rege al francilor, în 751. Dar, pe lîngă aceste două evenimente marcante, opera realizată în această jumătate de secol se situează pe mai multe planuri. Mai întîi, Charles Martel le-a dat Carolingienilor posibilitatea de a-și face
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
dat regatului pentru mai multe secole contururile sale geografice, este unul dintre acestea. Tot atît de importantă, la sfîrșitul acestui secol al X-lea, care este unul din cele mai frămîntate din Evul Mediu, apare data de 987, cu instalarea dinastiei care va încarna istoria Franței pînă la Revoluție: Capețienii. Începuturile lor, înaintea domniei lui Filip August (1180), sînt lente și modeste: ele se situează într-un context feudal puțin propice unei puterei regale solide. Dar, în același timp, regatul beneficiază
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
aleg pentru a treia oară un roberțian ca rege: fiul lui Hugo cel Mare, Hugo Capet (această poreclă, apărută mai tîrziu, evocă probabil numeroasele *cape [în latină capa] de abate laic, pe care le avea Hugo). De data aceasta, noua dinastie se născuse. Încă din 987, din precauție, Hugo îl asociază la putere pe fiul său, care mai apoi îi succede fără dificultate în 996: acest Robert al II-lea, care va fi numit "cel Pios", este regele anului o mie
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
un rang inferior și curînd chiar al simplilor posesori de castele: de acum încolo sîntem în plină *feudalitate. Din marele principat pe care roberțienii încercaseră să-l constituie între Sena și Loara, s-au detașat regiuni mai puțin întinse în favoarea dinastiilor comitale: comiții de Maine, comiții de Anjou, comiții de Blois... Hugo Capet nu mai controlează în mod direct decît comitatele de Paris, de Senlis, de Dreux și de Orléans. Astfel cantonați în Île-de-France și în Orléans, primii capețieni nu sînt
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
găsește moartea în fața Tunisului, după ce i-a adresat fiului său, viitorul Filip al III-lea, Învățături sau Instrucțiuni care rezumă idealul de rege creștin. El va fi *canonizat încă din 1297 și meritele sfințeniei sale se vor răsfrînge asupra întregii dinastii capețiene. Filip al III-lea și Filip al IV-lea. Totuși, timpurile se schimbau. Profitînd de superioritatea franceză, frați și fii ai lui Ludovic cel Sfînt se lansează în aventuri exterioare regatului, mai ales spre sud: Filip cel Îndrăzneț (1270-1285
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
vasalitate. Filip cel Îndrăzneț alipește domeniului comitatul de Toulouse și Filip cel Frumos pe cel de Champagne. Mai multe dintre aceste teritorii nu au rămas sub controlul direct al regelui, ci au fost cedate ca *apanaje fiilor mai mici ai dinastiei, cu posibilitatea revenirii la tron în cazul absenței unui moștenitor de parte bărbătească. Aceste apanaje sînt administrate urmînd aceleași metode ca pentru domeniu. Instituțiile locale. Administrarea zilnică a domeniului regal era asigurată pînă la sfîrșitul secolului al XII-lea de
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
națiuni" și profesorii cei mai prestigioși precum germanul Albert cel Mare sau italianul Toma d'Aquino. O politică de prestigiu. Această strălucire culturală este pe măsura influenței regatului Franței. Ea însoțește o întreagă politică de prestigiu, care, după 1270, duce dinastia capețiană pe primul plan în Europa. La începutul secolului al XIV-lea, Capețieni domnesc la Napoli și în Ungaria. Regi ai Franței, Filip cel Frumos și fiii săi sînt de asemenea, din 1284 pînă în 1328, regi ai Navarrei. Fratele
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
regele, regina Isabeau de Bavaria și Parisul, fiecare este gata să se alieze cu englezii. Războiul de O Sută de Ani în secolul al XV-lea. În Anglia, Henric al V-lea, devenit rege în 1413 și provenit din noua dinastie de Lancaster, vrea să-și apropie nobilimea și îi oferă aventura franceză. Succesele sînt fulgerătoare. El zdrobește nobilimea franceză la Azincourt în 1415, cucerește Normandia și se apropie de Paris. Războiul civil paralizează Franța, mai ales după asasinarea lui Ioan
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
terminat. Ludovic al IX-lea și Carol Temerarul. Acestui conflict secular îi succede un altul: lupta contra Statului burgund, preludiu pentru un lung război împotriva Casei de Austria. Din 1363, profitînd de războaiele engleze, Casa de Burgundia, ramură colaterală a dinastiei de Valois, a pus bazele unui stat. În timpul lui Carol Temerarul (1467-1477), el se întinde de la Mâcon la Amsterdam, de la Amiens la Mulhouse. Moștenitor al vechii Lotharingii, el reprezintă o putere politică ce a știut să profite de rivalitatea franco-engleză
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
Franță marcată din punct de vedere economic de douăzeci și cinci de ani de tulburări, ea a fixat pentru numeroase decenii amintirea unei aventuri glorioase și, în același timp, bazele noii societăți burgheze. "Soldat al Revoluției", "fondator al celei de-a patra dinastii, care succede celei merovingiene, celei carolingiene și celei capețiene", "uzurpator" respins, în Europa de vechile monarhii, în Franța de susținătorii Vechiului Regim ca și de cei ai anului II, Napoleon Bonaparte a fost toate acestea rînd pe rînd. El a
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
naștere în 1806 în sînul familiei imperiale și se organizează în 1808 cînd mareșalul devine alteță serenisimă, ministrul, baron, iar președintele colegiului electoral, conte. Aceste noi elite aveau să se amestece cu vechea nobilime iar întregul avea să asigure susținerea dinastiei. Viitorul va arăta repede limitele acestor noutăți. Dereglarea sistemului. Dacă societatea dă către 1810 o impresie de bună funcționare, este pentru că ea beneficiază de doi factori favorabili, puternica mînă organizatoare a Împăratului, dar și războiul victorios care satisface inimile și
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
dizolvare a Camerei "de negăsit". Alegerile din octombrie 1816 fac să apară o majoritate a constituționalilor al căror conducător este contele Decazes, care îi succede lui Richelieu în 1818. Dar, la 13 februarie 1820, asasinarea ducelui de Berry, moștenitor al dinastiei, îl înlătură pe Decazes și pune capăt tentativei liberale inițiate de Ludovic al XVIII-lea. După o scurtă guvernare Richelieu, ultraregaliștii vin la putere cu contele de Villèle, pe care contele de Artois, fratele lui Ludovic al XVIII-lea, Carol
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
puțin de 12.000 de oameni, puțin doritori să lupte împotriva poporului care arborează drapelul tricolor. După trei zile de luptă, armata se retrage din Paris. Ziariștii de la National și oameni politici liberali preconizaseră de cîteva luni o schimbare de dinastie și chemarea ducelui de Orléans, "prinț devotat cauzei Revoluției [...], rege cetățean", atașat tricolorului și Cartei. Ducele de Orléans acceptă din partea deputaților și pairilor locotenența generală a regatului. La data de 31, el se duce la primărie și apare la balcon
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
regatului. La data de 31, el se duce la primărie și apare la balcon, îmbrățișîndu-l pe La Fayette, înfășurat cu drapelul tricolor. Poporul îl aclamă. Orleaniștii escamotaseră victoria republicană. Carol al X-lea, retras la Rambouillet, s-a gîndit să salveze dinastia abdicînd în favoarea nepotului său, ducele de Bordeaux, Henric al V-lea, și numindu-l pe ducele de Orléans regent. Zadarnice decizii. O coloană din gărzile naționale se îndreaptă spre Rambouillet. Carol al X-lea nu vrea să lupte și fuge
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
dezvoltă în așa măsură autonomia față de sultan, încît, în 1832, fiul său, Ibrahim, cucerește Siria. În 1832, apoi în 1840, un ultimatum al puterilor europene conduse de Anglia și Rusia îl constrînge pe Mehmet-Ali, susținut de Franța, să dea înapoi. Dinastia lui Mehmet-Ali stăpînește de acum înainte doar în Egipt, dar ea obține dreptul de a fi ereditară. În definitiv, criza din 1840 nu pune sub semnul întrebării locul Franței în Orient. Realizările celui de-al Doilea Imperiu. Sub cel de-
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]